B§ taadaiti J. BLITZ
eene flinke Dienstbode
Yoor fle a.s.kroningsfeesten
een goed onderhonden WOONHUIS.
is II Aug. wederom te spreken in
het Hotel „de Lindeboom."
BELANGRIJKE HOUTVEILING.
Een WOON- en WINKELHUIS
oranje artikelen, strikjes, sjerpen.
Te koop aangeboden
publiek verkoopen:
Feuilleton.
VERGIFTIGD.
Ph. VLESSINGf.
Deurwaarder C. DE WIJN,
TE BUTJE
Yerkade's
Waxine
Nachtkaarsjes
A. DROS ALBZN.
den Burg.
Te bevragen by den eigenaar
J. VAN DEB STERRE, Oudeschild,
GEVRAAGD tegen 1 September a. s. bij eene
Officiers-lamllie te HELDER
als meid-alleen, goed kunnende koken. Zonder
uitstekende getuigen onnoodig zich aan te melden.
Adres met br. onder letter Z. aan de Boekhan
delaren BERKHOUT Co. Helder.
zal, op VRIJDAG IS AUGUSTUS 1898,
's morgens 10 ure, op den HAVENDIJK te
Oudeschild op Texel
Eiken Planken, lang 20 tot SO vtdik S bij
8 dm., Eiken Palen, lang 4 tot 12 vt., Eiken
Dekbalken, lang 15 vt.
Een groote partij best Amerikaansch Grenen
Dekplanken, lang 20 tot SO vt., S bij 7 dm.,
benevens droog Eiken en Grenen BRANDHOUT,
Afkomstig van het gesloopte driemast-schoe
nerschip .Familiën."
Betaling 1 November 1898,
2. INLEIDING.
Het beeld van de vrouw met de goudblonde haren
stond hem onafgebroken voor den geest.
De gasten met hun vrooiyke gezichten, de heldere
gasvlammen en fde voorwerpen van weelde in het
rijk gemeubileerd vertrek, dat alles omringde een
man, die er niet de minste acht opsloeg, ja, Benedict
had niet eens oor voor het verliefde gefluister van
ztjn aanstaande.
HQ was het middelpunt van een groot familiefeest,
zonder dat hO er met zOn hart bQ was.
De wOn bruiste in de glazen, men stöotte aan,
men bracht toasten op het welzOn van het jonge
paar.
Benedict glimlachte en stamelde zelfs eénige
woorden, maar het beeld der goudblonde schoonheid
had hem geheel betooverd. HO kuste Hermina,
maar stelde zich daarbQ voor welk een zaligheid
het zOn sou, wanneer hO zOn lippen eens op die
der onbekende vrouw zou drukken.
HO verkeerdd in een volBlagen toestand van zins
begoocheling.
De fabrikant naderde den verloofde van zyn
dochter en legde de hand op zOn schouder.
Benedict sprong op.
Schrik niet al te zeer, waarde schoonzoon,
zeide Andreas Gundler zacht. Een paar minuten
geleden kwam hier een boodschap, dat helaas de
ziekte van mevrouw uw moeder bedenkelOk toege
nomen is. Hermine weet er al van, zO en wO allen
zullen het zeer begrOpelOk vinden, wanneer gO
terstond naar huis rOdt.
Benedict sprong op.
- Ja, riep hO uit, ik moet naar huis, naar mOn
moeder,
HO nam vluchtig afscheid; toen Hermine hem
kuste stootte hO haar bflna ruw van zich en als
een krankzinnige snelde hO de trap af.
Naar mOn moeder moet ik I riep hO luid.
Doch zacht voegde hO er bO
- Naar bat bal masqué/
HIM met vergunning en een PAKHUIS annex,
bewoond geweest door de Wed. J. P. Smit.
Te bevragen bjj N, DIJT op de WITTE ENGEL.
ruim gesorteerd in alle soorten
VLAGGENDOEK, Rood, Wit en Blauw. Tevens
voorzien van GEMAAKTE VLAGGEN, in alle
maten tegen bespottelijk lagen prijzen.
Contant 5°/» korting. Aanbevelend,
TJEd. Dw. Dn.,
ztjn in 't gebruik iets duurder dan petro
leum of olienachtlichten maar ze z(jn veel
zindel|jker en veiliger, branden bovendien
rustig met een gelijkmatige vlam voluit
de uren die zij beloven te branden en men
behoeft er, wanneer zij eens ontstoken
zjjn, niet meer naar om te zien. 85 ct.
per doos inhoudend 12 zes uurs of 10
achtuurslichtjes.
Verkrijgbaar b(j 2
Op de strut bleef hy staan en zag om naar een
rytuig.
Het sneeuwde in dichte vlokken, hst trottoir was
reeds door een dik, wit tapyt belegd.
Een van koude bevende gestalte naderde hem.
Een eenvoudig geklëede, jonge vrouw met een schoon
maar buitengewoon bleek en pyniyk vertrokken
gelaat werd by het licht van een straatlantaarn
zichtbaar en greep Keller by den arm.
- Benedict, fluisterde zy.
Hy keek om en kon een kreet van schrik niet
onderdrukken.
- Roosjeriep hy uit, gy hier, ik dacht dat gy
nog in het dorp aan de Zwitsersche grens waart
- Dur waar gy met my getrouwd zyt, nietwaar?
zeide zy,
- Getrouwd, herhaalde hy, wie kan dat bewyzen?
- Ik niet, want gy hebt de papieren en het
huweiyk werd in het geheim gesloten, maar niet
temin ben ik uw vrouw.
- Juist, ik heb de papieren en wanneer ik die
vernietig, dan kan niemand ter wereld dat huweiyk
bewyzen. Gy moet dus verstandig zyn en daarginds
biyven.
- Opdat gy u kunt verloven met de dochter van
Gundler, den ryken fabrikant die hier woont.
- Roosje, wat zoekt gy hier? vroeg de jonge
man, terwyi hy trachtte zich aan den doordringenden
blik der bleeke vrouw te onttrekken, Waarom
dwaalt gy in den avond hier eenzaam op de strut?
- Ik wil uit uw eigen mond vernemen of het
waar iB, wat er in de stad verteld wordt, of het
mogeiyk is dat durboven vanavond uw verlovfng
met de dochter van Gundler gevierd wordt
- Laat my met rust, Roosje. Ik moet naarmyn
moeder, die ernstig ziek is, laat my met rust,
morgen kom ik by u en zal u alles ophelderen.
- Morgen, gilde Roosje, morgen zal bet te laat zyn.
- zyt ge krankzinnig Wat wilt ge doen? siste
Benedict tusschen de tanden.
- Ik zal doen wat een verlaten vrouw doen
moet, wanneer men de heilige banden verbreekt,
waarmee zy zich verbonden waande. Ik zal my
van het leven berooven.
- Roosje, ik bid u, wees toch verstandig, bedenk
dat ge uw kind haar moeder niet moogt ontrooven.
Roosje lachte bitter.
- Hebt ge wel gedacht, toen ge ons huweiyk
hebt verbreken om u met een ander te verloven.
dat gy dé vader van do kleine Benedieta *yt? vroeg
zy zacht.
Moet ik alleen getrouw zyn aan myn plicht en
als een verschoppelinge door de wereld ronddolen?
Ik kan het niet, ik kan het niet. By myn ouders
mag ik niet terugkomen, voordat ik hun myn trouw-
papieren kan vertoonen, die gy in handen hebt. Zfl
geloovon niets van ons geheim huweiyk en myn
vader heeft tegen my gezegdAls hy werkeiyk
uw echtgenoot is, ga dan tot hem en dwing hem
voor u te zorgen. Van ons hebt ge niets meer ts
verwachten, wy jagen u weg uit ons huis. GU
weet nu dat ik een verjaagde, een wanhopige ben,
zeg zelf, wat moet ik beginnen. Geef my raad of
maak het onrecht goed dat gy dan my bedreven
hebt, erken my als uw vrouw.
- Roosje, hier, hier, neem dit geld aan en zoek
een onderkomen voor vannacht morgen zullen wjj
alles bepraten. Wy moeten dat geheime huweiyk,
in het buitenland gesloten, doen ontbinden, voordat
iemand er ooit iets van te weten komt; ik moet de
dochter van den fabrikant trouwen, omdat ik finan
cieel ten gronde ben gericht. Wanneer ik rykwas,
dan zou ik u hier brengen als myn vrouw, maar
nu ben ik arm. Door myn huweiyk met Hermine
Gundler zal ik ruim voor u en Benedieta kunnen
zorgen, en wanneer ge ons huweiyk laat ontbinden
wanneer ge het geheim houdt, dan zal ik dat ook
doen, daar geef ik myn eerewoord op.
- Uw eerewoord, lachte do verlaten vrouw spot
tend, dat is even kostbaar als ons huweiyk was,
hahahal
- Roosje, dat gesprek midden op de straat modt
nu geëindigd worden, zeide Keiler toornig, houd my
niet langer op, ik moet naar myn zieke moeder.
Hier hebt ge geld en morgen morgen zien we
elkaar terug, vaarwel.
Hy drukte haar een beurs in de hand, toen snelds
hy voort.
Roosje klêmde zich aan hem vast, zy wierp de
beurs in de sneeuw.
- Uw geld wil ik niet hebben, jammerde zy, gy
moet voor my ben echtgenoot, voor myn kind een
vader zyn.
- Laat my gaan.
- Neen, neen.
Maar Benedict had zich reeds met geweld vands
zwakke vrouw losgerukt, hy snelde voort en sloeg
een zystraat in.
Als door de furiën voortgezweept, rende hy weg
en hield de beide handen voor de ooren om niet
nogmaals de vertwyfelde kroten te hooron van Roosje
die hom zoo vreeseiyk toeklonken.
Roosje riep hem na:
- Vloek over u, daar gy een meineedige zyt/
Benedict liep weg, hy zag niet hoe het arme
Roosje zich aan de muren der huizen vasthield en
zoo voortstrompelde den kant op van het water, dat
naar zy hoopte, medeiydonder voor haar zou zyn
dan de menschen.
Benedict kon niet langzamer loopen, ook niet toen
hy wist dat hy allang buiten het bereik der stem
van Roosje was.
De furiën dreven hem onafgebroken voort en die
furiën waren het ook welke hem toeriepen:
- Gy moet n haasten, uw zieke moeder wacht
u en dan moet gy naar het bal masqué gaan!
In de duisternis van den nacht verscheen voor
zyn geestesoog het betooverend gelaat der goudblonde
schoonheid. Hy moest het zichzelf toestemmen, hy
wks zinneloos, geheel zinneloos.
Doornat van het zweet kwam Benedict thuis.
Weldra stond hy aan het ziekbed zyner moeder.
De verpleegster verliet bescheiden de kamer.
Benedict schrok van het gelaat zyner moeder, dat
hy by het sehynsel van een nachtlampje zag.
Het was een stervende.
De reeds half gesloten oogen der moeder rustten
met een uitdrukking van teedere liefde op den zoon.
- Benedict.
- Moeder?
- Gy ziet er zoo ontsteld uit, is er iets niet in
orde?
- O gy bedoelt met myn verloving Ja, daar
mee is alles in orde, ik ben de verloofde van Hermine.
- En toch lees ik geen voldoening in uw gelaat.
Zeg my, wat is u voor onaangenaams overkomen?
Benedict schudde de herinnering aan de ontmoe
ting met Roosje, voor het huis van Gundler van
zich af.
- Ik heb wat al te hard geloopên, want ik kon
geen rytuig vinden, ik ben moe, dat is alles.
(Wordt vervolgd,)
Snelpersdruk - LANGÏVKLD DE ROOD-Texel
