De 376ste Staatsloterij vangt aan 18 Juli a.s.
Spoed 18 J all trekt de 376 ste Staatsloterij
10de Groote Culemborgsche Geldverloting „ELK WAT WILS."
Landbo uwkantoor Noord- Holland
Import van TBOMASPHOSPHAAT, uitsluitend in het echte „STER"merk.
Feuilleton.
EER EN GELUK.
einS *11"
IsTog enkele Loten voorhanden dei"
Levering van Hulpmeststoffen onder „Openbare Controle."
Vertegenwoordiger voor Texel: de Heer CORN. M. K0 0RN-
<5i
«I
0/
«f
©f
e, Ss
10
De eerste Nederlandsche Maatschappij
tot verzekering van risico in Loterijen
f 100
102,50
105,—
107,50
117,50
125,
Vertegenwoordiger voor Texel A. DE R00IJ, Parkstraat, Texel.
"0
Eenigste Loterij waar gratis en franco een Trekkingslijst en de Prijzen franco gezonden
worden en die nooit wordt uitgesteld.
Bestaande uit 3 verschillende Loterijen, alle uit te wijzen door de 376ste Ned. Staatsloterij.
SERIE EEN. 1 Nummer voor 50 cent. Geldprijzen van Duizend gulden, f 500, i 300,
f 250, t 200, f 150, f 100 enz.
SERIE TWEE. 2 Numm. voor 50 ct. 1 Nuinm. v. 25 ct. Geldprijzen van f 500>
f 200, f 150, f 125, f 100, f 75, t 50 enz.
SERIE DRIE. 5 Kummers v. 50 ct., 1 Nummer v. 10 ct. Goldprijzen van 1 200
f 100, f 75, f 60, f 50, f 35, 1 25, onz.
Op veler aanvragen ook voorhanden Stuiverslootjes met 512 prachtige prijzen, 10 Lootjes
franco 50 cent.
Een ieder beproeve zijn geluk. Zij, die alle 3 Series koopen voor f 1,50, ontvangen 8
Nummers en hebben bijna zeker een prijs.
Postzegels wordcr ook in betaling aangenomen. Alle verzendingen van bovenstaande
Loten geschieden franco bij minstens t 1,50; bij bestelling beneden f 1,50 vijl cent meer voor port.
Deze Loten zijn verkrijgbaar bij den Ondernemer en bij den Heer P. VERMEULEN, Texel,
A. HL VAN DAJM, Boekhandel, Culemborg.
Vraagt prospectus, gratis en franco verkrijgbaar.
"V
Si4
(Koninklijk goedgekeurd,)
geeft POLISSEN uit op naam, kostende
in eens gevend geld
in 3 driemaandelijksche termijnen ad.
in 21 maandelijksche
in 10 driemaandelijksche
in 22 driemaandelijksche
in 5 maandelijksche
f 25,en 1 ad. f 27,50
f5,-.
f 10,— en 1 ad. f 7,50
f 5,en 1 ad. f 7,50
f 2,en 115 ad. f 1,
De meerdere kosten in termijnen zijn renten en administratie-kosten.
Deze polissen zijn genummerd en geven recht op dezelfde winstkans als de
Staat8-loterij geeft op een twintigste aandeel, vanaf de le termijn van betaling.
Polishouders nemen deel aan alle trekkingen der Staatsloterij zonder eenige
bijbetaling, tot op hun polis f 10,000 is uitbetaald, behouden tot zoo lang recht
op hun f 100 eu spelen derhalve van de rente van hun kapitaal.
A
I»
-
f
f
Vrij naar het Fransch door A. B.
20.
De verschijning van juffrouw Wilhelmina
dwong haar deze waarlijk wel wat te snelle gang
van het paard te temperen.
Slechts een halve minuut echter werd de
onderwijzeres door het ongeduldige paard ge
laten, om op het achterbankje plaats te nemen,
daarop ging het weer in snellen gang verder.
Met onrustbarende snelheid reed men langs
korenvelden en populieren, die weldra weder
uit het oog verloren gingen om plaats te maken
voor andere dergelijke velden en boomen.
Waarom zijt ge zonder mij op weg gegaan
vroeg Wilhelmina nog half buiten adem en met
dit verschrik met dit paard bedoel ik, zei zij
opmerkende dat zij daar bijna iets gezegd had,
dat haar zeer kwalijk zou worden genomeu, met
dit wilde paard, terwijl uw lieve kleine ponneys.
Het is al niet vroeg meer, lieve Mina en
die lieve kleine ponneys zouden ons niet voor
den nacht kunnen brengen waarheen ik nu wil.
Waar wilt ge dan heen
Naar de bergen.
Wij zullen er niet komen, mijn kind, dat
is totaal onmogelijk.
Wij zullen er wel komen, juffrouw.
En Mina met een schuw oog van ónder haar
lange oogharen, aankijkend, sloeg Marianne een
dwarsweg in.
Houd op, houd op! riep Wilhelmina uit,
haar schrik gaf haar eensklaps do kracht om
tegen Marianne op te staan. Ik vermoedde al,
naar uw uiterlijk oordeelende, dat ge niet op uw
gemak waart. Gilberte, wat is er voorgevallen
yroeg zij, terwijl zij bij zichzelf den wensch
koesterde, de beide meisjes niet op haar weg te
hebben ontmoet.
De weg is slecht, zei Gilberte, zonder op
die vraag te antwoorden.
Maar Mionne heeft een zekere gang, merkte
Marianne op, maar als ge wilt kunt ge uit
stappen.
Dat was gemakkelijker gezegd, dan gedaan,
uit een rijtuig te springen, dat zoo'n snellen gang
heeft en dan op een hobbeligen weg met boom
stronken en rotsblokken aan den kant, waarop
men groot gevaar loopt arm of been te breken,
zoo niet erger. De weg was smal en op sommige
plaatsen sloegen de boomtakken tegen de zijden
van het reeds vrij wilde paard, waardoor dit nog
meer werd aangewakkerd.
Het was duidelijk dat Marianne het paard
bijna niet meer in bedwang kon houden. Mionne i
ging al vlugger en vlugger en het rijtuig slin- 1
gerde verschrikkelijk, terwijl de boomtakken
het gelaat der drie vrouwen wreed pijnigden.
Juffrouw Mina uitte doordringende kreten, ter
wijl Marianne zoo bleek ale een doode was ge
worden en eindelijk fluisterde:
O, mijn God, do steengroeven. Ik
kan niet meer.
Een paar honderd schreden verder zag men de
.steengroeven, die gedurende een aanzienlijke
lengto langs den weg lagen. Ze waren daar
zeer diep en een enkele misstap yan Mionne
kon hen met paard en rijtuig daar in doen
tuimelen.
Marianne liet met een wanhopig gebaar de
teugels los, doch Gilberte even bleek als haar
gezellin, greep ze en hield ze vast met haar
teedere handen. Hot geschreeuw van Wilhel
mina maakte haar bijna doof, terwijl Marianne
half in zwijm zwaar op haar drukte en zij bijna
verblind word door de takken, die haar in het
gelaat sloegen en dat verwondde, zij bleet recht
op haar plaats eu ondersteunde bovendien
Marianne nog die op 't punt was van in zwijm
te vallen.
Plotseling zei zij zacht op ontstelden toon
Als het tolhek open is, kan hot nog goed
gaan maar anders. O, Marianne, dat God
ons bijsta alle hoop is verloren.
Welk tolhek? vroeg Marianne met bevende
stem. Dat van Greenfield
Zij hief hot hoofd op en zag in do verte het
gesloten hek.
O, wij zijn verloren snikte zij, opnieuw
haar gelaat met de beide handen bedekkende.
Laat alles maar gaan Gilberte, het is al verloren.
Maar Gilbirto liet niets gaan, ofschoon zij
over al haar leden trilde, Gedurende verscheidene
minuten, die wel zoovele uren schenon, vol
hardde zij in hare heldhaftige pogingen. Door
een snelle beweging verliet zij den uoodlottigeu
weg en liet zij het rijtuig plotseling wenden op
een stuk land, waarvan het hek als bij toover-
slag werd geopend om haar toegang te verleenen.
Verrast door deze onverwachte wending bleef
Mionne rillend staan en keek schichtig rondom
zich.
Mejuffrouw Mina stapte uit, ofschoon alle
gevaar geweken was, haastte zij zich toch zoo
spoedig mogelijk het gevaarlijk rijtuig te ver
laten, zij had spoedig weder haar kalmte in
nood terug gekregen, dat zij Marianne behulp
zaam kon zijn bij het afstijgen daarop richtte
zij zich tot den persoon die allen gered had
door zijn wonderdadige tusschenkomst, door zijn
snelheid van handelen en groote koelbloedig
heid betoond bij de opening van het hek.
Het was een groote jonge man, in jacht-
costuum, met het geweer over den schouder.
Bijna ruw schoof hij juffrouw *Mina, die hem
wilde danken voor zijn tusschenkomst op zijde
en hielp Gilberte van het rijtuig te stappen.
O, Gilberte had slechts vrees, zei de gou
vernante. Is het niet waar mijn kind
O, mij mankeert nietsstamelde Gilberte
w>er lippen trilden.
Mina ging dadelijk naar Marianne terug maar
een zachte kreet van den onbekende trok de
aandccht der beide vrouwen. Zij zagen, dat
Gilberte tegen een boom leunde, een doodelijke
bleekheid lag over haar gelaatlangzamerhand
verloor zij haar krachten en viel op het gras
neder.
Eenige seconden waren voldoende om haar
weer bij te brengen, zij zag een ontsteld gelaat
boven haar met 2 bruine oogen die haar met
schrik aanzagen; zonder zich te bewegen en
zonder recht te begrijpen waar zij was, glim
lachte zij en sloot de oogen weder.
Mina besprenkelde het gelaat van het jonge
meisje met water uit een naburige beek. Weldra
richtte Gilberte zich met behulp van den vreem
deling weder op.
Ik ben nu weder beter, zei zij, nog bevende.
Dank U, Max, Marianne vervolgde zij mot
moeite, dat is Maximiliaan Deloraine, mijn neef
Het was onnoodig Marianne voor te stellen,
Mejuffrouw de Salvaire was immers algemeen
bekend.
Marianne omhelsde in vervoering haar vriendin,
Hoe kon je toch zoo moedig zijn Gilberte
zei ze.
O, ik was zeer bevreesd, gaf deze ten
antwoord. Maar gelukkig zag ik eindelijk Max
in het veld, en ik wist, dat hij het hek zou
openen, zei zij eenvoudig. Ik begrijp niet
hoe ik zoo dwaas kon zijn, nadat het gevaai
geweken was.
Marianne beproefde Gilherte's hand te grijpen,
maar deze haalde haar hand een pijnlyko kreet
uitende, weer terug.
Zijt ge dan gewond
Neen, neen.
- O, Gilberte, riep Marianne uit, mijn arme|
vriendin.
Mejuffrouw Mina haastte zich haar leerling
te troosten, zij was er van overtuigd, dat ieder|
zijn best moest doen zoo vlug mogelijk te tract
ten het jonge meisje mogelijk verdriet te be-j
sparen. Maar mijnheer Deloraine stoorde haal)
in haar beklag door te zeggen
Wat is toch de oorzaak van het ongeval!
Heeft t paard u hierheen gobraoht buiton uw wilj
Neon wij zijn zelf dezen weg ingeslagen.
Dezen weg inslaan on dat met een schichfif|
paard welk een groote dwaasheid
Een roodo blos kreeg Marianne op él
wangen.
Wordt vervolgd
»P
»n
»k
zUn.'
0,
geldl
niet
boete
goodi
Waar
aanst
genoi
nerbe
hot
besDK
doiyk
Toj
Gedrukt by LANGEVBLD DE ROOIJ, Texel.
