SANGUINOSE.
Houthandel
ENKHU1ZER ALMANAKKEN 15 Cent.
igpVoor den Winter
M. WIERINGA,
Scheurkalenders
Boekh. Parkstraat.
9
Wagenpoort en Cijnbaan.
Groote voorraad. Lage prijzen.
Sijbr. Keijser Dzn.
FEUILLETON.
DIAMANTEN.
Zwolsche Ververij en Wasscherij.
Zuiver plantaardig versterkingsmiddel.
In het luchtledige bereid.
Gevoelt gij U mat en lusteloos?
Zijt gij zonder kracht of energie?
Hebt gij last dat gij niet kunt inslapen
Zij gij gedurig vermoeid, zoodat U alles te veel is?
Ontbreekt de eetlust Hebt gij pijn in rug of lenden
Neem dan de Sanguinose. Zij verrijkt Uw bloed, versterkt Uwe
zenuwen; geeft U eene algeheele levensopgewektheid terug!
„Reeds bad mijne vrouw een half jaar gedokterdmaar niets had
geholpenzij bleef altijd even moe en lusteloos. Maar na een paar
flesschen Sanguinose, die wij kochten bij Uw vertegenwoordiger, den
heer Hobbelman, konden wij direct beterschap merken. De eetlust werd
veel beter, en dat was het begin van haar herstel.
Zelhem JOHAN BERENDSEN.
Alléén echt uit de fabriek van VAN DAM Co., Den Haag.
Wacht IJ voor namaak.
SANGUINOSE kost f 1,50; de 6 flacons f 8, de 12 flacons f 15,
Te Oosterend P- Dros Gz., Oudeschild Joh. P. Dros,
den Burg T. Buijs, drogist en I. Moerbeek.
Nog eenige balen SUIKERPULP in
voorraad Neemt proef en u komt terug.
„Van Dag tot dag" 50 cent
„Vriend van den Huize" 30 r
„Boons" Kalender 30
„Nederland in Beeld" 100
De handelsraad Cobn bewoog zijn han
den als de vleugels van de schroef eener
stoomboot, hetgeen een teeken was van
groote opgewondenheid.
„Mijn waarde", zei hij op den toon van
zedelijke verontwaardiging, „hoewel ge de
zoon van de vriend mijner jeugd zijt, zal
ik u zonder mededoogen en zonder mij
aan iets te storen mijn huis verbieden, als
ge het nog eenmaal waagt rnijn dochter
het hof te maken
zijn wij ruim voorzien van Winterjassen
Demi's en Bonkers. Doffel voor jassen
in verschillende prijzen. Dekens, gestikte en
katoenen wollen deken svanaf f 3,50 tot f 12,
Ook de welbekende goede dekens a <5,
Aanbevelend,
Helder. F. LENGH4US,
Keizerstr. 62. TexelOosterend.
Agent van de
üorlogemaker. Goudsmid,
Alle reparatien aan Horloges, Pen
dules, Regulateurs en Wekkers met
een jaar garantie.
Werkplaats Warmoesstraat, den Burg.
De heer Brill glimlachte heel vriendelijk
en scheen voor het oogenblik alleen zijn
aandacht te bepalen bij de linkerpunt van
zijn knevel, welke hij een beteren vorm
trachtte te geven. Na een poosje zeide hij
„En hoe denkt Magda er over
„Mijnheer!" stoof Cohn op, „waag het
niet nog eenmaal mijn dochter anders te
noemen dan juffrouw Cohn! Wat',mijn
dochter denkt, kan u bovendien ook vol
komen onverschillig zijn. Het zou wat
moois worden, als ik bij elke gelegenheid
eerst do raeening van een vrouw moest
vragen! Ik wil u niet als vrijer Voor
mijn dochter en daarmee basta!"
„En ik wil niet met u trouwen, maar
met uw dochter, daarmee basta! Ge kunt
trouwens alles bedaard overleggen. Wij
hebben volstrekt geen haast en zullen u
graag den tijd laten om vast te stellen,
welken vorm gij aan de verloyingsberich-
ten wilt geven."
Toen hij dit gezegd had, stond dr. Brill
op en stak den handelsraad, die een hoofd
kleiner was dan hij, met een vriendelijk
glimlachje de hand toe. „Dus tot weer
ziens, schoonpapa
Cohn was zóó verbluft, dat hij de aan
geboden hand vatte, om die onmiddellijk
daarna met een gebaar van afschuw, weer
los te laten. „Mijnheer, uw onbeschaamd
heid grenst aan het bovennatuurlijke."
Hij wilde nog meer zeggen maar Brill
was reeds bij de deur en riep glimlachend
terug: „Beste schoonpapa, bovennatuur
lijke dingen bestaan er voor ons, scheikun
digen, niet. Wij analyseeren alles, ook de
gevoelens van een diamantenkoning, die een
bekoorlijke dochter heeft. Adieu.
Cohn snoof nog van woede. Toen hij kal
mer geworden was, riep hij om zijn doch
ter. De juffrouw was reeds naar haar ka
mer gegaau, was het antwoord.
Ook dat nogHij was dus gedwongen
zijn woede te laten bekoelen iets, dat hem
in weerwil van een wandeling van een
halfuur door de kamer en allerlei gevoels
uitstortingen, alsdie hongerlijderzoo'n
jachtmaker op de huwelijksgiftmaar niet
wilde gelukken. Met die uitdrukkingen
deed hij dat was bij zich volkomen be
wust Brill groot onrecht, want ten
eerste had deze een vrij aanzienlijk vermo
gen en ten tweede leverde hem zijn betrek
king als eerste scheikundige bij Rieman
en Co. tusschen de 10 en 15 duizend mark
per jaar op. Vergeleken bij Cohn was hij
trouwens een armoedzaaier, want Cohn
was de hoogst aangeslagene in degeheele
stad.
Cohn snoof nog van woede, toen hij
reeds te bed lag, en viel eindelijk in slaap.
„Dr. Brill," dieDde de knecht aan.
„Ik ben niet te spreken."
De knecht kwam weer. „De heer Brill
heelt een uitvinding van buitengewoon
groot belang gedaan."
„Ik wil er niet van wef°.n".
„Maar, beste mijnheer Cohn, waarom
zoo onbedachtzaam klonk daar reeds de
stem van Brill, die binnenkwam en den
knecht de deur uitschoof.
Cohn was door deze nieuwe brutaliteit
totaal van streek en zat met open mond
in zijn kantoorstoel.
„Ziet ge waarde schoonpapa, ge hebt
me pas heden de deur uitgejaagd. Ik heb
deze vernedering kalm en waardig gedra
gen, omdat ik weet, dat het maar een
grapje van u was."
Brill keek hem met zijn blauwe oogen
vriendelijk aan, maar om zijn mond kwam
een duivelachtige trek. Cohn kon nog al
tijd geen woord zeggen. Dr. Brill streek
met de hand door zijn blond haar en Cohn
zag duidelijk, dat er kleine, blauwe von
ken uitstoven evenals bij een kat. Daarop
nam hl] uit zijn jaszak een klein zakje
hield het Cohn onder den neus en riep
„Daar ge, zooals ik zie, zooveel gewicht
hecht aan uw door diamanten verkregen
rijkdom, heb ik pogingen in het werk ge
steld om langs scheikundigen weg deze
dingetjes te maken. Zooals ge weet, ana
lyseeren wij, scheikundigen, alles."
Cohn herinnerde zich, datBrill bem dezo
laatste woorden reeds eenmaal had toe
gesproken, Dr. Brill stortte het zakje op
de tatel leeg. Dat blonk en schitterde.
Cohn wist dadelijk, dat het diamanten
waren, de meeste klein en onaanzienlijk,
maar enkele groot en imponeerend. Hij
werd beurtelings heet en koud; nam do
steenen in do hand, onderzocht en woog
ze, en toon hij opkeek, zag hij Dr. Brill's
oogen met een spotachtige nitdrukkiDg op
zich gevestigd. Hij beproefde te glim
lachen en zei: „Welnu, wat zoudateigen-
lijk Wie weet, waar gij die dingetjes van
daan hebt 1 Ik koop zo u af voor 5000
mark, dat is alles
Dr. Bril! glimlachte en streek zich door
het haar, waaruit weer de vonken stoven;
toen zei hij „Onzin, waarde schoonpapa.
Gij zult u ruïneeren, als gij daarvoor altijd
zooveel wilt betalen. Mij kost degeheele
geschiedenis nog goen tien mark. Morgen
zal ik mijn uitvinding in de courant be
kend maken cn overmorgen kan ieder
zonder veel moeite thuis zijn eigen dia-C
manten tabriceeren
Het bart zonk den bezitter van grootel
diamantvelden in de schoenen. Devreesel
lijkste conclusies werden in zijn brein gel
vormd; hij stamelde: „Doe dat niet. Ga
ruïneert mijIk zou een arm man won
denHet koude zweet stond hem op heJ
voorhoold. Dr. Brill lachte spottend. „DaJ
is me volkomen onverschillig. Eerst da
wetenschap en dan het andere 1"
Cohn kromp in elkaar en kreunde:
„Beloof me, uw uitvinding niet publiek
te maken, en ik geef u mijn dochter tot
vrouw
Koel gaf de ander ten antwoord„Ik
ben geen koopman. Uw dochter krijg ik
anders ook wel
„Ontzettend! Wacht dan wat; geef mij
veertien dagen tijd, dat ik al mijn orderq
in Berlijn, Londen en Parijs aan den map
kan breDgen, eer het geheim van de kunst
matige diamanten ze tot waardeloos papier
maaktTrouw vandaag nog met mijn
dochter, maar geef me tijd
„Dat zou bedrog zijnMorgen reeds
neen, vandaag, dadelijk telegrafeer ik mijn
ontdekking aan de grootste dagbladen der
wereld. Adieu, schoonvader in spe
De gepijnigde Cohn hield hem terug,
bad, smeekte, wierp zich tenslotte voorl
den onverbiddelijken scheikundige op de
knieën en ontwaakte, badende in zijn zweed
in zijn bed. Zijn zenuwen waren in de war.
De vreeselijke droom stond in verschrik-l
kelijke duidelijkheid voor zijn oog. Als het
werkelijk mogelijk was, diamanten langs
kunstmatigen weg te bereiden, waar bleefl
Cohn dan met zijn mijnen
Het verdere gedeelte |van den nacht sliep
hij zonder droomen. Toen hij 's morgens
wakker werd, kwam de droom hem dade
lijk weer in de gedachte en liet hem niet
los. Magda kreeg de verwachte strafpre
dikatie niet te hooren. Cohn wasteederen
verzoeningsgezind.
Des namiddags bij het theedrinken kwam
Brill, begroette Cohn heel vriendelijk en
deed, alsof er niets voorgevallen was. Ook
Cohn was welwillend toegeeflijk.
„A propos, schoonpapa, zei Brill plot
seling en haalde een exemplaar van de
„Figaro" uit zijn zak, „bebt ge het reeds
gelezen ,Daar is het een Fransch geleerde
gelukte echte diamanten langs kunstmati
gen weg te maken. De producten zijn ech
ter nog zoo klein, dat ze weinig of geen
marktwaarde hebben, ook zijn de kosten
van het maken te enorm om voorloopig
het vervaardigen op groote schaal te kun
nen beginnen."
De handelsraad werd bleek en zag den
spreker doordringend aan. Zou die iets
van zijn droom vermoeden P
„Er zijn misschien gevallen, waarin,.,."
Het werd hem zeer onbehaagelijk te moede.
„Gelooit ge er aan P" vroeg hij plotseling.
Dr. Brill zette zijn lorgnet op en zei
belangstellend: „Waarom niet P Ik houd
mij reeds lang mot het vraagstuk bezig."
Cohn kreeg een gevoel, alsof hij onder
een koude douche stond, terwijl Brill ver
volgde „Zoodra ik over de resultaten iets
meer lees, zal ik beginnen, waar de
Franschman is opgehouden,
„Neen, dat zult ge niet doen, mijn beste
Brill I" riep Cohn. „Mag ik u verzoeken
een oogenblik in mijn kamer te komen
De dames zullen ons wol verontschuldigen."
Toen zij weer tegenover elkaar zaten als
den vorigon dag, kuchte Cohn eens en zei:
„Gelooft ge dus werkelijk, dat men dia
manten kan maken
„Gij weet, wij scheikundigen, analysee
ren alles.!"
„Dat weet ik al, dat weet ik al! Zelfs
de gevoelens van een schoonvader, zooals
ge zoo schoon zoidet. Luister dus. Ik heb
de zaak nog eens overdacht, go zult Magda
hebben."
„Mijnheer de handelsraad
Dr. Brill sprong verheugd op, maar
Cohn maakte een afwerende beweging.
„Ik heb slechts eon voorwaardedat
ge u nooit met do oplossing van het
vraagstuk dor kunstmatige diamanten be
zighoudt. Wilt ge
„Mot alle genoegen, beste schoonpapa,
maar
„Geen maar! Ten eorsto is het onzin,
dat met do diamanten, en ton tweede, nu,
het past niot voor miju schoonzoon. Be
grepen
o
