r
Haast u!
Haast u
Doet spoedig uw bestelling
m
VISITEKAARTJES.
w W
to
m
to
H
ÖC
UI
H
C'Q
Hl
m
H
c_
op de plek, waar nog voor weinige uren 't
hart rustig sloeg.
Een korte wijle slechts luistert zij en dan,
een hoopvol gevoel komt even haar gemoed
verwarmen. Zij meent het hart nog zwak
te liooren slaan.
Een bijna onhoorbaar gesteun versterkt
hare hoop.
Haar kind leeft nog.
Zij vouwt de handen en bidt dan, zooals
zij daar geknield ligt, zoo innig als ooit eene
moeder voor haar kind heeft gebeden„God
ontferm U over ons en spaar zijn jeugdig
leven."
Dan wendt zij zich tot de jeugdige dochter,
die zwijgend naast de moeder ligt neerge
knield en roept haar toe: „roep gauw de
buren en haal dan zoo vlug je loopen kunt
dokter Hendriks."
Het meisje snelt voort om het bevel der
moeder uit te voeren.
Een kwartier later wordt Frans op een
matras, die op een ladder was gelegd, door
een paar hulpvaardige buren naar huis ge
dragen.
Zwijgend en als 't ware slechts vaag be
seffend wat er voorvalt, zit de dronkaard
bij de tafel en ziet min of meer onthutst
het jammerlijke tooneel aan.
Een half uur later verschijnt de dokter
met Rika.
Met betraand gelaat ziet de arme moeder
angstig op naar den zoo vurig verbeidden
dokter.
Hij is niet alleen de geneesheer, maar ook
de vriend der armen.
Lang, heel lang duurt zijn onderzoek, na
dat hij den gekwetsten jongen voorzichtig
van de schamele kleeding had ontdaan.
Eindelijk kan de ongeruste moeder zich
niet langer bedwingen en voegt zij den dokter
toe „och, u zult hem toch immers wel weer
tot het leven terugroepen, niet waar
Ik hoop 't moedertje, herneemt mijn
heer Hendriks langzaam, terwijl hij het onder
zoek voortzet.
Als de hersenen door de schok nu maar
niet te veel geleden hebben, t Is trouwens
al erg genoeg met den jongen gesteld't
rechter-schouderblad is stuk, de rechterarm
gebroken met twee ribben. De hoofdwond
veroorzaakt de sterkste bloeding, wel is waar,
doch zou spoedig genezen zijn, zoo maar
geen edeler deelen gekwetst waren. Maar
wat zie ik, de hand bloedr ook't is of er
een glasscherf ingedrongen is. Ja waarlijk
Kom, laat ik dat allereerst zien te verhelpen."
Aanstonds toog de goede dokter aan het
werk en nadat deze operatie was afgeloopen,
ving hij aan met alle kwetsuren zorgvuldig
te verbinden.
Terwijl hij daarmee bezig was, zei de
geneesheer „ik zou haast vragen hoe kwam
de knaap op zulk een laat uur nog op de
spoorbaan
De ongelukkige moeder zuchtte, maar ant
woordde niets. Zij kon toch geen aanklacht
doen tegen haar eigen man, hoe onwaardig
en afschuwelijk hij zich ook jegens haar en
de kinderen had gedragen.
„Wacht eens," vervolgde de dokter„ik
meen het raadsel te hebben opgelost: die
glasscherf in Frans' rechterhand en de klee
ding, die zoo naar jenever rook. Je man
had zeker je zoon nog uitgestuurd om jenever
te halen door zulk een hondenweer, niet
waar
De arme vrouw wischte hare tranen, die
nog steeds vloeiden af, zuchtte diep en knikte
verdrietig.
„Nu moedertje," ging de dokter voort;
„wij zullen trachten hier meer dan een
patient te genezen." j
Nog drie malen kwam de edele man naai
den gekwetsten zien, voor de lange nacht
voorbij was.
Het bewustzijn was bij den knaap weer- j
gekeerd en toen kreunde en jammerde hij
van hevige pijnen.
„Zoo gaat het goed," sprak de arts, toen
hij .s mergens den patient bezocht. „Waar
voor ik het meest bevreesd was, schijnt ge
lukkig te zullen afloopen: de hersens van
den knaap schijnen niet te hebben geleden."
Gijs had zijn roes uitgeslapen en durfde
de oogen niet naar den dokter of zijne vrouw
op te slaan. Zij was den geheelen nacht
niet van het bed van haar kind geweken.
Rika lag gerust te slapen.
„Nn, moedertje," sprak de arts weer„nu
moet je man eens 'n uur of wat op de
jongen passen en kommandeer ik U een uur
of wat naar bed; je bent ook de sterkste
niet en hebt voor alles absolute rnst noodig.
Je man zal met de stipste zorg op zijn
zoon passen. Van goede zorg en trouwe
verpleging toch, hangt voor een groot deel
het behoud van dit jonge leven af."
Een diepe zucht van den man bewees, dat
hij niet alleen alles verstaan had, maar in
wendig ten prooi was aan de vreeselijkste
wroeging.
Ileete tranen vloten hem langs het gelaat,
dat hij met beide handen bedekte.
Toen de dokter een paar uren later weer
kwam kijken, vond hij de vader naast de
gekwetste.
De vrouw sliep rustig, uitgeput als zij
was van 't waken en al het verdriet der-
laatste dagen.
Ook Frans was in een lichte sluimering
verzonken.
Gijs wendde zich met neergeslagen oogen
tot den dokter en steunde op deemoedigen
toon„beste dokter, ik ben de grootste el
lendeling, die hier rondloopt
Dat behoeft gij niet langer te zijn, dan
ge zelf wilt, was 't antwoord.
„Zou mijn jongen weer herstellenvroeg
Gijs en sloeg angstig de oogen in de richting
van den deerlijk gekwetsten knaap.
Hij is jong; ik heb dus alle hoopmits
de jongen trouw wordt verzorgd, hernam de
dokter weer.
„Daar zal ik voor zorgen," liet de vader
er op volgen en nooit, nooit drink ik meer
een druppel drank:
Ik hoop dat gij bij uw besluit blijft,
maar beloof niets. Van mijn kant wil ik
je echter beloven, dat ik je aan werk zal
helpen, als gij uw woord houdt. Zonder U
iets te verwijten, meen ik je toch wel te
mogen herinneren, dat gij alleen de oorzaak
er van zijt, dat je kind hier in zulk een
zorgelijken toestand neerligt.
Een diepe zucht op dit gezegde, bevestigde
hoe Gijs de waarheid dier woorden gevoelde.
Op liefderijken, ernstigen toon ging de
dokter voort met den diep gezonken man
over zijn vieeselijke ondeugd te onderhouden.
Hij wekte hem op om telkens, als de
drankzucht weer bij hem opkwam, terstond
aan zijn bijna vermoord kind te denken en
zich dan te herinneren, wat hij aan vrouw
en kinderen verplicht was.
Toen de kerstklokken luidden en de Chris--
tenen zich naar .de kerken spoedden, om
daar de blijde boodschap te vernemen, ging
ook Gijs uit. Niet naarde herberg, maar
naar de kerk toog hij.
Dat was reeds in vele jaren niet gebeurd.
Het bloed van zijn jongen had niet voor
niet gevloeid. De vader scheep een ander
mensch te zijn geworden.
Frans kwam weldra het gevaar te boven.
De dokter had de geschiedenis van den
dronkaard en diens gezin aan eenige vrienden
verteld, die er nu voor zorgden, dat ook in
de woning van deze armen een fraaie kerst
boom, vlak voor Frans' bed, werd opgericht.
De fraaiste geschenken, aan dien boom
waren voor den ongelukkigen knaap bestemd.
Toen een jaar later weer de kerstlichtjes
glansten».en het heerlijk „vrede op aarde"
van duizenden lippen vloeide, kon het gezin
van Gijs mede jubelen.
De drankduivel was voor goed verbannen;
Er was vrede na strijd gekomen en allen
gevoelden de hooge waarde der liefelijke
profetie, die telkens opnieuw predikt: „Een
zij God in den Hoogevrede op aardeit
menschen een welbehagen."
UI
-3
De ondergeteekenden blijven zich
voortdurend beleefd aanbevelen voor
de levering van Visitekaartjes.
Vele modellen zijn voorhanden.
Billijken prijs.
Spoedige aflevering. Nette bediening.
LAXGEVELD DE ROOIJ.
•U.;
J_etterpf;oef ter inzage.
