Winst-Me suit aten De Brandassnrantie Texel Alleen voor Texel jaarlijksche winst f 16000.—. Vera® D lij 126 Comspieitei 01 uwe polin ra lie lire utschappijeo los te laiei. De Weesinrichting te Neerbosch. op de gewone premiën door enkele Nederl. Maatschappijen verkregen. Voor 95% Voor 95% Feuilleton. Geheime Wraak. Finale ontmaskering van den Ondernemer van Weezenverpleging JAN VAN 'T LINDENHOUT. Roy. oct. formaat met 9 portretten. 't Algemeen Belang yan 1884. JOH. EELMAN. Op nieuw verschenen: Dividenden in 6 jaar. 127* tot 177, 9 11 Gemiddeld 77* 5 tot 16 16 tot 22 5 tot 20 8 tot 10 11 tot 18 6 tot 9 80 tot 50 9% 8 tot 13 0 z door G. VAN DETH. Prjjs f 0.50franco p. p. f 0.60 (onder band)f 0.65 (onder enveloppe). 212 bladz. De boekh. gewoon rabat. Wordt niet in commissie verzonden. Alléén verkrijgbaar by den Schrijver en Uitgever G. VAN DETH, 897 Prinsengr., Amsterdam. Gelieve goede nota te nemen van het Adres Geene brochures zullen worden verzonden dan na ontvangst van postwissel met bedrag. Thans is de prijs zóó gesteld, dat zeker EEN IEDER kennis kan nemen van al het GRUWE LIJKE, dat in dat „MOORDHOL", de Weesinrichting te Neerbosch, in 30 jaar voorviel. Met deze prijs worden slechts de kosten gedekt, opdat GEHEEL HET VOLK het kunne lezen. NAAM. Gereserveerde winsten. Ass. Comp. te Amsterdf 371000 Holl. Brand- en Levensverz- 500000 Brand. My. te Amsterd220000 Amst. Br. Ass. Comp- 366000 Zutphensche 1200000 Holland50000 Haagsche100000 Haarlemsche- 127000 Holl. Br. Ass. Soc-120000 Tielsche 250000 Nederl. Comp60000 Utrechtsche- 252000 Te zamen f 3.616000 Gereserveerde winsten, behalve jaarlyksche dividenden alsboven. Dus ruim DRIE EN EEN HALF MILLIOEN GULDEN werden door deze enkele van de talrijk vele assurantiën in Nederland op de gewone premiën verdiend en onttrokken aan de plaatselijke welvaart, behalve de jaarlijksche winsten van 5 tot 50% voor de aandeelhouders. Er zijn onderlinge maatschappijen, die in korte jaren één millioen gulden uit de omslagen hebben gereserveerd. DE JONG en Co. reserveerde ruim 8 Tonnen gouds. Alles bijeengebracht door de verzekerden, en waarvan zij nimmer iets terug ontvangen! Al deze maatschappijen en nog tientallen meer in Nederland, die gezamenlijk meer dan 30 millioen gulden op de premiën als winst reserveerden en hooge dividenden uitkeeren, maken deze enorme winsten in het belang van de aandeelhouders der directiën, der commissarissen etc., doch keeren die winst niet uit aan de verzekerden Dat doet wel: Geen verificatie- of polis- noch administratiekosten zyn by het sluiten verschuldigd, alleen gewone premiën, en geringe bydrage voor reserve, welke wordt terugbetaald. De Directeur, 37. Hoofdstuk XXIH. Edith zou toen zy in haar slaapkamer kwam, gevallen zyn, indien haar vader niet naar haar toeeesneld was en haar had ondersteund en geleid had naar een leunstoel, die by het flink brandende vuur stond. De jonge vrouw nam er rillende in plaats. Haar tanden klapperden op elkaar en haar geheele lichaam schudde. - Ge had ongeiyk, zei O'brien, terwyi hy zyn dochter ongerust maar tevens achterdochtig aanzag, nu ge zoo zwak zyt, op te staan en met mynheer de Lairis te gaan spreken die gy dikwyis genoeg kunt zien. daar hy hier dikwerf komt. Wilt ge dat ik uw kamenier roep? Neen, neen, zei Edith gejaagd, die tegeiykertyd de handen van haar vader met haar beide yskoude handjes greep en hem terughield, terwyi zy in snikken uitbarstte. Richard O'brien helde plotseling geheel naar zyne dochter over. Zyn gelaat, dat eerst een weinig ontevreden en wantrouwend stond droeg thans geheel het teeken van hartstochteiyke teederheid. Hy maakte zyn handen los, drukte Edith in zyn armen, ging by haar zitten, kustte haar teeder en zei op diep bewogen toon: Myn kind, wat deert u? Zyt gy niet gelukkig Neen, neen, vader, dat is het niet, stamelde zy, weer langzamerhand eenige kracht krjjgende om te spreken. Ik ben ziek, dat is alles. Het zyn de zenuwen U weet de vrouwen, en ik in 't byzonder leven slechts op de zenuwen. Het is iets van voorbygaanden aard. Morgen is het wel over. Terwyi zy sprak, keek de grysaard haar zoo strak aan, dat de jonge vrouw de oogen neersloeg en min of meer bloosde. Er heers chte nog gedurende eenige oogenblikken eene diepe stilte. De vader scheen even ontsteld als de dochter. Men kon duideiyk merken dat hy sterk verlangde te spreken; maar dat hy er te geiykertyd zeer tegen opzag Eindeiyk hernam hy Hoor eens kind, beproef my niet langer te be driegen, Edith. Toen ge my zoo even verlaten hadt, om u naar Eduard te begeven, had ik een van die ingevingen, welke my een enkele maal meer de oogen openen; maar helaas evenals ook te laat. Welke ingeving? vroeg zy half verse! Ik ken myne gebreken, vervolgde de weet, dat ik dikwerf zwak en kinderlijk ben al te goedgeloovig en stel al te veel v« in anderen. Dat heeft my dikwyis verke handelen Dat heeft my myn levensi missen en eens zelfs heb ik gevreet u, die ik boven alles liefheb, zou meds myn val. Vader, zei zy, ge zyt te streng voi Er bestaat geen beter en meer liefdevol mes Ik ben rechtvaardig tegenover my zelf, hy. Sedert ik my geheel en al uit alle zaken g heb, houd ik my bezig met na te gaan heb ondervonden en hoe ik my tegenover en my zelf heb gedragen. Meer en meer k tot de wetenschap, dat ik voorheen meermal heb gehandeld, dat ik niet was, moest zyn. Ik ben echter helaas nog even weinig wail voegde hy er ironisch aan toe, nog even gen te bedotten als een kind, even goedgeloovi) oprechtheid van anderen. Toen dan ook Lairis my zooeven kwam vertellen, dat waart en toen hy my voorstelde my naar brengen, stemde ik dadeiyk toe en in myn bedankte ik hem nog voor zyne goedheid er niets in dan vriendschap voor my En? vroeg Edith, terwyi zy op haar oude man in de oogen zag, als wilde binnenste lezen. Welnu, toen ik my nu zooeven alleen heb ik myne dwaling ingezien. Hij was h wilde zien hij was het die gy wachtet myn Edith, die ik weet dat te moedig ii aan haar zenuwen over te geven, als er niet ernstige reden voor bestaat. Edith had zich half op haar ellebogen o ie De aanval van koorts en zwakheid vermii kracht naarmate zy hare krachten verzarm p een nieuw gevaar dat haar bedreigde. Haar vader koesterde nu achterdocht, ook nog zich het misnoegen van haar vad« hals hebben gehaald, nadat zy eerst al hai stryden tegen een verwoed echtgenoot? O, dat zou te veel zyn en zy gevoeld: zy dit niet zou kunnen doorstaan. Ik begryp u niet goed, zei zy. Vi duideiykerWat is er buitengewoon in, die van m0n jeugd af reeds myn vriend m zelf als een zoon hebt bemint, die min oft broeder is, dat deze zich verontrust ovi gezondheid, dat hy eens gaarne met m| evenals ik met hem Nietso niets, antwoordde O'brien aa maar ik herhaal het u, tracht my niet tel Edith. Wat er gebeurd is, is slechts eei heidop zich zelf van geene beteekenis het my getroffen heeftindien het my ee schryfbare angst veroorzaakt, komt het, on geweten niet rustig is sedert uw huwelj dit en wat ik ook doe, het biyft voor my ee vraag, waarop ik niet durf antwoorden! Wat wilt ge zeggen? Hoe weinig vooruitziend ik ook ben,n het hart heeft voorgevoelens, die men dikw( te verbloemen, maar die zich echter mas weer aan ons opdringen. Welnu ik houi van u, dat hetgeen er in uw ziel omgaat, deele door my moet gevoeld worden. Hy helde naar haar over en keek ha: onrustige oogen. Gy bemint uw man nietzei hy op toon. Gedurende een minuut sloeg Edith de ooi eindeiyk zei z0: Ik heb u nooit gezegd, dat ik hem bei toen u my sprak van dat huweiyk was het bi waarvan geen sprake was tusschen ons. Dat is waar I zei hy, het is datgene, ik myzelf een bitter verwyt maak, want ik vei ziet ge, dat een ander u beminde en dat di| uwer jeugd geheel anders was geweest, eene opoffering, die ik van uwe kinderliefdel eene opoffering slechts voor my, ik had liever sterven dan van u eene gehoorzaamheid te die u zooveel tranen zou kosten. Maar zoowel om uw geluk als om het myne en byna van wanhoop by de gedachte aan myn oi aan de ellende en aan de onteerde naam, zou moeten nalaten. (Wordt v> Snelpersdruk L ANGSYSLD k DE BGOUJ B ge: M d:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1894 | | pagina 4