H. H. VEEllERS, LIJNKOEKEN, (Groninger) W KACHELS! S. C. PONGER, Burg. L D10S klim puike grove Kachelkolen in lossing. WINTER- EN REGENMANTELS. MASTKLIMMEN oi Prijs en Premie, op ZonRai 13 Octiler a. s„ KAAP- LIJNKOEKEN, gemerkt Feuilleton. van S. D. Bakker. P. Th. LUIJCKX, Hoofdgracht. Nieuwediep. „EERSTEN PRIJS," Verguld Zilveren en Zilveren Medailles.) omler/.ot'k^aari^le Proefstations. QLAAS HONIG ZOON. Verkrijgbaar op de Ruitersplaats De Geheimzinnige wilt ge een uitmuntende voeding voor uw vee, koop dan de onovertroffen qualiteit geguarandeerd Eiwit 31.2 Vet 15.0 Asch 4.6 7« gehalte: proefstation Wapeningen, Westen, Texel. Gelakte en zwart gebrande HAARDEN en KACHELS, geëmailleerde en gegoten Rachels, FORNUIZEN, Koperen en IJzeren KACHEL PIJPEN, Turfbakken, Gruis- en Kolenbakken, Haardstellen, koperen en geëmailleerde Kackel- kotols, zijn thans in ruime keuze en tegen laag gestelde prijzen voorhanden bij Reparatiën aan kachels, pijpen, enz., borden ten spoedigste deugdzaam en net atgeleverd. heelt denkelijk morgen PRIJS 80 Cts. 4 CONTANT. 's namiddags ten vier ure, bij het Bierhuis BURGZICIIT» Aangifte bij Jb, IIOEDEMAKER. NA AFLOOP BAL. werden op de groote Landbouwtentoonstellingen te Haarlem en te Zuidlaren beide BEKROOND met den Vrij naar 't Fransch door A. B. 10. Deel I Hoofdstuk III. Het plan van emma. Dank u wel, Antoine, zei Gertiude nu ben je eens galant geweest het is niet zooals de vorige keer, toen ik moest afdalen in een kar welke onder kolenstof bedolven was. Ik moet helaas bekennen, dat ik het niet bedacht heb, antwoordde Antoine, een weinig verward; Leo nard is een deel van den morgen bezig geweest om de kar zoo gereed te maken. Daar bedank ik u wel voor, Leonard, mompelde mejuffrouw Van Holst. De beide mijnwerkers haalden 4 Daw/dampen. De beide meisjes moesten er elk een in de hand dragen, terwijl Leonard en Antoine de hunnen op hunne hoeden zetten. Toen werden Emma en Ger trude in het karretje geholpen. Zy beefden wel eenigszins en waren bleek van vrees, maar durfden niets te laten blijken. Leonard scheen den machinist nog eenige bevelen te geven, op een gegeven teeken hoorde men een schel gefluit en de kar begon te zakken. De jonge meisjes, verschrikt hunne geleiders niet bij zich te zien, uitten een kreetmaar dadelijk stonden Leonard en Antoine, welke zich aan de kettingen vasthielden, cp de kant van de kar gereed, om in deze gevaarlijke positie de daling mede te maken, Mejuffrouw Van Holst en Gertrude wilden hen nog verzoeken naast hen plaats te nemen, maar zij konden niet spreken en daalden snel naar beneden Hoofdstuk IV. Beneden in de mijn. Eerst gevoelden Emma en Gertrude eenige duize ling en instinctmatig sloten zij de oogen. Daar echter de beweging welke zij maakten zeer zacht en zonder schudden was, ofschoon zeer snel, kwamen zij weldra weer bij. Binnen eenige seconden was het daglicht verdwenen, het scheen nu slechts een verwijderende ster. Eindelijk na eenigen tijd snel gedaald te hebben begon de snelheid te verminderen en weldra kwam de kar, evenwel niet zonder schudden op een planken vloer terecht. De werklieden, welke zich daar bevonden en wier taak het was de karren los en vast te maken, naar. mate ze naar beneden of weer vol naar boven moesten, waren zoo verwonderd, dat zij er niet aan dachten, hun plicht te vervullen. De schreeuw van Leonard, die evenals Antoine op den grond gesprongen was, om los te maken, deed hen toesnellen en de haken los maken. Toen zij de dochter van den directeur herkenden, vermeerderde hun ontsteltenis nog. Het is de juffrouwzeiden zij elkaar aanziende. Emma welke met behulp van Leonard weldra op den grond stond, terwijl Antoine zonder om wegen, Gertrude onder de armen had genomen en uit de kar getild had, had weldra haar tegen woordigheid van geest teruggekregen. Mijne vrienden, zei zij zedig, ik heb u iets voor te stellen, dat u allen belang inboezemt en daar men alleen in de mijn u allen vereenigd kan vinden, ben ik er maar in afgedaald. Ik ga mü verder in de gangen begeven. Zij onder u, wier tegenwoordigheid hier niet vereischt wordt, kunnen my vergezellen. De werklieden omringden Emma. Mejuffrouw, vroeg een van hen, wil u soms, dat wij u eerst naar de kerk geleiden? u weet dat dit de gewoonte is. De kerk is nog al afgelegen en ik wilde gaarne mijn werk zoo spoedig mogelijk bij de arbeiders afdoen. Als ik hen gesproken heb, ga ik daar heen. Twee arbeiders bleven achter, de anderen volgden mejuffrouw Van Holst. Zij doorliepen verscheidene gangen en hoewel de arbeiders moeielijk onder hun masker van stof waren te herkennen, sprak Emma toch velen onder hen aan en vroeg naar hen en hunne huisgezinnen. Allen die eenigszins gemist konden worden, volgden haar. Eindelijk bereikte men een breede gang. Men bevond zich nu in het hart van den steenkolen- bedding. Hier was het meerendeel der arbeiders vereenigd. Zij keken natuurlijk niet minder vreemd op, Emma daar bij hen te zien, vergezeld van zoo'n groot geleide, maar deze was vriendelijk jegens allen en sprak velen van hen, die zij kende, aan. Met de oude Topfer, welke zich onder hen bevond, onder hield zij zich langer dan met een der anderen. Hij scheen echter wel eenige vrees te koesteren aan de inspraak van zijn hart gevolg te geven en hield zich daarom koel en teruggetrokken. Grand Leopold kwam uit een der hoeken, waar hij, met nog een ander van zijn soort, jenever dronk en begaf zich te midden der groep. Zooals gewoonlijk was hij half dronken. Ik zou er u voor kunnen instaan, zei hij met een scherpe, luide stem, dat de juffrouw ons, vanwege haren vader de toestemming komt brengen op ons verzoek Zooals ik zei, niets is beter dan die rijkaards maar eens de tanden te laten zien. Deze woorden schenen wel veroorzaakt te worden door een gevoel van wantrouwen en Leonard begreep het gevaar, dat er in lag, daarom riep hy uit. Kameraden, mejuffrouw Van Holst wenschte tot u te spreken, wees dus stil en luister. De mynwerkers vereenigden zich rondom Emma Wat Grand Leopold betreft, welke Leonard instinct matig een haat toedroeg, die zei nog: Wel, wel waar bemoeit hy zich mee? Hy schynt maar te bevelen. Hy ging tegenover Emma staan tusschen de arbeiders, waar hy wel een hoofd boven uitstak. Er heerschte eene diepe stilte. Mejuffrouw Van Holst was |op een eiken balk geklommen om daardoor te beter algemeen verstaanbaar te zyn. Emma scheen wel een weinig aangedaan, maar weldra vermande zy zich en ontbrak aan hare heldere stem alle trilling, Goede vrienden, zei zy, ik weet welk boos besluit gy genomen hebt en dat dit heden avond zal worden uitgevoerd. Zonder twyfel past het niet aan een jong meisje als ik tusschenbeiden te komen in zulke zaken, maar ik ken te velen van u en ben ook by de meesten uwer bekend, daarom ben ik buiten weten en by afwezigheid myns vaders in uw midden gekomen om eens vriendschappelyk ons aller belangen te bespreken en om u te toonen, welke noodlottige gevolgen, uw daad na zich zou slepen vcor u en voor ons. Deze toespraak maakte een zeer gunstigen indruk hetgeen duidelyk aan het meerendeel der arbeiders te bespeuren was. Grand Leopold zei echter luid Zoo, zoo, de kleine komt dus ons niet vertellen dat baar papa onze voorwaarden aanneemt. Mejuffrouw Van Holst scheen dit gezegde niet op te merken, maar ging verder door op zachten zedigen toon de eisehen der arbeiders te weerleggen: Z{ stemde toe, dat het loon in de myn haars vaders minder hoog was, dan in die der omstreken, maar zy verklaarde de oorzaak er van, bestaande in hoofd zaak in het moeielyke van het vervoer naar het naastbyzynde kanaal, hetgeen ook zeer goed aan de arbeiders bekend was en welke moeielykheden haar vader vast rekende spoedig te kunnen overkomen Zoodra de toestand gunstiger zou zyn, zou mynheer Van Holst, zynen arbeiders in het voordeel daarvan doen deelen. Zy schilderde met de levendigste kleuren de geriefelyke woningen, voor hen en hunne gezinnen te bouwen, de gemakkelyke en goedkoope wyze, waarop zy zich dan de noodzakelykste levensbehoeften zouden kunnen verschaffen, de voor- deelen verbonden aan een pensioenfonds, dat gesticht zou worden enz. Daar tegenover stelde zy het lyden en ontberingen verbonden aan de werkstaking. Zy wist alles op zoo'n warme, eenvoudige, vertrou lyke toon te zeggen, dat behalve enkele raddraaiers byna allen gunstig voor haar gestemd werden. Wordt vervolgd.) Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ Texel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1889 | | pagina 4