Kunstmesthandel.
Goedkoope Zeetochten
waschmiddel voor schapen
De rijzweep of 20 jaar later,
Eiken ZONDAG gedurende de zomermaanden.
deNatuur-V/ollen
Ondergoederen (J
We
Hooien
Texel
Schapenliouders
ROMEIN k OUDENHOVEN.
C. Keijser Pz.
Feuilleton.
„Dr. J. P.
K
BAL NA.
J. K WIHKLER.
Frambozen Citroen
limonade f 1 per flesch.
FOSCO
Wederge vonden en Verloren.
De ondergeteekende bericht zijnen geacliten
begunstigers, dat hij den 32sten Augustus zijn
beurt van Texel op Alkmaar
weder zal hervatten,
hopende door nette bediening zich een ieders
gunst en vertrouwen waardig te maken.
Aanbevelend,
Schipper VISSER.
De ondergeteekende belast zieh
gaarne met het publiek verkoopen
van roerende en vaste goederenwaarop voorschot
wordt gegeven en, zoo verlangd, met dadelijke
afrekening.
Verhuurt vaste goederen en transporteert
deze onderhands.
J. E. WINKLER.
te OUDE-SCHILD.
Op vereerend verzoek zal nogmaals
opgevoerd worden:
Tooneelspel in 4 bedrijven of 9 Tafereelen
op ZONDAG 19 AUGUSTUS 1900,
in 't Café VOS.
Entréekaarteu a 25 ets. per stuk zijn ver
krijgbaar bij den Heer M. C. VLAS.
van Texel naar Nieuwediep v.v.
per R/S
„Kampioen" en „Ada van Holland."
RETOURBILJETTEN
nitsluitend geldig op den dag van afgifte.
Ie KAJUIT 50 ct. 2e KAJUIT 30 ct.
DIENSTREGELING
Van TEXEL,
's morg. 4.15, 6.50 's nam. 2.30, 5.15.
Van NIEUWEDIEP,
's morg. 5.30, 9.30 's nam. 4.6.30.
(Plaatstijd).
Tarief voor Kinderwagens, Fietsen en Honden:
15 ct. enk. reis
25 retour vlacht'
DE DIRECTIE.
dwiua»
Fdbrieks- 3
rsjg Merk
Sedert 19 jaren wordt door ons een
in den handel gebracht, dat, niettegenstaande
de vele concurrentie van allerlei surrogaten op
dat gebied, een succes en debiet heeft mogen
erlangen, dat ons het recht geeft het als het
beste der bestaande Wascb-zuiverings-iniddelen
aan te bevelen.
't Heeft, om geen der andere mindere en
Engelsche soorten te noemen, boven dat van
alle andere dit vóór, dat bet na de Wassching
door het anti-septisch (bederfwerend) vermogen
oorzaak is, dat de vliegen een veel langeren
tijd van het schaap verwijderd blijven.
Verkrijgbaar in potten voor 10 schapen h
70 cent en voor 20 schapen h f 1.40 per pot,
bij den keer
Bnrg op Texel.
per flesch f 1.per flesch f 0.55,
bij A. DROS Albzn.
2.
De zieke vrouw steunde weer hevig; den
assistent wenkende, trad de professor nader bij
het bed en legde den arm onder het hoofd der
lijderes. Deze sloeg de groote bruine oogen op
en een blik, die dwalend zoekend was, doch
zonder een juist begrip, trof de omstanders.
"Waar ben ik toch? Droom ik nog, of zie
ik dit alles in werkelijkheid vroeg zij sidderend.
Gij ziet het in waarheid, sprak de professor
Haar hoe voelt gij u
Die stemmompelde de zieke en luid
vroeg zijwie zijt gijIk kan niemand her
kennen; het is mij zoo donker voor de oogen!
Ik ben de dokter en heb u na uw ongeval
in den circus behandeld. Gij bevindt u in mijne
woning, zeide de oude heer.
O, die stem, die dierbare stemfluisterde
zij als te voren. Acb, nu weet ik wat er gebeurd
is ik stortte met het paard daarom is die
vreeselijke pijn hier! Maar het geluid uwer
stem wekt zoo dierbare herinneringen in mij op.
U meent het blijkbaar goed met mij.
Zeg de waarheidmoet ik sterven zonder
voor mijn Willy gezorgd te hebben, voor mijn
geliefd kind
De arme knaap, die met zijn klaar, helder
verstand de woorden zijner moeder wel begreep,
wachtte nu hoopvol de woorden van den arts af.
De professor gaf zijn assistent door een teeken
te verstaan, dat deze zich voor een oogenblik
met het kind moest verwijderen.
Men moest den knaap eerst op het ergste
voorbereiden, dat binnenkort hem wachtte. Door
vriendelijke woorden gelukte het den knaap
mede te krijgen.
Toen de deur achter beiden gesloten was,
boog de professor zich over de gekwetste heen
met de vraag
En wat hebt ge nog te beschikken, lief
kind
Dus bet is toch met mij gedaan sprak zij
huiverend, en toch dank ik u gij zijt oprecht,
en als ik u hoor spreken, is het mij als hoorde
ik de stem mijns vaders.
Uws vaders
Ja, dien ik eens zoo snood verlaten heb
ach
Blijf bedaard, kind, maande hij aanwat
en waarom gij misdreven moogt hebben, welke
vader zoude u niet vergeven P
Hij legde plechtig de rechterhand op het
hoofd van den stervende.
Zij scheen verlicht te herademen.
Ik dank u, mijnheer. Ach, gij zijt zoo
goed als een vader. Denkt u, dat de mijne mij
vergeelt O, u weet niet hoeveel leed ik hem
heb gedaan Wees zoo goed en neem uit mijn
nalatenschap een kistjemet blauw lint omwonden;
daarin zijn twee portretten en twee brieven voor
mijn armen vader. Zeg hem dat zijn kind nooit
heeft opgehouden hem lief te hebben, te achten
en te eeren en mijn zoon zal eenmaal hetzelfde
doende schuld van hare jeugd is geboet door
een leven van berouw en duur is de droom
betaald, dien het dwaze meisje eenmaal kocht
voor geluk. Groet hem van zijn dood kind;
u zal van hem verwerven, wat de levende nooit
van hem waagde af te smeeken, vergiffenis
Geheel uitgeput zonk de kunstrijdster weder
in den arm van den arts, waarvan zij gedurende
die inspannende woorden zich had opgericht.
Deze blikte, als in gedachten verzonken, op
de bleeke schoone vrouw nedereen zenuw
achtige trekking bewoog zijn gelaat en wel
sprekender dan woorden waren de eerlijke
trouwe oogen van den ouden heer in hun
voohtigen glans. Zacht bracht hij den mond
naar het oor van den zieke en vroeg, als vreesde
hij den klank van zijn eigen woorden
En waarom hebt ge uw vader verlaten
Om een jongen man te volgen, die door
mijn vermogen verlokt was en mij verliet, toen
hij zag dat ik hem geen geld aanbracht.
Doch waarom niet, toen hij u schandelijk
verlaten had, naar uw vader teruggekeerd P
Ik had het niet kunnen verdragen, het
dierbare hoofd, dat ik door mijn ongelukzalige
daad met schande overladen had, door mijne
schuld gebogen, terug te zien, voordat ik door
een leven van arbeid en rouw mijn leven geboet
had. Ook was, zooals ik toen hoorde, mijn
vader de wijde wereld ingegaan. Ik kwam in
het ziekenhuis van een groote stad en wachtte
den grooten verzoener „dood" De Hemel had
het anders beschiktik werd gezond en kon
voor mijn kind blijven leven.
En waar is de schurk, die u het vaderhuis
ontvoerd heeft
Hij is doodkwam het dof over de lippen
der zieke, die zich al sprekend voortbewogen,
zonder dat een geluid te vernemen was. Oogen-
schijnlijk had zij weder hare bezinning verloren.
Het aangezicht van den ouden heer had zich
gedurende het gesprek met de zieke meer en
meer verlevendigd, en slechts met moeite kon
hij den aangenomen toon volhouden zijn oogen
staarden onafgebroken op de ongelukkige.
Acht jaar acht jaren zijn een langen
tijd, fluisterde hij, hoe hebben die haar ver
anderd. Er is geen vergissing meer mogelijk.
Zij is het.
De zieke herstelde zich een wijle en sloeg
de oogen ophare lippen bewogen zich weer
en zacht riep zij, als eene stem uit de andere
wereld
Ben ik al uit mijn lijden het is zoo
vreedzaam en vader, gij hier, gij hebt
uw kind weer aangenomen
Een zalig lachje speelde om de bleeke lippen;
de oogen rustten in gelukkige vrede op den arts,
en deze boog zich over haar heen en fluisterde
als was hij weer voor den klank van zijn eigen
woorden beangst
Marie, mijne dochter.
De blik van de ongelukkige werd scherper,
als ontwaakte zij uit een droomhaar lichaam
beefde, zij hief de armen op, tranen kwamen
haar in de oogen en bijna jubelend riep zij
Vader! vader! zijt gij het? O, nu kan
ik rustig sterven. Mijn lieve, lieve vader
Geen woord meer; slechts een smartelijk
gelukkige omhelzing en tranen uit beider oogen,
tranen die zich vermengden, dit waren de eenige
getuigen van de geweldige aandoening in die
zwaar beproefde menschenharten, welke het
wederzien veroorzaakte.
Vader, fluisterde zij, na eenig stilzwijgen
met alle krachtsinspanning, kan u mijn Willy
lief hebben
Je Willy is een lieve, mooie jongen; je
zult hem niet te vergeefs in liefde voor je vader
hebben groot gebracht. Hij blijft bij me
Op dit oogenblik werd behoedzaam de deur
geopend en Willy trad aan de hand van den
assistent het vertrek binnen. Zijne heldere
oogen waren rood van het schreien; de kleine
vuist was krampachtig tegen het hart gedrukt.
Hij wist wat hem dreigde, maar ook dat hij de
rust van zijn geliefde moeder niet mocht ver
storen. Nauw den vloer aanrakende, sloop hij
naar de legerstede der moeder en drukte zijn
hoofd tegen hare hand, die op het dek lag.
Mama, lieve mamasnikte hij en het
kleine lichaam trilde van bedwongen smart
de professor omvatte teeder het bevende kind,
hief het op en vroeg, liefdevol het voorhoofd
streelende
Willy, heb jij je grootvader lief
Ja, zooals u mijne mama, snikte het kind.
Dan moet je ook altijd heel goed voor hem
zijn, jongenlief.
Ja, klonk het terug.
Nu, zie me dan aan, mijn kind; ik ben
je grootvader.
Willy zag verbaasd, vragend naar hem op;
toen smeekte hij
Grootpa, ik heb u lief, maar maak nu
mijne mama weer gezond
Den ouden arts welden de tranen weer in de
oogen op.
De eerste vraag, steunde hij, de eerste
bede, en ik kan die niet vervullen.
Een geluid, half kreet, half zucht, kwam over
de lippen van de stervende. Beiden, vader en
kind, bogen zich angstig over haar heen. Hare
handen zochten hen en legden zegenend zich
op hun hoofd. Nog een zucht, een nauw waar
neembaar „God, ik dank udaarna een zalig
lachje over de strakker wordende trekken, en
de strijd was voor haar gestreden. De oude
vader echter fluisterde, nog altijd over haar
heengebogen
Wederge vonden en verloren.
EINDE.
Gedrukt bjj LANGEYELD DE ROOIJ, Texel
var»
ygba
