Buitenland.
slechts een verreljaars gecontribueerd
was. De uitgaven waren voor 5 uitkee-
ringen 5 X-f 60 f 300, en aan bodeloon
f 15, alzoo f 3,15. Dit gaf oogenschijn-
lijk een te kort van f 49,25, doch door
de verkregen rente kon dit ruimschoots
gedekt worden, zoodat de bezittingen
nog waren toegenomen met f 12,98 en
op 1 Jan. j.l. bedroegen f 2459.52.
Op de rekening werd geen enkele
aanmerking gemaakt. Een der leden
betoogde, dat het wenschelijk is, dat
begrafenis- en ziekenfonds gelijktijdig
vergaderen in het vervolg; een ander
meende, dat vroeger in het jaar behoorde
vergaderd te worden. De directeur zag
het noodzakelijke van een en ander niet
in. Tot commissaris werd zonder stem
ming herkozen de heer Joh. Daalder.
Hierna werd de vergadering gesloten.
Oudeschild, 2 April. „De Zeven Pro
vinciën", was gisterenavond flink gevuld,
toen een avondje ten bate van „Texel's
Belang" werd gegeven.
De heer C. Schaap, afdeelingsvoorzit-
ter, opende de bijeenkomst met een
opgewekte toespraak, heette allen wel
kom en vooral de sprekers van elders.
De heer J. de .Jongh trad vervolgens
op met dezelfde lezing, ook elders ten
beste gegeven „Gierigheid, Spaarzaam
heid en Weldadigheid", terwijl de heer
J. Daalder Dz. „Een visioen" als bijdrage
leverde. Beide sprekers, die hier optre
dende van succes verzekerd zijn, hadden
ook nu veel bijval. Met groote belang
stelling werd geluisterd en luide toe
juichingen vertolkten de tevredenheid
van 't gehoor.
Toen gaven de werkende leden der
rederijkerskamer „Tavenu" nog eens
„de Ruijter en zijn Loods". Ee mede
spelenden hadden 't beste beentje voor
gezet, zoodat alle rollen uitnemend wer
den vertolkt, 't Fraaie costuum van den
admiraal werd ook nu weer bewonderd.
Met eene keurige sluitingsrede dankte
de voorzitter sprekers en rederijkers,
zoomede 't publiek voor de trouwe op
komst.
Ouderdoms verzekering.
Naar men verneemt, is het ontwerp-
Ouderdomsverzekering thans bij den Raad
van State ingekomen.
Volgens betrouwbare inlichtingen wordt
daarbij aan werklieden, die den wachttijd
vervuld hebben, op 65-jarigen leeftijd
eene ouderdomsrente verzekerdeven
eens aan hunne weduwen op denzelfden
leeftijd.
Tegen invaliditeit wordt bij dit ontwerp
niet verzekerd, doch, die wegens invali
diteit de premie-betaling niet hebben
kunnen voortzetten, ontvangen op 65-
jarigen leeftijd een rente, waarvan het
minimum f 104 'sjaars bedraagt.
Overigens loopt het bedrag der rente
voor de verzekerde werklieden uiteen,
naarmate van hun loonklasse en van het
aantal betaalde premiën, terwijl de
weduwen-rente op een vast bedrag van
f 104 'sjaars betaald wordt.
Door overgangsbepalingen wordt ge
zorgd voor hen, die bij het in werking
treden der wet den zeventigjarigen leeftijd
bereikt hebben.
Postzegelhandel op straat.
De opkoopers te Amsterdam doen nu
hun voordeel met het verkoopen van
De Ruyter-zegels, zoolang de nieuwe
oplaag nog niet is verschenen.
Een koopman o.a. posteerde zich Don
derdagmorgen voor het postkantoor en
verkocht een sorteering voor 10 centen.
Een sorteering bestaat uit 3 zegels
1 van 2'/» cent, 1 van 1 cent en 1 van
Va cent, totaal 4 centen, zoodat de man
op elke drie zegels een zoet winstje
maakt van 6 cent of 150 pet. En de
menschen verdrongen zich om hem heen,
om zegels te kunnen koopen, zoodat de
man zijn bijtijds ingeslagen voorraad wel
spoedig zal hebben uitverkocht.
Ongevraagd ontslag.
Uit Amsterdam wordt geschreven
Een eervol „genomen" ontslag met
een staartje. Het ingang van 16 Febru
ari 1907 werd, d.d. 7 Januari, door B.
en W. onzer gemeente „eervol" ontslag
verleend aan een klerk derde klasse bij
de gemeentegasfabriek. De klerk, een
jonge man, sedert 3 jaren als klerk
derde klasse bij de gemeentegasfrieken
werkzaam in vasten dienst, iemand met
weinig behoeften, vrucht van zijn sobere
opvoeding in een weeshuis, kon van zijn
karig salari3 goed rondkomen, er zelfs
iets van overhouden. Aan verschillende
collega's had hij wel eens geld geleend,
kleine sommen, zonder daarvoor eenige
vergoeding te vragen. In den loop van
1906 echter, nadat hij zich eens uitge
laten had, dat hij wel wat meer rente van
zijn geld zou willen ontvangen dan de
Rijkspostspaarbank geeft, hadden zich
spoedig eenige liefhebbers aangemeld,
die ook tegen het betalen van rente
geen bezwaar hadden. Door de wijze
van terugbetaling in termijnen liep de
rente op 10*/o.
Te dezer zake is de man eervol door
B en W. ontslagen. Hij diende bezwa
ren in, hij voerde aan geen kwaad in
de zaak te hebben gezien, maar het
hielp niet.
Kattentrouw.
Twee jaar geleden bracht een bewoner
van Zuiderwolde een kat, in een zak
gebonden, met een schuitje naar Uitdam,
op een uur afstand van daar. Dezer
dagen nu is het dier den Waterlandschen
dijk langs, naar zijn oude woning te Z.
teruggekeerd
Een andere kat, welke door iemand
van Holysloot op dezelfde wijze naar
Uitdam was overgebracht, heeft reeds
geruimen tijd de gewoonte, nu eens een
paar weken in de eene, dan weer in
de andere plaats te vertoeven.
Kikvorschenjacht.
Men schrijft uit Zuiddorpe aan het
„Centrum"
De warme, verkwikkende zonnestralen
der laatste dagen zijn tot op den bodem
onzer plassen en slooten doorgedrongen
en hebben daar de slapende kikvorschen
in hun moddersloot doen ontwaken.
Stram en stijf komen ze tot aan de
oppervlakte van het water en koeste
ren zich in het alles doen herlevende
lentezonnetje. Wat een verkwikking,
wat een verfrissing na zoo'n langen
winterslaap
Vol levenslust wordt al dadelijk de
jacht op vliegjes, mugjes en meerdere
schadelijke insecten begonnen, maar
de vijanden onzer kikkertjes zijn ook
met de lentewarmte uit België naar
het vrije vrije Nederland weergekomen.
Gewapend met schepnet en een langen
stok, waaraan een groote, stevige rijf
bevestigt is, trekken de mannen langs
den waterkant en trachten de argelooze
pas herleefde kikkertjes te verschalken.
Met een schepnet pikken ze er ver
scheidene op en doorwoelen daarna met
de rijf den modder, om de daaiheen
gevluchte of nog Diet goed ontwaakte
naar boven te drijven, om ze denzelfden
weg te doen opgaan als hun lotgenooten,
die reeds in een baalzal opgeborgen zijn.
's Avonds trekken de mannen, geladen
met een aardig vrachtje kikvorschen
naar hun „logement" terug.
Is de voorraad kikkers groot genoeg,
dan worden de gevangen diertjes geslacht,
netjes verpakt en, voorzien van eeD
bewijs van Nederlanderschap, naar Parijs
verzonden.
Waarom komen deze Belgische „puien
vangers" zoo verre van honk hier een
wreed en voor den landbouw schadelijk
uitoefenen
Omdat in België niet enkel het vangen,
maar ook het vervoeren van kikkers,
waarvan niet overtuigend bewezen is,
dat ze uit een ander land herkomstig
zijn, verboden en strafbaar is.
Arme, nuttige kikvorschen in het
vrije, vrije Nederland 1
Hoe vreemd mm kan doen.
Een merkwaardige uiting van iets dat
wij niet anders dan godsdienstwaanzin
kunnen noemen, zend een onzer lezers
ons. Hij ontving een brief, waarin een
Engelsch gebed. In een Engelsch bij
schrift wordt medegedeeld dat dit gebed
op verzoek van den Bisschop Lawrence
van Maine aan negen personen moest
gezonden worden. Hod, die dan op hun
beurt weigeren het aan negen personen
te zenden, zal een groot ongeluk treffen-
Hen, die het aan negen anderen ver.
zenden, zal daarentegen een groot geluk
te beurt vallen en zullen zij tevens van
elk onheil bevrijd worden. Welk nut
men met deze plagerij van bjjgeloovigen
doen kan, zien wij niet in. (Hdbl.)
Hoek van holland.
Naar de „N. Crt." meldt, is bij het
Ministerie van Waterstaat in overweging
het instellen eener commissie tot het
beramen van middelen welke in hot
vervolg bij strandingen aan den Hoek
van Holland, nadering van de landzijde
en verbinding van daar met het gestrande
vaartuig mogelijk zouden maken.
Smokkelwaar.
Eene vrouwe uit Winterswijk had zich
over de grenzen begeven. Eene hoeveel
heid koffiboonen had ze bij zich, die ze
wilde binnensmokkelen Ze werd echter
door de kommiezen betrapt, en haar
geheele voorraad werd mee in beslag
genomen. De vrouw werd in voorloo-
pige bewaring gebracht en eerst na het
betalen van een som van 138 mark
word ze weer op vrije voeten gesteld.
Stmatboenen op commando.
De gemeenteraad van Oud-Beierland
heeft bij verordening 't straatboenen
verboden en wel zoo streng, dat ook
de kleine steentjes geen beurt mogen
hebben.
Maar tegelijker tijd werd aan Burgem.
en Weth. de macht verleend om op tijden
wanneer zij het noodig vinden de inwo
ners te gelasten de straat te boenen.
Zoowel tegen het boeneD op verboden
tijd als tegen het niet boenen op de te
gelasten dagen wordt straf bedreigd.
Hoorn in rep en roer.
Donderdagavond in de vorige week
werd heel Hoorn op de been gebracht
door het gelui der klokken en het uit
rukken der brandspuiten.
Na een trekke van het eene stadsge
deelte naar het andere bleek evenwel
dat in de geheele gemeente, zelfs geen
begin van brand was geweest
En de inwoners èn de brandweer èn
de politie waren gefopt door een ge
meenteambtenaar, zegt men, die het
schijnsel der gasfabriek vergezeld van
een opstijgenden rook van de stadsbelt,
had aangezien voor een uitslaanden
brand en zijn waarschuwingen had uit
gezonden
Om wat af te koelen.
Vermoedelijk als een tegengiftje tegen
de wel wat ziekelijk wordende veree-
rings-manie, welke onzen tijd zoo lang
zamerhand begint aan te kleven kwam
tijdens De Ruyterfeesten in de Telegraaf
en andere bladen het volgend gedichtje
voor
Speenhoff over de De Ruyter-feesten
Eerst werd Rembrand opgehemeld,
Toen werd Bilderdfjk geëerd.
Holland heeft zich ziek gehuldigd,
Feest gevierd en gedineerd.
En nu wordt er met De Ruyter
Door 't nageslacht gegeurd;
God weet komt na vele eeuwvn
Jacob Blazer') aan de beurt.
Vroeger jaren kreeg Brittanje
Van De Ruyter op zijn kop
En dan bracht hij na zoo'n zeeslag
Britsehe oorlogschepen op.
Maar wanneer men tegenwoordig
Hier zoo'n Britsehe kruisor ziet,
Is ie opgekocht door sloopers
En die vochten daarom niet.
Is 'tniet een prachtig teeken
Als een volk zijn helden eert,
Als het met De Ruyter-olie
Rembrandt-boter adverteert.
Plechtig viert 't huldefeesten,
Drinkt 't hulde bier en wjjn;
Jammer dat je voor zoo'n grapje
Eerst een plechtig lyk moet zfjn.
Als De Ruyter nu nog leefde
En hij stapte op zijn vloot
En hij schoot met zijn kanonnen
Hier of daar een vijand dood,
Kwam er gauw een dikke diender
En die zei: „kom mee meneer,
Naar 'tHof van Arbitrage
Vechten is geen mode meer."
Vlissingen liep op een hoopje
Toen hf) in de toren zat
Ieder die Michiel zag klimmen
Juichte: „Wat 'nheld wordt dat
Als De Ruyter nu nog leefde
En hij deed dezelfde mop,
Voedde men hem niet voor zeeheld,
Maar voor glazenwasscher op.
't Regent ingezonden stukken
Vol met muggen-zifterfj,
Hoe de naam was van de Ruyter
Met een i of met een fj
Of hjj wel De Ruyter heette
Of alleen maar Adriaan,
Straks schrijft iemand in de kranten
Och, die knul heeft nooit bestaan.
Kapelmeester van het Casino te Rot
terdam.
Nu komen de anecdoten.
Een lezer van de „N. Ct." zendt de
volgende „De Ruijter-anecdote
De Ruijter was door eenige Spaansche
Grandes op een dlné genoodigd en had
dat aangenomen.
Bij het dessert onderhield een der
heeren zich met De Ruijter over de
schoonheid en vruchtbaarheid van Spanje.
Ten bewijze daarvan nam hij een si
naasappel in de hand en zeide met een
glaDs van vergenoegen op het gelaat
„Die groeien bij ons tweemaal per jaar".
De Ruijter nam daarop een Edammer
kaasje van den disch (minstens zesmaal
zoo groot als een sinaasappel) hield die
den spreker onder den neus en zeide
„En die groeien bij ons tweemaal per dag"
Ministricele crisis.
Men meld uit den Haag
De Rogeering blijft, behalve de Minister
van Oorlog, de heer Staal, die het lid
maatschap der Eerste Kamer voor Noord-
Holland heeft aangenomen.
Kermis met volksteest als toegift!
De raad te Hillegom besloot niet alleen
dat de kermis zal doorgaan op de gewone
wijze, doch bovendien dat er zal zijn
een volksfeest en dat daarvoor subsidie
zal gegeven worden uit de gemeentekas
Van een raadslid.
Men schrijft uit Breda aan de „Rsb,"
„Ons Raadslid, de heer J., die dezer
dagen wegens dronkenschap werd inge
rekend, is iemand, die nogal niet gauw
uit 't veld geslagen is.
Toen hij in den amigo zijn roes had
uitgeslapen en de agent hem zou uitlaten,
herinnerde hij zich plotseling z'n kwali
teit en vol waardigheid sprak hij
„Nu ik toch hier ben, wensch ik de
arrestantenlokalen wel eens te bezich
tigen." De verblufte agent dieDde Z.E.
Achtbare tot gids.
Men verwacht 'n interpellatie over het
interieur der arrestantenkamers.
Geen huwelijksbeletsel.
En we passen zoo goed bij mekaor
hij 's krèk 2 jaor ouwer en percies 'n
kop grooter dan ik, zei Mieneke. En ik
krijg er zoone goeien kêl aon, voegde zij
er bij.
En Mieneke was zoo blij met haar
„Knelis", dat ze haar geluk aan ieder
mededeelde, die er maar Daar wilde
luisteren. En de meesten deelden in
de vreugde van Mieneke.
Maar één deelde er niet in. Dat was
Hanneke met wie Mieneke altijd samen
gewoond had, en die natuurlijk alleen
zou achterblijven, wanneer Mieneke den
man harer keuze zou volgen. Zij was
niets ingenomen met die trouwplannen..
En toen Mieneke haar dan in een vreugde
bui weer over haar aanstaand huwelijk
begon te spreken, liep de maat over en
barstte haar lang opgekropt leed los.
Lillik gek ding, zoo klonk het, wa motte
gij nog aan trouwe denken 1 Motte gij
gaon trouwe Gij bèddet nog drie graode
erger dan de dolle koors I
Wat dat was kon Mieneke maar niet
begrijpen. VaD zulke ziekte had ze nog
nooit gehoord. En ze prakkezeerde zich
half sulf, maar kon maar niet er achter
komen, wat dht was.
Op een goeden keer neemt ze dan ook
een goed besluit en trekt naar den dokter
in het stadje G.... om te hooren, wat
dat nu eigenlijk was. Ze vertelt den
dokter alles en eindelijk komt er dan
ook de vraag uit
„wat dat nu eigenlijk was, drie graden
erger dao de dolle koorts 1" En of dat
ook een huwelijksbeletsel was?
Onze dokter krijgt zoo'n verschrikke
lijke hoestbui, dat hij zich om moet draaien.
Toen die eindelijk bedaard was, vertelde
hij Mieneke, dat zij zich niet ongerust
behoefde te maken en dat zoo'n ziekte,
in het geheel geen huwelijksbeletsel was.
Een verrassende ontdekking op weten
schappelijk gebied is gedaan, natuurlijk
in Amerika. De menschelijke ziel mag
onsterfelijk zijn en onzichtbaar, onweeg
baar is zij niet meer, want 5 genees-
heeren in het ziekenhuis te Boston hebben
het kunstwerk volbracht haar gewicht
vast te stellen. De wijze, waarop zij dat
deden, is zoo eenvoudig, dat men daarbij
denken kan aan het ei van Columbus
een patiënt lag op het uiterste, de dok
toren wogen hem, kort daarop stierf hij,
de ziel was het lichaam ontvloden en,
weer gewogen, constateerde men, dat
het lichaam een half ons minder woog.
Dat halve ons was dus het gewicht van
de ziel. Als de geleerden het nu maar
gelooven willen 1
Toch maar Amerikaanscli.
Professor Henderson van de hoogeschool
te Chicago, heeft zich verklaard voor de
oprichting van een school voor min
nende paren. Hy zegt dat var-
