Dinsdag 24September 1880. groote partij SLOOPHOUT. De Notaris COMCK WESTENBERG, STRANDGOEDEREN. Transvaal, Noord- en Zoid-America. Boekbinderij. zal op Donderdag; 19 September 1889, SCHOUW. Publieke Verkooping VERKOOPING Vrijdag den 20 September 1889 ParkstraatDen Burg. G. J. O. Do DIKKERS, Meubelen, Huisraad en Inboedel, Feuilleton. Woensdag 25 September 1889. Zaterdag 28 September 1889. Dinsdag 17 September a. s., publiek verkoopen: publiek verkoopen: Zie dus uw boeken na. De Geheimzinnige. Aan de Ingelanden wordt bericht, dat de schouw op het schoonmaaien der Tochtslooten is bepaald. Te weten: In den polder het BURGER IVIEUWIASD, In den polder WAAL EN BURG, En in het Waterschap de 30 Gemeenschappe lijke polders, ook de CENEN, De boete is f 1. en bij de herschouw f3. Texel, 5 September 1889. Namens liet bestuur, Sd. KEIJSER Pz. Secretaris. van eene zal op 's morgens 10 ure op den II A V E N D IJ K te O V U 1S e HIL D Eene groote partij SLOOPHOUT, bestaande in: EIKEN PALEN, PLANKEN, LEGGERS en BRANDHOUT. (Waaronder planken van 50 voet lengte). ZEGT HET VOORT. van De BURGEMEESTER-STRANDVONDER van Texel; zal op des voormiddags 11 ure, in het Café Parkzichtaan DEN BURG 97 PLANKEN, 49 greeuen MIJN STUTTEN, 35 ronde BALKEN, 8 SCHALEN, 1 ton bruine TEEK, 1 SCUEEPSBOOT, 3 detecte ZEILEN, 3 MASTEN, 1 GAFFEL, eenig WRAKHOUT, TOUW en IJZERWERK en hetgeen verder gepresenteerd zal worden. Alles liggende genummerd en verkaveld bij de verschillende onderstrandvonders voor een ieder te zien. naar Agenten KONING Co. TIJDSCHRIFTEN lllustratiën, Stuiversmagazijnen enz. enz. KERKBOEKEN: voor alle gezindten, in alle formaten. LEESBOEKEN voor school 6U huis. PBENTEBOEIiEN: alle soorten. en verder allerlei BINDWERK wordt spoedig, netjes en voor billijken prijs in orde gebracht Notaris te Texel, des namiddags één ure bij de hofstede Werk lustin polder E ij er land op Texel, PUBLIEK VERKOOPEN: waaronder: KABINET, BUREAU, TAFELS, STOELEN enz. Vrij naar 't Fransch door A. B. 2. Deel Hoofdstuk I. De Steenkolenmijn. Antoine Robin had honderdmaal meer gezond verstand en wist zich honderdmaal beter uit te drukken dan zijn metgezel, hy liet echter het woord aan den boormeester, wiens invloed op de kameraden hy kende en welke invloed hij vreesde indien de zending schipbreuk mocht leiden. Rechtop voor mynheer Van Holst staande, zei Grand Leopold: Zooals wij hier voor u staan, mijnheer, zijn wij afgevaardigd door alle mijnwerkers, om u eenige dingen te vertellen. Misschien weet gij wel reeds wat wy zullen behandelen, maar het is daarom nog even noodzakelijk u de zaak in bijzonderheden te vertellen, opdat gy het beter begrijpt, niet waar? Goed, antwoordde de directeur laconis, terwijl hij een groote rookwolk naar den zolder blies. Welnu dan, mynheer Van Holst, Robin is daar om u te vertellen, dat het beroep van mijnwerker verre van aangenaam is. Altjjd te moeten arbeiden op 1000 voeten diepte onder den grond op gevaar om levend begraven te worden door eene instorting, of te verdrinken in 't water, dat plotseling de gangen kan vullen, of te verbranden in het brandende gas. En als men dan nog maar als men weer boven komt iets te bikken vindt, als men dan nog maar oud en jong kon kleeden en zoo nu en dan ook iets te drinken had, maar er is niets en vindt men beneden werk, boven is niets dan ellende Dus Nu gy begrypt, mynheer, dat dit zoo niet langer meer kan gaan. Goed, en verder bromde de patroon. Als wij het eens zyn over dit punt, vervolgde de spreker, loopen de zaken wel rond. Voor de een moet niet alles zyn en voor de anderen niets. Gy verdient millioenen in deze myn en op sommige dagen schijnt het hier wel zilvergeld te regenen. Voor ons worden de tijden integendeel hoe langer zoo slechter; alles rijst in prijs, het brood, het bier, de kleeren, de kosthuizen en de duivel mag weten waar dat zal eindigen. Wy kunnen dus niet langer op de tegenwoordige voorwaarden werken, wij zouden er eindelijk het leven bij moeten laten. De arbeiders in de naburige mijnen verdienen meer dan wy, waarom worden wy ook niet evenals zy behandeld. Wy komen u dus vragen van alle arbei ders het loon te verhoogen. O, slechts enkele centimes per dag; dat zal voor u weinig zijn en voor ons veel. Als gy ons verzoek weigert, zal het ver keerd afloopen, daarvoor waarschuw ik u. De boormeester hield op, blijkbaar voldaan over zichzelf en sloeg een zegenvierende blik rondom zich. Gy zegt niet hoe groot de loonsverhooging is welke door de arbeiders gevraagd wordt, Grand Leopold, hernam van Holst. O, slechts een bagatelletje, niet meer dan 10 percent op het gewoon loon Wy willen er ons wiee tevreden stellen, ten minste voor 't oogenblik. Tien percent herhaalde de directeur. Tien percent, mompelde een zachte stem op treurigen toon. Na een paar zware rookwolken uitgeblazen te hebben, wendde mynheer Van Holst zich tot den anderen mynwerker. Welnu en gy Antoine Robin, hebt gy er niets by te voegen? Niet veel mynheer, antwoordde Antoine zedig, de boormeester heeft u zeer wel het verzoek van de kameraden bekend gemaakt, liy had het u echter zachter kunnen vertellen, want het is algemeen bekend, hoe goed en vaderlijk gy ons behandelt en dan, de uitstekende mejuffrouw Emma, uwe dochter, van wie wij allen zeer veel houden. Zy zend dagelijks vruchten en oude wyn aan myn verlamde moederzy verschaft werk aan Gertrude) mijn nicht en daarvoor kan zy zeker zyn van onze Antoine wachtte even Grand Leopold wierp hem een blik toe zoo spottend en dreigend dat de arme jongen op dien toon niet verder durfde voort te gaan, maar vastberaden vervolgde Dus, mynheer Van Holst, gij ziet, waarom wy hier gekomen zyn. De arbeiders lijden gebrek, zooals u Grand Leopold gezegd heeft, aan goeden wil ont breekt het noch hen, noch ons. Als het dus eenigs- zins mogelijk is, hopen wij, dat u de loonsverhooging wel zult willen toestaan. Voor te antwoorden nam Van Holst eene lei, die aan de muur hing en begon er vlug iets op uit te rekenen. Als gij een dag of twee noodig hebt om er over na te denken en uwe berekening te maken, hernam Antoine, neem die gerust. Wij zullen de vrienden dan wel overhalen nog een paar dagen geduld te oefenen. Wat zegt gy viel Grand Leopold hem toornig in de reden, weet gy niet, dat de anderen er nu dadelijk een einde aan willen hebben? Mynheer Van Holst moet oogenblikkelyk besluiten Is het dan zoo moeielyk ja of neen te zeggen Tijd om er over na te denken heb ik dan ook niet noodig antwoordde Van Holst kalm, de zaak is reeds van alle kanten bezien en overdacht Luister dus op alle markten heb ik te worstelen tegen de Fransche en Engelsche steenkolen, welke op 't oogenblik zeer laag in prys zyn; myn prys verhoogen kan ik dus niet daar ik dan geen ton zou verkoopen. Aan de andere kant is het niemand onbekend, dat deze myn op een zeer onvoordeelige plaats gevestigd is. De wagenvracht neemt alleen reeds 2 percent van den prys der kolen in. Ver volgens worden onze gangen ieder oogenblik door water of kolengas gevuld, hetwelk ons ook weer groote kosten veroorzaakt voor luchtmachines en pompwerktuigen. Ik trek nog geen 3 percent van het enorme kapitaal, dat ik in de myn heb. Ik heb het werk niet willen staken, daar het een ramp zou zyn voor deze geheele streek, maar God weet, met hoeveel moeite en opoffering ik op sommige betaal dagen het geld heb weten bijeen te krijgen, het geld, dat Grand Leopold verblind heeft. Ziedaar de toestand, schitterend is hy in 't geheel niet. Wan neer ik nu het loon met 10 percent moet verhoogen, zooals mjjne arbeiders zulks verlangen, zal ik de concurrentie niet meer kruinen volhouden met vreemde mijnen en ik zal verplicht zyn, met verlies te verkoopen. Met verlies te verkoopen is zyn eigen ondergang zoeken en gy kunt toch niet zoo onredelijk zyn, myn ondergang te wenschen, want ook gy zult er dan den terugslag van gevoelen. Antoine had het antwoord van den directeur zeer goed begrepen, maar Grand Leopold, die minder goed op de hoogte was, scheen nog te twijfelen aan het wezenlijke besluit van mijnheer Van Holst. O, hernam hij, verklaar ons duidelijk .Wilt gij de verhooging toestaan, ja of neen Onmogelijk, hernam Van Holst. Ach mijnheer, zei Antoine ongerust, denk er nog eens over na De arbeiders zijn opgezweept en zij zouden in staat zyn Och, als de verhoo ging dan waarlijk al te groot is, kunt u dan ten minste geen 5 percent toestaan, in afwachting van beter? Men zal dan trachten de kameraden tevreden te stellen. Geen vijf, geen drie, geen stuiver, zelfs geen centime, hernam Van Holst op beslisten toon, ik weet'zelfs niet, of ik wel langer hetzelfde loon zal kunnen geven, dat ik tot heden deed. Als ik uwe voorwaarden aannam, zou ik mijn eigen ondergang veroorzaken, dat verzeker ik u. Antoine zuchtte diep, hetgeen zwakjes aan de andere zijde der kamer herhaald werd, als ware het de echo. De boormeester fronste de wenkbrauwen en zijn oogen schitterden in zyn zwart gelaat. A, zoo! riep hy toornig uit en dan zou men zeker meenen dat wy arbeiders ons zouden laten gebruiken door de rijken, welke niets uitvoeren Men beschouwt ons als al te dom. Men stapelt het geld maar op, leeft in overvloed, terwijl wy gedoemd zijn te arbeiden en ternauwernood een stuk brood hebben om ons te voeden. Dat kan zoo niet langer, noch hier, noch elders De armen zullen ook eenmaal hun beurt krijgen en dan kunnen de oude rekeningen eens vereffend worden! (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk LANGEVELD DE ROOIJ Texel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1889 | | pagina 4