Markiezin Sabine Buitenland. FEUILLETON. Benoemd tot Onderwijzeres te Hengeloo in Gelderland, mejuffrouw J. B. G. Leffef te Abcoude, vroeger eenigen tijd alhier als zoodanig werkzaam. Van 17 tot en met 19 April zijn van hier verzonden49 koeien, 30 kalveren en 11 varkens. De ouderdomsverzekering Het „Haagsch Weekblad", ter verbrei ding van de Vrijz Dem. beginselen, deelt mede, dat thans de hoofdlijnen bekeDd zijn geworden van het ontwerp-Ouder- domsverzekering van minister Veegons. Werklieden, die den wachttijd vervuld hebben, ontvangen op 65-jarigen leeftijd een ouderdomsrente. Ook hunne wedu wen ontvangen zoodanige rente als zij 65 jaar zijn. Het minimum der rente voor de werklieden bedraagt f 104 en loopt overigens uiteen, naarmate van hun loonklasse en het aantal betaalde premiën. Genoemd blad meent voorts te weten ofschoon het dit niet met absolute stellig heid kan verzekeren dat het maximum der rente (dus voor werklieden in de hoogste loonklasse, die geregeld hun pre mie hebben betaald) f 7.50 per week bedraagt. De werklieden, die wegens invaliditeit hun premiebetaling niet hebben kunnen voortzetten, ontvangen toch op 65-jarigen leeftijd minstens de rente van f 104. Weduwen, die 65 jaar zijn, ontvangen steeds f 104. En eindelijk wordt door overgangs bepalingen gezorgd voor hen, die bij het in werking treden der wet den zeventig jarigen leeftijd bereikt hebben. Dronken varkens. Een boer in 't Friesche dorp L., die melk leverde aan de boterfabriek aldaar, had zijn beide varkens gevoederd met een gedeelte der wei, die hij van de fabriek terug kreeg. Nadat de dieren de wei gebruikt hadden, waggelden ze en konden niet rechtuit loopen. Na onderzoek bleek nu, dat de wei had gegist en dus alcohol bevatte. Nadat de varkens den roes hadden uitgeslapen, waren ze weer even frisch als te voren. (3t.) Een veelvraat. Door een groot aantal werklieden is, met behulp van een tonmolen, de vijver drooggemalen van den heer W. de Boon te Waspik. In dien vijver toch waren onlaDgs 200 goudvisschen gebracht. Met den dag verminderde echter dat aantal, zonder dat men de oorzaak dier afneming kende. Dezer dagen bemerkte men evenwel, dat in den vijver een groote snoek huisde waarvan men zich, nadat de vijver was drooggelegd, gemakkelijk kon meester maken. Na onderzoek bleek, dat er van de 200 goudvisschen maar een 50-tal meer over waren. Had men nog enkele dagen gewacht, dan waren deze ook zeker door den veelvraat, die reeds enkele ponden woog, opgepeuzeld geworden. Geen geglazuurde bloempotten. In het weekblad „Onze Tuinen" werd de vraag gesteld „Welke planten kun nen in geglazuurde potten gekweekt worden Vrij naar 't Fransch door A. B. 52 Sabine hoe dankbaar overigens voor dit vriendelijk aanbod, heeft zich er echter tegen verzet. Ik gevoel mij nog niet sterk genoeg hen mijn leed te verbergen, zei zij. Laat ze dus gelukkig en tevreden blijven, totdat de abt Falhès het oogenblik gunstig oor deelt hen alles bekend te maken. De abt is evenals tante en ik, m'n jongen, hij hoopt dat dit oogenblik nimmer zal komen. Evenals uw tante en ik, hoopt hij, dat deze scheiding slechts een halte is tusschen twee zeer verschillende tijdperken uwa levens. De jeugdige recruten gaan, zooals ge weet, bij hun eerste marsch gebukt onder hun randeel, menige traan wordt door hen in stilte gestort, en als de slooten en heggen waarlangs zij marcbeerea eens konden ver tellen de uitdrukkingen welke door hen gebezigd worden op zoo'n eerste tocht, dan zou zeker het aantal klachten groot zijn. In de kazerne teruggekeerd en goed zijnde uitgerust, is ook hun leed weder vergeten en de volgende tochten vallen hun minder hard. De redactie geeft volgend antwoord Geglazuurde potten zijn eigenlijk nooit goed, of ze moeten zoo ruim zijn, dat de plant er met bloempot en al in kan. Wanneer u een plant uit den pot neemt, vindt u al de wortels aan den buitenkant van den aardkluit, vlak tegen den potwand. Dat is geen toeval en 't komt ook niet, doordat de pot te klein ismaar omdat de wortels alleen daar behoorlijk zuurstof kunnen vinden, die door den potwand diffundeert. Bij een verglaasden pot is dit vanzelf onmogelijk. Bovendien zijn deze gewoonlijk niet van een gat voorzien, zoodat het overtollige water niet kan wegvloeien. Dit maakt dat de ruimten tusschen de aarddeeltjes met water vervuld worden, zoodat zuur stof van boven ook al niet kan toetreden. De aarde verzuurt, de wortels worden ziek, en de plant gaat kwijnen. Geen mond- en klauwzeer. Uit de officieele mededeeling van de directie van Landbouw is te conslateeren, dat in de verschenen maand Maart Nederland geheel vrij was en, zoo we veronderstellen, nog is, van de door Duitschland zoo gaarne als motief ge bruikte ziekte, nl. mond- en klauwzeer, om de grenzen gesloten te houden. Uit de steeds, in drie talen verschijnende statistiek, zal de Duitscbe regeering en allen die Nederland zoo gaarne het broei nest van die ziekte noemen, toch wel tot een ander inzicht gebracht moeten worden. Drie ongelukken door een feest. In een gemeente bij Aarlen vierde men een gouden bruiloft, schrijft de „Arnh. Ct." De broeder van den brui degom wilde vreugdeschoten lossen, maar het oude geweer, waarvan hij zich be diende, barstte bij het eerste schot; de stukken vlogen hem in het gelaat en kwetsten hem. De bejaarde bruidegom zelf viel van schrik op den grond en werd hierdoor zoo erg gewond, dat ook zijn leven in gevaar is. De bruid werd door den schrik zoo aangedaan, dat zij naar bed moest gaan. Een paar uur later eenigzins hersteld zijnde, wilde zij naar beneden komen, maar viel in de duisternis van de trap en brak een schouder en een been. Wettelijke tijdregeling. De Memorie van Antwoord over het wetsontwerp tot invoering van een wet- telijken tijd is verschenen. Dat ingrijpen van den wetgever niét gerechtvaardigd zou zijn, kan door den Minister niet worden toegestemd Dat door de voorgestelde regeling eenheid van tijd allerminst verzekerd zou zijn, gelet op de vrijheid der spoorwegmaat schappijen, moet worden tegengesproken. Vrijheid tegenover de Nederlandsche wetgever bestaat ten dezen niet. Na de totstandkoming van dit wetsontwerp kunnen die maatschappijen slechts den Midden - Europeeschen tijd vaststellen. Ook de dienstregeling der treinen zal door den Minister v. Waterstaat in Mid- dén-Europeeschen tijd worden vastgesteld terwijl ook de stationsuurwerken naar dien tijd geregeld moeten worden. De Minister erkennende, dat een wet- Zoo zal het ook voor u zijn Herbert. Uw huwelijk ia zooala ge weet, onder ge heel verkeerde omstandigheden gesloten, het was een fout. U heeft daarvoor ge leden, en lijdt er nog verschrikkelijk door, maar zij zal weer tot u komen, dat is zeker. Om daartoe te komen is het echter noodig, zal ik u dat nog moeten zeggen, dat ge u in haar oogen verheft In uw laatste brief komt eene ongepaste zinsnede voor. „.Ja, schrijft ge, die dood zoo onverwacht, zou een verschrikkelijke zaak zijn, en toch schijnt ze mij de ecnige eervolle ontknooping van dezeonmogelijken toestand." En ge hebt dat woord eervol onderschrapt Uw andere brieven zijn minder wanhopig, er is meer droefheid en ontmoediging uit te lezen. In uw laatste meen ik tusschen de regels te lezen, dat ge berouw hebt over het verledene... Geloof mij, de dood heeft door Sabine te sparen, U een meer „eer volle" wijze gelaten om uit de „onmogelijk en toestand" te geraken. Het is flink, rondweg ongelijk te bekennen, en nog flinker te trachten het onrecht te herstellen, Beken voor uzelf dat ge schuld hebt, zet uw stijf hoofdigheid op zijde, slijt uw leven niet langer in ledigheid, en wees niet langer een kind, dat moet loopen aan den leiband zijner moeder. „God wil het" zeiden de kruisvaders. telijke regeling, strekkende tot opheffing van plaatselijke tijdsaanduidingen, op zich zelf reeds een stap vooruit zou zijn, meent, dat er geen reden is om met dien eenen stap voorshands genoegen te nemen. De wetgever voere, waar hij in deze materie ingrijpt aldus de Min. aanstonds algeheele eenheid van tijd in. Tot invoering van den Greenwichtijd zou de Minister alleen dap willen mede werken, wanneer geen andere keus openstond dan tusschen Greenwich en z.g. nationalen tijd. In vergelijking ge bracht met den Midden-Europeesehen tijd, verdient hij op practische gronden bij dezen te worden achtergesteld. Die wist het ook goed. De overal gehouden De Ruyter-feesten, herdenkingen enz. schijnen den grooten zeeheld toch nader tot het Nederlandsche volk gebracht te hebben. Het bewijs? In een gezin te Assen komt een brief waarop De Ruyter zegels. De huisvrouw bewondert de fraaie postzegels en vraagt belangstellend waar die knappe man toch wel zou wonen Ter opheldering verklaart haar man. dat De Rijyter reeds dood en met de Citadel van Antwerpen in de lucht is gevlogen. De Ommerschans verdwenen. Men schrijft van de Balkbrug aan de „Zw. Ct." Onze streek heeft weder een „monu ment" verloren, waaraan herinneringen van velen in den lande zich vastknoopen. Het is de oude Ommerschans. Na ge durende een kleine 20 jaren ongebruikt te zijn geweest, werd het geheel den 3en Januari j.l. bij inschrijving verkocht. Een 300-tal arbeiders werden aan het werk gezet en binnen twee maanden lag het geheele gebouw tegen den grond. Schadeposten. In Maas-en-Waal sterven vele jonge varkens een of twee dagen na de ge boorte. Men kent den aard der ziekte nog nietzij heeft eenige overeenkomst met vallende ziekte en veroorzaakt aan velen schade en teleurstelling, vooral nu de biggen zoo duur zijn. Riissische gruwelen. Een Russische Revolutionair bericht omtrent de kwellingen, in de gevangenis te Riga ondergaan het volgende: Men wilde mij tot een bekentenis dwingen en bracht me daarom in één voor dat doel ingerichte folterkamer. Ik werd geheel ontkleed op een tafel gelegd. Teneinde de huid gevoeliger te maken, kreeg ik een natten doek op den rug. Men sloeg me zoo lang, tot het bloed uit neus en mond stroomde. Toen ik bewusteloos werd, bracht men mij met koud water tot mijzelf, om dan opnieuw met een elastieken zweep mishandeld te worden. Den volgenden nacht werd ik opnieuw gefolterd. Ik probeerde in mijn cel een venster te verbrijzelen, teneinde mij met de scherven de pols aderen door te snijden. Ik was er echter Ja, God wil het, dat geloof ik zeker voor uw welzijn en uw geluk. Ik voeg er nog bij, dat uw tante en ik het ook van ganscher harte wenscheu en met het oog daarop, mijn jongen, herhalen wij U, dat ge ver zekerd kunt zijn van onze liefde en belang stelling. Fabiua de Savigné. XII. Kasteel van Barsannes 1890. Waarde Oom. Enkele regels slechts Uw brief treft mij meer dan ik wel kan beschrijven, mis schien wel omdat hij op zoo'n gunstig oogenblik komt, een oogenblik waarop alles rondom mij, mij als 't ware heeft verlaten, misschien ook wel omdat uw echt vaderlijke genegenheid, zonder den moed te verliezen, worstelt tegen mijn voort- durenden onwil. Ik kan als antwoord op dit bewijs van groote genegenheid niet anders doen, dan u bijgaande papieren zenden. Het schrijf boek behoort aan Sabine (maar laat het mij behouden, bid ik u) het is dat, wat ik „den dag van den storm" een vlieger noemde, en dat ik nog met mijn stok een klap gaf, meonende dat hot aan een der kwajongens van Chomolis behoorde. Wie zou er nog den invloed van het kleine ontkennen Het heeft mij Sabine geheel doen kennen dit schrijfboek Wat do losse bladen betreft, ik scheurde te zwak voor. Met twee andere gevan genen werd ik later naar een afgelegen dorp gebracht. Mijn makkers schoot men overhoop mij gelukte het echter te ont komen. Het slachtoffer vertelde verder, dat hij op bovengenoemde wjjze in één maand zeven keer mishandeld werd. Hij be weert, dat in de gevangenis te Riga dikwijls zweepen met ijzerdraad gebruikt wordenj dat men de wonden der onge- lukkigen met zoutwater uitwascht, en dat men hun dikwijls baar en tanden uitrukt. Paaschtradities. In de Paaschweek heeft koniDg Alfonsus van Spanje, der traditie getrouw, in tegen woordigheid van het diplomatieke korps, twaalf armen van Madrid de voeten gewasschen, waarna de menschen een flink maal kregen en te Weenen deed Keizer Frans Jozef 't zelfde tegenover twaalf mannen ouder dan 90 jaar, waar onder er een van 102, terwijl zij en twaalf oude vrouwen, onder wie één van 103 jaren, elk dertig zilveren florijnen kregen. Met hofrijtuigen werden de oudjes naar het paleis gebracht en na een dienst in de hofkapel, waaraan alle leden der keizerlijke familie, het diplo matieke korps en de hoogwaardigheids- bekleeders deelnamen en een maaltijd voor de armen, waarbij de Keizer zelf de schotels voor de gasten neerzette, vond de voetwassching plaats, waarbij een der mannen zich verzette tegen 's Keizeis knieling voor hem, als symbool van nederigheid. Dure eieren. Er was dezer dagen een reuzenei te Liverpool tentoongesteld. Het was er een van een grooten vogel, de Nepy- ornis maximus, die vroeger op Madagascar inheemsch geweest is. Het ei is een voet lang en heeft een omvang van bijna een yard. De schalen hebben een inhoud van twee liter. Yan deze reuzeneieren zijn er tot nu toe slechts 20 gevonden, die zich grootendeels in musea voor natuurlijke historie bevinden. Een ei wordt met 3600 gulden betaald. Onder voorwaarde. Een geschenk met een maar. Volgens de „Daily Graphie" heelt Reckefeller aan de stad Cleveland 600 acres grond ten geschenke aangeboden, die mooi gelegen zijn en voor een park zouden worden gebruikt. Als voorwaarde heeft de milliardair daaraan echter verbonden het verbod van alcoholgebruik, dansen en tabak. Dit laatste maakt dat het geschenk wel niet zoo buitengewoon gewaardeerd zal worden. Amerikaansch. In de Volksvertegenwoordiging van New-Versey is ingediend een wetsvoor stel tot de invoering van een belasting op knevels en bakkebaarden, nl. vijf dollars voor een gewonen knevel, vijftig dollars voor weelderige bakkebaarden en twintig percent extra voor roodha- rigen. De senator meent, dat de baard dracht een schrikbarenden omvang neemt ten nadeele van barbiers en dassenfa- brikanten. ze uit mijn dagboek. Niemand ter wereld kent ze dan U en ik. Zij zullen u beter dan een brief mijn tegenwoordigen en vroe- geren geestestoestand doen inzien. En wanneer u ze heeft gelezen, zult u is het niet, antwoorden op de vraag die deze losse blaadjes en dit briefje bevatten P U zult vergeten, dat ik u dezelfde vraag ook gedaan heb voor mijn huwelijk, zonder naar uw antwoord te luisteren. U zult al het verledene vergeten Zeg mij, Oom Fabius, wat moet ik doen Herbert de Barsannes. XHI. Uit het dagboek van Herbert. Zij is vertrokken! "Wie had dat kunnen denken! Vertrouw maar op dezachtmoe- digen, op de beschroomden, op de schijn heiligen 1 Ik ben geheel en al verstomd er over Moedor, die evenals ik, woedend is, deelt mijn verwondering niet. Allot, zei zij, heeft mij verzekerd dat zij zeer gedwee was, maar reeds in de eerste dagen na uw huwelijk heb ik het tegen overgestelde reeds opgemerkt. Do gods dienst, do oude geestelijke, de armen, daar mocht men niet aankomen. Ja, al wees men er maar met den vinger naar, dat roods was voldoendo om haar in vuur te doen geraken. En dan hoe verwaand (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1907 | | pagina 2