Bij A. DROS Albzn.
Voor alles is een
Yoor den Nieuwjaarsdag
Yoor het Nieuwe jaar
THEE, KOFFIE en CACAO.
f
Nieuwjaars Feleeitatie-kaartjes.
Koopmam- en Winkeïboeken
zoomede ï\ekeningenpapier, Nota's, Kwitantiëp, enz. enz.
F euilleton.
EER EN GELUK.
VOOR TEXEL:
&irma Jl. ID. douchen, 's Sravenhage.
V
^0000!
Schippers- en Enkhuizer Almanakken.
Cangeveld de Jlooij.
PRIMA KWALITEIT.
"Verpakt in 1, 2'/s, 5 ons on hooger. Nog meer AGENTESSEN" gevraagd tegen
hooge provisie. Bij 5 pond 5 en 10% korting, dezeltde kwaliteit.
OUDE ZAAK.
Aanbevelend,
MAAGTONIEKE- en
ZUIVERINGSPILLEN
OPGELET I Mt\ o vior namaaksels
ontvingen wij eene bij uitstek keurige Collectie
hebben wij eene goede sorteering van diverse
OPIJIR [(lil ^"en(* van ^en Hui20- Zendiugskalender.
uuUljUJl"J\.liLmiljEriUf Jacob's Kalender. Mooi Nederland, enz.
Yrij naar het Fransch door A. B.
70.
Zij gevoelde geen hulp. Haar hart sloeg
sneller, haar ademhaling werd nog onregelma
tiger. Zij keek haar man aan, zooals zij haar
grootmoeder had aangezien toen zij in zwijm
viel, terwijl zij vroeg met Max te huwen.
Maar deze keer sprak niemand de woorden
welke haar mogelijk nog in het leven bad kun
nen houden.
Alles wat ge maar wilt had de groot
moeder gezegd.
Maar niemand kon doen, wat Marianne thans
wilde.
Zij dacht plotseling, dat wanneer het haar
thans geoorloofd ware haar vermoeid hoofd te
laten rusten op den schouder ran haar groot
moeder, zij minder bevreesd zou zijn geweest.
Thans nu zij met haar geheole tnrtuin niet in
staat was datgene te koopen, wat zij noodig had,
dacht zij aan de liefde, welke haar nooit had
ontbroken.
Max boog zich over Marianne heenzijwon
de zich naar hom toe- Zij ondervond het
verschrikkelijke ook bij hem geen hulp te kun
nen vinden. Wederom waren haar gedachten
bij haar grootmoedor en zachtjes fluisterde zij
Grootmoeder.
En het scheen haar, dat zij niet meer oenzaam
stond op de verlatene donkere kust, het was
haar alsof iemand de armen naar haar uitstrekte
om haar te beschermen, haar te steunen, zij
beefde niet meer. Met haar benevelde oogen,
zag zij thans, wat zij met haar schitterende
oogen niet had kunnen ondorscheidon. Zij zag,
dat zij niets meer had te hopen, te wachten, dat
zij zelf daarvan do schuld was.
Haar leven was kort, treurig. Het was hard
voor haar te moeten sterven, haar kinderen te
moeten verlaten maar het was beter voor
hen, dat zij heenging nu zij nog onbekend waren
met haar groote fouten. Zij mompelde nog in
onverstaanbare woorden en met een glimlach op
de lippen de eerste voor haar van waar geluk,
stierf Marianne de Salvaire als haar kostbaarste
goed het kruisbeeld in de handen klemmende,
het kruis dat zij godurende haar loven steeds
had yan zich gestooten.
XVIII.
Op een grijzen namiddag van November kwan
een man alleen en te voet don weg op welki
naar Salvaire geleidde. Het was een man van
een forsche gestalte en eenvoudig gekleed als
een reiziger, ziju gelaat was gebronsd, zijn tred
een weinig zwaar, alsof hij reeds lang had ge-!
loopen, zijn oogen stonden buitengewoon droevig
en ernstig.
Hij heek ternauwernood naar het oude ge
sloten huis. Alleen een lichtstraal, die uit de
kamer naar buiten drong bewees dat het portiers
huisje nog bewoond was. Het kasteel zag er
geheel verlaten uit, de doode bladeren lagen dik
op de paden en den toegangsweg naar het huis
doch niemand scheen er zells aan te denken ze
te verwijderen.
De reiziger ging langs de groote poort „de
poort der eere," waardoor Marianne de Salvaire
zoo dikwerf had staan te turen, toen zij nog
een onschuldig kind was. Het hek was voor
altijd gesloten. Er was geen Salvaire meer om
te sterven en er zou geen Salvaire meer ge
boren worden, de oude familie was uitgestorven,
de naam bestond niot meer.
De reiziger ging voorbij en sloeg de laan in
welke naar het kerkhof geleidde. Hij bleef
staan bij het monument, waaronder sedert drie
jaren Marianne bij haar familie rustte. De vreem
deling ontblootte het hoofd en boog zich over
den steen, welke zijn jonge vrouw bedekte. Er
was echter geen spoor meer bij hem van de
wilde wanhoop, waarmee hg Marianne op een
winterdag naar deze, haar laatste rustplaats had
vergezeld. Hij herinnerde zich de uitdrukking
van waar geluk welke op haar gelaat te lezen
was toen zij stierf. God had zich genadig be
toond door de jonge vrouw tot zich te nemen
voor zij onherstelbaar verloren was.
Na eenigo oogenblikken vervolgde Max weder
zijn weg.
Het sloeg drie uur op de dorpsklok, maar
het begon reeds te schemeren. De lucht zager
naar uit of weldra een groote sneeuwstorm kon
worden verwacht.
Mijnheer Deloraine begaf zich naar een laan,
gevormd door reusachtige kastanjeboomen. Was
dat in don zomer een zeer lief plekje dank zfj
het dichte gebladerte waardoor men werd be
schut tegen de felle zonnestralen, thans waren
de takken kaal en blies de koude wind er
voortdurend tusschen door.
Max staakte zijn tocht. In het schemerachtig
licht dat rondom hem hoerschtc naderde eene
vrouw, een tenger groote vrouw, dicht gehuld
in een lange mantel van donkerkleurige slof.
Haar lange japon sleepte over de dorre bladeren.
Haar hoofd was bedekt met een zwart lakensche
kap, waaruit door den wind enkele haarlokken
heen en weer werdon geworpen.
Zij liep met de oogon naar den grond gericht
en was zoo zeer in gedachten verzonken, dat
zij den roiziger niet opmerkte.
Een dwarrelwind deed do bladeren opwaaien
en noodzaakten haar hot hoofd op te heffen,
waardoor zij den vreemdeling zag. Haar reeds
bleek gelaat werd nog bleoker, zij wankelde
alsof zij neer zou vallen, maar zij herstelde zich
dadelijk en trad oenigo schreden nader evenals
ook mijnheer Deloraine was genaderd.
Max zei zij zacht.
Hij greep de hand van Gilberte en liet die
daarop weder zonder te antwoorden vallen.
Hob maar geen vrees, zei hij, ik ga weer
heen. Ik ik kwam hier toevallig voorbij,
ziedaar alles.
Er hoerschte eon oogonblik stilte. Do oogon
blikken van Max waren geteld, hij wist dathij met
bij Gilberte te komen, stond voor oen onverbid
delijk gestreng rechter hij wist, dat zij recht
vaardig en gestrong was, dat haar heldhaftige
en edelmoedige ziel de daad door hom begaan
als een groote laagheid moest beschouwen, die
daad welke hem nog steeds even heldor voor
do oogen stond als toen zij werd begaan. Hij
verwijderde zich echter niet.
Wordt vervolgd.)
ThUERE'S
HEE.
P. E. THUERE,
Utrecht.
Om in goede gexondheid Ie blij
ven it slechtt One methode waar
en xal ook altijd waar blijven
namelijk In tijde en naar beho
ren purgeeren. Doch daartoe
dient de purgatie
GOED GEKOZEN TE ZIJN
De purgatie mag nooit aanleiding
geven tot verxwakking of xiektc.
Zulke purgatie beetaat, en i
heden door ganech de wereld
bekend. Overal wordt zij
ontvangen al» een
vriend des huize»,
wij bedoelen
de
Aan
Fl. O.TR
de doos ran
30 pillen
WA/V\A»V»«AAAAi\AAAA/VWVVVWVV\A/VWV
STANDAERT'S PILLEN zuiveren en
verkloeken het bloed, nemen vregsll|men,
gal en alle kwade sappen.
STANDAERT'S pillen zijn het beste middel ter
voorkoming van ziekten, bijzonderlijk de Influenza,
w STANDAERT'S PILLEN genezen dadelijk: hardlijvig
heid, ziekten der lever, maagpijn en zuren, geelzucht,
slechte spijsvertering, hoofdpijn, keeren der Jaren,
it, rheumatism, congestie, pulsten en alle ziekten der huid.
ST*NDAERT'8 PILLEN wordenJïij voorkeur ingenomen bij een goed
maaJzij veroorzaken nooit deminstffstoriDg in het lichaam.
toqjezegeld en dragend fabriekmerk en flrme H. STANDAERT, Steen«tra»t,Bniggel8elgl6)!
T' Tirtrij,!» Beefddepel Tier Nederlaid, SASITAS die II115, 5, Vu Hiigudirpilraat.
Gedrukt by LANGBVELD DE ROOIJ, Texel.
