BLOOKER'8 CACAO, y- Dag- en Avondbrillen, B. C. BERCMANN van ALKMAAR, Probeert de merken Marina Erna A. DROS Ata 4e CocMorp. P. BOON, iei Bmi. Wei. BROUWER, Oosterend. J. BÜIN, Waal. D. LAP, den Hoorn. T FIJNSTE MERK 1.60 0.85 0.45 't fijnste merk. Stanley, Willem III N. I. H. M. Nederlandscli-Amerikaansclie Stoomvaart-Maatschappij. BALTIMORE. P. C. KOORN, Burg-Texel. Feuilleton. GELD. Dames- en Kindermantels W. C. REU. H.H. ROOKERS. Kortste en Goedkoopste OVERTOCHT. niet loa (per ons) verkrijgbaar, maar uitsluitend in gesluteu bussen. De verkoop neemt dagelijks toe, want de prijzen zijn slechts pr Vj kilo bus pr kilo bus pr '/8 kilo bus. Daarvoor wordt het beste en oplosbaarste geleverd wat te maken is. Een hoogeren prijs voor CACAO betalen is dus onnoodig. maakt aan zijne geachte cliëntelle van Texel bekend, dat hij van af 9 October tot Donderdag 13, bij den Heer BROEKKAMP a/d Burg, zal zijn uitgestald met eene groote collectie voor het a. s. saison. jHopende door een druk bezoek te worden vereerd. Ontvangen ruime sorteering (met gezichtkundig geslepen glazen) voor eiken leeftijd. Onder aanbeveling, geurige 2l/, cents sigaren, zoomede de beste 2 cents sigaren tot hiertoe in dien prijs geleverd. Tot fabrieksprijzen verkrijgbaar bi) onze depothouders de firma J. VAX DER VEEX, Sigarenfabrikanten, Amsterdam Reenen Muiden. ROTTERDAM fil r fff W ft D U AMSTERDAM Isllfl'IUllIt. Men vervoege zich aan de Kantoren dor X. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam en b(j de Agenten, of by Inspecteur J. E. KROES te Groningen. E. BOLSIUS, te Oisterwjjk. Medoc p. anker f 32. p. fl. f 0.80, Cantenac f34. f0.85 Madera f48.-, f 1.15, p. 7,0. f 0.60 RoodeFortp. f68.-, fl.60, f0.80 bij één of moer fl. verkrijgbaar bij depothouder der firma VAX STRAALEX, MOXS1EIJR ERKELEXS, Wijnhandelaars, Rotterdam. Roman cloor A. S. 3. Hoofdstuk I. Hy zou my gaarne by zich in huis hebben opge nomen en met zjjn dochtertje Anna Maria, twee jaren jonger dan ik, opgevoed hebben, maar zyno middelen lieten het niet toe en bovendien vreesde hy myn oom, door zulk een voorstel te doen, te zullen beleedigen. H(j bleef echter myn vriend en wanneer de honger my plaagde, ging ik naar zyne woning, waar ik steeds zeker was, zooveel te mogen eten als ik maar lustte. Zyn dochtertje bracht my dikwyls, wanneer ik schapen hoedde,een boterham. Zy bleef dan geruimen tyd by my en wy speelden naar welgevallen. Dat waren gelukkige uren voor my als kind. Zooals ik dan zei, boer Bouwman trok zich myn lot aan. „Ik was toch de zoon van een predikant, zei hy tot myn oom en de geheele gemeente sprak er schande van, dat ik als het kind van een dag- Iooner werd opgevoed. Myn vader had my ongeveer 1000 thalers nagelaten. Daarvan moest myn oom een gedeelte gebruiken, om my naar een school in de stad te zenden, opdat ik iets dougdeiyks zou leeren. Eerst had myn oom daar geen ooren naar, hy kon my te goed in zyn eigen zaken gebruiken maar eindeiyk bezweek hy voor den aandrang van myn vaderlyken vriend. Ik werd naar de stad gezonden en kwam by een onderwyzer in de kost. Ook daar trof ik hot slecht, ik heb daar meermalen verschrikkeiyke honger geleden en menigmaal heb ik gewenscht weer naar Hagenoord terug te kunnen keeren, waar ik ten minste by Bouwman myn honger nog kon stillen. Na de burgerschool bezocht ik het gymnasium, en heb ik examen gedaan. Ik slaagde ofschoon ik voor my zelf maar al te goed overtuigd was, hoeveel my nog aan algemeene kennis ontbrak. Door voorspraak van den directeur van het gymnasium kreeg ik dadeiyk na het examen een betrekking te Hagenoord. Buitengewoon gelukkig gevoelde ik my, juist in myn geboorteplaats myne eerst aan stelling te krygen, en nog te meer daar myn oom die plaats verlaten had. Op 't gymnasium was ik aan gestrenge tucht gewoon geraakt. Nooit had ik een cent op zak gohad. Geen der schoolkameraden had zich ooit om my bekommerd. Na myne aan stelling was ik nu eensklaps vry van alle banden, ontving salaris en bovondion nog, daar ik meerderjarig geworden was, de rest van myns vaders erfdeel, ten bedrage van ongeveer 500 thalers. Ik had toen geld en dus ook vrienden. De zonen van derykste boeren zochten myn omgang. Hadden zy my vroeger ternauwernood aan willen kyken, thans beschouwden zy het voor hen als een eer, wanneer ik naar de herberg kwam, met hen een glas ledigde en een spelletje kaart speelde en ik deed dat helaas maar al te gaarne. Wanneer ik do kaarten zag, kon ik I geen weerstand bieden aan do vorzoeking aan het spel deel te nemen. Dikwyls wanneer ik 's avonds naar huis terugkeerde en soms veel geld verloren had, barstte ik in tranen uit en nam myzelf voor nooit weer een kaart in de hand te nemen, maar helaas, wanneer de Zondagavond daar was, werd ik als 't ware met een onweerstaanbaren kracht naar de herberg getrokken en tot kaartspelen gedrongen. Toen ik te Hagenoord aankwam, was ik door Bouwman zeer vriendeiyk ontvangen, Anna Maria, zyne dochter, viel my by die gelegenheid om den hals en gaf my een harteiyke kussteeds was ik welkom, indien ik hun woning bezocht. Ik beminde het lieve meisje en zy schonk my wederliefde. Bernard, die tot dusverre roerloos in het gras de vertelling had aangehoord, vloog plotseling op uit zyn gemakkeiyke houding, toen de verteller het woord liefde uitsprak. Vol verwondering keek hy naar den spreker, die naar zyn oordeel een middel tegen de liefde kon zyn. Hoe was het mogeiyk, zoo'n wandelend geraamte sprak van liefde en er was nog een meisje, dat hem wederliefde kon schenken 1 De spreker geraakte door die onverwachte beweging van den toehoorder geheel van streek en vroeg verschrikt Wat is er toch, mynheer Gy myn waarde och hoe is uw naam als ik u vragen mag. August Vogelschrik, mynheer. Ja lach maar, vervolgde hy, ik ben helaas maar te zeer gewoon er aan om dien naam te worden uitgelachen, vooral omdat hy zoo gepast ismaar wat is er t Welnu, gy hebt my belangstelling ingeboezomd en ik dacht, dat ik in niets ter wereld meer belang zou kunnen stellen. Zet uwe vertelling voort, als 't u belieft. Gy zyt er by gebleven, dat ge wederliefde vondt. Ja, die vond ik. Het was een korte gelukkige tyd, zei Vogelschrik, diep zuchtende. Door eigen schuld heb ik echter myn schoonste geluk verwoest. Bouwman, die my eerst zoo vriendeiy k had ontvanger. werd langzamerhand minder aardig. Een paar malen waarschuwde hy my. Het kwam in 't geheel niet te pas voor een leeraar, zei hy, m6t de jonge boeren des Zondags tot diep in de nacht in de kroeg te zitten kaartspelen en in 't minst niet voor den zoon van een predikant. Ik beloofde hem het te zullen f laten, maar als de Zondag weer daar was, kon ik de verzoeking geen weerstand bieden. Wanneer ik 1 dan Maandag by boer Bouwman kwam, werd ik door deze en Anna Maria met een boos gelaat ontvangen. I Zeer goed kon ik bemerken, dat ik er niet meer v welkom was. Honderdmaal beloofde ik myzelf my h te zullen verbeteren, maar het ging niet. In één V woord, ik speelde door, ik kon het niet laten en a. daar ik steeds verloor, dronk ik een glas meer, om w myn verlies te verzetten. Meermalen werd ik dronken thuis gebracht. Dat was myn ongeluk. Nadat ik 8 jaren te Hagenoord was, moest ik die plaats verlaten. Myn vaderiyk erfdeel had ik ver- speeld, en met 20 thalers in de zak, zou ik een nieuwe betrekking zoeken. Toen ik afscheid van Anna 7^ Maria nam, was m(1 het hart zoo zwaar, dat het dreigde te bersten, slechts de gedachte haar spoedig weer te zullen zien, gaf my eenige troost; ik wist, Jj3 dat de directeur van het gymnasium myn beschermer 6 was en rekende er op, dat hy my eene andere j|6 betrekking zou bezorgen. Dit vertelde ik ook aan Bouwman, tegeiykertyd bekende ik hem, dat ik het met Anna Maria eens was; zoodra ik eene nieuwe ,va] betrekking had, zou ik terugkomen, ten einde in aanzoek te doen om haar hand. Ik zou niet den zök moed daartoe gehad hebben, maar voor naar hem bij2 toe te gaan, had ik eerst in de herberg afscheid die genomen van de vrienden en by die gelegenheid meei twi dan genoeg gedronken. Bouwman liet my nie' uitspreken, noemde my een lompert, een speler, eei E drinkebroer, die zyn vaderiyk erfdeel verbrast ei alle< verspeeld had en aan zulk een man gat hy zyi zanj kind niet. Indien ik myn leven gebeterd had ei solo- weer een fatsoeniyk mensch was geworden, indier Dl ik weer de door my verspeelde 500 thalers terug ha< Soiri verdiend, eerst dan mocht ik terugkomen en myi zal j aanzoek herhalen. By dit besluit bleef hy. Opvr( onzachte wyze schoof hy my hierop, zonder m(vji toegestaan te hebben afscheid te nemen van Anni^'p, Maria, de deur uit. Wordt vervolgd). jy l Snelpersdruk - LANQBVELD DK ROOIJ— 7eax meni| tot 0i IDe mnte reel uiner ater, Blooker's Cacao, EN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1892 | | pagina 4