gaaf eiken sloophout,
X
X
Oe Vroolijke Voordrager,
SLAGERSLEERLING
Puik best Wagensmeer
ia SeheUaettea,
OlfMASSESD.
Min towel VoorMteiH,
Teveas pel psoM ii Aailetert,
Publieke Verkooping.
Deurwaarder C. DE WIJN,
publiek verkoopen:
Schapenhouders
RmÉ ei OiMmi!
C. HEUSER Pz„
Puike nieuwe Haring
Feuilleton.
waschmiddel voor schapen
J. D. DIJK,
M. VLAS.
C. VISSER.
zal, ten verzoeke van de Heeren C. KOOPMAN
en C. M. ZEGEL, op Zaterdag 7 Augustus 1897,
'a morgens 10 ure, op den HAVENDIJK te
Oudeschild op Texel
Bene aanzienlijke party
bestaande in: Eiken Dekbalken lang van 14 tot
20 voeteiken Planken lang van 20 ot 40 voet,
dik V/, dm. en zware dito, van 21/, dm. dik;
eiken Palen lang van 4 tot 7 voet, benevens
droog eiken Brandhout.
Voorts: Eene groote party Amerikaansch
grenen Dekplanken, lang van 20 tot 40 voet,
dito Bondtaouten, 6 nieuwe Veehokken, zeer
geschikt voor alle doeleinden, 1 zware Eetting
lang 45 vadem, en hetgeen verder gepresenteerd
zal worden.
Afkomstig van de Engelsche Vischkotter „Lissi.''
Sedert 16 jaren wordt door ons een
in den handel gebracht, dat, niettegenstaande de
vele concurrentie van allerlei surrogaten op dat
gebied, een succes en debiet heeft mogen erlangen,
dat ons het recht geeft het als het beste der
bestaande Wasch-zuiverings-mlddelen aan te
bevelen.
't Heeft, om geen der andere mindere en
Engelsche soorten te noemen, boven dat van alle
andere dit vóór, dat het na de Wassching door
het anti-septisch (bederfwerend) vermogen oorzaak
is, dat de vliegen een veel langeren t|jd van het
schaap verwijderd blijven.
VERKRIJGBAAR in potten voor 10 schapen
A 70 cent en voor 20 schapen A f 1.40 per pot,
bjj den heer
Burg op Texel.
Heden verscheen:
met
88 splinternieuwe Voordrachten, Coupletten,
komieke Scènes, enz. met en zonder zang
(bekende melodiën), waarin onder andere
voorkomen:
Jan Halfcentje. De regisseur van Bommelen
bakkie. Mfjn Saartjelief. Zes trouwlustige
juffers. Levie Prikker. De grenskommies
De koopman in lucifers. Jantje de Knappe of
Jantje de R|jke< De struikroover. De
vervelende dikke. Nieuwste vroolijke potpourri.
Naar 't bal-masqué enz. enz. enz.
Te zamen 28 Komieke Voordrachten, Vroolijke
Scènes, Humoristische Coupletten, Berijmde Anek
doten enz. Pr|js f 0.50.
Na ontvangst van postwissel A f 0.50 of van
10 postzegels A 5 cent wordt dit boek goed
verpakt franco per post toegezonden door
wttjww, QtMtamss,
Spoorstraat 122 HELDER.
Speciaal adres voor het breien, aanbreien en
herstellen van kousen, sokken, borstrokken,
broeken, truièn en alle andere wollen of katoenen
kleedingstukken.
L. RUMPFF.
Stkm Boodschappen worden aangenomen door
Ri BUISMAN, den Burg.
en prima nieuwe ZOUTEVISCH.
Jacobapotten en Eeulsche hooge en lage.
gevraagd.
verkrijgbaar b|j P. J. BRUIN, BURG.
Roman van E. A. K.
50 Hoofdstuk XIII.
Verrast, zelfs ontsteld keek de oude heer den
schilder in het trouwhartige gelaat, waarop kloeke
vastberadenheid te lezen stond.
- Dat kan u geen ernst z|jn, antwoordde h|J.
- Gelooft u werkelijk, dat ik met znlke ernstige
zaken scherts en met het hart van een jong meisje
wil spelen vroeg Adolf met zacht verwijt. U wèet
wie ik ben, u kent m|jn karakter, myn handel en
wandel. Geef m|j daarom openhartig antwoord op
m||n oprecht gemeende vraag.
Bedenkelijk schudde de oude heer het hoofd en
zeide
- U hebt de zaak niet overdacht. Bedenk eens
welk een onderscheid in stand, en daArby zal naar
mfjne meening mevrouw, uwe moeder, nooit haar
toestemming willen geven.
- En bedenk dan ook eens, dat ik aan de zijde
van Anna m|Jn levensgeluk hoop te vinden. Welke
bedenkingen moeten nu het zwaarste wegen 7 Ik
zie geen verschil van stand, want ik ben kunstenaar
en Anna is de dochter van een letterkundige.
- Maar uw afkomst, mijnheer, is.
- Bah, welke waarde hecht een schilder daaraan.
En wat de toestemming mijner mama betreft, die
zal ik trachten te verkrijgenzoo z|j weigert, zal
mU die niet verhinderen m|Jn woord gestand te doen.
Anna kwam op dat oogenblik uit het zijvertrek.
Adolf naderde haar, trok een diamanten ring van
z|jn vinger en schoof dien aan een vinger van het
meisje, dat van geluk straalde.
- Met dezen ring verloof ik m|j met u, m|jn
lieveling/ zeide b|j en drukte haar vurig in z|jn
armen. Nu z|jt ge m|jn verloofde en ik hoop, dat
ge spoedig m|jn geliefde vrouw zult z|jn. Geef ons
nuj uw zegen, papa. U hebt een te goed hart om
ons geluk in den weg te willen staan.
De oude Hermans kon de tranen die in z|jn oogen
opwelden, niet weerhoudenhet waren tranen van
ontroering en vreugde.
- De hemel weet hoe gaarne ik jelui m|jn zegen
geef, sprak h|j met bevende stem, terwijl h|j de
gelieven omhelsde. Kon ik nu ook de onweerswolken
doen wegdrijven, die ik in de verte zie dreigen.
- Laat dat aan m|j overzei Adolf met vaste
stem. Ik heb den storm verwekt en zal hem moedig
het hoofd bieden.
- Is het een droom of werkelijkheid 7 fluisterde
Anna, terwijl z|j zich vaster tegen den beminden
onkman drong. Ik kan het nog niet gelooven, het
geluk is te groot, te overweldigend, ik kan het niet
begrijpen
Hoé kunt ge dat vragen? vroeg Adoff teeder,
zeide uw hart u niet reeds b|j onze eerste ontmoeting
dat w|j voor elkander bestemd waren 7
Lachend keek z|j Adolf met hare zachtblauwe
oogen, die van geluk straalden, aan.
Ik geloof van ja, fluisterde zy.
En nu vraagt ge nog of het een droom is.
Oh, stil. Liever zou ik willen sterven, dan uit
dezen zoeten droom ontwaken.
De oude Hermans stond by het venster en vouwde
de bevende handen samen. Uit zyn ziel steeg een
vurig dankgebed op tot God, die alle dingen bestuurt.
Een zware zorg was hem van het hart genomen, nu
hy wist dat by zyn dood zyn dochter en zyn klein
kinderen niet hulpeloos zouden achterbiyven.
Het was onderwyi middag geworden. Adolf
beloofde nogmaals, dat hy alle stormen moedig het
hoofd zou bieden en nam toen afscheid om naar zyn
woning terug te keeren.
Nog had hy de trap niet bereikt of hy hoorde
beneden een dof gedruisch en geloop en tegeiykertyd
werd by den geheimraad aangescheld eenige
oogenblikken later klonk een luide smartkreet. Hy
snelde de trap af en zag toen een tooneel, dat hem
met ontzetting vervulde.
Op een met zwart behangen draagbaar lag het
verstyfde ïyk van den geheimraad. Zyn vrouw had
juist het kleed weggeschoven en staarde ontsteld
naar het smalle, waskleurige gelaat.
Fluisterend ondervroeg Adolf een der beambten,
die het ïyk hadden te huis bezorgd; de geheimraad
was dood in zyn leunstoel gevonden, een beroerte
had hem plotseling uit het leven weggerukt.
Bedaar beste mevrouw 1 zeide hy, terwyi hy
de half onmachtige dame zyn arm bood. Klagen en
geween kunnen den doode niet weder opwekken,
Hy voerde haar naar de huiskamer en moest haar
daar alleen laten, want Gerarda was uitgegaan en
in de gang moest toch iemand de ncodige maatregelen
nemen. Adolf liet het lyk in de slaapkamer brengen
gaf den dragers een fooi en zond de meid om den
huisdokter; toen keerde hy in de huiskamer terug
om eenige woorden van troost te spreken.
De weduwe wrong in stomme smart de handen
en staardè strak voor zich heen. Had zy vroeger
haar man weinig geteld, nu gevoelde zy toch, dat
door zyn afsterven een leemte was ontstaan.
Eerst toen Adolf wilde heengaan, sloeg zy haar
oogen op en reikte hem met treurigen blik de hand.'
Wees zoo goed aan uw mama te zeggen dat
ik spyt heb van de woorden, die ik gesproken heb
en haar om verschooning vraag, en verzook uw
broeder, den assessor, by my te willen komen, den
laatsten wensch van den dierbaren doode wil ik
vervullen, ik beschouw dien wensch als zyn
uitersten wil.
Adolf knikte en ging heen om den dokter, die
juist gekomen was, by het ïyk te brengen. Menscheiyk
vernuft vermocht hiér niets meerde dokter haalde
medeiydend de schouders op en daar Gerarda intus-
schen was thuis gekomen, kon hy niet nalaten
binnen te gaan om de dames te troosten met de
verzekering, dat de geheimraad een snellen en zachten
dood gestorven was.
Adolf slaakte een zucht van verlichting, toen hy
zich kon verwyderen uit de woning, waar rouw en
droefenis zoo plotseling waren binnengedrongen,
Nauweiyks in zyn atelier gekomen, werd hy aan
tafel geroepen, zoodat hy geen tyd had gehad om
te bedenken in welke bewoordingen hy zyn verloving
aan zyn mama zou bekend maken.
De generaalsweduwe was weder eens in een booze
luim. Bernard was by zyn verloofde en had zich
by zyn mama laten verontschuldigen zonder er acht
op te slaan, dat zy van zyne verloving niets wilde
weten.
Met Adolf wisselde zy geen woord; zy keek hem
slechts eenmaal lang en scherp aan, toen hy de
spyzen terugschoot zonder er iets van te gebruiken.
Tegen het dessert kwam de kapitein, zyn mama
begroette hem met een trotschen hoofdknik en wees
hem op den ledigen stoel van Bernard om daarop
plaats te nemen.
Dat is een vreeseiyke gebeurtenis, begon hy,
terwyi hy ging zitten. Heden gezond en morgen
Wy zyn allen sterfeiyk, viel zy hem koel in
de rede.
Dat is een bekende waarheid, mama, antwoordde
de kapitein, en men zou voor zichzelf geen zachter
dood kunnen begeeren, maar het is toch voor de 1
overbiy venden, hard zoo plotseling man en vader te
verliezen.
(Wtrdt wnelgd)
- LAMCMVXLD Dl ROOZJ- TtnJ,
W—MM—
