Magazijn te PURMEREND.
Telef. Interc. 53.
I Tee ren- en Dames-Mij wielen
Behangselpapier
en Randen,
M. WIEHIUGA,
Te huur met i Mei
een flink Burgerwoonhnis,
Ijzerhandel Parkstraat.
P. J. ZOETELIEF.
FEUILLETON.
De Bruidschat.
i
Voorradig een prachtige sorteering
-o- vanaf f 50,00 tot f 120,00. -o-
Verder een zeer groote sorteering alle
mogelijke Onderdeden, tegen scherp concur
reerende prijzen, 5^ a contant.
M. A. KUIJPER.
Attentie s.v.p.
GEBR. DROS, den Burg:
Meubelhandel Parkstraat
Vloerzeil, Karpetten,
Deurmatten en meer
andere soorten.
J. J. Knijper.
Ontvangen ruime keuze
F. DALMEIJER, Schilder.
Alle reparatiën aan Horloges, Pen
dules, Regulateurs en Wekkers met
een jaar garantie.
Vlechtdraad, Heiningdraad,
Puntdraad,
Tobbes, Emmers en Gieters,
Petroleumstellen, 1-, 2-, 3-, 4-vlams,
en alle benoodigde Gasartikelen.
Deze prijzen zijn beslist beneden alle concurrentie.
Koopt geen rijwielalvorens mijne Rijwielen bezichtigd te hebben.
Aanbevelend,
REPAREEREN. EMAILLEEREN.
FÓRTUI
en
HOOG in qualiteit.
in prijs,
wegens onverwacht vertrek
ook geschikt om er een zaak in uit te
oefenen, in de Weverstraat, thans bewoond
door den heer Wolters, kleermaker.
Te bevragen by D. SCHUMAKER.
Horlogemaker. Goudsmid
Werkplaats Warmoesstraat, den Burg,
RUIME KEUZE
Sclierp concurreerende prijzen.
Aanbevelend,
Vrij naar 'tFransch door A, B.
5.)
Zij had echter hare bezittingen aldaar
verloren en zou in haar oude vaderland
slechts bloedverwanten hebben teruggevon
den op wier genegenheid zij niet rekenen
kon. In dien tijd kwam luitenant Parker
bij zijne moeder terug. Hij vond er juf
frouw de Castres, die hij slechts als kind
had gekend en door wier schoonheid hij
thans getroffen werd. Marie was waarlijk
mooi te noemen zonder nu aanspraafc te
kunnen maken op volmaakte schoonheid.
De jonge luitenant kon haar niet zien
zonder zich tot haar aangetrokken te ge
voelen en een hartstocht willende vermij
den, die hem wel eens te sterk worden
kon, besloot hij zich niet langer elk oogen-
blik aan gevaar bloot te stellen, door zoo
voortdurend in de nabijheid van jnffr. de
Castres te leven. Hij nam daarom het
besluit zijn huis in de Nieuwstraat te gaan
bewonen en daardoor aan de verleiding
te ontsnappen. Hoe vrijzinnig overigens
de luitenant ook was, toch ontsnapte hij
niet geheel en al aan de vooroordeelen
van zijn tijd. Eene Franr;aise te huwen,
dat zou zijn zich blootstellen aan bet go-
vaar een deel der liefde van het oude
Engeland verliezen, het was een vernede
ring, ja, bijna een overloopen.
Mr Parker had niets te verwijten aan
juffrouw de Castres, noch hare afkomst,
die meer aristocratisch was dan de zijne,
noch haar uitmuntend karakter, noch haar
Verkrijgbaar by
onze zoo eunstig bekende fijne BOTER-
DRAB 3ELK0EKEN. Luxe verpakking.
Prachtig cadeau. Aanbevelend,
J. C. REI'KO, Banketbakker,
Hofleverancier. Workum.
groote verstandelijke ontwikkeling. Haar
gemis aan fortuin hield hem niet in het
minst terug, maar zij was eene Franr;aise.
Door haar te huwen zou hij zijn nationa
liteitsgevoel kwetsen en mogelijk ook dalen
in de achting van admiraal Nelson; een
marine-officier is altijd bevreesd voor zulk
een ongeluk.
Mr James Parker had echter een zeer
verkeerden weg ingeslagen om een jonge
dame te vergeten; als men dat wil moet
men niet gaan wonen in een huis, dat zij
juist verlaten heelt en waarin dus tal van
herinneringen zijn verbonden. En in het
buis in de Nieuwstraat herinnerde alles
aan Marie de Castres.
Toen hij bemerkte, dat zijn liefde door
al die herinneringen nog grooter werd in
plaats van te verminderen, wilde hij zich
in een ander deel van Londen vestigen.
Toen was het, dat de dienaren van kapi
tein Blackheath zijn huis aanvielen. De
luitenant meende dat hij voor zulk een
tegenpartij niet het veld moest ruimeD, hij
bleef dus, maar meende het niet meer dan
een staaltje van zijn plicht Gower schade
loos te stellen voor de schade door zijne
kogels aangericht en verder een voorzorg
te nemen, die, naar hij meende, hem voor
verder gevaar behoedde.
De engelsche pers begon in dien tijd al
eenigen invloed te krijgen. Vooral de bladen,
eens per week op Zaterdagavond verschij
nende en een kort manr nauwkeurig ver
slag bevattende van de belaogrijkBto ge
b 'urtenissen gedurende de aigeloopen week
waren zeer in trok en werden Zondags,
wanneer alle werkzaamheden stilstonden,
druk gelezen.
beveelt zich beleefd aan voor de levering van
Aanbevelend,
Mr Parker deed nu in een dier bladen
het volgende opnemen
Mijnheer de luitenant Parker waarschuwt
de eerlijke lieden, die des nachts zijn huis
in de Nieuwstraat willen bezoeken, dat dit
huis uiets bevat, dat waard is te worden
roeegenomen, men vindt er geen kostbare
meubelen, geen schilderstukken van grooto
meesters. Alles te zamen genomen zijn
de meubelen misschien een 20 a 30 guinjes
waard. De eerlijke lieden die de nacht
rust verstoren zouden van mr Parker,
zouden dus hun tijd vermorsen, zelis al
slaagden zij er in bij hem in te breken.
Het is waar, mr Parker is rijk, doch zijn
fortuin bestaat in hoofdzaak uit landerijen.
Zijn portefeuille bevat slechts het noodige
om er een maand mede rond to komen en
dat is niet veel. Mr Parker kent de lieden
tot wie deze waarschuwing gericht wordt,
goed genoeg, om te weten, dat zij haar
naar waarde zullen schatten.
Verder voegt hij er nog aan toe, dat hij
heeft aangekocht do beroemde „Tom", de
allergevaarlijkste bulhond van Smitbfield.
Het blad, waarin dit bericht voorkwam,
was er een dat zich ia het bijzonder met
de belangen der edolon bezighield en ook
juist daarom door dieven word gelezen,
aangezien zij er door op do hoogte bloven
van de toestanden van hen, die zij tot hun
slachtoffers zouden kunnen kiezen.
Mevrouw Parker, een vrouw van om-
stroclcs 65 jaar, opgewekt en vroolijk van
aard, waardoor zij haar Frunsche afkomst
eer aandeed, zat in haar huiskamer met
Marie-de Castres naast zich en laB haar
courant.
Wat drommel, riep zij eonsklaps uit,
terwijl zij het nieuwsblad op den grond
wierp, daar heeft dat akelige blad het zoo
waar over mijn zoon James.
Gaat luitenant Parker Engeland nog
verlaten, vroeg juffrouw do Castres, ter
wijl haar wangen die anders bleek waren
eensklaps rood gekleurd werden.
Me dunkt, dat ge wel gewoon James
zoudt- kunnen zeggen, merkte mevrouw
Parker op. Mijn zoon is uw broeder, uw
vriend, laat als ge van hem spreekt, die
koele deltighoid, die vormen toch weg
de luitenantluitenant Parkor
Zeg James als 't u belieft.
Voordat Marie nog had kunnen antwoor
den op deze recht vriendelijke opmerking,
verscheen er een bediende, welke vroeg
of mevrouw Parker haar boer uit Sussex,
Tony Morioe wenschte te ontvangoD,
De landerijen in Sussex behoorden na
den dood van zijn vader aan Jamos, maar
omdat deze zoo dikwijls afwezig was, liot
hij de administratie maar aan zijn moeder
over.
Laat hem maar hinnon komen, zei
mevrouw Parker.
Een man met gebogen rug en mot een
gerimpeld gelaat en lange grijzo haren, die
hem op de schouders violen, trad do kamer
binnen. Hij was gokloed in een lange
grijze jas en leunde op eon grooto stok.
Do man naderde, terwijl hij verlegen
rondom zich koek on bleef onbewegelijk
midden in do kamer staan.
Ho, horiep movrouw Parker uit,
dat is Tony niet, Tony die vroolijke gast,
do lieveling van allo jonge meiejos uit
Sussex.
Wordt vervolgd)
