Twee vette Varkei
6
TIENDEN.
afkoopen der Tienden.
Ph. VLISSING.
Feuilleton.
Te koop:
^BLD jyb:
O
cqiiiirant.
GELD.
V TIXILSCHI
Alle Tiendplichtige grondeigenaren op Texel,
worden uitgenoodigd tot het bijwonen
een er bijeenkomst, op Donderdag' 2 Februari 1893
voormiddags 11 ure, in de Vergulde Kikkert aan
den Burg alhier, t6r bespreking van, het
Texel, 17 Januari 1893.
De Dijkgraaf van het Waterschap de
30 Gemeensch. polders op Texel,
J. J. ROEPER.
MS» Ondergeteekende bericht de ontvangst
eener groote partij wollen Dekens,
gewatteerde dekens, machinaal doorgestikt, Mol
ton-, watte-, en gewerkte fantasie-dekens, eigen
gemaakte Duffelsclie jongens-, mans-, enkinder-
Jassen, alles van soliede stof gemaaktHeeren
Jaclitvesten. Opruiming van nog een klein
partijtje kinder- en groote Mantels, tegen
ongekend lage prijzen. A contant 5% korting.
Aanbevelende,
Uw Dw. Dnr.
25.
Roman door A. S.
Hoofdstuk XI.
Hoe de gouverneur over Bertha dacht wist zy
niet. Hoe langer hoe raadselachtiger kwam haar
de heer Vogelschrik voor. Was hg eerst van een
linkschen slecht gekleeden gouverneur plotseling in
een jongmensch veranderd van goede manieren, was
hg in een zeer kort tijdsverloop een geheel ander
mensch geworden, thans had er sedert de komst
van Bertha weer een groote verandering bfj hem
plaats gegrepen.
Zflne oogen schitterd en en het spottend lachje, dat
reeds bijna verdwenen scheen, speelde nu weer
dikwijls om zijne lippen, wanneer hij een scherp
bijtende opmerking maakte, een inwendige onrust
scheen hem te kwellen en was ook zeer goed
merkbaar in zijn spel. Bewonderenswaardig was
zijn spel nog steeds, maar het bood niet meer
verkwikking; maar het verontrustte daarentegen;
Dit gevoelde ook Lize, die vroeger steeds de tranen
in de oogen kreeg door zijn spel; maar thans
wendde zij het hoofd af, ten einde zijn blik niet te
ontmoeten I
Indien Bernard dit bemerkte, verschrikte hij wel
eenigszins en streek zich met de hand over het
voorhoofd, dan begon hij opnieuw te spelen en
klonken uit het instrument zonderling aangrijpende
toonen, die mevrouw van Elshout weder snel met
den kunstenaar verzoenden.
Zoo vol tegenstellingen als zijn spel, was ook zijne
houding tegenover Bertha. Wanneer hij haar aanzag
schitterden zijne oogen, maar wendde hij zijne
blikken naar Lize, dan verdween dat vuur en speelde
een vriendelijk glimlachje om zijn lippen, hetgeen
echter weder onmiddeltjk verdween, wanneer hij
Bertha's stem hoorde.
Lize was sedert de komst van Vogelschrik en de
daaropvolgende komst van Bertha geheel veranderd.
Van een vroolflke dartele wildzang, was zfj in een
ernstige jonkvrouw veranderd die uren langsomwijlen
aan een handwerkje bezig was en meermalen haar
werkje liet rusten, om droomend voor zich uit te
zien. Waarover zou zij denken? Het zou de
moeder zeer veel waard geweest zijn, dit te weten,
zij kon echter slechts denken en wanneer haar
vermoeden waarheid bevatte, koesterde Lize voor
haar muziekonderwijzer een inniger gevoel, dan de
ouders wel wenschte. Enkel Lize was niet met
Bertha ingenomen. Zij was wel vriendelijk tegen
haar en deed wel haar plicht als dochter der gast
vrouw, maar verder was zij niet te brengen, ofschoon
Bertha alles in 't werk stelde om haar liefde te
verwerven.
Wat hebt ge toch tegen Bertha vroeg mevrouw
van Elshout op zekeren morgen aan Lize, toen zij
zioh met haar alleen bevond. Gij zgt zoo koel en
De ondergeteekende beveelt zich
beleefd aan tot het S N O E I E N en
P L A N T E N van vruchtboomen alsmede het
bezaaien en planten van tuinen.
RENS NIEUWEHUIZEN,
Weverstraat a/d Burg.
bij C. SLOT, P. H. Polde\
PARKSTRAAT
No. 294.
DEN RU RG
op Texel.
uitgevers van de
Bij voortduring bevelen wij ons beleefdelijk aan tot de levering van verschillende
drukwerken voor Gemeente- en Polderadministratie; alsmede tot het vervaar
digen van Trouwbrieven en Kaarten, Visitekaarten, Adreskaarten, Rouwbrieven, enz.
Nette
bewerking.
Billijke
prijzen.
Spoedige
levering.
terughoudend tegenover haar en dat verdient zij
toch in 't geheel niet. Zij moet zich eindelijk door
uwe koelheid beleedigd achten.
Ik geloof haar iedere beleefdheid te bewijzen,
waarop zij aanspraak kan maken, zei Lize ernstig,
van haar handwerkje opkijkende, z\j heeft nog geen
onvriendelijk woord van mij gehoord.
Dat zeg ik niet, maar ik meen, dat ge tegenover
haar wel iets hartelijker en voorkomender zoudt
kunnen zijn.
Ik kan en wil niet huichelen.
Ik begrijp je niet Lize. Juist tegenover u
toont Bertha zich zoo buitengewoon innemend, niet
tegenstaande gij haar zoo koel behandelt.
Ik geloof niet aan de waarheid van hare
beminnelijkheid. Hoe zij in werkelijkheid denkt en
gevoelt, verraadt zij, wanneer zij in vuur geraakt.
Mevrouw van Elshout keek haar dochter getroffen
aan. Om toch iets te antwoorden, zeide zij
Men moet niet ieder woord op een goudschaaltje
wegen, In het vuur van het gesprek zegt men
somtijds wel eens iets, hetgeen men niet kan
verantwoorden. Wat zou men b, v. van den heer
Vogelschrik moeten denken, indien men ieder zjjner
woorden zoo nauw moest wegen?
Een lichte blos kleurde Lize's wangen, maar zij
geraakte niet in verlegenheid, toen zfl haar moeder
strak aankijkende, ten antwoord gaf;
Zij zijn mij beiden een raadsel, beiden hebben
iets gemeen, een sluier bedekt hun hart, maar wanneer
deze bij hem een weinig wordt opgelicht, wanneer
hij zijn geheele ziel in zijn spel licht, dan gevoel ik,
dat achter dien sluier een arm gekweld hart schuilt,
een edel naar hooger strevenden geest verborgen
is - bij Bertha daarentegen bedekt die sluier een
afgrond vol zelf-, geld- en genotzucht.
Mjjn God, kind, hoe komt gij aan zulke gedachten,
zulke woorden? riep mevrouw even verwonderd
als verschrikt.
Ik weet het niet, moeder, ik heb veel over
beiden nagedacht en ben zoodoende gekomen tot
hetgeen ik zei. Ja, zoo is het.
Mevrouw van Elshout zette het gesprek niet voort,
toen zy echter 's avonds met haar echtgenoot alleen
was, vertelde zij dezen woordelijk hetgeen zij 's
morgens met Lize had gesproken.
Was dat ongelukkige mensch toch maar nooit
bi) ons in huis gekomen, zei zij, haar verhaal beslui
tende, niet Bertha, maar hij draagt de schuld van
de treurige verandering, die zich bi) Lize heeft
voorgedaan. Doe mij het pleizier en geef hem zijn
ontslag. Betaal hem een jaar salaris, maar zorg
dat hij van hier komt.
Mismoedig schudde de heer van Elshout het hoofd.
Gelooft gü, dat Lize geheimen voor u heeft?
vroeg hij.
Neen zeker niet.
Heeft zjj er zich over beklaagd, dat hg tegenover
haar anders gesproken heeft, dan een meester tegen
over zgne leerlinge betaamt, ot hebt ge zelf
opgemerkt, dat hg de grenzen van de plaats, die hg
hier bg ons inneemt, overschrgdt.
Dat kan ik niet zeggen, maar
Heeft hg ooit de plichten verwaarloosd, die hg
op zich nam. Heeft hg iets verdient, waarvoor ZO
terecht een verwgt verdient? te
- Neen, maar ge zult hem ook schadeloos steil*13
wanneer ge hem een jaar salaris uitbetaalt ga
Gelooft ge dan, dat ik zgne wegzending daariflb'
zal kunnen goed maken Ik geloof dat er in 66
oordeel van Lize omtrent hem veel waars ligt ei
zou het mpzelf nooit kunnen vergeven, wanneerkc
hem door een onrechtvaardigheid krenkte; hyVa
buitendien toch reeds een niet gelukkig mens be
Zoolang hg zgne verplichtingen nakomt, moeten oee
wg de onze vervullen. Goeden nacht Emma. Sb
XII. be
De luitenant was van een reis naar Berign, W:
hg, ter voldoening aan een opdracht hem door (V€
heer van Elshout gedaan, gemaakt had, teruggekeeZO
Hg was van het station vertrokken, zonder
post af te wachten, daar hg. zooals hg zei, zve
neef zoo spoedig mogeigk verslag wilde doen vp
zgne zending. Dit was echter geen voldoente
verontschuldiging, daar hg slechts weinig had mtke
te deelen en hetgeen hg te vertellen had zeer goed uge
eenigen tgd had wachten.
Bigkbaar was dit echter niet de reden, maar won
het hem niet mogeigk zoo lang te wachten, omdna
een inwendige onrust hem kwelde, welke hem o
op het kasteel vervolgde, hetgeen zeer duidelyc
merkbaar was. Na nauweigks zgn gewone plas
aan de theetafel te hebben ingenomen en haas»
den heer van Elshout verslag omtrent zgn rjs
gedaan te hebben, sprong hg op en liep naar tzu
venster, daar, naar hg zei, 't hem te warm wasjj,-.
hg hoofdpgn had. Hg drukte het hoofd tegen
koude ruiten, keerde toen terug, om in 't volge,
oogenblik weer op te staan en in de kamer op Lg
neer te wandelen, terwgi hg met koortsachtige has^e
en gedwongen vroolpkheid eenige volstrekt n&h
geestige aardigheden aan de man trachtte te brenge^
Zgn onrust was zoo in 't oogloopend, dat deheg€
van Elshout hem bezorgd aankeek.
- zgt gg niet in orde, Frits vroeg hg vriendelijwji
Gg ziet er zoo bleek uit en uw oogen hebben
koortsachtigen glans. Wilt ge niet liever naar
kamer gaan .1.
Neen, neen, mg scheelt niets, antwoordde
luitenant snel. Ik ben wellicht een weinig op(
wonden door mgn verbigf in Berign, dat is stesj-i
het geval wanneer ik na langen tgd op 't land vertoe
te hebben weer eens in 't drukke stadsgewoel verks_
en tot laat in de nacht met mgn vrienden samen be'i
Hg trachtte na dit gezegd te hebben, de onruï™1'
die hem kwelde, te onderdrukken, doch te vergeeif0
Het viel hem moeielgk de noodige aandacht i
wgden aan het gesprek, dat aan tafel gevoerd wetm
Nu eens zat hg droomend voor zich uit te zien f?1
dan mengde hg zich weer in 't gesprek metopme00
kingen, die maar al te goed bewezen, dat hg nie'?v
van het gesprokene gehoord had, zelfs Bertha, naiJa
wie hg anders met de meeste opmerkzaamheid
luisterde, was nu niet in staat zgn aandachtr.e
boeien. Z1(
Wordt vervolgd).
SC
Snelparsdrak - LANGEVELD DE ROOIJ- Terf®
•V. -VUW^CTOTrvT»
