verkrijgbaar is en gros en en detail bij
a 12] ets. per groot dubbel stuk.
Keurig speelgoed cadeau in ruil voor
12 omslagen van Moeder
Koopt een stuk tot proef en gij zult ons dankbaar zijn.
Hierbij geven wij kennis dat
Feuilleton.
VERGIFTIGD.
D E R D E D E E L.
85 Hoofdstuk VI.
01 Msx, gü beschrijft m(j den hemtl op Sarde!
Dsxen hemel kunnen w(j bereiken Olsrïa, her
nam Max met nadruk. GQ behoeft slechts een
woord tot toestemming te spreken en ik ben bereid
met u en ons dochtertje Europa te verlaten. Spreek
dat woord.
HQ sag haar smeekend aan.
Z(j draaide streelend aan de punten van zfjn
knevel. t
Max, wij aullen alles doen voor het geluk van
ons kind, ik sou desnoods bereid zQn, daarvoor te
sterven.
Verschrikt zag de schilder zQn echtgenoote aan.
Alweer die zonderlinge toon, mompelde h(j.
Daarna werd het stil in het ateliier, Max hield
ztjn gade omvat en hij voelde haar beven.
Angstige zorgen kwelden hem.
Het scheen Olaria genoegen te doen, dat h|j niet
sprak.
ZQ scheen verdiept in haar eigen gedachten die
niet opwekkend moesten zQn, want haar gelaat
wss somber.
De schilder stond nog altijd voor een onoplosbaar
raadsel, want dat was zOn vrouw nog steeds voor
hem, ofschoon hü nu wist wie sO was en welke
buitengewone omstandigheden haar er toe gebracht
hadden hem te misleiden,
Toch was er thans een zekere kalmte over Max
gekomen
HO had het voornemen opgevat, zich uit dezen
onaangenamen toestand te bevrQden, door een vlucht
uit Europa. In een ver gewest hoopte hO het zoo
vurig begeerde geluk aan de zOde van Olaria te
zullen vinden.
EindelOk ontwaakte de minnende vrouw uit haar
gepeins.
- Max, zeide zO met klanklooze stem, ik zal u
voor vannacht weder moeten verlaten.
- Om weder in het huis van uw moeder den
nacht door te brengen I stoof Max op. Wanneer zal
deze uithuizigheid toch eens eindigen.
- Spoedig, zeer spoedig, stamelde de jonge vrouw.
Misschien is het thans de laatste maal.
- Olaria, ztjt ge voornemens uw moeder alles te
bekennen of wilt ge van de gravin scheiden?
-- Scheiden, ja.
Zfj stond op en stak Max haar hand toe.
HQ echter sloeg z(jn armen om den hals van
Olaria, trok haar tot zich en bedekte haar gelaat
met kussen.
- Vaarwel, steunde zij.
Tot morgen.
Olaria ging met wankelende schreden naar dé
deur, maar daar gekomen, bleef zij staan.
Haar groots, donkere oogen richtten zich op Msx
en langzaam zeide z|j:
- Msx, wanneer gij vannacht uit uw slaap ont
waakt, denk dan aan mtj. Ik zal op hetzelfde
oogenblik eveneens de oogen geopend hebben, want
ik weet dat dit een veelbeteekenende nacht inm|jn
leven zal wezen.
- Olaria, hoe moet ik mij dat weder verklaren
Zij maakte een afwerende beweging en antwoordde;
- Maak u niet angstig mQn vriend. Morgen is
eindelijk de dag dér beslissing daar. Vraag m|j
niets, want mijn eed verbiedt mij te antwoorden.
Zij glimlachte geheimzinnig, terwijl z(j dit zeide.
Olaria ik laat u niet vertrekken I riep Max uit.
Msar de deur had zich reeds achter haar gesloten.
In het buis Persigny was het weer even stil als
gewoonlijk.
De bedienden liepen met angstig gelaat rond en
vermeden elk gedruiseh.
De gravin was dien dag bijzonder slecht geluimd.
Weliswaar kwamen de kwade luimen van gravin
Leontine De Persigny zoo veelvuldig voor, dat men
zou meenen dat men er in huis al aan gewend was,
maar toch werkte de ontstemdbeid der gravin ver
lammend op de gemoederen van de bedienden.
De blik der gravin joeg elk ten rilling aan.
Men durfde zelfs niet hardop met elkaar spreken,
De bedienden fluisterden.
Het was avond geworden en men dankte in huis
den hemel, dat deze dag voorbQ was.
Den meesten angst had Nina, de kamenier van
Olaria, uitgestaan.
Stdsrt maanden was de gravin De Persigny niet
op de gedachten gekomen de kamers hirer dochter
te betreden.
Het had haar Bteeds genoegen gedaan wanneer
men haar niöt over Olaria sprak.
Heden evenwel, terwQl zij zoo onrustig door de
vertrekken van het huis dwaalde, kon het licht
gebeuren, dat z(j Olaria zocht en niet vond.
Naar den ridder De Beauconrt had zfj reeds her
haalde malen gevraagd, maar men motst haar zelfs
thans, nu het avond was geworden, meedselen, dat
de ridder niet thuis was.
(Wrrdt eerveigd.)
Gedrukt bfi LANGEVELD DE ROOU, Texel
den Burg
Een weldaad voor de huismoeders.
Een "bron van genoegen voor de kinderen.
Vermoeide vrouwen gaat slapen nu.
Moeder Shipton wascht voor U.
