iHSFIIUL
Mevronw LUIJTEMeijser te Haarlem
Sporthloezea, flanellen en lole-tonten,
t.
prachtige collectie Dames-Corsetten
Medelezers gevraagd voor
V TIXILSOM!
Fejuilleton.
Een Levenslast
Leesuren open op de
LAKGEVELD DE ROOIJ.
vraagt tegen half AUGUSTUS eene
Wasch buitenshuis. Loon f 80 per jaar.
Aanmelding bij den Heer C. KEIJSER Pz.
Waalderstraat, Burg op Texel.
Ondergeteekende heeft heden ontvangen een
in alle nummers en prijzen. De prijzen zijn
zoo laag mogelijk gesteld. Mede ontvangen een
groote voorraad
echte kleuren, lage prijzen; a contant 5% korting.
Minzaam aanbevelende,
UEd. Dw. D. Ph. VLESSIXG.
LANGEVELD DE ROOIJ.
PARKSTRAAT
Xo. 394.
,to
uitgevers van de O
DEX BURG
op Texel.
By voortduring bevelen wij ons beleefdelijk aan tot de levering van verschillende
drukwerken voor Gemeente- en Polderadministratie; alsmede tot het vervaar
digen van Trouwbrieven en Kaarten, Visitekaarten, Adreskaarten, Rouwbrieven, enz.
Xette
bewerking'.
Billijke
prijzen.
Spoedige
levering.
(Slot.)
7. Hoofdstuk IH.
Eensklaps werd zy uit haar onbewegelijke houding
gewekt door het hooren van haar zeer goed bekende
voetstappen. Het was haar man I In een enkel
oogenblik scheen al haar leed, angst en kwelling
van zooveel jaren vereenigd te zijn. Lady Archdale
kon niet blijven zitten, zij stond op en keek met de
hand op het hart naar de deur. De Lord kwam
haastig de kamer binnen. Hi) was opgewonden en
bijna buiten adem.
- Lieve, zei hij, de politie had het recht. Zij
heeft bekend. Het was Parker, die de vermoorde
man op de bewuste avond opzocht. Het was haar
man, zijn ware naam is Shaw. Hy had haar geschreven
en zij ging naar hem toe. Zij nam mijn revolver
uit de kist. De man bedreigde haar en zij legde
op hem aan. Hij greep haar by de hand en daar
hy dronken was, verloor hy heit evenwicht en
viel Blanche I om 's Hemels wil 1 Wat is er
Help 1 help I hier, heen I
Het is te betwyfelen of Lady Archdale wel meer
van deze opheldering hoorde dan enkel de eerste
woorden. Haar oogen sperde zich langzamerhand
meer open en bleven daarna vast op één punt
gericht; de uitroep van vrees en schrik van haar
man werd veroorzaakt doordat zy plotseling ker
mende op den grond viel. Hulp was by de hand,
maar het hielp zoo weinig, dat men vreesde dat zy
dood was. Dokters werden geroepen; de geheele
huishouding was van streek en het vertrek van
Parker met den Inspecteur werd geheel op den
achtergrond geschoven. En in waarheid het geval
was ernstig genoeg, want Lady Archdale lag weken
achtereen in volkomen bewusteloozen toestand
letteriyk op den rand van het graf. De ongesteldheid'
zat in de hersenen zeiden de dokters en zy hielden
dikwyis consult en schudden dan met de hoofden
terwyi de Lord bedrukt nederzat aan de bedstede
van zyne echtgenoote of rusteloos buiten heen en
weer liep en voor geen troost vatbaar scheen.
Eindeiyk kwam er een glimp van hoop door de
nevel van diepe smart en angst: een zeer zwakke
lichtstraal in het begin, die echter langzamerhand
sterk genoeg werd om allen, die Archdale liefhadden
eenige hoop te geven. Langzaam, uiterst langzaam
kwamen haar verstandelyke vermogens weer terug
en keerde haar geheugen weder. Maar het een na
het ander kwamen niet alleen het tegenwoordige
maar ook het verledene haar weer voor den geest.
Was het dan waar vroeg zy zich dikwerf af, hadzy
werkeiyk een levensgeheim Was er waariyk iemand
vermoord en werd zy verdacht de moordenares te
zün? Was zy oneerd en ongelukkig gemaakt en
had zy schande gebracht over haar echtgenoot en
haar kinderen? Maar neen, dat kon niet! Haar
kinderen hadden geen afkeer voor haar. Parker
pastte haar als gewooniyk nauwlettend en zwygend
op. Ieder rondom haar was teeder liefdevolle en
eerbiedig. Haar geest was nog niet zuiver. Zy kon
echter de vreeseiyke gebeurtenis niet uit haar geest
verbannen. Alles stond haar zoo klaar voor den
geest, dat zy het niet als een verzinsel kon beschouwen
en byna niet kon nalaten eens er naar te vragen,
maar zy durfde niet.
Op zekeren namiddag echter, toen zy weer geheel
verdiept was in de vreeselyke geschiedenis, werd
zy door Parker's stem opgeschrikt.
Ik weet, waarover u denkt, mevrouw, zei deze,
welke biykbaar haar benauwde trekken op het gelaat
had opgemerkt.
Weet gy, Parker! riep Lady Archdale onthutst
uit, terwyi zy verschrikt de oogen opende.
Ja, mevrouw. Alles is goed afgeloopen, zei
Parker, De uitspraak werd verleden week gedaan
en ik werd vrygesproken op denzelfden dag, waarop
u weer tot uw bewustzyn terugkeerde. Het ver
moeden van de dokters bevestigde ten volle het
verhaal van u, hoe de arme kerel gestorven moest
zyn en de rechters spraken my vry. Uw naam werd
in het geheel er niet in gemengd.
01 Parker 1 Hoe kan ik u danken, hoe u
beloonen, mompelde Lady Archdale aangedaan.
My bedanken mevrouw. Ik noemde uw naam niet,
want ik twyfelde er geen oogenblik aan, of men
zou my wel vryspreken, zei Parker beslist.
Terwyi zy sprak verliet zy reeds de bedstede,
zoodat Lady Archdale ternauwernood den tyd had
haar de hand te drukken uit erkenteiykheid. Parker
greep haar naaiwerk weer op en legde de zieke het
zwyge op.
Maar ofschoon het haar niet geoorloofd was te
spreken, Lady Archdale kon denken. Het gevaar
voor gevangenschap en schande was dus afgewend
door de toewyding van haar kamenier. Dit dreigende
spook was dus machteloos, maar haar oude vyand,
de verwoester van haar geluk en vrede, haar geheim
bestond nog. De dood had haar gespaard maar haar
geheim was niet te vermurven, die levenslast zou
niet eindigen voor haar dood meende zy.
Ware zy nu gezond geweest, waarschyniyk had
zy zich dan nu ook wel op haar gemak gevoeld.
De man, die haar geheim kende, was dood, de
dreigende onthulling en de schande was door
Parker's edele zelfopoffering afgewend. Daar er
niemand anders was opgestaan om haar naam te
noemen, was het zeer waarschyniyk, dat Archibald
Hamilton ook dood was. Alles zou er toe hebben
bygedragen om haar gerust te stellen. In haar
tegenwoordigen toestand was het haar echter
onmogeiyk eenige hoop te voeden. Zy besloot haar
man alles te bekennen. Wat ook zyn oordeel over
haar handelwyze mocht zyn, zeker zou het beter
te dragen zgn, dan haar voortdurende kwelling-
Al haar vroegere dwaze trots en valsche schaamte
scheen verdwenen.
Het eenige wat haar nog deed aarzelen was de
gedachte, dat zy met die bekentenis haar man groot
leed zou berokkenen. Maar zy was te zwak, te
ellendig te zeer terneergeslagen, om dit nieuwe idee,
hetwelk haar tenminste eenige rust zou geven uit
haar gedachte te verbannen.
De Lord was gewoon iederen dag een half uur
aan haar legerstede door te brengen met het bespreken
van hetgeen er in de buitenwereld voorviel. Hy
was op zekeren dag later dan gewooniyk, terwyi
zyne echtgenoot zyn komst reeds met koortsachtig
ongeduld verbeidde. Ten laatste verscheen hy echter
en toen zy zich alleen bevonden, zei Lady Archdale;
Henry ik heb groote spyt en schaamte u een
groote misstap te moeten bekennen.
Kom, lieve Blanche, riep de Lord uit, terwyi
hy haar bevreesd aanzag, ik ben er zeker van, dat
gy u zelf niets hebt te verwyten.
Ik yi niet, Henry, hernam zy, zyn gedachte
radende. Wat ik u te zeggen heb, is ongelukkig
maar al te waar.
Welnu? vroeg hy, klaarblykeiyk nog maar half
overtuigd.
Ik vertelde u nimmer, Henry, dat ik voor ik
met u in het huweiyk trad, reeds gehuwd was
geweest, zei zy haar gelaat in de handen verber
gende en bevende.
Ik weet dit, myn lieve. Ik wist het reeds jaren
geleden zei de Lord kalm, terwyi hy haar hand in
de zyne nam en die liefkoosdeik vernam het reeds
voor ons huweiyk.
Henry 1 riep Lady Archdale verschrikt uit.
Ik vertelde het u nimmer, lieve, omdat ik uw
geheim eerbiedigde en geen pynlyke herinneringen
by u wilde opwekken, zei de Lord biykbaar
getroffen.
Maar hoe kwaamt gy het te weten
mompelde Lady Archdale.
Uw meid vertelde het my. Ik verzocht haar
het stil te houden. Ik vernam toen, waarom gy voor
vele jaren elk huwelyksaanbod van de hand weest
en ik onderzocht en bevond dat Hamilton overleden
was.
Lady Archdale keek haar echtgenoot zwygend en
verwonderd aan. Met open mond en ooren luisterde
zy naar zyne woorden. Na eenige oogenblikken
zwygens vervolgde de Lord
Er bestaat naar ik meen wel eenigen grond
voor het vermoeden, dat Hamilton vermoord werd.
Hy had een vriend van zeer slechten naam, Shaw
heette hy.
Shaw 1 riep Lady Archdale onthutst uit.
He? Ahal Shaw was de naam van den arme
drommel, die voor eenigen tyd gedood werd, Parker's
man. Shaw was verdwenen zonder een spoor achter
te laten, toen Hamilton's lyk gevonden werd.
O, als ik maar geweten had, wat gy my nu
verteld? riep Lady Archdale uit.
Misschien deed ik wel verkeerd, zei de Lord.
Ik, ik deed het om bestwil.
Gy handeldet goed, Henry, zooals altyd. Door
eigen schuld heb ik zoo lang geleden. Ik heb geleden
maar ik had gezondigd.
Lieve, lieve vrouw I Als ik dit maar eenigszins
vermoed hadmaar gy verborgt uw smart al te goed
- Maar nu is het voorby, Henry, riep Lady
Archdale uit, terwyi zy door haar tranen heen
glimlachte. O, welk een zegen, een lieve en edele
echtgenoot, dierbare kinderen en een verlicht hart.
O, van dit oogenblik, lieve man, ben ik weer jong
geworden.
Lord Archdale was diep getroffen door deze woorden
en de redevoering, welke hy dien avond in het huis
der Lords hield, was de schitterendste welke hy
ooit gehouden had.
Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOU-Texel.
