Enkhuizer Loten,
Geld beschikbaar
LBTER1J JenneiiiBrland",
Hoofdkaas.
l Vereeniging
voor
WERKVER
SCHAFFING,
HARMONIKA'S.
Voor den regentijd
Regen en Zonneschijn.
JOH. DE HEER - ROTTERDAM.
een drachtige VEUL-MERRIE.
m
LEES DIT!!
Utrechtsche Wagen bespannen
met 2 Paarden, geheel compleet,
2e prijs: Een Tilbury met paard geheel compl.
De TEXELSCHE ALMANAK
voor 1902
AGENT voor Texel is de Heer J. MAAT te BURG,
Feuilleton.
Te koop of in ruil
Handel in puik beste
Zeeuwsche en Friesche AARDAPPELEN.
Joh. de Heer, Kotterdam.
Verloting zonder uitstel 4 Februari 1902,
Loten a 50 ct. p. lot,
J. KOOL, Burg-Texel.
J. P. Kikkert.
Ph. YLESSING.
Gevestigd te Haarlem,
i
HOOFDPRIJS:
Het koffiehuis „net Park" met Inventaris
te Enkhuizen of f 32.000 iu contanten.
IPrijs per Lot f 1.
Trekking 3 Maart 1902.
J. Ph. BAKKER,
Beurtschipper.
J. HL MOOJEN.
fi'
3eprijs: Een BOERENWAGEN.
LANGEVELD DE ROOIJ.
dubbel geoliede Broeken,
Jassen, Rokken en Boezeroenen.
Prijzen laag gesteld.
-£P
die zich belast met het aannemen van leden.
S3
„i
Adres GEBRs. BAKKER, Weden.
Yerder: Een Gouden Kapstel, Meubileering
voor een huis, Koeien, enz. enz.
LOTEK verkrijgbaar bij
LAKGETELD DE ROOIJ
en J. KOOL.
Thuerê's THEE bij Wed. P. Kuiper.
op hypotheek huizen en land. Renten 4'A
5% naar gelang van onderpand en bedrag.
Op handteekening met borgtocht voor oen
jaar en langer.
Zoo zuiver van toon en zoo helder als glas;
Zoo makkelijk te speleD, voor 'n ieder van pas;
Zoo keurig bewerkt van solied materiaal
Zoo lieflijk die klokken van 't zuiverst metaal;
Zoo weldoend voor 't oor, zoo verheffend voor 't hart;
Zoo passend bij vreugd eu vertroostend in smart;
Zoo praktisch en schoon, zoo goedkoop als 't maar kon;
Dat alles en nog meer, is 't... Harpcarillon.
Dit instrument bestaat uit 25 Harpsnaren en 18 fijne
stalen platen, wonderscbooue toon. Prijs, geheel compleet
met alle toebchoorcn t 13,50, franco thuis tegen postwissel.
Een kind kun het spelen!
Overal Agenten gevraagd.
gevestigd te CASTRICUM.
onder toezicht van B. YYIELAND LOS.
Notaris te Uitgeest.
Hoofdprijs:
waarde f 2000 of f 1500 in contanten.
VoortsKoeien, Schapen, Rijwielen, Naai
machines, Gouden Horloges, enz. enz. en op
het laatst uitgekomen nummer waarop een prijs
is gevallen een premie van f 350 in contanten
of een prachtige Pianino ter waarde van 1500.
franco per post 55 ct. verkrijgbaar bij
is van af heden bij ons verkrijgbaar a 15 cent
per stuk en wordt bij toezending van dat bedrag
per postwissel of in postzegels (raneo toege
zonden door de uitgevers
bericht ondergeteekende ruim voorzien te zijn van
Aanbevelend, Uw Dw. Dienaar,
<=>IJ
Tt MA1NT Ili N D R,\
"c=3
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van 29 Maart 1S79.
Deze Vereeniging heelt ten doel hare leden op een gemakkelijke wijze in
F f bezit te doen geraken van allerlei Meubelen en Huishoudelijke Artikelen en
h r ii werkloozen Leden (vakmannen) gedurende de 3 wintermaanden werk te
vu-^riiaffen. Door slechts 6 cents per week te betalen, heeft ieder Lid recht deel
te nemen aan de Verloting, welke op het einde van ieder verecnigingsjaar plaats heeft.
De Directeur,
Th. J. SCHOENAKER.
ZS2
p
Degelijke Volksharmonika's volgens nevenstaande
teekening
2 Reg. 2 koorigf 3,75
3 3 - 4,50
4 „4 (Orgeltoon) - 5,50
Prachtige volle toen.
Talrijke dankbetuigingen!
Bij elk instrument cadeaueen Handleiding voor
zelfonderricht om zonder notenkennis direct ver
schillende liederen en koralen te kunnen spelen cn
kleine reparatiën zelve te doen. Franco levering
tegen toezending van postwissel.
Grootste sorteering in Nederland van Mond-Blaas-
en Hand-IIarmonika's.
Hoofddepot der lichte Crefelders.
Vraagt gratis geïll. Prijscourant.
11.
Novelle door L. R.
Wederverkoopera bij minstens 3 stuks hoog rabat*
Na eone minzame begroeting verzocht zij hem,
haar des middags te vergezellen naar A. Zij
legde den weg liefst te paard af, daar het weder,
ofschoon frisch, helder en stil was en na een
paar uur zou Kareis paard toch ook wel uitge
rust zijü, meende zij.
Karei verzekerde haar, dat hij, zoo noodig, wel
dadelijk weer ken opstijgen, want hij was niet
ver geweest en had laDgzaam gereden.
Emma verzocht hem echter, den stalknecht te
zeggen, dat hij te twee uur haar rijpaard Floor
voor moest brengen.
Precies te twee uur geleidde de knecht eene
prachtig opgetuigde merrie naar het terras en
wachtte daar de komst van zijn meesteres af.
Floor was een sierlijk beest met duune pooten
eu korte manen, op den fraai gebogen nek.
Met de glimmend gepoetste hoeven woelde het
den grond om en gaf door zijn vroolijke spron
gen den stalknecht handen vol werk.
Nog voor Emma, verscheen Karei. Ilij ge
leidde zult zijn schimmel bij de hand en nam
eveneens een afwachtoudu houding aan.
Dadelijk trad nu echter Emma naar buiten
in een sierlijk rijkleed en ecu karwats in de
hand.
Karei hielp haar in den zadel, waarna hij
eveneens vlug zijn klepper besteeg*
Voort ging het nu in vluggen draf.
Het was niet de eerste maal, dat de jongelui
samen te paard uitreden. Verscheidene toertjes
hadden zij reeds te zamen gemaakt.
Emma onderhield zich gaarne met Karei over
de omringende natuur, waarvan hij een goed
opmerker bleek te zijn. Wanneer dus Van
Horst zich uiet op de villa bevond, was Karei
de trouwe metgezel van de jonge dame en dezo
deed van zijn kant ook niets liever, dan met
haar door velden en bosschen draven.
Emma was een uitstekende amazone.
Met bevalligheid hield zij de teugels van haar
edel ros en nimmer ging het haar te hard. Trou
wens, Floor vereischte een bekwame hand en
een ervaren ruiter, daar zij niet altijd even mak
kou genoemd worden. Het beest was nog al
schrikachtig en als het schrikte vloog het als
een pijl van een boog vooruit.
Ofschoon de schimmel, die Karei bereed, een
goed draver was, en ureu achtereen kon vol
houden, liet Floor hem met rennen toch ver
achter zich, iets waarover Emma zich wel eens
vroolijk miaktc, doch hetgeen Karei niet altijd
cveu gerust deed zijn, daar hij in de onmoge
lijkheid verkeerde, de jonge dame te hulp te
komeu, als het paard haar eons te machtig
mccht worden.
Na een rit van ruim een uur bereikte men
de stad en begaf Emma zich naar eene vriendin
in wier gezelschap zij een paar boodschappen
wilde doen, terwijl Karei met de paarden naar
een stalling reed.
Te vijf uren zaten beiden weer in den zadel
Emma had een goeden zin en wilde eens snel
rijden. Karei verzocht haar echter haar paard
wat in te houden, daar hij haar anders bezwaar
lijk zou kunnen volgen.
Gaarne voldeed hot meisje aan zijn verzoek
en nu ging het beurtelings dravende en ren
nende op huis aan.
Terwijl ze naast elkander in een lange laan
reden, klonk eensklaps iu hunne nabijheid een
gewcersohut. Beide paarden steigerdon van
schrik. Karei bedwong echter het zijue dadelijk
door het zacht op den hals te kloppen.
Floor evenwel schoot in het volgend oogen-
blik pijlsnel vooruit en liet zich door Emma's
vrij krachtige hand niet tot staan brengen.
Het gevaar bemerkende, waarin het meisje
v erkeerde, gaf Karei zijn schimmel de sporen,
beproefde haar te naderen, wat hem echter niet
gelukte, daar Floor uit alle macht bleef door
rennen. Toch ontdekte hij na enkele minuten
dat hij begon te winnenweldra had hij nu
Emma ingehaald, die hare bedaardheid niet had
verloren en het beest tot stilstand had weten
te brongen. Glimlachend wachtte zij Karei op
en verzekerde hem, dat zij in 't geheel niet
bevreesd was geweest.
Langzaam vervolgde men nu de terugreis en
bereikte zonder verdere ongovallon het land
huis.
In den loop van dezelfde week kwam Van
Horst, die intusschen tot ritmeester was be
vorder I op Bellevue aan en vertoefde hier een
paar weken.
Het spreekt van zelf, dat nu dezo de cavalier
van Emma was, zoodut Karei haar in dien tijd
niet dikwijls sprak. Een enkele maal gebeurde
dit toch, daar mevrouw van Renen, nu en dan
Karei uitnoodigdo, met de familhe te dineeren.
Zoo leerde hij ook Van Horst woldra kennen
als een vroolijken, oprechten jongen man, met
wion hij gaarne omging.
Van Horst zocht ook dikwijls Kareis gezel
schap, en vergezeldo hem nu en dan op zijn
tochten in don omtrek. De ritmeester bereed
dan het rijpaard van den ovorledene hoer Van
Renen, een kraohtig Engelsoh renpaard, dat in
snelheid zijns gelijke in den ganschen omtrek
niet vond.
Ofschoon Pluto, zoo heette het dier, weinig
gebruikt werd, wilde mevrouw Van Renen het
toch niet verkoopen, daar haar echtgenoot zeer
op het beest gesteld was geweest. Het paard
werd dus zeer goed onderhouden.
Geen wonder alzoo, dat Van Horst in den
aanvang al zijne rijkunst noodig had, het edele
ros te bedwingen en het gelijken stap met
Kareis schimmel te doen houden.
Uren achtereen konden de beide vrienden
zoo in den omtrek vertoeven, nu eens rijdende
dan weer wandelende, nadat ze hunne paarden
op de eone of andere hoeve hadden op stal gezet.
Somtijds bezocht de ritmeester ook Karei op
zijn kamer, om met hem een sigaar te rooken
en het speet dezen dan ook zeer, toen Van
Horst hem mededeelde, dat hij zich den vol
genden dag weer bij zijn rigoment in Den Haag
moest vervoegen.
VHI.
Rustig verliep voor Karei de tijd. Hij ver
vulde nauwgezet ziju plicht en vergezelde in
zijn vrijen tijd Emma of maakte alleen eene
wandeling, waarbij hij zich steeds meer ver
lustigde in de nu prachtige natuur. Alleen als
hij dacht aan Marie, dan vervicd hij in somber
gepeins; dan wenschte hij soms, haar. bij zich
te hebben in de heerlijke lanen van het park.
Dit stoud dan ook bij hem vast, dat hij haar dien
zomer nog eens motst zien en spreken,
Als Emma hem in zoo'n sombere bui aantrof
plaagde ze hem en meende, dat zij er spoedig
wel meer van zou hooren, doch Karei achtte
het niet geraden, haar de reden van zijn ver
driet mee te deelen. Emma was boscheidon
genoeg, er niet op aan te dringen, zoodat voor
haar een geheim bleef, wat er was voorgevallen
tusschen Karei en Marie; ja, nimmer had hij
zelfs haar naam genoemd, ofschoon Emma hem
nog al eens een en ander mededeelde, ook om-
treut Van Horst.
Als Karei haar op hare rijtoertjes vergezelde
vroeg hij steeds, welk paard zij zou berijden,
en indien het de vurige Floor was. dan liet hij
voor zich het renpaard Pluto zadelen.
Toen hij voor 't eerst daartoe vergunning
vruog aan mevrouw van Renen, hoorde deze
wel wat vreemd op, doch zij wilde het Karei
niet weigeren.
Emma begreep zeer goed, waarom hij zoo
handelde en zij achtte hem er des te meer om.
Ea dat de vrees van den voorzichtigen jonge
ling geen hersenschim-was, bleek op zekeren
dag, toen door een onverwaebten zijsprong van
Floer de teugels aan de hand der berijdster
ontglipten. In toomeloozen vaart rende nu het
paard voort, terwijl het elk oogenblik gevaar
liep op den teugel te trappen en te vallen, en
wee dan het ongelukkige meisje.
Nu tooude echter Pluto wat hij vermocht.
Pijlsnel schoot hij op aansporing van Karei zijn
kameraad achterna en had hem spoedig ingohaald
F u boog Karei zich om den hals van het edele
dier en greep den heen en weer slingerden
teugel van de verschrikte Floor, waarna beide
paarden apoodig tot stilstand waren gebracht.
Bij hunne thuiskomst vertelde Emma het
gebeurde aan hare moeder, die dadelijk Karei
haren dank betuigde voor zijn trouwen bijstand
en hem dringend verzocht, steeds Pluto te
nemen als hij Emma vergezelde, 't Liefst had
zij Floor maar vaD do hand gedaan, doch daar
wilde Emma niet van hooren.
Zoo begeleidde de jongeling haar dus steeds
op het edelo ros Pluto, ook al had zij haar mak
wit rijpaard bestogen. Natunrlijk trok dit wel
de aandacht van de bewoners der omgelegen
dorpoa en villa's, ja zelfs van die uit de stad
A, waar Emma nog al eens kwam en schertsend
maakten sommigen dan wel eens do opmerking
of de nieuwe opzichter misschien langzamer-
haud in al de rechten van Van Horst zou 1
wonschen te treden.
Nimmer was van deze gezegden iets ter oore f
gekomen, nuoh van Emma, n ch van Karei, i
totdat op zekeren dag onverwacht de ritmeester
uit den Haag te Bellevue arriveerde en Da
eene hartelijke begroeting der dames, zioh spoedig
bij Karei op zijne kamer vervoegde.
Deze was juist bezig met het nazien van
eenige rekeningen on bemerkte aan de gedwon
gen kalmte van zijn vriend dadelijk, dat er iets
niet in den haak was. Hij hield zioh echter, v
alsul hij niets bospeurde en noodigde Van Horst
uit, wat plaats te nemen. Deze gaf hieraan H
gevolg nu begon er als gewoonlijk een gesprek A3
dat evenwel niet bost vlette; telkens ontstond
er eene gaping. Eindelijk haalde de ritmeester 0
zijn portefeuille te voorsohijn, nam er eon brief
uit, en reikte dien aan Karei over, met dez^
woorden„ziedaar Groothart, lees dat eens enaa
zeg me, wat go daarvan denkt."
Karei nam den brief en las hem. Het was
een naamloos geechrift^moteen verdraaide hand e
geschreven en waarin Van Horst gowuarschuwd jpj
werd voor den jongen opzichter, die zeer veel
werk van zijno verlooide scheen te maken.
Het feit, dat Karei haar in don laatstan tijd
steeds vergezelde op het fraaie renpaard, dat
anders alleen door den ritmeester werd bereden»;
was er niet in verzwegen.
wordt vervolgd.)
Gedrukt bj) LANGEVELD ft DE &OOU, Ttu),
