Ingezonden Stukken.
De eandidaat C. Waardenburg te Oud-
Beierland, heeft voor het op hem uitgebracht
beroep Daar de Herv. Gem. te Oosterend op
Texel, bedankt.
Volgens den Haagschen kroniekschrijver
der „N. Gion. Crt." zal de Tweede Kamer
tegen 15 Febiuari tot hervatttng der werk
zaamheden bijeengeroepen worden. Het plan
schijnt te bestaan om dan dadelijk met de
kieswet voort te gaan en behalve misschien
eenige kleine en spoedeischende zaken zal de
bijeenkomst wel geheel daaraan gewijd zijn
tot Paschen. Tenzij door eenige onvoor
ziene omstandigheden het werk mocht wor
den afgebroken. Dat het gevaar daarvoor niet
vermindert, is in de laatste weken nog al in
't licht getreden.
Te Dokkum zaten op den laatsten markt
dag eenige personen in eene herberg om de
kachel, toen een hunner een briefje ontdekte
op den grond, hetwelk oogenschijnlijk een munt
biljet was van f 50, doch waarvan het rond
zittend gezelschap eenstemmig verklaarde, dat
het valsch moest zijn. Daarop werd het in
de kachel geworpen. Eenige oogenblikken
daarop trad een koopman uit Kolwerd, die
een poosje te voren de tapperij had verlaten
weder binnen en vroeg of men daar ook ge
vonden had een muntbiljet van f 50 hetwelk
hij had verloren.
Natuurlijk maakte dat sensatie!
Terwijl nu de koopman beweert, dat men
zijn briefje van f 50 heeft gevonden en ver
brand, blijft de persoon, die het in de kachel
heeft geworpen, beweren, dat het valsch was.
Het Leidsch Dagblad bevat het volgende
verhaal
Zondag j.l. had op een der binnenwateren van
de gemeente Zoeterwoude nabij Leiden een komisch
geval plaats hetwelk echter ernstige gevolgen had
kunnen hebben.
Twee heeren uit Leiden zeer netjes gekleed
in sportkostuum op schaatsen reden heel zwierig
op een der binnenwateren. Zij ontmoetten
drie personen waarschijnlijk uit den boerenstand
(anders toch zouden zij die niet „uitge
scholden" hebben voor boeren). Deze boeren
dan waarschuwden de heeren dat zij voorzichtig
moesten ziin want het heeft daar opengelegen
„Wat" zeggen de heeren, „jullie boeren houdt
ons niet voor den gek Van den zomer heelt het
opengelegen 1 Maakt een boer wijs dat het hier
gevaarlijk is". Nog eenige minuten en jawel daar
lagen de heeren met hun fraai kostuum in het
gedeelte dat van den zomer had opengelegen
tot aan hun hals in het heerlijke zomerwater.
De boeren gaan nu weder naar hen toe en vragen
aan de heeren
„Nu wilt gij zeker wel geholpen worden
door die boeren Of moeten die boeren jelui
laten verdrinken? Dat doen wij niet maar gij
moet eerst goed van dit bad doortrokken en
terdege van onze waarschuwing overtuigd zyn.
Nu aan het werk jongens en de heeren door
boeren gered I"
Of die gekostumeerde heeren genoeg in den
zak hadden om den „boeren" eene belooning
voor hunne waarschuwing en moeite ter red
ding te schenken weet de berichtgever niet.
In ieder geval is hier het
toepassing: „die lacht het
best I"
spreekwoord van
lest, die lacht het
heer Bertels van het
bij Barneveld bespreekt
De welbekende
landgoed „De Biezen"
in de „Utrechtsche Courant" een niet zeer
nieuw middel tegen werkeloosheid, maar hij
levert daarbij becijferingen, die, indien ze
opgaan, inderdaad wijzen op eene blijvende
uitkomst. Hij begint met te zeggen, dat het
verouderde begrip, dat er 30 a 50 jaren noodig
zijn om van heidegrond goeden bouwgrond te
maken, gelukkig tot het verleden behoort.
Thans is in 1 2 jaar van den meesten
heidegrond goeden bouwgrond te maken, niet
echter wanneer men dierlijke mest gebruikt.
De heer Bertels beweert verder een meer
doelmatige en minder kostbare grondbewerking
met gebruikmaking van kunstmest te hebben
toegepast en levert een overzicht in cijfers
van de werkelijk gunstige resultaten die hij
heeft verkregen op 5 HA. die hij achtereen
volgens volgens dit systeem heeft bewerkt en
bebouwd.
,/t Was nog al niet veel." Een eigen
aardige, bepaald vindingrijke manier om op
oneerlijke wijze aan de producten van het
graan, brood of jenever te komen, oefent te
Rotterdam een man uit, welke rondloopt in
de omgeving der stations en argelooze burgers
slachtoffers maakt van zijn oneerlijke prak
tijken. Hij ziet er uit als een flink werkmaD,
is gekleed in een blauwe krulduffel jas en dekt
zijn hoofd met een pet waaraan een rechte
klep. Mijnheer nadert u, doet zijn jas open,
waar uit een der binnenzakken een duimstok
steekt, houdt u vervolgens een handvol centen
voor en begint met een verlegen glimlachje
't volgend gesprek„Mijnheer èh och zoudt
u een timmerman niet aan 4 cents kunnen
helpen. Ik moet naar Dordt en heb 4 cents
tekort aan mijn reisgeld, 'k Zou mijn duim
stok wel verkoopen, maar och, ziet u etc."
De aangesprokene heeft dan reeds zijn hand
in zijn portemonnaie, om de vereischte 4 cents
te offeren en geeft het geld. Heel beleefd
en dankend verwijdert zich de timmerman naar
het station? O, neen, een eind verder treedt
hij een anderen argelooze in den weg en zegt
weder: Mijnheer, ik ben timmerman enz.
Atjeh. Een brief van „een officier" in het
„Alg. Handelsblad" van Zondag jl. geeft de beste
verwachting voor de toekomst. De schrijver
verzekert dat hot grootste deel der bevolking
ernstig verlangt naar het einde van dezen krijg,
en deze wensch is van invloed geweest op den
voorspoedigen gang van de operation;
„De Atjeher schrijft hij heeft uit de
toeneming van welvaart zijner landgenooten,
die sinds een achttal jaren binnen de geconcen-
teerde linie wonen, kunnen zien, dat het beter
is, onder ons bestuur te leven, en zeer verstan
dig heeft het tegenwoordig bestuur ook die
hoofden niet van zich vervreemd, maar geldelijk
gesteund, van hun invloed en macht gebruik
gemaakt, om de nog niet tot ons toegetreden
bevolking in groot Atjeh langzamerhand daartoe
te bewegen of te dwingen.
„Hoe het einde van de thans nog in gang
zijnde operatiën zal wezen zal de tijd spoedig
leerenwij voor ons hebben allen grond er het
beste van te hopen".
Als een oplichterij ooit aardig kan zijn,
heeft een man te Amsterdam dat kunstje uitge
vonden. By enkele jonge dames werd de vorige
week in den loop van den ochtend een ruikertje
bezorgd, met de boodschap„voor de oudste
juffer". Het was klein, maar zag er goed uit.
De man wachtte en vroeg of er ook wat te zeggen
was. Natuuriyk snelde de jonge dame naar de
gang en vroeg van wie het kwam. „Ja, dat kon
hy niet zeggen. Een heel knappe jonge meneer,
had hem gezegd de bloemen hier af te geven,
met de boodschap, „voor de oudste juffer," meer
wist hy er ook niet van.
Honderd tegen een, dat de oudste juffer in
haar beurs tastte en een flinken fooi aan den
brenger gaf, want natuurlijk dacht zij dadeiyk
aan den een of anderen geheimen aanbidder, die
haar op deze geheimzinnige manier zijn hulde
bracht.
Kwam het voor, dat de jonge dame geen fooi
gaf, dan vertrok de man zonder iets te zeggen,
een kwartiertje later verscheen dan een vrouw
met de boodschap of zy de bloempjes terug mocht
hebben, die hier by ongeluk verkeerd bezorgd
waren.
De zoogenaamde aanbidder was natuuriyk een
mannetje in de maan. De bedriegery werd het
eerst ontdekt door een schoone, die, eenigszins
op jaren, op een en denzelfden dag, zeker by
vergissing, met drie ruikers vereerd werd. Zulk
een - aanbidding vond zy al te kras en zy waar
schuwde de politie.
Men meldt uit de Wilp, dd. 15 Jan.
aan de „N. Gron. Crt."
Het volk oefende Zaterdagavond 11. recht
tegenover een gehuwden baas-schoenmaker,
hier woonachtig, die reeds geruimen tijd het
7de gebod overtrad. Toen hij des avonds zijne
vriendin, een weduwe in de buurt, weer
een bezoek bracht, werd hij door eenige jonge
mannen naar buiten getroond, waar men hem
onder de armen greep en voor zich uit door
het dorp liet gaan. Honderden waren op de
been, muziek ging voorop en toen men het
geheele dorp door was, ging het tegen 10 uur
naar Marum, waar men den baas voor het huis
van den burgemeester saluut liet maken en
deed beloven, voortaan zijn vrouw beter in
eere te houden.
Te Brussel heeft het gerechteiyk onder:
tegen een dief, die de vorige maand dool
politie te Schaerbeek werd gearresteerd, woi
lijke dingen aan het licht gebracht. Sedert ij
twintig jaren heeft de arrestant zich schi
gemaakt aan diefstallen tot een bedrag
800,000 fr. De meeste der hem ten laste geli
zaken zijn echter reeds verjaardtoch biy vi
nog genoeg oneerlykheden over, die hy in
laatsten tyd beging, waarover hy zich zal moi
verantwoorden. Onder anderen ontvreemddi
baron B. eene waarde van 18,000 fr. in ham
papieren met eene som van 15,000 fr., die
graaf V. had toevertrouwd. Een linnenhandel
uit Kortrpk, die na uitmuntende berichten
den schelm ontvangen te hebben, handelsbeti
kingen met hem aanknoopte, schoot er 20,OOi
by in.
Het testament van iemand, die te Brei
wegens moord in het tuchthuis zat sd c
onlangs, geheel onvermogend naar menmeei
overleed, is dezer dagen geopend. Daarbij bl<
dat de overledene een groot vermogen bezi
had, waarvan hy o. a. aan alle gevangenisbeamb;
legaten tot 5000 Mark, en zijnen advocaat
legaat van 3000 Mark vermaakte.
De ryke fabrikant Canegie o. a. beki
door de gewelddadige werkstaking zyner arbeidi
verleden jaar heeft het armbestuur te Pittsbi
5000 dollars per dag beloofd van 1 Januari to|
Maart. Hy heeft voorts besloten, dat hy al
arbeiders in zyne fabrieken den geheel en winl
door aan het werk zal houden.
Door dat besluit zal hy ongeveer 100.000 dollft
schade ïyden zoodat de menschenvriend in
geheel een offer brengt van ongeveer 400J
dollars (1.000.000).
Een zonderlinge zeevondst. Volgens
„Central News" kwam te Galveston, Texas,
Noorsch zeilschip binnen met het wrak van
voor vijftig jaren verbrand schip van Engelschi
bouw op sleeptouw. Dit destyds na den bral
gezonken schip is ten gevolge van onderzeescitj
stoornis ter hoogte van Fearo-Eiland weder bovef
gekomen. Het schip was geheel aangegroeid m]
zeepokken, enz. In de hut van den kapitel
werden eenige kisten met ijzeren beslag aang|
troffen, waarvan de inhoud was vergaan mi
uitzondering van een lederen zak, welke hl
jaartal 1809 droeg en waarin zich 1000 guinel
bevonden. Voorts eenige horloges en een mL
paarlen bezette borstlap, welke door het zeewat#
geheel bedorven waren. Ook werden aan bool
drie geraamten gevonden, waaronder een va
byna zeven voet lengte. Het schip, dat de vonds
deed, wordt in het bericht „Elsa Andersoc
genoemd.
Zou het waar zijn? Volgens de
Aziatische Lloyd" is in China niet ver van Futchal
door een koopman een groote schat ontdek»
Hij was in kisten verborgen, die men onder ee:
heuvel had begraven. Van algemeene beken®
heid was het, dat in die streek groote schatte!
moesten begraven zyn, afkomstig uit de tyd va!
den opstand der Taipings (1851 1863). Tot n|
toe kon men ondanks alle pogingen, die mei
aanwendde, niets ontdekken, totdat het den heei
Wong Hengli gelukte de plaats te viDden.
Men neemt aan, dat alle personen, die dit gek
bezaten, in den opstand zyn omgekomen.
De vondst wordt op 2.000.000 dollars geschat]
De gelukkige vinder hoopt den goden, ondei
wier leiding hy den schat vond, een groot dank
feest te geven.
Zooals hy nl. beweert, had de beschermgod
van zyn provincie hem de plaats doen vinden.
De kosten van het feest zullen meer dan 20000
dollars bedragen.
Met den schat moeten ook documenten gevonden
zyn,' die vermelden, dat in den omtrek nog meet
geld verborgen ligt, men is daarom reeds eenigen
tyd bezig den heuvel af te graven.
Tbxel, Januari '94.
Mynheer de Redacteur!
Gaarne zou ik het onderstaande in uw eerst ver
schijnend nummer opgenomen zien.
In 't algemeen wensch ik tegen allerlei soorten
van brochures en vlugschriften overvloeiende van
fraaie voorstellingen en klinkende cijfers, ten doel
hebbende goedgeloovige menschen naar Amerika te
lokken een woord van waarschuwing te doen hooren.
De treurige ervaringen, door honderde misleide
landverhuizers naar Amerika, Argentinië etc. opge
daan, waarvan de dagbladen in het voorafgaande
jaar de treurigste staaltjes medegedeeld hebben,
nepen tet vsoraiehtlghoid. Ook enkels Texelaars,
V
doi
|6<
iel
id
