N. 245. Donderdag 6 Februari. An. 1890. Advertentieblad. Nieuws- en OFFICIEEL GEDEELTE. Binnenland. Z o u t - a c c ij n s. Advertentiën vóór 10 uur op den dag; der uitgave. Prijs der Advertentiën Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Cts. Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer. ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Uitgevers LANÖEVELD DE ROOIJ, ParkstraatBurg op Texel. Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden Voor den Burg 30 Cts. Franco per post door ge heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere landen met verhooging der porto's. GRONDBELASTING. De BURGEMEESTER der gemeente TEXEL, brengt overeenkomstig art. 15 tweede lid der wet van 26 Mei 1870 (Staatsblad no- 82) ter algemeene kennis, dat ter Secretarie dezer gemeente vanaf heden gedurende 30 dagen, ter inzage van belanghebbenden is nedergelegd eene opgave van uitkomsten bedoeld in de artt. 15, 23 en 43 der wet. De verzoekschriften om hermeting of herschat ting ten koste van ongelijk die om vernietiging van schattingen, welke geacht worden in strijd met de wet te zijn verricht, bezwaarschritten tegen ambtshalve verbeteringen van misstellingen in de belastbare opbrengst en van onjuiste metingen en berekeningen, zoomede de bezwaar schriften omtrent de onderwerpen bedoeld in art. 43 der wet, behooren luidens de artt. 16 no. 1, 19 no. 2, 23 derde lid en 44 bij Gedeputeerde Staten dezer provincie te worden ingediend, binnen dertig dagen na heden. Texel den 5 Februari 1890. De Burgemeester voornoemd, C. M. KOOIJ. Het Leidsch Dagblad levert nogmaals een pleidooi voor de afschaffing van den zout- accijns; wij ontleenen daaraan het volgende Op en nabij de zuidelijke grenzen van ons vaderland wordt aanhoudend een ware guerilla - oorlog gevoerd, waarin partijen wedijveren in Islimheid, soms ook in kracht. Gelukkig gebeurt het maar hoogst zelden, dat in die schermut selingen bloed wordt gestort; wel worden er, ofschoon dan ook alleen van één zijde, dik wijls krijgsgevangenen gemaakt, die meest lallen terechtkomen in de gevangenis te Breda, door belangstellende medebewoners gewoonlijk „de perreplu" genaamd. Wie rneenen zou, dat de „heikesknapper" want het is dit element van de Nederland- sche bevolking, dat wij bedoelen in zijn strijd tegen de commiezen, er eenige schande in ziet, voor korteren of langoren tijd en bij herhaling achter de groote deuren gestopt te worden, vergist zich. Alleen vindt hij het, vooral wanneer 't in den zomer valt, als er wat te verdienen is, minder aangenaam. Ook stelt hij er eenigen prijs op, dat hij niet gelijk met al zijn volwassen huisgenooten, wat toch geen zeldzaamheid is, in de doos gaat; immers, er dient toch iemand te zijn, die op het huis past, de geit verzorgt en het oog houdt op de te veld staande „piepers," zoo als hij heel dichterlijk zijn aardappels noemt. Zout-smokkelen is geen stelen, zegt hij; en hoewel uit die stelling niet moet afgeleid worden dat hij voor het overige heel precies is op het punt van „mijn en dijn," inzonder heid als de geit gebrek heeft aan voer en de piepers-aanplant aan bemesting, toch heeft hij in zooverre gelijk, dat al zijn rasgenooten hot met hem eens zijn en de koopers zijner smokkelwaar heel vreemd zouden kijken als iemand hun verweet dat zij eigenlijk helers -zijn van onrechtmatig verkregen goederen. Alle mogelijke plaatsen, die de zoutsmok- kelaars te baat kunnen nemen om met ver mijding van de voor hen al te gevaarlijke hoofdwegen het land binnen te dringen, kun nen niet bewaakt worden; geen wonder dus, dat de smokkelarij op groote schaal wordt uitgeoefend. Flinkgebouwde mannen, maar ook vrouwen en meisjes gaan over de grenzen hun inkoopen doen; voor het zout betalen zij 4 5 7» cents per kilo. Wordt de heikesman gesnapt, dan gaat hij aan den haal, met achterlating van zijn vracht; hij heeft dan een slechten dag gemaakt. Soms weet hij toch nog zijn verlies gedeeltelijk te herstellen. Als hij zeker is, dat de commies hem niet kent, dan komt hij een paar uren later met het meest onbevangen gezicht van de wereld de plek voorbij, waarde ambtenaar verlegen staat bij zijn buit, niet wetende wat daarmee uit te voerenimmers, de man der wet kan moeilijk dien zak zelf wegdragen. In dien nood verschijnt, als reddende engel, onze zelfde vriend of anders een van zijn kornuiten, die met den ambtenaar accoord maakt om het vrachtje op zijn rug te ver voeren. Lukt de expeditie, dan is zooveel-maal zeven of acht centen „verdiend", als er kilo's zijn vervoerd. Want, de accijns bedraagt negen centen, maar, de smokkelaar kan van zijn afnemers, de winkeliers in verschillende ge meenten langs de grenzen, natuurlijk niet den vollen winkelprijs bedingen; ook dezen moeten er wat aan verdienen, anders zouden zij geen enkele reden hebben om de vriendelijke relatie aan te houden. Is men het niet met ons eens dat de hier geschetste toestanden, op de zedelijke ontwikkeling onzer grensbewoners een allesbehalve heilzamen invloed oefenen? Er is meer voor die afschaffing aan te voeren. De accijns is onzinnig hoog, buiten alle ver houding tot de waarde van het artikel zelf. Het woord accijns is afkomstig van een werkwoord dat „afsnijden" beteekent; van enkele gebruiksartikelen wordt, zoo het heet, een gedeelte afgesneden ten voordeele van de schatkist. Maar hoe men nu van een ding, dat 6 cents kost, de prijs van het zout hier te lande, een stuk kan afnemen ter waarde van 9 centen, zelfs Bartjens, was niet knap genoeg om dat te becijferen. De Regeering heeft verlaging van den zout- accijns in uitzicht gesteld. Naar onze beschei den meening slechts een halve maatregelde smokkelarij zal er niet door vernietigd worden, alleen zullen de winsten uit dit bedrijf minder ruim vloeien, wat de lief hebbers wel onaange naam zullen vinden, maar hen niet zal weer: houden er hun krachten aan te blijven wijden. De zoutaccijns is op de begrooting voor 1890 uitgetrokken voor een bedrag van f3,800,000. Wat de grensbewaking kost, wat er heengaat aan onkosten voor het zoo lastig toezicht in de zoutkeeten, kunnen wij niet nagaan; dat is over andere begrootingsposten verdeeld. Het komt ons voor dat dit een niet onbelangrijk sommetje zal zijn, waardoor die 38 ton een niet geringe vermindering ondergaan. We kunnen dus gerust aannemen dat het offer, 't welk de schatkist zou brengen aan de vervulling van een algemeen gedeelden wensch, minder groot is dan het zich oppervlakkig laat aanzien. TEXEL, 5 Februari 1890. Gisteren avond werd in de „Vergulde Kikkert" de meermalen besproken gezellige bijeenkomst gehouden, waartoe een fiink pu bliek was opgekomen. Nadat de bijeenkomst met een gepast woord was genpend, werden achtervolgens een drietal tooneelstukjes opgevoerd, nl.: Het Graf onder den MeidoornEén moet er trouwen en Pak ketten voor Dames. Waren de beide laatste stukjes zeer geschikt om meermalen de lachlust op te wekken, het eerste was dramatischer van aard, doch maakte èn door het koraalgezang en door decoratief èn door de schoone taal, ontegenzeggelijk een goeden indruk ook op hen, die voor zulke stukken geen bijzondere voorliefde hebben. Na afloop der werkzaamheden bleven velen nog eenigen tijd vertoeven om te zien naai de danslustigon of om zelf aan het bal deel te nemen. Als verrassing werden in het bal eenige voordrachten in zang, alsDe politieke baan vegerde Volksteller en Een miskend Genie, ten beste gegeven. Dat de avond aan velen heeft voldaan, is wel te denken. Benoemd tot onderwijzeres te Wormer- veer aan de O. L. school mej. R. Roeper alhier. Voor de levering van schoolbehoeften voor de gemeente Texel, voor 1890, was in geschreven door J. S. Dekker voor f 1091.25 W. C. Reij 1140,50 Wed. P. Visser 1265,— De levering is aan den laagsten inschrijver gegund. In de vergadering van het Nut, Don derdag a. s. te houden, zal als spreker'optreden de heer Dr. van der Meulen, van Haastrecht. Het gerucht wil, dat onder de kippen alhier nog al sterfte heerscht; wellicht is het dezelfde ziekte, welke elders in de hoenderwereld zoo veel slachtoffers maakt. Oudeschild, 4 Febr. Zaterdag 1.1. gaf het mannenkoor „Amicitia" alhier, eene buitenge wone uitvoering in het Café van den Heer Bijl. Uit de opkomst bleek, dat ook hier de griep sterk influenceerde. De negentien nummers werden over het geheel goed gezongen. In de pauze werd den verdienstelijken directeur, den Heer G. Klazinga, als blijk van waardeering van zijn onvermoeid streven, namens de vereeniging een keurig geschenk vereerd. De oud-hoogleeraar Buys Ballot is, naar uit Utrecht gemeld wordt, aldaar overleden. TEXELSCHE COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1890 | | pagina 1