<3aarèenmarfit dllfimaar. Zenuwzwakte. c Ttaarc Tersc Hallo Toch doorgaan. Vulpen-Inkt cTjoeli/tandei ^arRsira&i Boekwerken, TIJDSCHRIFTEN en COURANTEN, plaatsing van Advertentiën JIJT Burgemeester van Alkmaar .HST op ZONDAG 4 SEPTEMBER 1910. GEEN OPSLAG. Vette- of Speklappen. 372 ct. p. pond. Alkmaarsche Stoomsteenhoiwerij. LAÜTGEVELD DE R00IJ- Retours 1ste Klasse 1,25. 2de Klasse f 1,-. Twaalf Oogen. In de eerste 6 weken nog niet. G. VISSER, Spekslager. Plantgoed van Talpen, Spoorboekje „Nationaal". idem met tarieven. Rredée'S Reisboekje voor Nederland. 10 GENTS. der Heerenkleeding. Houthandel J- JAC. MB. Groote voorraad Houtwaren. Voor de levering van Vertrek Oudeschild, 7 uur voormiddag. Vertrek Terschelling, 4 uur namiddag. FEUILLETON, SCHRIJFBEHOEFTEN en KANTOORBENOODIGDHEDEN Ter gelegenheid van de Alkmaarsche [Paarden markt zal ZONDAG 4 SEPT. de veeboot varen van Texel naar .Alkmaar. Vertrek 's morgens 8 uur uit de haven. Het S.s. „De Dageraad" van T.E.S.O. zal bij voldoende deelname en bij gunstig weer een reis maken naar Terschelling en terug op Zondag 4 September a. s. Dnnr der reis plm 3Vs uur. Indien wegens te weinig deelname deze reis NIET doorgaat zal zulks Zaterdag 3 September per advertentie worden bekend gemaakt; Gewone prijzen. Boekh. Parkstraat. LENGHAÜS. Verkrijgbaar Boekhandel Parkstraat zoomede voor de in alle Dag- en Weekbladen, blijven wij ons beleefd aanbevelen. steeds voorbanden. T f C. KUIJPER Cz. Informatien bij de Agenten: H HAAKMAN. tnrm.»»iKVyynmiimT^v^VffT7T:- A>-v - - w Tllrr, Zenuwzwakte is de kwaal van de twintigste eeuw. Door zenuwzwakte overspanning en uitputting leiden honderden en duizenden een verdrietig en ongelukkig leven. Wanneer gij lijdt aan zenuwzwakte en gij wilt er stellig en spoedig van verlost wezen, probeer dan de Sangninoseeiken dag twee eetlepels Sanguinose zullen U zéér spoedig beginnen te helpen, en wanneer gij volhoudt dan wordt Uw lijden geheel overwonnen. Neemt er de proet van! SaDgninnse is voorhanden bij alle eerste apothekers en drogisten. SANGUINOSE kost por flac. t 1.50; 6 flac. f 8.12 flac. f 15. Wacht u voor namaak. VAN DAM Co. Den Haag. Te Oosterend bij P. Dros Gz., Oudeschild Joh. P. Dros, den Burg T. Buijs, drogist, en I. Moerbeek. Zij die van deze reisgelegenheid wenschen gebruik te maken, worden verzocht daarvan voor VRIJDAG 2 SEPTEMBER opgave te doen, met vermelding van aantal plaatsen, aan den Directer» van T.E.S.O. te OUDESCHILD. Beperkt aantal plaatsen disponibel. „Is u iets onaangenaams overkomen, mijnheer Trotha?* vroeg het jonge, aardige vrouwtje, toen haar geleider met een ern stiger gezicht dan anders rondliep: „u ziet er zoo ontstemd uit", De toegesprokene zuchtte en zijn oogen een paar vroolijke bruine oogen, die zoo ondeugend de wereld inkeken, dat men daarbij de grijze haren van den eigenaar vergat trachtten een bedroetde uitdruk king te krijgen, wat echter, eerlijk gezegd, niet goedgelukte. Mijnheer Trotha zuchtte. „U hebt goed gezien. Ik ben ontstemd, ja, ik ben bedroefd. Een gebeurtenis van vanochtend, neen, een gebeurtenis kan men het eigenlijk niet noemen een ont moeting, een eenvoudige ontmoeting met een man, die eens mijn beste vriend was, en die mij nu voorbijliep zonder me te groeten is de oorzaak van mijn slechte luim". „U is te week, te veel stemmingsmensch", troostte het jonge vrouwtje. „Wie laat zich nu door zoo iets den dag bederven. Vriend schap verdwijnt, en als zij in onverschillig heid is veranderd, is het beter dan dat zij in haat is overgegaan. En als er iemand is, die in de gelukkige omstandigheid verkeert een vriend te kunnen verliezen, bent u het mijnheer Trotha, omdat u vrienden in menigte heeft". Trotha dankte voor het compliment. „Maar", zeide hij, „de oorzaken liggen hier dieper. Ik ben nl. medeschuldig ik ge voel mij ten minste zoo aan doze ver storing van eeD oude vriendschap; wat meer is, ik gevoel mij schuldig aan het levenslange ongeluk van mijn vroegeren vriend. Dat is een heele geschiedenis en als ze u niet te lang wordt, wil ik ze wel vertellen. Frits Menger en ik waren vrienden; op school reeds waren we altijd te zamen ge weest en later, toen onze wegen uit elkaar liepen, bleven we toch in trouwe vriend schap vereenigd. Maar de slang loert onder de rozen. In ons geval heette zij Ida en zij was een beeldschoon meisje metroode lip pen en kokette oogen, waarop wij beiden verliefd werden. Ik sla de wordingsgeschie denis van die liefde over en neem den draad van mijn verhaal weer op bij den beteekenisvollen dag, toen Frits, na langen tijd afwezig geweest te zijn, op een morgen in mijn kamer verscheen, zich, zooals hij dat vroeger steeds deed. op de sofa uit strekte, een van mijn sigaren aanstak en den rook zonder een woord te zeggen in de lucht blies. Ik wachtte op hetgeen hij wel te zeggen zou hebben, want ik was er zeker van, dat hij met een bepaald doel gekomen was en ik voelde, dat zijn komst op een of andare manier samenhing met de zwarte Ida. Eindelijk begon hij: Zoo kan en mag het tusschen ons beiden niet langer gaan. De vervreemding mag niet verder gaan. Waarom dat geheim zinnige, onwaardige spel tusschen twee menscben, die elkaar zoo goed kennen als wij beiden? Daarom, kort en goed, ik ben beslo'en om de hand van Ida te vragen! Ik ben tot hetzelfde besluit gekomen, gaf ik ten antwoord. Hij knikte zwaarmoedig. Dat antwoord had ik verwacht. En omdat Ida maar één van ons beiden kan trouwen, zoo scheiden zich hier onze wegen en wij, de beste vrienden, worden onverschilligen, misschien zelfs vijanden. Nooit, riep ik uit en strekte mijn rech terband uit. Wij drukten elkaar de hand, het was een stille belofte vrienden te blij ven, ondanks alles. Na een oogenblik stilte begon bij weer. Toch zullen we niet do oude blijven, tenzijKijk eens hier, Karei, we hebben de beste voornemens, om onze vriendschap Aanbevelend, TE KOOP per H.L. zuiver gegarandeerd, a contant tegen uiterst billijke prijzen. Aanbevelend, JOH. C. BEUHER, Flora—Texel. Niettegenstaande alle goederen in prija vorhoogen, blijven wij steeds coneurreereu met het leveren en maken Keizerstr. 62, Helder. Oosterend. Texel. Denk er aan dat steeds goederen te verven worden aangenomen. Scherp concurreerende prijzen. Groote W. F. STOEL A ZOON voor- trouw te blijven, maar zeg nu zelf eens, jij, die de menschelijk natuur evengoed kent als ik, of dat wel mogelijke is, als wij beiden om een meisje heen zwerven, als we dagelijks, ja elk uur elkanders doen en laten beloeren en by ieder lachje, bij elk vriendelijk woord, dat „zij* den ander gunt, ijverzuchtig zullen worden. Ondanks alle goede voornemens moet een vervreem ding, een vijandschap tusschen ons groeien. Ik voelde, dat hij gelijk had. Maar hoe dat te voorkomen Ik wist er geen raad op. Want van het meisje afzien, daartoe was ik niet in staat en natuurlijk was ik ook niet zoo gek dat offer van hem te ver langen. Ten slotte deed hij een voorstel, om daardoor onze vriendschap te kunnen behouden. Kijk eens Karei, zei hij, ik meen, dat een groot verdriet veel vlugger te over winnen is dan een lange, folterende reeks van speldeprikken. Daarom moet één van ons beiden, om der wille van onze vriend schap, van de mededinging uitgesloten worden. Het beste is, dat hij, dien het treft, eenigen tijd het land uitgaat. Komt hij terug en vindt hij haar als vrouw van zijn vriend, dan staat hij voor een afgedane zaak en heeft hij ook den tijd gehad om over de ellende heen te komen. Zoo voor komen wy een breuk tusschen ons. Ik gat hem gelijk. Maar hoe uit te maken wie de ongelukkige zou zijn PHet natuurlijkste zou zijn geweest het meisje zelf uitspraak te laten doen. Maar Erits merkte terecht op, dat zij waarschijnlijk zou antwoorden, dat zij onB eersl nader zou moeten leeren kennen, vóór zij kon kiezen, en dan was zeer zeker datgene onvermijdelijk, wat wij voorkomen wilden. En als zij zelf reeds heimelijk gekozon heeft, wat ik echter niet geloof, zeide mijn vriend, en den een boveD den ander ver kiest, dan zou dezo omstandigheid het hart van den afgewezene vergiftigen, wat voor komen wordt als we bot toeval, of als je het zoo noemen wilt, het noodlot, laten beslissen. Mij goed, maar hoe Het „hoe" is mo onverschillig. Heb je niot een spel kaarten? Neen? Nu, dan dobbelsteenen Mooi. We gooien erom. Jij, als oudste, eerst. Wie de hoogste oogen gooit is overwinnaar en mag verder naar Ida's hand dingen. De ander moet zich op zijn eerewoord verplichten deetad te verlaten. Begrepen Ik vond het best en we gaven er ons eerewoord op, dat we ons aan de afspraak zouden houden. Ik wierp het eerst en,ik geef toe, dat ik nooit in mijn leven opge wondenor was dan op het oogenblik, dat de beide dobbelsteenen in het waterglas - onzen geïmproviseerden beker klapper den en daarna op tafel rolden. Ik had elt geworpentwaalf was het hoogste getal. Mijn overwinning was zoo goed als zoker. Frits sprong op, greep naar zijn hoed en En toch is'uw vriendschap verbroken? vroeg het jonge vrouwtje. Trotha knikte melancholiek. Ondanks alles. Wat geven allo beschouwingen? Toen do beslissing gevallen was, kwam het anders uit. Frits kon mo mijn geluk kigen worp niet vergeven en is nog thans boos op mij. Kijk, daar komt hy juist aan, aan den overkant, terwijl hij mij zeer goed ziet. Zoo, dus dat is hij. Die magere beer met die dikke dame aan den arm Trotha zuchtte, Schoonheid ia vergan kelijk. Wie zou het dat oude, dikko mensch aanzien, dat ooit om haar twee bübte vrien den uiteengingen? Ja, ja, die durne isde schoono Ida, waarvan ik u vertelde. liet jonge vrouwtje zette groote oogen op. Ja, inaar nu begrijp ik er niots van. U zeide toch, dat u elf geworpen h.idc, de gelukkige worp Jawol, maar Frits wierp daarna twaalf on word haar man. Begrijpt u nu waarom ik mijn worp gelukkig noom en waarom hij mij mijn geluk niet kan vergeven. („Zondagbl. L.D.")

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1910 | | pagina 4