Leiden.
Leiden.
STOOMBOOTDIENST P. F. HOLTZAPFFEL.
Lammerevoer naar Leiden
Waarom? is SCHILLING'S HAVERBLOEM de beste.
De Weesinrichting te Neerbosch.
DONDERDAG 31 MEI
De lammeren zijn van af TEXEL tot LEIDEN geassureerd
hetzij aan boord der Stoombooten, hetzij in een tjalk geladen
mits ter verlading opgegeven aan de Agenten
7 uur aan boord.
Feuilleton.
Geheime Wraak.
Finale ontmaskering van den Ondernemer van Weezenverpleging
JAN VAN 'T LINDENHOUT.
Koy. oct. formaat met 9 portretten.
zullen de Yeebooten Pur merend, Burgemeester van Alk
maar en Beemster wederom in de Haven van Texel gereed
liggen tot het vervoer van Lamineren en ander Vee
naar LEIDEN en tusschenliggende plaatsen.
C. KUIJPER Czn.
C. M. KOORN.
Eenig fabrikant F. SCHILLING, ALKMAAR.
B9* Op nieuw verschenen:
m
W
V
't
betrf
door G. VAN DETH.
Pr£js f 0.50franco p. p. f 0.60 (onder band)f 0.65 (onder enveloppe). 212 bladz.
De boekh. gewoon rabat. Wordt niet in commissie verzonden.
Alléén verkrijgbaar by den Schrijver en Uitgever G. VAN DETH, 397 Prinsengr., Amsterdam.
Gelieve goede nota te nemen van het Adres l
Geene brochures zullen worden verzonden dan na ontvangst van postwissel met bedrag.
Thans is de prys zóó gesteld, dat zeker EEN IEDER kennis kan nemen van al het GRUWE
LIJKE, dat in dat „MOORDHOL", de Weesinrichting te Neerbosch, in 30 jaar voorviel.
Met deze prijs worden slechts de kosten gedekt, opdat GEHEEL HET VOLK het kunne lezen.
WAAROM? alleen met de Gouden Medaille te Brussel bekroond.
OMDAT! deze bloem geheel ontdaan is van alle onverteerbare celstoffen welke men in
alle andere Havermeel en Houtsoorten aantreft.
IS DAAROM FENIGvoor kinderen, verdrijft zuur, verteert gemakkelijk, heilzaam voor
ïyders aan borst-, maag- en ingewandszwakte, alsmede voor gezonden een krachtige voeding.
Onder Controle van Br. BAKHUIS-ROOZEBOOM te Leiden.
Verkrijgbaar op Texel: te den Burg: J. EELMAN en P. BOON; te Oudeschild: K. G.
BROUWER; te Oosterend: D. WUIS; te Cocksdorp: A. DROS; te Waal: J. BRUIN.
Vry naar 't Fransch door A. B.
35. Hoofdstuk XXI.
Eduard drukte den grijsaard de hand, zonder hem
te durven antwoorden.
Hij was verward, schaamtevol, aangedaan en kleu
rende over zichzelf bij de gedachte aan zooveel
erkentelijkheid, die hy niet verdiende, hy gevoelde
dat zijn gedrag tegenover dien vader in têa woord
om geen harder woord te gebruiken onvergefe
lijk was.
Wat was hij by hem komen doen?
H(j zocht bij hem de mogelijkheid om een onderhoud
te verkrijgen met de dochter.
H{) bediende zich van den vader om zijn onge
oorloofde liefde te bedekken en indien de vader
het geweten had, zou hy hem vervloekt hebben,
hij was misschien van wanhoop gestorven, uit
roepende
Ellendigegij hebt mij de eer mijner dochter
ontnomenG(j hebt haar voor eeuwig verloren doen
gaan i En door u sterf ik uit wanhoop.
En toch was het niet zijn plicht Edith te be
schermen zooveel in zgn vermogen was, haar op de
hoogte te houden van de loop der zaken, waarvan
het leven en de naam der jonge vrouw afhingen?
Daardoor komt het, dat wanneer men eenmaal de
voet op het verkeerde pad heeft, de plioht zelf staat
tegenover de plicht.
Het rijtuig hield stil.
Zjj waren ter bestemder plaatse.
Eduard, wiens hart trilde en die zeer bleek maar
vastberaden was, maakte gebruik van de aandoening
van mijnheer O'brien, die slechts aan zyne dochter
dacht, vergezelde hem en werd met hem in de kleine
boudoir geleid, waarin Edith gewoon was haar be
zoekers te ontvangen.
Daar bleven zy eenige oogenblikken wachten,
spoedig verscheen de kamenier, welke mijnheer
O'brien verzocht hem te volgen naar de kamer
van mevrouw.
Eduard bleef alleen.
Eindelijk werd de deur opnieuw geopend.
Wat hy voorzien en gehoopt had, gebeurde.
Edith kwam hem opzoeken.
Z(j was alleen 1
Hoofdstuk XXII.
De jonge vrouw scheen inderdaad zeer lijdende
en uiterst zwak. Zij kon slechts met moeite gaan.
Het was duidelijk zichtbaar, dat zij zoo pas uit haar
bed was gekomen en om zich naar Eduard te be
geven in haast een morgenjapon had aangetrokken.
Haar haren hingen haar los op de rug.
Zy was zeer bleek, terwijl haar oogen schitterden
door de inwendige koorts die haar verteerde.
Geheel op haar beenen bevende ging zij, nadat zjj
de deur zorgvuldig gesloten had, naar Eduard.
id'
ei
i Q
Hi) werd diep getrofffen door de ver
die er gedurende de laatste twee dagen b(j
plaats gegrepen.
Toen zij b]j hem gekomen was, zei i|
eenige inleiding.
Wat ge nu doet is misschien on voorzicht
gt) hadt gelijk.
Gij hebt mij dus begrepen en vergeeft
stamelde h(j.
Ja...ja... anders zou ik u niethebbe:
gezien. Lijdend, zooals ik nu, ondanks
mij genomen moeite, ben, was het mij on
u te ontvangen.Dat zou al te zeer de acl
opwekken, want ik wordt nu streng in 't
houdenik kan niets doen, niet uitgaan of 8
zonder dat het opgegeven wordt, zonder;
weet aan wien ik schrijf en waar ik ga...
Mjjn God I is dat mogelijk
Hebt ge niet gezien, dat ik een nieuw
nier heb? Zjj heeft reeds genoteerd, dat
u gesproken hebdat mijn vader niet by
Zy telt de minuten, die ons onderhoud zal.
Het komt omdat ik zoo niet kan lever n]
Het moet echter.
En dat ik u spreken moest.
Ik u ook, Beschuldig m{J niet van
omdat ik gedurende deze twee dagen ziek
weest.Het is verschrikkelijk, hetgeen
komt.Geheel ons leven is gebroken
zal wel weer beter worden... Morgen zalj
goed zijn. Wat had ge m{J te zeggen? Wi
zoo weinig tijd Spreek viug.
Dit: Mijnheer d'Orvilliers, zei hy op
renden toon, heeft de brieven niet gelezen.
Zy glimlachte een weinig.
Gy bedriegt u.
Hy heeft zelf het doosje aan Juan
teruggeven zooals by het in beslag genome:
zonder het te openen.
Hebben zy elkaar gezien? vroeg zy rill
En elkaar ook gesproken
Ja, Juan Cameron is langer dan een
mynheer d'Orvilliers geweest, die hem
had ontboden, nadat hy de gevangenis veria1
- want hy is nu vry, - om hem zelf het
te overhandigen.
Waar is het?
In myn bezit!
Ha, zei Edith op doffen toon, terwyi
zelf ondervroeg.
Ik heb alles nagezien.De sluiting
en ik zelf heb er de sleutel van. Alles
in aanwezig, niets ontbreekt. Hoe kan hy
weten, zooals ge my gezegd hebt
Och, arme Eduard, zei zy medeiydend
heer d Orvilliers heeft het doosje geopend
brieven gelezen.
Onmogelyk I
Hy heeft ze my laten zien.
Eduard de Lairis bracht de hand naar het voo:
Ik begryp er niets van, zei hy.
Het is zeer eenvoudig. Gy kent mijt
niet, ziedaar alles Ik voor my begryp hi
Een nieuwe rilling ging haar door de leden
Mynheer d'Orvilliers, hernam zy lan|
wil niet dat iemand vermoedt, dat hy de w«
kent, zelfs niet hy, die hy beschuldigd. En
deze, voegde zy er binnensmonds aan toe.
Wie beschuldigt hy
O, u niet.
En tochals hy de brieven.
Zooals ge kunt denken, heeft hy my den
van myn minnaar gevraagd. Ik heb geweij
antwoorden.
Dus..
Dus weet hy niet, dat gy dit zyt.. Ik li
het u, ik bezweer u dit,
Maar gy zyt verloren, myn Edith sta
Eduard op een waphopigen toon.
O, ik, zei zy.Voor my is er niets
doen. Enkel wanneer wy voorzichtig zyn,_
zullen dit zyn, zal hy altyd onbekend biyvei
uw naam, en dit is het voornaamste.
Eu gelooft gy dan dat ik wil, dat ik alleen
ben en gy dit geluk niet met my deelt? Mal
kan niet., die zekerheid die zich slechts
tot myn persoon, jaagt my de blos van bcIi
■op het gelaat.
Neem het echter toch aan,., het is myn.
troosthet eenige, dat my nog aan het leven
Ik wilde u zelfs een verzoek doen,
Wordt vervolgég
tf
0i
Snelpersdruk - LANGS VELD DB BOQU-ft
