Buitenland.
Voor de heden door B. W. gehouden
aanbesteding van de rioleering van den Burg
wal waren ingeleverd 12 biljetten, n.l. van
de heeren
C. Roomeijer, Helder voor f 4120,
T. v. d. Sterre 4190,—
G. J. v. d. Braak Zwolle 4345,—
J. Joh. Schuffelenberg* Helder 4450,—
G. Schellinger* 4680,—
A. Bos 5285,—
J. J. Bruin Burg 5336,—
J. Vlaming Sz. Oosterend 5398,—
Jn. Spruijt Helder 5586,—
J. Dienaar 5SC0,—
A. Krijnen 5921,
A. v. Pelt 6049,50
voorwaardelijk.
De gunning wordt door B. W. 8 dagen
aan zich gehouden.
Oosteeend, 2 April. Op den avond van
den tweeden Paaschdag werd door de Jonge-
lings-vereeniging „Onderzoekt alle dingen en
behoudt het goede" een opgewekt feest gevierd
ter herdenking van haar 20-jarig bestaan.
Vele gasten, waaronder enkele vreemdelingen
waren mede aanwezig en luisteiden met
aandacht naar alles wat ten beste gegeven
werd. De avond en het grootste gedeelte
van den nacht werden gepasseerd met muziek
zang, voordrachten en onder het gebruiken
van verschillende versnaperingen.
Door het schrikken van het paard viel
gisteren de boerenwagen van den heer E.
omver. De voerman kwam met den schrik
vrij, doch de wagen, die met zaad beladen
was, werd beschadigd, doch niet zooveel, of
de tocht kon vervolgd worden.
Vlieland, 1 April. De heer Noordberg,
alhier vierde heden zijn 50-jarig jubilé als
Gemeente-ontvanger. Welk een lange reeks
van jaren, doorgebracht in onverpoosden ar
beid voor het welzijn dezer gemeente
De gevoelens, welke de burgerij den waar-
digen, ouden heer toedraagt, bleken heden
duidelijk in de vele hartelijke bewijzen van
belangstelling. Uit vele woningen wapperde
de driekleur en door Gemeenteraad en par
ticulieren werden souvenirs aangeboden.
Vlielands Fanfare-corps besloot den zoo
gewichtigen feestdag met een serenade. De
vroolijke klanken gaven als 't ware uiting
aan den oprechten wensch der burgerij, dat
na het 50-jarig ambtsfeest de heer Noordberg
nog vele jaren moge werken voor de belan
gen der gemeente Vlieland.
Een zeer goede mestsoort voor aard
appelen is beendermeel. Niet alleen, dat
het de opbrengst vergroot, maar het verbe
tert gewoonlijk zeer duidelijk de kwaliteit
van den aardappel; deze wordt onder de
werkiDg van het beendermeel vaster en
meeliger De mest wordt met aarde ver
mengd en zoo gelijkmatig mogelijk in de
geulen of de kuiltjes verdeeld. (R. N.)
Dat een kleine badplaats zich, wat het
bezoek betreft, snel kan uitbreiden, blijkt
ons uit een uittreksel uit het jaarverslag van
de Vereeniging tot bevordering van h rt Vreem
delingenverkeer te Noord wijk:
In 1896 bedroeg het aantal badgasten 486,
in '97 561, in '98 824, in '99 1153, in 1900
1455 en in 1901 1766.
Zooals men weet noemt Baedeker het de
schoonst gelegen badplaats aan de Noordzee.
Onderwijzers te veel 1
Een onderwijzer in Friesland die in April
1900 de acte behaalde, heeft sedert dien tijd
niet minder dan 54-maal gesolliciteerd zonder
benoemd te worden, hoewel hij dikwerf op
de voordracht voorkwam.
Voor den 55en keer is 't hem nu geluktl
Er zijn in Friesland nog tal van onder
wijzers zonder betrekking, en de a. s. examens
zullen dit getal ongetwijfeld nog belangrijk
vergrooten.
Inbrekers verrast
Het echtpaar Mulder, bejaarde lieden,
woonachtig op een bovenhuis in de Nieuwe
Looierstraat te Amsterdam, waren Zondag
avond op bezoek gegaan bij een in de Focke
Simonszstraat wonenden zoon. Daar kwamen
ook een in de N Looierstraat 94 wonende
schoonzoon, de heer De Graaf met zijn beide
zoons, 's Nachts om halftwee ging men samen
naar huis.
In de Looierstraat gekomen zeide de heer
Mulder tot een der beide kleinzoons„Hier is
de sleutel, ga maar vooruit en doe de deur
voor ons open."
Toen de jonge De Graaf aan de deur kwam,
bemerkte hij, dat hij den sleutel niet noodig
had, want dat de deur openstond. De trap
opgaande meende hij op het bovenhuis gerit
sel te hooren en riep„Is daar iemand
Als antwoord op die vraag vertoonden zich
bij de deur der voorkamer twee manoen, duide
lijk zichtbaar b|j het licht dat van de voor het
Aula staande lantaarn in de kamer scheen.
„Kijk maar eens hier", zeide een der twee
mannen, „zoo hebben we het hier gevonden.
Wij kwamen hier langs en zagen de deur
openstaan en vermoedende, dat er onraad
was, zijn we hier eens gaan kijken, maar
natuurlijk gaat het ons nu niet verder aan.
Wij gaan nu maar heen."
Doch dat ging zoo maar niet, want de heer
De Graaf, die ondertusschen met de anderen
ook boven gekomen was, en de lamp had
opgestoken, zeide„Dat gaat zoo maar niet,
jelui blijft hier tot de politie hier geweest is",
en hij zond een zijner zoons uit om politie te
halen.
Ondertusschen had men gelegenheid den
stand van zaken eens op te nemen. In een
aangrenzend kamertje waren beddegoed en
matras uit het ledikant gesleeptop den grond
lag een ring, waaraan een aantal sleutels
een secretarie was opengebroken.
Toen de kleinzoon van den heer M. met
de politie terug kwam, vond deze bij fouil
leering van een der mannen in diens vestzak
eenige guldens en het geld, ongeveer f 25
uit de secretarie gehaald, op de matras ver
spreid. Van het verhaal der beide mannen,
dat ze onraad hadden vermoed en daarom
naar boven waren gegaan, werd natuurlijk
door de politie niets geloofd en het tweetal
werd naar het bureau Ferdinand Bolstiaat
gebracht.
De commissaris van politie, de heer d.
Wiele, kwam spoedig tot de slotsom, dat zij
bij de familie Mulder hadden ingebroken en
overvallen waren.
Hij herkende in een hunner zekeren V.,
nog een ouden bekende. Een jaar of negen
geleden had hij dien V. als 11-jarigen knaap
eens voor zich gehad. Hij had toen met een
gestolen stuk gereedschap inbraak gepleegd
in een villa en was door de rechtbank tot
zijn 18 jaar naar een opvoedingsgesticht ge
zonden. De andere inbreker, zekere S., is
ook iemand, die reeds heeft te wijzen op
gevangenisstraffen van 9 maanden en 3 jaar.
Blijkens eene door Hr. Ms. gezant te
Londen van de Britsche regeering ontvangen
mededeeling, zullen alle goederen ten behoeve
van de concentratiekampen in Zuid Afrika
gezonden aan den consul generaal der Neder
landen te Kaapstad, vrij van inkomende rech
ten en van alle andere onkosten, die van
vracht inbegrepen, worden doorgezonden naar
het kamp of de kampen aan welke zij zijn
geadresseerd.
5^ Elke kist zal daartoe voorzien moeten zijn
van het opschrift„Concentration camp relief
stores".
Aan onderzoek blijven de goederen evenwel
onderworpen.
De uitdeeling zal geschieden door de camp
comité's, waarvan het secretariaat wordt
waargenomen door de predikanten van de
Nederlandsch-Gereformeerde Kerk, terwijl er
maatregelen worden genomen om telkens een
bewijs van ontvangst te doen afgeven, onder
teekend door den secretaris van het comité,
dat met de verdeeling is belast. (St. Ct.)
Niet naar Engeland 1
De heer Th. M. Ketelaar heeft namens
het hoofdbestuur van den Bond van Ned.
Onderwijzers aan den secretaris van den
„National Union of Teachers" (den Engelschen
Onderwijzersbond) geschreven, dat de Bond
niet zal vertegenwoordigd zijn opdealgemeene
vergadering, te Bristol te houden.
De heer Ketelaar schrijft
„Indien wij d. i. de Bond aanwezig
waren, zouden we te dikwijls herinnerd wor
den aan den ongelukkigen strijd, die tegen
woordig in Zuid-Afrika gevoerd wordt en
waarin uw landgenooten onze stamgenooten
bevechten, die voor de onafhankelijkheid van
hun land worstelen Een Engelsch spreek
woord zegtbloed is dikker dan water
welnu, dit is met het onze het geval, zoodat
als vanzelf onze gevoelens zijn met het
dappere edele volk in Zuid-Afrika. Wan
neer eenmaal de vrede hersteld zal zijn, hopen
wij weder uw belangryke vergaderingen bij
te wonen. Nu valt ons dit te moeilijk."
Het antwoord van den secretaris van den
„Union" luidde
„'t Spijt ons ten zeerste uit uw schrijven
van den 17en te vernemen, dat wjj niet
mogen hopen afgevaardigden van uw Bond
op de algemeene vergadering te Bristol te
ontmoeten. Maar wij begrijpen volkomen
het gevoelen, dat u tot uwe beslissing geleid
heeft, en wij waardeeren 't."
De famillie P. te Utrecht was voor een
dag afwezig en had de zorg voor de huis
houding aan de dienstbode toevertrouwd.
Voor de gezelligheid had deze haar beminde
den 23 jarigen timmerman M., uitgenoodigd
dien dag bij haar te komen doorbrengen,
hetgeen, zooals zich laat denken, zonder
aarzelen werd aangenomen. Vóór mynheer
en mevrouw thuiskwamen, was M. echter
reeds weder vertrokken, zoodat van hun
samenzijn niets zou zijn uitgelekt, indien
niet een paar dagen geleden eentoevallige
omstandigheid dat zaakje en nog meer aan
het licht had gebracht.
Zaterdag j.l. werden namelijk M. en een
kameraad wegens dronkenschap gearresteerd
en liet de laatste zich bij die gelegenheid
ontvallen, dat hij van de centen van M., die
een partijtje zilver had verkocht, dien dag
lekker had gedronken.
De politie, M nu juist niet van een gunstige
zijde kennende, kreeg kwaad vermoeden en
stelde een onderzoek in, waarbij aan het
licht kwam dat het verkochte zilver vier
zilveren eetlepels van den heer P. afkom
stig was en bij dezen een paar dagen te
voren door M. uit de keuken ontvreemd,
toen hij zijn meisje even had bezocht. Dit
was echter nog niet het ergste, want bij
nader onderzoek bleek nog, dat M., tijdens
hij een dagje ten huize van den heer P. ver
toefde, daar 2 gouden ringen met briljanten
en een horlogeketting had ontvreemd.
M. die reeds eenmaal kennis met de justitie
maakte, werd naar het huis van bewaring
overgebracht, terwijl de vermiste gouden en
zilveren voorwerpen werden opgespoord en
in beslag genomen.
- „De Nederlander" schrijft onder het hoofd
Winkelsluiting
Vrij algemeen wordt overheids-tusschen-
komst verlangd ten bate der winkelbedienden.
Terecht.
Waar, uit onverschilligheid of gemis aan
samenwerking, de winkeliersin gebreke blijven
datgene te verrichten, wat, zonder iemand
te benadeelen, ten bate van allen zou strekken,
daar moet de overheid haar helpende hand
uitstrekken.
Maar ergerlijk zouden wij het achten, indien
men verder ging, door ook die winkeliers,
die geen bedienden bezigen, in hun bedrijf
te beperken, en hun te dwingen hun winkels
te sluiten op een bepaald uur.
De kleine winkelstand heeft het hard genoeg
te verantwoorden tegenover de groote maga
zijnen. Deze toch kunnen, doordat zij over
grootere kapitalen beschikken en meer debiet
hebben, goedkooper leveren dan de kleine
winkeliers. Deze verdienen vooral in de
minder aanzienlijke buurten, het meest dooi
den verkoop op tijden, waarop de „kleine
luyden" van hun werk terug zijn. Zij moeten
het zelf weten hoelang zij zich ten dienste
willen stellen van hun publiek, en de maat
regel kan voor de grootere magazijnen zeer
goed worden toegepast, ook al blijven de
kleine winkels zonder bediening open.
Hen in de te nemen maatregelen te be
grijpen zou schromelijk onrechtvaardig zijn.
Eon man uit New-Yersey, die kort ge
leden naar Barbaslow in Wisconsin is over
gebracht om tuchthuisstraf te ondergaan, zou
in de gevangenis hebben bekend, dat hij
Czolgos, den moordenaar van Mc. Kinley,
behulpzaam is geweest bij de uitvoering
van zijn misdrijf. Hjj zou onder meer met
twee geladen revolvers hebben gereed gestaan
in geval Czolgos mocht missen.
Onder zekere voorwaarden heeft de
burgemeester van Berlijn een half millioen
mark toegestaan voor den bouw van arbei
derswoningen.
Het „Nowoje Wremja" verneemt uit
Kief, dat er in het zuidwesten van Rusland
op de paardenmarkten druk gekocht wordt
voor het buitenland.
Men zegt dat die paarden voor Z.-Afrika
bestemd zijn.
De bladen van Melbourne melden op
gezag van een uit Zuid-Afrika terugkeerenden
majoor Linchan, dat voor eenigen tijd twee
officieren en twee soldaten van 't Australische
contingent terecht hebben gestaan, omdat zij
uit wraakzucht op verschillende tijden twaalf
ongewapende Boeren hadden doodgeschoten.
Een der officieren, luitenant Withon uit
Victoria, werd ter dood veroordeeld en gefu
silleerd, de andere luitenant Morant, kreeg
drie maanden vestingstraf.
In het stadje Eecloo, aan de Zeeuwsche
grens, stierven een paar maanden geleden
twee kleine kinderen na het gebruik van
wormkoekjes, welke van een leurder waren
gekocht, Bjj onderzoek bleek, dat de koekjes
een sterk werkend vergif bevatten, hetwelk
bij vergissing door den apotheker, die ze ge
leverd had, er in gedaan was.
De leurder en de apotheker zijn thans
door de Rechtbank te Gent ieder tot 100 fr.
boete veroordeeld, de laatste voorwaardelijk,
en bovendien tot het betalen van een som
van 300 en 500 fr. aan de ouders van de
gestorven kinderen, (N. v. d. DJ
