N° 2039,
Donderdag 4 April 1907,
20ste Jaargang
Nieuws- en
Advertentieblad.
Binnenland.
Van week tof meek.
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor den Borg 30 Cts. Franco per post door ge
heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere
landen met verhooging der porto's.
Advertentiën vóór 10 nar op den dag der nitgave.
Prijs der Advertentiën.
Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Cts.
Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte
berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer.
ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Uitgevers LA N GEVELD DE ROOIJ, ParkstraatBurg op Texel.
Schietoefeningen bij Neelrjesnol.
De Burgemeester van Texel brengt
ter openbare kennis, dat blijkens ont
vangen beiicht, de schietoefeningen op
de schietbaan bij Neeljesnol, dit jaar
zullen aanvangen op 8 Aril a.s. en zullen
duren tot ultimo September 1907.
Texel, den 27 Maart 1907.
De Burgemeester voornoemd,
HIDDINGH.
24 Haart. 31 Haart.
De voorbije week heeft ons de lente ge
bracht. Heerlijk zonnig weder verdreef
de sombere ijzige voorjaarsstormen en in
veld en bosch ontwaakt het nieuwe leven,
dat zich uit in den vroolijken zang der geve
derde zangers. Nog enkele dagen en de
boomen tooien zich met het frisch groene
kleed der Lente, groenende weiden sieren
zich met de eerste teere Lentebloemen en
heel de schepping zwelt van lentevreugde
Lentewoelde en Lentekracht.
Zachtjes aan beginnen we onze tuintjes
gereed te maken, het zaad voor de vroege
vruchten vertrouwden we reeds op hoop
van zegen aan den nog killen grond toe,
en de tijdelijk gestaakte avondwandelingen
worden weer in eere hersteld.
Ook in onze vrouwtjes komt weer de
geest van nieuw leven varen. De lente
lucht en lentezon wekken weer de ver
maarde en goede eigenschappen in haar,
die onze Hollandsche huismoeders tot de
verpersoonlijking van alles wat netheid
en reinheid heet, hebben gestempeld. En
wj] mannen mogen nu al zuchten „O, die
schoonmaakkomen doet ze zeker en
dat is maar goed ook, zelfs al mocht ze
een weinig bitterheid in den zoeten beker
onzer lentevreugd mengen.
Niet ieder vermag de lente een opgewekte
Lentestemming te brengen. Het harde
leven maakt zoo menigeen ongevoelig voor
de schoonheid van de herboren schepping
en zoo dikwijls stapelen zich de zorgen op
in hoofd en hart, ook te midden van de
heerlijkste ontwaking van het nieuwe leven.
Zullen er ook niet van die bezwaarde
gedachten en harten gevonden worden in
het nijvere stadje in Twente, waar nog
maar steeds onafgebroken voortduurt, die
moeiljjke economische strijd tusschen een
rijken fabrikant en om recht vragende
fabrieksmenschen
Inderdaad de vooruitzichten worden er niet
rooskleuriger op in Rjjssen. Inzonderheid
niet voor de stakende jutewevers die tot
nog toe en reeds zoo lang den harden
strijd volhouden. Want hard is die strijd
zeker voor hen al kwamen ook van buiten
in ruime mate de blijken van sympatie en
steun, tocb vermocht niets tegen don onver-
zettelijkon tegenstand, waardoor het behaion
van stoffelijk voordeel reeds lang tot de
vrome wenschen der stakers behoort. Hun
cisch tot loonsverhooging hebben ze reods
lang laten vallen en thans gaat de strijd
alleen om de erkenning van het Vereeni-
gingsrecht. De firma Ter Horst wil daar
van niets weten en ze legt daardoor het
bewijs af niet mede te leven met de eischen
van onze moderne samenleving. Dat nu
is te betreuren, want in een krachtige vak
organisatie zoowel van werkgevers als
werknemers, kan een zegen liggen voor
de betrokken bedrijven. Vakvereenigingen
van arbeiders, mits goed geleid, kunnen
niet alleen de vakgenooten maar ook het
vak ten goede komen en den grondslag
vormen voor een samenwerken tusschen
patroon en ondergeschikten waarbij een
samengaan van beider belangen meer dan
anders gevoeld wordt.
Ieder die daarvan overtuigd is zal dan
ook betreuren dat een strijd als te Rijssen
nog noodig is om met het oude regime te
breken, dat allang afgedankt behoorde
te zijn.
We leven in een tijd van automobielen
en bliksemtreinen, maar ten opzichte van
de oplossing van onze Kabinetscrisis moet
haast gedacht worden dat we tot den trek
schuitentijd zaliger teruggekeerd zijn. Van
week tot week wordt naar de eindelijke
ontwarring van dit politiek kluwentje uit
gezien, maar tot nog toe bleef alles zooals
het nu reeds weken geweest is. De groote
politieke bladen vechten gestadig door over
dit onderwerp, het eene gerucht volgt het
andere, maar de oplossing schijnt met de
nachtschuit te komen.
Van het buitenland trok in de afgeloopen
week allereerst Roemenië onze aandacht.
Vrij onverwacht kwamen vandaar berichten
tot ons die spreken van een opstand der
boeren, die een vrij grooten omvang schijnt
aangenomen te hebben. De eerste berichten
deden vermoeden dat gedacht moest worden
aan een antisemitische beweging, omdat
inzonderheid de Joodsche bevolking werd
aangevallen. Latere tijdingen maakten
evenwel duidelijk dat hier niet zoozeer
rassenhaat op den voorgrond treedt, doch
het meer betreft een gewapend verzet van
de boerenbevolking tegen den bestaanden
slechten economischen toestand. De toe
standen zijn er voor de boeren niet roos
kleurig daar deze gebukt gaan onder groote
landeigenaren en woekerachtige geldschie
ters. De opstandelingen zijn aan het plunde
ren geslagen, landhuizen, zelfs enkele steden
zijn door hen verwoest en voor miljoenen
vernietigd. De regeering treedt streng op,
de staat van beleg is in geheel Opper-Mol-
davië afgekondigd en botsingen tusschen
de troepen en de opstandelingen bleven
niet uit, zoodat er reeds heel wat bloed is
gevloeid.
De laatste berichten spreken van een
terugkeeren der rust, hoewel de opstand
nog volstrekt niet bedwongen is. Waar
schijnlijk dat als dit overzicht onder de
oogen der lezers komt de regeering meester
van den toestand zal zijn.
Marokko heeft ook weer van zich doen
spreken. Maandag bracht de telegraaf de
tijding dat de Fransche geneesheer Mau-
champ, hoofd van do geneeskundige inrich
ting te Marakesj door inboorlingen vermoord
is. Neemt men daarbij in aanmerking dat
in den laatsten tijd meermalen onheilspel
lende berichten inkwamen over de veiligheid
der vreemdelingen, dan is het te begrijpen
dat Frankrijk met kracht tegen Marokko
optreedt. Het meent dat nu maar eens
voor goed aan die wanverhouding een einde
moet worden gemaakt. Strenge eischen
zijn aan den sultan gesteldonder anderen
afzetting en gevangenneming van den
gouverneur van Marakesj, bestraffing der
schuldigen en het doen van schadevergoeding
aan de nagelaten betrekkingen van dr.
Mauchamp. Om zijn eischen kracht bij te
zetten heeft Frankrijk de stad Oudja bezet,
zoodat de sultan verstandig zal zijn eieren
voor zijn geld te kiezen.
Deze kwestie is tevens een punt van
bespreking geweest in de Fransche Kamer,
die de genomen maatregelen goedkeurde
Ook Duitschland en Engeland die kennis
werd gegeven van de handelingen der
Fransche regeering keurden dezen goed.
Of Marokko eindelijk eens met goed
gevolg tot rede zal worden gebracht moet
de tijd leeren.
De voorbije week bracht uit het Czarenrijk
de tijding van het overlijden van den procu
reur der Heilige Synode, Pobjedonostzef.
In dezen is heengegaan iemand van grooten
invloed, van onloochenbare beteekenis en
uitgebreid gezag. Inderdaad het was geen
gewoon man, maar iemand, voor de Rus
sische kerk en niet minder voor het Russi
sche staatkundig leven van veel gewicht.
En toch zal menigeen zijn dood niet als
een verlies beschouwen, want hij was de
verpersoonlijking der felle reactie die al
zooveel ellende over het Russische rijk
heeft gebracht. Zijn glorietijdperk was wel
die onder den vorigen Czaar Alexander III,
die geheel onder zijn reactionairen invloed
stond. Zijn karakter kon niet beter aange
duid worden dan door het volgende, genomen
uit een zijner brieven aan den Czaar, waarin
van zijn verzet blijkt tegen net streven der
Russische liberalen
„Wat men van U eischt, O Czaar en
waarmede men uw heilige en orthodoxe
ziel kwelt dient slechts om uwe autocratische
macht te verkleinen en om U te dwingen
die macht af te staan aan een vertegen
woordiging. Zij vreezen U en willen daarom
uw macht vérkleinen. Maar gij hebt als
autocraat en gezalfde des Heeren, de macht
te doen naar uw verstand en naar uw hart
gij hebt het recht uw onderdanen te dooden
en genade te verleenen, gij hebt het recht
uw liefde of uw toorn te toonen aan wien
gij wilt. Maar gij o Czaar hebt niet het
recht den heiligen eed te schenden, dien
gij hebt afgelegd voor God, dat gij de
autocratie en de orthodoxe leer zult hand
haven. Zoo gij het doet zal het orthodoxe
geloof ondergaan en de revolutie zegevieren."
Na den dood van Alexander III verloor
Pobjedonostzef een groot deel van zjjn
invloed, De tegenwoordige heerscher zag
in dat de reactie het vaderland niet kon
redden en in 1906 moest het hoofd der
Grieksche kerk zijn ambt neerleggen. Hij
viel in ongenade. Maar toch verloochende
hij zijn karakter niet en het moet hem leed
gedaan hebben te zien dat de Keizer en
het rijk een anderen weg kozen dan hij
had aangewezen. Zelfs het verdriet den
dageraad te moeten zien van een herboren
Rusland is hem niet gespaard gebleven,
TEXEL, 3 APRIL 1907.
De Paaschdagen hebben zich geken
merkt door het heerlijkste lenteweder
en daarvan is dan ook veelvuldig gebruik
gemaakt.
Oud en jong toog er op uit om te
genieten van hetgeen de Lente biedt,
en dat alles was wederom nieuw en
aanlokkelijk.
De leeuwerikken zongen hoog in de
lucht hun blijde'welkomstlied, veel jong
wolvee stoffeerde alreeds de weiden en
hier en daar werd het oog vergast door
de frissche kleurschakeering van de eer
stelingen der bloemengaarde, als sneeuw
klokjes, crocussen, narcissen en derge
lijk; zie, zulk een tafereel, bij een heldere
zonneschijn, doet den mensch weldadig
aan.
De tochtjes strekten zich uit naar het
Boschje, naar de Dennen of naar de
Koog; ook wel om te dwalen door de
binnenwegjes, welke laatsten het voor
deel bieden dat geen fietsrijders den
wandelaars bemoeilijken en waar men
bevrijd is van de stofwolken die op de
wegen al weder worden opgejaagd.
Wandelaars en fietsrijders, zij allen
hebben gebruik gemaakt, en ieder op
zijn wijze, van het heerlijke weder, het
welk met de Paaschdagen ons deel was,
en zeker hebben velen uitgeroepen: „Wel
kom lieve Lente".
Vergadering „Tex. IJsclub.
Omtrent de vergadering van de Tex.
IJsclub, welke Vrijdagavond in 'tCafé
„den Burg" werd gehouden, doen wij
alsnog de volgende mededeeling
In deze vergadering werd verslag ge
daan over het jaar 1906/1907. Het finan
cieel gedeelte van de IJsclub was, volgens
dat verslag voordeelig geweest; herinnerd
werd aan den gezelligen avond dit jaar
gehouden; een woord van waardeering
werd gewijd aan wijlen den heer Rab,
wiens werkzaamheid als bestuurslid en
penningmeester der vereeniging dank
baar werden erkend. Tot penningmee
ster was benoemd de heer D. Daalder.
Tot bestuursleden, periodieke aftreding,
werden gekozen de heeren P. C. Koorn,
A. Dros, Aug. Keijser en D. Bruin. In
de vacature wijlen den heer Rab, werd
voorzien door verkiezing van den heer,
Groenewold.
Besloten werd nog de voorraad hout
van de werkverschaffing publiek te yer-
koopen.
De vergadering was slecht bezocht.
Den Hoorn. De school alhier wordt
bij 't begin van den nieuwen cursus
bezocht door 53 leerlingen, afkomstig
uit 32 geziDnen.
Oosterend, 2 April. Een visscherman
van hier vond j 1. Zaterdag op den zee
dijk een gouden of vergulden zijnaald
van een kapstel.
De visschers van hier en ook van
elders klagen erg over de weinige ligplaats
die hen gelaten wordt in het Nieuwe-
diep. Door de oorlogsschepen wordt bijna
alles in beslag genomen. Afdoende zou
het zeker zijn, wanneer, evenals te
IJmuiden, voor de visschers een afzon
derlijke haven werd gemaakt.
Zaterdag j. 1. vergaderden in „het
Wapen van Amsterdam" het bestuur
en de leden van het alhier bestaande
Fonds tot uitkeering bij overlijden. De
opkomst was zuinig, wat verwacht kon
worden, daar de boeren het te druk
hadden en de visschers slechts gedeel
telijk thuis waren,
Nadat de directeur, de heer W. Bak
ker Kz., allen welkom geheeten had,
werd medegedeeld dat het aantal leden
op 1 Jan. 1907 bedroeg 368 volwassenen
en 173 tusschen 4 en 18 jaren, welke
cijfers een jaar te voren waren 361 en
168. De rekening was als volgtAan
contributie ontvangen f 265,75, daar
TEXELSCHE COURANT.