LOTEN van de Texelsche Loterij
Amerikaansche Schapescheermachines
VRAAG
een landauer met twee paarden of 1200 gulden,
R. S. STOKVIS ZONEN, ROTTERDAM.
Agenten voor Texel: VAN DER KLOOT Co., De Cocksdorp.
Feuilleton.
Een Weldoenster.
M^De trekking is aanstaande,
zijn verkrijgbaar a 60 Gent per stuk, franco per post 65 cent,
zijn onovertrefbaar,
Complete geïllustreerde Catalogus op aanvraag gratis eu franco.
Firma J. J. BAK Co. te Alkmaar.
J. EELMAN Azn.
waarin als hoofdprijs
verder: paarden, koeien, varkens, schapen, rijwielen, gouden en zilveren
horloges, regulateurs, wekkers, fietsen en nog een groot aantal prijzen
bij onderstaande personen.
W. J. Langeveld, J. Kool, J. Flens (hótel „Texel"), Joh. Boogaard,
P. J. Mens (kapper) en H. Nieuwenhuizen, te den Burg en
J. Witte Jz. (vrachtrijder) te de Cocksdorp.
scheren veel beter, vlugger en gemakkelijker dan
met een handschaar mogelijk is, zijn van eenvoudige
samenstelling zoodat een ieder daarmede kan werken,
kunnen het schaap niet verwonden of beschadigen en
geven het een veel beter aanzien dan bij scheren met
een handschaar het geval is.
De wol wordt hiermede zuiver glad langs de huid
ien in eens op volle lengte afgesneden, waardoormen
niet alleen een grooter opbrengst van wol, maar ook
fwol van méér waarde beKomt en daar bovendien met
deze machines een groot aantal schapen per uur geschoren kan worden,
heeft men ook een aanzienlijke besparing aan arbeidsloon, zoodat de
geringe kosten van aanschaffing van een machine hierdoor spoedig
ruimschoots vergoed worden.
Vertegenwoordiger voor Noord-Holland (uitsluitend voor SCHEERMACHINES):
PLEGING's bereide VERF in Bussen.
Geheel voor gebruik gereed. In elke hoeveel
heid en kleur verkrijgbaar bij
Steenen plaats, Burg.
8T A ALK A ART en PRIJSCOURANT op
aanvraag franco.
2.
Maar dan kwamen er ook soms, die scheiden
van dankbaarheid en haar hand grepen en kus
ten. Nu eens een vrouw, wier man de juffrouw
tot meer huiselijkheid had bewogen. Dan een
moeder, wier dochter zij had onderwezen en
vervolgens aan een goede betrekking had ge
holpen. Laatst nog een moeder, wier jongen,
die niet deugen wou, tot tranen geroerd aan
de juffrouw beloofd had, dat hij voortaan beter
oppassen zou.
Juffrouw Ellens had met de jaren veel van
haar vroegere schoonheid geboet. Doch in zulke
oogenblikken was zij in de oogen die vrouwen
nog mooi. En oen zonnige gloed spreidde zich
tegelijkertijd over haar gewoonlijk bleek gelaat.
Maar zij had ook wel haar oogenblikken van
somberheid. Dan herdacht zij haar verleden.
Margaretha Ellens was een mooi, maar vooral
een lief meisje. Dat vond Willem Weenink
ook. Ja, hij had haar innig lief, boven alle
andere meisjes.
Hoe gelukkig voelden zich toen deze jonge
menschen. Want Willems liefde was niet on
beantwoord gebleven. Hoe droomden zij in
heerlijke uren van aardsche paradijzen, waar
zij hand in hand zouden rondwandelen, zalig
in eikaars bezit.
Willem'8 ouders schenen beider liefde niet
ongunstig gezind en Margaretha's moeder ver
heugde er zich van heeler harte in.
foen kwam er een kink in den kabel.
Willem's vader drong er in geheim onder
houd bij zijn zoon op aan, dat hij zou huwen
met Lize Yerkamp, een jongedame, hem even
eens goed bekend. Op verre na niet zoo mooi
en ook niet zoo lief als Margaretha, maar in
't bezit van een andere eigenschap: zij was rijk
En of Willem zijn vader nu ook openlijk zijn
liefde voor Margaretha beleed, tevens verklarend
dat Lize hem geheel onverschillig was, do vader
hoorde het aan zonder zijn drang te laten varen.
„Jongens-fantasieën I" sprak de vader koel.
„Je zult met Lize wel leeren leven, want zij
heeft geld, veel geld, waarover zij de vrije be
schikking heeft. Later zul je mij danken voor
den goeden raad, dien ik je gaf."
Doch Willem hield vol„Liever in armoe
met Margaretha, dan te midden van het goud
met de andere vader
„Als het gebrek de deur inkomt, vliegt de
liefde het venster uit. Dat is een oude waar
heid, Willem
„Door tal van gelukkige uitzonderingen dauig
verzwakt, vader I"
„En dan moet ik je nog iets anders er bij
zeggen," hernam de vader, en er was. trilling
in zijn stem waar te nemen, „zoo zul je je ouders
redden uit den moeilijken toestand. De zaken
gaan slecht. Door je huwelijk krijg ik terug
het krediet, dat ik hoog noodig heb."
Willem bracht zijn liefde voor Margaretha
ten offer op het altaar der oudorliefdo.
Mocht hjj dat doen met het oog op haar, die
hem haar trouw had verpand?
Strijd van plichten.
En mocht iemand oordeolen, dat de jonge
man niet recht gehandeld had, zou hij steenen
durven worpen naar diens hoofd Was zyn
lijden al niet zwaar genoeg
De ziel schreide, toen hij Margaretha vroeg,
hem van zijn woord aan haar te ontslaan, do
redenen ontvouwend.
't Was hem gebleken, dat zijn vader redde
loos verloren was, als hij zijns vaders wensch
niet inwilligde.
Dat oogen blik, toen Margaretha daar tegen
over bem stond, staroogend, zwijeend, als niet
verstaande, een marmeren bei ld gelijk, dan
eensklaps zich van hem afkeerend, altijd zwijgend
heengaand met styf beenbewegen
En daarna dat oogenblik, toen hij zich naar
de wet aan die andere vrouw verbond, een
rilling hem gaande door al de leden. Want
hij begroef toen zijn groot geluk voorgoed, eigen
handig.
Erger nog, dan hij toen kon vermoeden,
wedervoer hem, Zijn vrouw bleek een zeer
nukkig schepsel, hoogst onaangenaam van hu
meur en daarbij zeer verkwistend. Eén kind
slechts werd uit dien echt geboren. Vele jaren
bracht hij nu door in bitterheid des harten.
Zijn voorspoedig opgroeiende en zich ontwik
kelende zoon was zijn eenige star in dien nacht.
Dien zoon eens goed gevestigd en gelukkig te
zien, was zijn eenige wensch nog. De jonge
man wou gaarno studeoren. Zijn vader keurde
het goed. Doch toen Karei het gymnasium zou
verlaton, overleed de ongelukkige vader. De
nalatenschap viel erg tegen. Hij had den moed
nooit gehad, zijn vrouw over haar verkwistingen
ernstig genoeg te onderhouden. Om haar boos
aardigheid geen voedsel te geven, had hij haar
maar laten begaan. Zwak, treurig zwak! 'tls
zoo. Maar verplaats u in zijn toestand.
Wat was er intuaschon van Margaretha ge
worden
Bitter had zij geschreid, toen zij uit den
aanvankelijken toestand van verdooving was
opgewekt. Al haar illusiën verdwenen met
hem, wien zij zoo zielslief had gehad. Nog had
zij hem lief, innig lief, toen zij begon te begrijpen
toen zij zoo ver was gekomen, dat zjj met hem
kon meegevoelen den vreeselijken strijd, dien
hij had te strijden gehad, toen zij als voor oogen
zag het groote lijden, dat van nu aan zijn dage
lijks deel moest zijn. Zij leefde en leed voort
durend met hem, al was hij na zijn huwelijk
ook terstoDd met zijn vrouw vertrokken naar
elders Want zij wist, wie Lize was en zij
vernam er ook door een vriendin meer van
dan haar lief was. Dat ongelukkige huwelijk
toch had een zekere ruchtbaarheid gekregen.
Zoo kwam zij ook te weten, dat hem een
zoon was geboren. Zij trilde bij 't vernemen
een hoog-roode blos kleurde haar gelaat en hals!
Zij had hem dien zoon moeten schenken en niet
die andere
Nochthans, alsof het haar eigene was, stelde
zij nu belang in zijn zoon. Toen zij later ver
nam, dat de jonge Karei, gelukkig zich ont
wikkeld, geheel het evenbeeld zjjns vaders was
vereende zij den vader en den zoon in één
groote liefde.
Zij bleef ongehuwd. Voor een andere liefde
was in haar hart geen plaats. Door een erfenis
was zij in staat zonder andere hulp goed te
leven.
Dit nu was het verleden, waaraan juffrouw
Ellens vele malen terugdacht, somber gestemd.
Ja, eigenlijk was het haar nooit uit de gedachte
En alleen voor zoovelen, als zjj bereiken kon
goed te zijn en goed te doen, zonder eenige
ophef, in alle stilte, wist zij zich het leven
draagelijk te maken.
In trouwe, ze deed veel goed, meer dan iemand
vermoeden kon. Als zij soms het beeld van
den gierigaard vertoonde, verbleekend het ge
laat, trillend de hand bij het lezen yan dalende
beursnoteeringen, dan was het niet om haar
zelfswil dat zij zoo ontstelde, maar om haar
hulpbehoevende menschen, om Karei bovenal.
Zij toch was die belangstellende, van wie de'
notaris in zijn schrijven aan den jongen Weenink
gewaagde. Zij was het, die Willems zoon en
evenbeeld de voortzetting zijner studiën mogelijk
had gemaakt, en daarna met de zorgzame liefde
eener moeder zijn gangen als student had na
gegaan. Wat zou het zijn, indien zij den flinken
degelijken jongen man, die hij toonde te zijn,
niet tot het einde toe zou kunnen steunen P
Dat was het wat haar zoozeer ontroerde als
zij van daling der koersen vernam.
Maar zij verblijde zich met een groote vreugde
toen hij gepromoveerd was o u m 1 a u d e. En toen
hij daarna gelukkig getrouwd was, leofde zij
voortaan in gedachten met hem mee, met hem
den zoon van haar Willem, die deze groote
vreugde met haar niet had mogen deelen-
Juffrouw Ellens heeft nog eenige jaren nadat
Willem's zoon zijn bestemming had bereikt
geleefd en gewerkt in vrede. Eindelijk is zij'
ontslapen in vrede.
EINDE.
Thueré's THEE "bij Wed. P. Kuiper.
1 i r...
