Markiezin Sabine
Buitenland.
FEUILLETON.
Benoemd tot Onderwijzeres te
Hengeloo in Gelderland, mejuffrouw
J. B. G. Leffef te Abcoude, vroeger
eenigen tijd alhier als zoodanig werkzaam.
Van 17 tot en met 19 April zijn
van hier verzonden49 koeien, 30
kalveren en 11 varkens.
De ouderdomsverzekering
Het „Haagsch Weekblad", ter verbrei
ding van de Vrijz Dem. beginselen, deelt
mede, dat thans de hoofdlijnen bekeDd
zijn geworden van het ontwerp-Ouder-
domsverzekering van minister Veegons.
Werklieden, die den wachttijd vervuld
hebben, ontvangen op 65-jarigen leeftijd
een ouderdomsrente. Ook hunne wedu
wen ontvangen zoodanige rente als zij
65 jaar zijn. Het minimum der rente
voor de werklieden bedraagt f 104 en
loopt overigens uiteen, naarmate van hun
loonklasse en het aantal betaalde premiën.
Genoemd blad meent voorts te weten
ofschoon het dit niet met absolute stellig
heid kan verzekeren dat het maximum
der rente (dus voor werklieden in de
hoogste loonklasse, die geregeld hun pre
mie hebben betaald) f 7.50 per week
bedraagt.
De werklieden, die wegens invaliditeit
hun premiebetaling niet hebben kunnen
voortzetten, ontvangen toch op 65-jarigen
leeftijd minstens de rente van f 104.
Weduwen, die 65 jaar zijn, ontvangen
steeds f 104.
En eindelijk wordt door overgangs
bepalingen gezorgd voor hen, die bij het
in werking treden der wet den zeventig
jarigen leeftijd bereikt hebben.
Dronken varkens.
Een boer in 't Friesche dorp L., die
melk leverde aan de boterfabriek aldaar,
had zijn beide varkens gevoederd met
een gedeelte der wei, die hij van de fabriek
terug kreeg. Nadat de dieren de wei
gebruikt hadden, waggelden ze en konden
niet rechtuit loopen. Na onderzoek bleek
nu, dat de wei had gegist en dus alcohol
bevatte. Nadat de varkens den roes
hadden uitgeslapen, waren ze weer even
frisch als te voren. (3t.)
Een veelvraat.
Door een groot aantal werklieden is,
met behulp van een tonmolen, de vijver
drooggemalen van den heer W. de Boon
te Waspik.
In dien vijver toch waren onlaDgs 200
goudvisschen gebracht. Met den dag
verminderde echter dat aantal, zonder
dat men de oorzaak dier afneming kende.
Dezer dagen bemerkte men evenwel,
dat in den vijver een groote snoek huisde
waarvan men zich, nadat de vijver was
drooggelegd, gemakkelijk kon meester
maken.
Na onderzoek bleek, dat er van de
200 goudvisschen maar een 50-tal meer
over waren. Had men nog enkele dagen
gewacht, dan waren deze ook zeker door
den veelvraat, die reeds enkele ponden
woog, opgepeuzeld geworden.
Geen geglazuurde bloempotten.
In het weekblad „Onze Tuinen" werd
de vraag gesteld „Welke planten kun
nen in geglazuurde potten gekweekt
worden
Vrij naar 't Fransch door A. B.
52
Sabine hoe dankbaar overigens voor dit
vriendelijk aanbod, heeft zich er echter
tegen verzet.
Ik gevoel mij nog niet sterk genoeg
hen mijn leed te verbergen, zei zij. Laat
ze dus gelukkig en tevreden blijven, totdat
de abt Falhès het oogenblik gunstig oor
deelt hen alles bekend te maken.
De abt is evenals tante en ik, m'n
jongen, hij hoopt dat dit oogenblik nimmer
zal komen. Evenals uw tante en ik, hoopt
hij, dat deze scheiding slechts een halte is
tusschen twee zeer verschillende tijdperken
uwa levens.
De jeugdige recruten gaan, zooals ge
weet, bij hun eerste marsch gebukt onder
hun randeel, menige traan wordt door hen
in stilte gestort, en als de slooten en heggen
waarlangs zij marcbeerea eens konden ver
tellen de uitdrukkingen welke door hen
gebezigd worden op zoo'n eerste tocht, dan
zou zeker het aantal klachten groot zijn.
In de kazerne teruggekeerd en goed zijnde
uitgerust, is ook hun leed weder vergeten
en de volgende tochten vallen hun minder
hard.
De redactie geeft volgend antwoord
Geglazuurde potten zijn eigenlijk nooit
goed, of ze moeten zoo ruim zijn, dat
de plant er met bloempot en al in kan.
Wanneer u een plant uit den pot
neemt, vindt u al de wortels aan den
buitenkant van den aardkluit, vlak tegen
den potwand. Dat is geen toeval en 't
komt ook niet, doordat de pot te klein
ismaar omdat de wortels alleen daar
behoorlijk zuurstof kunnen vinden, die
door den potwand diffundeert. Bij een
verglaasden pot is dit vanzelf onmogelijk.
Bovendien zijn deze gewoonlijk niet van
een gat voorzien, zoodat het overtollige
water niet kan wegvloeien. Dit maakt
dat de ruimten tusschen de aarddeeltjes
met water vervuld worden, zoodat zuur
stof van boven ook al niet kan toetreden.
De aarde verzuurt, de wortels worden
ziek, en de plant gaat kwijnen.
Geen mond- en klauwzeer.
Uit de officieele mededeeling van de
directie van Landbouw is te conslateeren,
dat in de verschenen maand Maart
Nederland geheel vrij was en, zoo we
veronderstellen, nog is, van de door
Duitschland zoo gaarne als motief ge
bruikte ziekte, nl. mond- en klauwzeer,
om de grenzen gesloten te houden. Uit
de steeds, in drie talen verschijnende
statistiek, zal de Duitscbe regeering en
allen die Nederland zoo gaarne het broei
nest van die ziekte noemen, toch wel
tot een ander inzicht gebracht moeten
worden.
Drie ongelukken door een feest.
In een gemeente bij Aarlen vierde
men een gouden bruiloft, schrijft de
„Arnh. Ct." De broeder van den brui
degom wilde vreugdeschoten lossen, maar
het oude geweer, waarvan hij zich be
diende, barstte bij het eerste schot; de
stukken vlogen hem in het gelaat en
kwetsten hem. De bejaarde bruidegom
zelf viel van schrik op den grond en
werd hierdoor zoo erg gewond, dat ook
zijn leven in gevaar is. De bruid werd
door den schrik zoo aangedaan, dat zij
naar bed moest gaan. Een paar uur
later eenigzins hersteld zijnde, wilde zij
naar beneden komen, maar viel in de
duisternis van de trap en brak een
schouder en een been.
Wettelijke tijdregeling.
De Memorie van Antwoord over het
wetsontwerp tot invoering van een wet-
telijken tijd is verschenen.
Dat ingrijpen van den wetgever niét
gerechtvaardigd zou zijn, kan door den
Minister niet worden toegestemd Dat
door de voorgestelde regeling eenheid
van tijd allerminst verzekerd zou zijn,
gelet op de vrijheid der spoorwegmaat
schappijen, moet worden tegengesproken.
Vrijheid tegenover de Nederlandsche
wetgever bestaat ten dezen niet. Na
de totstandkoming van dit wetsontwerp
kunnen die maatschappijen slechts den
Midden - Europeeschen tijd vaststellen.
Ook de dienstregeling der treinen zal
door den Minister v. Waterstaat in Mid-
dén-Europeeschen tijd worden vastgesteld
terwijl ook de stationsuurwerken naar
dien tijd geregeld moeten worden.
De Minister erkennende, dat een wet-
Zoo zal het ook voor u zijn Herbert.
Uw huwelijk ia zooala ge weet, onder ge
heel verkeerde omstandigheden gesloten,
het was een fout. U heeft daarvoor ge
leden, en lijdt er nog verschrikkelijk door,
maar zij zal weer tot u komen, dat is zeker.
Om daartoe te komen is het echter noodig,
zal ik u dat nog moeten zeggen, dat ge
u in haar oogen verheft
In uw laatste brief komt eene ongepaste
zinsnede voor. „.Ja, schrijft ge, die dood
zoo onverwacht, zou een verschrikkelijke
zaak zijn, en toch schijnt ze mij de ecnige
eervolle ontknooping van dezeonmogelijken
toestand." En ge hebt dat woord eervol
onderschrapt
Uw andere brieven zijn minder wanhopig,
er is meer droefheid en ontmoediging uit
te lezen. In uw laatste meen ik tusschen
de regels te lezen, dat ge berouw hebt over
het verledene... Geloof mij, de dood heeft
door Sabine te sparen, U een meer „eer
volle" wijze gelaten om uit de „onmogelijk en
toestand" te geraken. Het is flink, rondweg
ongelijk te bekennen, en nog flinker te
trachten het onrecht te herstellen, Beken
voor uzelf dat ge schuld hebt, zet uw stijf
hoofdigheid op zijde, slijt uw leven niet
langer in ledigheid, en wees niet langer
een kind, dat moet loopen aan den leiband
zijner moeder.
„God wil het" zeiden de kruisvaders.
telijke regeling, strekkende tot opheffing
van plaatselijke tijdsaanduidingen, op zich
zelf reeds een stap vooruit zou zijn,
meent, dat er geen reden is om met
dien eenen stap voorshands genoegen te
nemen. De wetgever voere, waar hij
in deze materie ingrijpt aldus de Min.
aanstonds algeheele eenheid van tijd in.
Tot invoering van den Greenwichtijd
zou de Minister alleen dap willen mede
werken, wanneer geen andere keus
openstond dan tusschen Greenwich en
z.g. nationalen tijd. In vergelijking ge
bracht met den Midden-Europeesehen
tijd, verdient hij op practische gronden
bij dezen te worden achtergesteld.
Die wist het ook goed.
De overal gehouden De Ruyter-feesten,
herdenkingen enz. schijnen den grooten
zeeheld toch nader tot het Nederlandsche
volk gebracht te hebben.
Het bewijs?
In een gezin te Assen komt een brief
waarop De Ruyter zegels. De huisvrouw
bewondert de fraaie postzegels en vraagt
belangstellend waar die knappe man
toch wel zou wonen
Ter opheldering verklaart haar man.
dat De Rijyter reeds dood en met de
Citadel van Antwerpen in de lucht is
gevlogen.
De Ommerschans verdwenen.
Men schrijft van de Balkbrug aan de
„Zw. Ct."
Onze streek heeft weder een „monu
ment" verloren, waaraan herinneringen
van velen in den lande zich vastknoopen.
Het is de oude Ommerschans. Na ge
durende een kleine 20 jaren ongebruikt
te zijn geweest, werd het geheel den
3en Januari j.l. bij inschrijving verkocht.
Een 300-tal arbeiders werden aan het
werk gezet en binnen twee maanden
lag het geheele gebouw tegen den grond.
Schadeposten.
In Maas-en-Waal sterven vele jonge
varkens een of twee dagen na de ge
boorte. Men kent den aard der ziekte
nog nietzij heeft eenige overeenkomst
met vallende ziekte en veroorzaakt aan
velen schade en teleurstelling, vooral
nu de biggen zoo duur zijn.
Riissische gruwelen.
Een Russische Revolutionair bericht
omtrent de kwellingen, in de gevangenis
te Riga ondergaan het volgende:
Men wilde mij tot een bekentenis
dwingen en bracht me daarom in één
voor dat doel ingerichte folterkamer.
Ik werd geheel ontkleed op een tafel
gelegd. Teneinde de huid gevoeliger te
maken, kreeg ik een natten doek op den
rug. Men sloeg me zoo lang, tot het
bloed uit neus en mond stroomde. Toen
ik bewusteloos werd, bracht men mij met
koud water tot mijzelf, om dan opnieuw
met een elastieken zweep mishandeld
te worden. Den volgenden nacht werd
ik opnieuw gefolterd. Ik probeerde in
mijn cel een venster te verbrijzelen,
teneinde mij met de scherven de pols
aderen door te snijden. Ik was er echter
Ja, God wil het, dat geloof ik zeker voor
uw welzijn en uw geluk. Ik voeg er nog
bij, dat uw tante en ik het ook van ganscher
harte wenscheu en met het oog daarop,
mijn jongen, herhalen wij U, dat ge ver
zekerd kunt zijn van onze liefde en belang
stelling. Fabiua de Savigné.
XII.
Kasteel van Barsannes 1890.
Waarde Oom.
Enkele regels slechts Uw brief treft
mij meer dan ik wel kan beschrijven, mis
schien wel omdat hij op zoo'n gunstig
oogenblik komt, een oogenblik waarop
alles rondom mij, mij als 't ware heeft
verlaten, misschien ook wel omdat uw echt
vaderlijke genegenheid, zonder den moed
te verliezen, worstelt tegen mijn voort-
durenden onwil.
Ik kan als antwoord op dit bewijs van
groote genegenheid niet anders doen, dan
u bijgaande papieren zenden. Het schrijf
boek behoort aan Sabine (maar laat het
mij behouden, bid ik u) het is dat, wat ik
„den dag van den storm" een vlieger
noemde, en dat ik nog met mijn stok een
klap gaf, meonende dat hot aan een der
kwajongens van Chomolis behoorde.
Wie zou er nog den invloed van het
kleine ontkennen Het heeft mij Sabine
geheel doen kennen dit schrijfboek
Wat do losse bladen betreft, ik scheurde
te zwak voor. Met twee andere gevan
genen werd ik later naar een afgelegen
dorp gebracht. Mijn makkers schoot men
overhoop mij gelukte het echter te ont
komen.
Het slachtoffer vertelde verder, dat hij
op bovengenoemde wjjze in één maand
zeven keer mishandeld werd. Hij be
weert, dat in de gevangenis te Riga
dikwijls zweepen met ijzerdraad gebruikt
wordenj dat men de wonden der onge-
lukkigen met zoutwater uitwascht, en
dat men hun dikwijls baar en tanden
uitrukt.
Paaschtradities.
In de Paaschweek heeft koniDg Alfonsus
van Spanje, der traditie getrouw, in tegen
woordigheid van het diplomatieke korps,
twaalf armen van Madrid de voeten
gewasschen, waarna de menschen een
flink maal kregen en te Weenen deed
Keizer Frans Jozef 't zelfde tegenover
twaalf mannen ouder dan 90 jaar, waar
onder er een van 102, terwijl zij en
twaalf oude vrouwen, onder wie één
van 103 jaren, elk dertig zilveren florijnen
kregen. Met hofrijtuigen werden de
oudjes naar het paleis gebracht en na
een dienst in de hofkapel, waaraan alle
leden der keizerlijke familie, het diplo
matieke korps en de hoogwaardigheids-
bekleeders deelnamen en een maaltijd
voor de armen, waarbij de Keizer zelf
de schotels voor de gasten neerzette,
vond de voetwassching plaats, waarbij
een der mannen zich verzette tegen
's Keizeis knieling voor hem, als symbool
van nederigheid.
Dure eieren.
Er was dezer dagen een reuzenei
te Liverpool tentoongesteld. Het was
er een van een grooten vogel, de Nepy-
ornis maximus, die vroeger op Madagascar
inheemsch geweest is. Het ei is een
voet lang en heeft een omvang van bijna
een yard. De schalen hebben een inhoud
van twee liter. Yan deze reuzeneieren
zijn er tot nu toe slechts 20 gevonden,
die zich grootendeels in musea voor
natuurlijke historie bevinden. Een ei
wordt met 3600 gulden betaald.
Onder voorwaarde.
Een geschenk met een maar. Volgens
de „Daily Graphie" heelt Reckefeller
aan de stad Cleveland 600 acres grond
ten geschenke aangeboden, die mooi
gelegen zijn en voor een park zouden
worden gebruikt. Als voorwaarde heeft
de milliardair daaraan echter verbonden
het verbod van alcoholgebruik, dansen
en tabak. Dit laatste maakt dat het
geschenk wel niet zoo buitengewoon
gewaardeerd zal worden.
Amerikaansch.
In de Volksvertegenwoordiging van
New-Versey is ingediend een wetsvoor
stel tot de invoering van een belasting
op knevels en bakkebaarden, nl. vijf
dollars voor een gewonen knevel, vijftig
dollars voor weelderige bakkebaarden
en twintig percent extra voor roodha-
rigen. De senator meent, dat de baard
dracht een schrikbarenden omvang neemt
ten nadeele van barbiers en dassenfa-
brikanten.
ze uit mijn dagboek. Niemand ter wereld
kent ze dan U en ik. Zij zullen u beter
dan een brief mijn tegenwoordigen en vroe-
geren geestestoestand doen inzien.
En wanneer u ze heeft gelezen, zult u
is het niet, antwoorden op de vraag die
deze losse blaadjes en dit briefje bevatten P
U zult vergeten, dat ik u dezelfde vraag
ook gedaan heb voor mijn huwelijk, zonder
naar uw antwoord te luisteren. U zult al
het verledene vergeten
Zeg mij, Oom Fabius, wat moet ik doen
Herbert de Barsannes.
XHI.
Uit het dagboek van Herbert.
Zij is vertrokken! "Wie had dat kunnen
denken! Vertrouw maar op dezachtmoe-
digen, op de beschroomden, op de schijn
heiligen 1
Ik ben geheel en al verstomd er over
Moedor, die evenals ik, woedend is, deelt
mijn verwondering niet.
Allot, zei zij, heeft mij verzekerd dat zij
zeer gedwee was, maar reeds in de eerste
dagen na uw huwelijk heb ik het tegen
overgestelde reeds opgemerkt. Do gods
dienst, do oude geestelijke, de armen, daar
mocht men niet aankomen. Ja, al wees
men er maar met den vinger naar, dat
roods was voldoendo om haar in vuur te
doen geraken. En dan hoe verwaand
(Wordt vervolgd.)