Een groote keuze WINTERMANTELS ontvangen. Deurwaarder C. DE WIJN, Vnerloppig bericht. SOI0ÏÏW. BCHOÏÏW. 10 Gulden belooning op Merian 5 October ai, 's at. 7% aar. eeieoieoie partij GeënilMe, Repten en üeelapn KACHELS, Bericht der ontvaist MANTELS. Wed. J. RIJE-Vinken. manufacturen, gebreide goederen, benevens meubelen en huisraad. Dames- en Kinder- WINTERMANTELS. Rookworst, Boterhammenworst, Leverworst. SCHOUW. JONGE KOEIEN. Feuilleton. Eendracht maakt Macht" ONTVANGEN P. J. Zoetelief, eener iijne collectie Dames- en Kinderhoeden. GEZ. GRAAF, In het duin bedolyen. Aanbevelend, zal PUBLIEK VERKOOPEN: op VRIJDAG 6 OCTOBER 1899, s morgens 107a ure, in het logement van de 'Wed. K. THOMASSEN te De Cocksdorp op Texel Eene groote partij Daags te voren te bezichtigen van 10—5 uur. Laatst dezer week ontvang ik een zeer uitge breide keuze in Komt dus eerst mijne voorraad bezien, voor u een mantel aanschaft. Ruime keuze. Uiterst lage prijzen. Aanbevelend, UE. Dw. B., WINKELS RABAT. C. VISSER. Dijkgraaf en Heemraden van het Waterschap de 30 Gemeenschappelijke Polders, brengen ter kennisse van de Ingelanden, dat naar aanleiding van art; 15 der keur, de SCHOUW op het schoon- maaijen en zuiveren der Tochtslooten en Cenen, van bobbels, kroos, riet en flab, is bepaald op Zaterdag den 7 October 1899. Be nalatigen verbeuren eene boete van 13.—. Texel, 21 September 1899. Dijkgraaf en Heemraden voornoemd, J. J. ROEPER, Dijkgraaf. Sd. KEIJSER Pz., Secretaris. Het Bestuur van den polder het Bürger- Nieuwland brengt ter kennisse van de Inge landen, dat de SCHOUW op het Schoonmaaijen en Zuiveren van de Tochtslooten in genoemden Polder, ingevolge art. 9 der Keur is bepaald op Woensdag den 11 October 1899. Be nalatigen verbeuren eene boete van f 3.—. Texel, 26 September 1899. Het Bestuur voornoemd, C. B. BAKKER, Voorzitter. Sd. KEIJSER Pz., Secretaris. Dijkgraaf en Heemraden van den polder Waal en Burg, brengen ter kennisse van de Ingelanden, dat naar aanleiding van artikel 10 der keur, de SCHOUW op het schoonmaaijen en zuiveren der Tochtslooten van bobbels, kroos, riet en flab, is bepaald op Donderdag den 13 October 1899. Be nalatigen verbeuren eene boete van f3.—. Texel, den 22 September 1899. Dijkgraaf en Heemraden voornoemd, J. J. ROEPER, Dijkgraaf. Sd. KEIJSER Pz., Secretaris. TE KOOP op ,Joannishoeve" in Eijerband 6 VAARZEN l1/, jaar oud en 1 beste vierjarige RAM. (Ook genegen de ram te ruilen). ZANGVEREENIGING te OOSTEREND. HERVATTING DER OEFENINGEN Nieuwe leden kunnen worden aangenomen. HET BESTUUR" looft de ondergeteekende uit aan diegene, welke eenige inlichtingen of aanwijzing kunnen doen van de personen, die Donderdag jl. in zijn eendenkooi zijn geweest. Eierland. T. THOMASSEN. allen in de nieuwste modellen. Aanbevelend, PARKSTRAAT. Aanbevelend, Hoogerstraat. 10 Hoofdstuk II. Ds jonkvrouw De Castilhac verwierp dit plan niet gehael en al, maar zij behield zich op uitdruk- keltj ken toon voor, zelve deu dag en het uur te kiezen, dat haar oom eu baar neef haar zouden komen afhalen. Toen die schikkingen bepaald waren, herinnerde lij Paul Robin met zooveel vastberadenheid, dat zijn vader in doodelQke ongerustheid moest wezen aan gaande den terugkeer van zt)n zoon, dat de jonge man er eindelijk toe overging haar te verlaten. Vaarwel dan, mijn nicht t sprak hfl, nit het zand opstaande; maar nn ik het middel ken, om n te zien en te spreken, zonder in het minst ds wel- voegsliJkheid te kwetsen of n uw bijzondere ver- bindtenissen te doen schenden, zal ik meer dan eens op deze plaats terugkomen. Ik zal u intusschen niet vergeten: ik zal, tegen nw zin desnoods, over u waken. Welnn, Valerie, vervolgde hij neerslachtig, op het oogenblik van scheideD, zult ga me niet met de een of andere opdracht belasten, opdat ik u mijn genegenheid en toewijding kan bewijzen Valerie dacht een wijle na. Ja, neef, antwoordde zü, ik zal n om een dienst verzoeken. In de afzondering, waarin ik leef, is het mij zeer moeieltjk, zoo niet onmogelijk, tijding van mijn broeders te krijgen door zijn talrijke handels betrekkingen heeft nw vader zeker wel een middel, em juiste inlichtingen omtrent hnn wedervaren, in te winnen; ik verwacht daarom van nw en z|jn welwillendheid Genoeg, mejonkvrouw, onze buitenlandsehe handelsvrienden en once scheepskapiteins zullen dienaangaande opdrachten bekomen, dat beloof ik u en ik zal n zelf de tijdingen komen brengen, die ons znllen geworden. Paul Robin kwam inderdaad verscheidene malen op het dnin terugmaar hetzij dat bQ ongunstige berichten had vernomen, waarmee hij de ongelukkige Valerie niet in kennis wilde BtelleD, hetzij dat het lot der twee jonge edellieden werkelijk onbekend was gebieven, hi) kon ten hunnen opzichte slechts vage en onvolledige inlichtingen verschaffen. Vooreerst droeg onder de officieren van den maar schalk De Bolle-Isle niemand den naam Castilhac ,- als zich in dat leger een persoon van dien naam bevond, moest h(j onder de soldaten schnilen, waar het zeer moeieliJk werd hem terng te vinden. Overigens daar de Franschs troepen bestendig op heen- en weermarsch waren, schenen nauwkeurige nasporingon voor het oogenblik onmogelijk. Wat Jean betreft had men de zekerheid, dat hg in de haven van Tears op het vrijbuitersschip „De Verdelger" zich had ingescheept; maar dit vaartnig was na esn hevig gevecht met een Engelsch schip waarin het de nederlaag geleden had, zijn fortuin in de Indische zeeën gaan beproeven en sedert dien tijd had men er niets meer van vernomen. Zooals men ziet, lieten de berichten veel te wenschen over; en toch verloor het arme, verlaten kind den moed niet. Z(J bleef op haar broeders wachten, die, met rijkdommen beladen, móesten terngkeeren om den ouden luister van haar geslacht te herstellen. Paul had op kiesche wijze haar doen begrijpen hoe ijdel haar hoop wastallooze malen had h(j zjjn aandrang hernieuwd, om haar over te halen de eervolle gastvrijheid, die men haar bood, aan te nemende hardnekkige Valerie wilde niets hooren •n scheen zich inbaar hersenschimmen te vormeien. Intnsschen gingen de dagen en do maanden voorbij, de jonkvronw De Castilhac zon, indien de ongerust heid over hot lot harer broeders haar niet gekweld had, een kalm en rustig, hoewel eentonig leven geleid hebben. Er heerschte thans een soort van overvloed in dit kleine slot, waar eertijds ontberingen en ellende haar zetel hadden opgeslagen. Marcus Pitou, de leverancier des hu zes, deed op een waarlijk wonderdadige wijze de zaak zijner meesters bloeien, de onbednidende inzameling van hars, z|jn wol, zijn magere koeien, zijn doorschijnende schapen werden tegen goud verkocht. Hjj kwam dan ook nooit van de naburige marktplaatsen terug, zonder dat hij behalve vrij ronde sommen gelde, levensmiddelen van allerlei aard meebracht, die hg voor het welzijn van zijn jeugdige meesteres noodzakelijk achtte. Valerie, die nooit in zoodanigen overvloed geleefd had, dacht er niet aan zich daarover te verwonderen; zij betreurde het slechts, dat haar broeders er niet mede van konden genieten en z]j verlangde daarom te vuriger naar het tijdstip van hnn terngkomst. Het gevaar van den kant der dninen, die boos aardige bnren van bet kasteel, scheen daarentegen van dag tot dag dreigender te worden. De tijdelijke stilstand, die zich in hnn vorderenden gang had geopenbaard, was niet van langen dnnr geweest en thans overvielen zij den toren met een aangroeiende snelheid, alsof zij de verloren oogenblikken wilden inhalen. In de achttiende maand na het vertrek van de heeren Ds Castilhac had het zand de tweede verdieping bereikt en Valerie had zich verplicht gezien de kamer van haar broeders te betrekken. Niet dan met oneindige moeite en gevaar loopende door aardstortingen bedolven te zullen worden, kon Marcus Piton nog des avonds thuis komen, en nog steeg het zand. Maar vruchteloos had hij zijn jonge meesteres gewaarschuwd aan haar veiligheid te denkenValerie hield vol het duidelijk zichtbaar gevazr te ontkennen, Neon Marcus, zeide zij dan, ik mag het heilige erfgoed, dat m|jn broeders m)j hebben toevertrouwd, nog niet verlaten. De overhaasting zou mij wroeging bezorgenWat n betreft, inderdaad, die dageljjksche tochten brengen u in een werkelijk gevaar, welnn, laat mi) hier alleen en ga daarginds in den schaaps kooi met den kleinen Pieter, nw neefje, overnachten. Als go mi) maar eens in de week verschen voorraad kont doen toekomen Nn is het m)jn beurt om neen te zeggen, me jonkvrouw, viel de grijsaard in de redt, ik het beloofd uw lot té zullen daelen en ik zal het doelen hoewel ik u gaarne ver van deze vervloekte plaats, vrij en gelukkig zou willen zien. Eindelijk werd het gevaar zoo groot, dat het scheen alsof Valerie zelve het gevaar niet langer kon ont kennen. Het zand bereikte de derde verdieping van den toren en men was in het seizoen, dat de westen winden het hevigst zijn. Een storm kon in een enkelen nacht de verwoesting van het leenheerlijk gebouw voltooién. Gelijk een krachtige worstelaar, had het duin den armen ouden toren met alle macht aangevallen en stak er nu als 't ware oen hoofd bovenuit, een laatste poging en het adellijk verbal der Castilhacs ging voor altijd verdwijnen. Terwijl dit alles geschiedde, kwam Paul Robin, wien ongetwijfeld geheime middelen ten dienstige! stonden om nauwkeurig te weten wat er op Castilhac on: voorviel, z(jn nicht een bezoek brengen. Zijn post p6£ op het duin was nn zoo dicht bij de verschansing gekomen, dat de beide jongelieden bijna elkander, konden aanraken, als zij don arm uitstrekten. Pauf ij bracht opnieuw en even krachtdadig Valerie hi -J gevaarlijke van haar toestand onder het oog, btfjw smeekte haar met gevonwen handen den toren tflhg verlaten. :erl Mejonkvrouw De Castilhac beriep zich als ality pdi op haar plechtigen eed. f 0 (Wurdt ttrsolgd,) fo8tl BI: de: tre Gedrukt bU LANGEVELD DE ROOU, Texel 6 s 0t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1899 | | pagina 4