zal on B011M to 9 APRIL 1891,
Puik blank bedstroo.
Photografie Instantanés,
VERKOOPING van INBOEDEL.
1°. Een perceel WEI- ei HOOILAND, te Texel,
2°. Een perceel WEI- ei HOOILAND, aliaar,
Lees Sit net attentie Msneta.
INBOEDEL,
Notaris HATTINGA HAVEN,
de hengst Pluto II.
pri
Finale uitverkoop
van Porcelein, Glas en Aardewerk,
ATTENTIE!
a. C. KERKBOEKEN,
Notaris Hattinga Raven,
publiek verkoopen
Een netten en goed geconserveerden
zal op Dinsdag 21 April,
BESCHIKBAAR
TE KOOP:
E. DULFER,
Kruideniers' en Grutterswaren.
STILLE AR MOED
vóórmiddags 10 uur, cd zoo noodig den volgenden
dag, in het lokaal „TIVOLI" aldaar,
hoofdzakelijk bestaande uit
TAFELS, STOELEN, KASTEN, goedgevulde
BEDDEN, KOPER-, BLIK-, TIN-, GLAS- en
AARDEWERK, oud Porcclcin, alsmede Goud,
Zilverwerk en Juweelen, behoorende tot de nala
tenschap van den WelEd Heer S. BRAAKSMA.
Alles daags voor de verkooping te bezichtigen.
Nadere informatiën ten kantore van Notaris
HATTINGA RAVEN.
te HELDER,
'3 avonds 8 uur, in het logement „de Zwaan"
aan den Burg op Tex|l,
PUBLIEK V E II K O O P E X:
aan den Hoorn, genaamd„de Sclietterskoog',"
groot 2 hectaren, 33 aren, 20 centiaren.
genaamd: „het Kuiltje," in den polder de Kuil,
groot 95 aren, 60 centiaren.
Nadere informatiën ten kantore van Notaris
HATTINGA RAVEN en van de Makelaars GROEN
te Helder en MGOJEN te Texel.
Ondergeteekende bericht de ontvangst eener
groote partij Bans- en Kiiulerpetten de prijzen
zijn ongelooflijk laag; een ongeregelde partij
Danics-corsets worden uitverkocht tot alle prijzen.
Een prachtige partij witte- en erème-franjes-
gordijn-knntcu vanaf 10 cent per Elbericht
tevens aan zijne klanten dat hij ruim voorzien
is van de nieuwste behangselpapieren en randen,
olies nieuw. Stalen worden op aanvraag
gratis verstrektdeze behangselpapieren worden
voor Fabrieksprijs uitverkocht. A contant 5%
korting. Ph. VLESSIXG,
alle werkdagen, op de hofstede
Weltevreden" in den polder Eier-
land,
DEKGELD f 5.
C. GARRITSEN.
A. H. GEUS, Warmoesstraat.
Bestellingen worden aan huis bezorgd.
Adres: K. THOMASSEN, Eierlacd.
TEXEL - GROENE PLAATS 343.
Het atelier is Baandag 13 April weder geopend
van 11 tot 5 uur.
Kleine portretten worden prachtig vergroot.
Hopende met een druk bezoek vereerd te
worden.
tegen veel verminderde prijzen.
Tevens goedkoop adres voor
Aanbevelend,
J. EELBAX Az., Steenenplaats, Burg.
Opruiming tot fabrieksprijzen van alle voor
handen
in gewone en fijne banden.
Boekh. W. C. REIJ, Texel.
Novelle.
II.
zich aan den
haard eene flauwe
Plotseling liet
stem hooren.
Moeder, lieve moeder I ik heb honger.
Degeen, die deze klacht uitte, was een knaapje
van vijf of zes jaren, die in het hoekje van den
haard en zoo dicht bij het vuur zat, dat men hem
nauwelijks kon bemerken. Hy rilde en huiverde
alsof hij de koorts had en als men hem van nabij
aanschouwd had, had men kunnen hooren, hoe hij
klappertandde.
Of de vrouw zijne klacht niet gehoord had, dan
of zij niet in staat was aan zijn verzoek te voldoen,
althans zij antwoordde niet en bleet zitten zonder
zich te verroeren. Een oogenblik heerschte er weder
een doodelyke stilte, doch spoedig verhief de knaap
nogmaals zijne stem en riep
Och moeder! ik heb zulk een honger. Och
moeder! geef my toch een klein stukje brood.
Thans hief de vrouw haar hoofd op, want de stem
van het kind moest ieder het hart doorsnijden en
zeker was zij ais een dolksteek in het moederlijk
hart gedrongen. Een dof vuur gloeide in hare
oogen de wanhoop was er in te lezen. Onder een
vloed van tranen antwoordde zy:
Zwijg toch om Godswil, Jantje liefi Ik sterf
zelve van honger, arm kind i Er is niets meer in huis.
Och moeder 1 ik heb zulk een pijn in het Hjf.
Och geet mij toch een stukje brood I
Het gelaat van het kind was op dit oogenblik zoo
smeekend, de honger was zoo op zijne vale en gele
trekken te lezen, dat de ongelukkige moeder opsprong,
alsof zij een wanhopige daad wilde bedrijven haastig
en bevende stak zij de hand onder den beddedeken,
en haalde er een klein stuk wittebrood uit, waarmede
zij naar het knaapje toeging.
Daar, Jantje! zeide zy, dat heb ik nog bewaard
om pap voor uw zusje te koken, maar ik denk niet,
dat het arme schaap het meer noodig zal hebben.
Hare stem begaf haar hier, want haar moeder
hart bezwoek.
Zoodra het knaapje hot brood voor zijne oogen
zag, sprong hij op, stak de beide handjes uit en
greep er naar als een wolf zijne prooi.
De vrouw keerde naar het zieke kind terug; zij
staarde het langen tijd aan, en zeeg eindelijk afge
mat op hare zitplaats.
Gretig en met onbeschrijfelijke vreugde was het
knaapje op het stuk brood aangevallen, tot hij er
ruim de helft in een oogenblik van binnen had
zag eenige malen het stukje brood met oogen vol
verlangen aan, bracht het meermalen aan den mond,
maar at er niet van. Eindelijk stond hij zacht op,
ging naar de vrouw, trok haar by den arm, om
haar uit den slaap, waarin zy gezonken scheen te
zijn, te doen ontwaken, gaf haar het stukje brood
over, en zeide met eene zachte stem
Daar, moederlief 1 ik heb een stukje voor
Marietje bewaard. Ik heb nog welhevigen honger,
maar als vader thuis komt, zal ik wel een boterham
bekomen, moeder 1
De ongelukkige moeder sloeg de beide armen om
het goede kind en drukte het met liefde aan haren
boezemeen oogenblik daarna liet zij het lang
zaam van hare knieën zakken, en verzonk weder
in hare vorige doffe mijmering. Jantje ging zachtjes
naar zijne zieke zusje, kuste het op de wang en
zeide
Slaap maar door, Marietje 1 en keerde daarop
naar het vuur terug, waar hij weder ineengedoken
en zwijgend in een hoekje ging zitten.
Op dat ooginblik was het, dat de weldadige dame
op den drempel van het huis stond en hare vriendin
in de verfee zag aankomen.
Nog een uur verliep er, zonder dat de ongelukkige
moeder uit hare mijmering ontwaakte. Ook zij had
honger; ook hare ingevallen wangen werden door
do snydenste pijnen gefolterd. Maar zij zat aan het
ziekbed van haar kind; met angst verbeidde zij
het verschrikkelijk oogenblik, waarin zjj, eene
moeder, haar lieveling zou zien sterven. Hoe had
zU thans nog aan eigen leven kunnen denken 1 Neen,
eene moeder blijft altijd moeder, rijk of arm, in geluk
of ongeluk, er bestaat geen dieper gevoel, geen
hechter band dan die, welke de moeder aan haar
kind verbindt, en dit gevoel, deze band is grooter
en inniger bij hen, die weten hoeveel zorg, hoeveel
angst, hoeveel zweet hare kinderen haar kosten.
En dat weten de arme lieden het best.
Ten tien ure werden de vrouw en het knaapje
als door eenen geheimen schok gedreven. Beiden
sprongen te gelijker tijd op en beiden riepen op dat
zelfde oogenblik
Daar is vader, Jantje 1
O moeder, daar is vader!
En een glimlachje van vreugde vloog over beider
gelaat. Zij hadden een kruiwagen voor de deur
hooren stilhouden en wilden den verwachten te
gemoet loopen, toen, eer zi) nog de deur bereikt
hadden, een man de kamer binnen trad. Terwijl
hij de sneeuw van zijne kleederen schudde, had
Jantje hem bij de eene hand gevat en trok daaraan,
als wilde hij hem midden in de kamer slepen. De
man stak zijne vrouw de andere hand toe en zag
haar met diepe droefheid aan. Eindelijk zeide hy
zuchtende
Yrouw I wy zyn ongelukkig. Daar heb ik nu
den geheelen morgen met mynen kruiwagen aan
den spoorweg gestaan en niets kunnen verdienen.
Wat zullen wy nu beginnen? Vrouw, gy moogt
het gelooven of niet, maar ik wilde dat ik dood was.
Hoezeer hy ook door deze woorden een geweldige
kommer scheen te kennen te geven, was zyniyden
in de wezenlijkheid toch niet minder. Moedeloos
liet hy het hoofd zakken, zyne oogen staarden strak
op den grond en men zag aan de krampaohtige
trekkingen zyner handen, dat de wanhoop zyne
spieren deed trillen.
De vrouw, die haar eigen leed vergat en besefte
wat haar man uitstond, sloeg haren arm omzynen
hals en antwoordde snikkend:
Och Frans, zwyg toch maar. Het zal toch niet
altijd zoo duren. Gy kunt het niet helpen, dat wy
zoo ongelukkig zyn.
Vader, vader, riep het jongetje, ik hebhonger;
krijg ik nu een boterham.
Deze vraag schokte den man hevig. Al zyne leden
sidderden; zyne oogen vestigde hy wild op het
kind en gedurende een poos was zyn uitzicht zoo
woest en wanhopig, dat Jantje vol angst en schrik
weder in het hoekje van den haard kroop en van
daar zynen vader weenend toeriep
Och, vaderlief, ik zal het nooit weer doen,
In dezelfde hevige gemoedsaandoening ging de
man naar het bedje en zag met strakke blikken
naar het zieltogend kindje, dat hare schuwe blikken
thans naar haren vader opsloeg.
Ik kan het niet uitstaan Lize, riep hy. Het
is beslotenhet moet.
Wat moet? God in den hemel, wat wilt gy
doen
De man, in wien een zware tweestryd gewoeld
had, begreep welke angstige vermoedens hy by
zyne vrouw had opgewekt, hy nam haar by de hand
en zeide op eenen bedaarden maar treurigen toon
Vrouw, gy weet, dat zoolang wy gehuwd zyn,
ik altyd gewerkt hebnimmer heb ik een dag laten
verloopen, zonder voor u en de kinderen te werken.
Moet ik nu, na jaren slovens en zwoeg9ns, gaan
bedelen? Zal ik nu van deur tot deur een stuk
brood gaan bedelen, dat ik tot nog toe met eigen
handen verdiend heb Neen vrouw, dat doe ik
niet, al zouden wij ook allen van honger en gebrek
omkomen. Bedelen nooit. Er blyft my nog iets
over, dat ons voor eenjgen tyd voedsel kan geven.
Het spyt my vrouw, maar ik moet myn kruiwagen
verkoopen. Misschien vind ik werk, voordat het
geld, dat ik daarvoor bekomen zal, op is, en dan
zullen wy zoolang eparen tot ik een andere kan
koopen. Wacht nog maar een half uurtje, en dan
zal ik u allen te eten brengen.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ - Texel
