<3aarèenmarfit dllfimaar.
Zenuwzwakte.
c Ttaarc Tersc
Hallo
Toch doorgaan.
Vulpen-Inkt
cTjoeli/tandei ^arRsira&i
Boekwerken,
TIJDSCHRIFTEN en COURANTEN,
plaatsing van Advertentiën
JIJT Burgemeester van Alkmaar .HST
op ZONDAG 4 SEPTEMBER 1910.
GEEN OPSLAG.
Vette- of Speklappen. 372 ct. p. pond.
Alkmaarsche Stoomsteenhoiwerij.
LAÜTGEVELD DE R00IJ-
Retours 1ste Klasse 1,25. 2de Klasse f 1,-.
Twaalf Oogen.
In de eerste 6 weken nog niet.
G. VISSER, Spekslager.
Plantgoed van Talpen,
Spoorboekje „Nationaal".
idem met tarieven.
Rredée'S Reisboekje
voor Nederland.
10 GENTS.
der Heerenkleeding.
Houthandel J- JAC. MB.
Groote voorraad Houtwaren.
Voor de levering van
Vertrek Oudeschild, 7 uur voormiddag.
Vertrek Terschelling, 4 uur namiddag.
FEUILLETON,
SCHRIJFBEHOEFTEN en
KANTOORBENOODIGDHEDEN
Ter gelegenheid van de Alkmaarsche [Paarden
markt zal ZONDAG 4 SEPT. de veeboot
varen van Texel naar .Alkmaar. Vertrek 's morgens
8 uur uit de haven.
Het S.s. „De Dageraad" van T.E.S.O.
zal bij voldoende deelname en bij
gunstig weer een reis maken naar
Terschelling en terug op Zondag 4 September a. s.
Dnnr der reis plm 3Vs uur.
Indien wegens te weinig deelname deze reis NIET doorgaat zal
zulks Zaterdag 3 September per advertentie worden bekend gemaakt;
Gewone prijzen.
Boekh. Parkstraat.
LENGHAÜS.
Verkrijgbaar Boekhandel Parkstraat
zoomede voor de
in alle Dag- en Weekbladen, blijven wij ons beleefd
aanbevelen.
steeds voorbanden.
T f C. KUIJPER Cz.
Informatien bij de Agenten: H HAAKMAN.
tnrm.»»iKVyynmiimT^v^VffT7T:- A>-v - - w Tllrr,
Zenuwzwakte is de kwaal van de twintigste eeuw. Door zenuwzwakte
overspanning en uitputting leiden honderden en duizenden een verdrietig en
ongelukkig leven.
Wanneer gij lijdt aan zenuwzwakte en gij wilt er stellig en spoedig
van verlost wezen, probeer dan de Sangninoseeiken dag twee eetlepels
Sanguinose zullen U zéér spoedig beginnen te helpen, en wanneer gij volhoudt
dan wordt Uw lijden geheel overwonnen. Neemt er de proet van!
SaDgninnse is voorhanden bij alle eerste apothekers en drogisten.
SANGUINOSE kost por flac. t 1.50; 6 flac. f 8.12 flac. f 15.
Wacht u voor namaak.
VAN DAM Co. Den Haag.
Te Oosterend bij P. Dros Gz., Oudeschild Joh. P. Dros,
den Burg T. Buijs, drogist, en I. Moerbeek.
Zij die van deze reisgelegenheid wenschen gebruik te maken, worden verzocht
daarvan voor VRIJDAG 2 SEPTEMBER opgave te doen, met vermelding van aantal
plaatsen, aan den Directer» van T.E.S.O. te OUDESCHILD.
Beperkt aantal plaatsen disponibel.
„Is u iets onaangenaams overkomen,
mijnheer Trotha?* vroeg het jonge, aardige
vrouwtje, toen haar geleider met een ern
stiger gezicht dan anders rondliep: „u ziet
er zoo ontstemd uit",
De toegesprokene zuchtte en zijn oogen
een paar vroolijke bruine oogen, die zoo
ondeugend de wereld inkeken, dat men
daarbij de grijze haren van den eigenaar
vergat trachtten een bedroetde uitdruk
king te krijgen, wat echter, eerlijk gezegd,
niet goedgelukte. Mijnheer Trotha zuchtte.
„U hebt goed gezien. Ik ben ontstemd,
ja, ik ben bedroefd. Een gebeurtenis van
vanochtend, neen, een gebeurtenis kan
men het eigenlijk niet noemen een ont
moeting, een eenvoudige ontmoeting met
een man, die eens mijn beste vriend was,
en die mij nu voorbijliep zonder me te groeten
is de oorzaak van mijn slechte luim".
„U is te week, te veel stemmingsmensch",
troostte het jonge vrouwtje. „Wie laat zich
nu door zoo iets den dag bederven. Vriend
schap verdwijnt, en als zij in onverschillig
heid is veranderd, is het beter dan dat zij
in haat is overgegaan. En als er iemand is,
die in de gelukkige omstandigheid verkeert
een vriend te kunnen verliezen, bent u het
mijnheer Trotha, omdat u vrienden in
menigte heeft".
Trotha dankte voor het compliment.
„Maar", zeide hij, „de oorzaken liggen hier
dieper. Ik ben nl. medeschuldig ik ge
voel mij ten minste zoo aan doze ver
storing van eeD oude vriendschap; wat
meer is, ik gevoel mij schuldig aan het
levenslange ongeluk van mijn vroegeren
vriend. Dat is een heele geschiedenis en
als ze u niet te lang wordt, wil ik ze
wel vertellen.
Frits Menger en ik waren vrienden; op
school reeds waren we altijd te zamen ge
weest en later, toen onze wegen uit elkaar
liepen, bleven we toch in trouwe vriend
schap vereenigd. Maar de slang loert onder
de rozen. In ons geval heette zij Ida en zij
was een beeldschoon meisje metroode lip
pen en kokette oogen, waarop wij beiden
verliefd werden. Ik sla de wordingsgeschie
denis van die liefde over en neem den
draad van mijn verhaal weer op bij den
beteekenisvollen dag, toen Frits, na langen
tijd afwezig geweest te zijn, op een morgen
in mijn kamer verscheen, zich, zooals hij
dat vroeger steeds deed. op de sofa uit
strekte, een van mijn sigaren aanstak en
den rook zonder een woord te zeggen in
de lucht blies.
Ik wachtte op hetgeen hij wel te zeggen
zou hebben, want ik was er zeker van,
dat hij met een bepaald doel gekomen was
en ik voelde, dat zijn komst op een of
andare manier samenhing met de zwarte
Ida. Eindelijk begon hij:
Zoo kan en mag het tusschen ons beiden
niet langer gaan. De vervreemding mag
niet verder gaan. Waarom dat geheim
zinnige, onwaardige spel tusschen twee
menscben, die elkaar zoo goed kennen als
wij beiden? Daarom, kort en goed, ik ben
beslo'en om de hand van Ida te vragen!
Ik ben tot hetzelfde besluit gekomen,
gaf ik ten antwoord.
Hij knikte zwaarmoedig. Dat antwoord
had ik verwacht. En omdat Ida maar één
van ons beiden kan trouwen, zoo scheiden
zich hier onze wegen en wij, de beste
vrienden, worden onverschilligen, misschien
zelfs vijanden.
Nooit, riep ik uit en strekte mijn rech
terband uit. Wij drukten elkaar de hand,
het was een stille belofte vrienden te blij
ven, ondanks alles. Na een oogenblik stilte
begon bij weer.
Toch zullen we niet do oude blijven,
tenzijKijk eens hier, Karei, we hebben
de beste voornemens, om onze vriendschap
Aanbevelend,
TE KOOP
per H.L. zuiver gegarandeerd, a contant
tegen uiterst billijke prijzen.
Aanbevelend,
JOH. C. BEUHER, Flora—Texel.
Niettegenstaande alle goederen in prija
vorhoogen, blijven wij steeds coneurreereu
met het leveren en maken
Keizerstr. 62, Helder. Oosterend. Texel.
Denk er aan dat steeds goederen te
verven worden aangenomen.
Scherp concurreerende prijzen.
Groote
W. F. STOEL A ZOON
voor-
trouw te blijven, maar zeg nu zelf eens,
jij, die de menschelijk natuur evengoed
kent als ik, of dat wel mogelijke is, als wij
beiden om een meisje heen zwerven, als
we dagelijks, ja elk uur elkanders doen
en laten beloeren en by ieder lachje, bij
elk vriendelijk woord, dat „zij* den ander
gunt, ijverzuchtig zullen worden. Ondanks
alle goede voornemens moet een vervreem
ding, een vijandschap tusschen ons groeien.
Ik voelde, dat hij gelijk had. Maar hoe
dat te voorkomen Ik wist er geen raad
op. Want van het meisje afzien, daartoe
was ik niet in staat en natuurlijk was ik
ook niet zoo gek dat offer van hem te ver
langen. Ten slotte deed hij een voorstel,
om daardoor onze vriendschap te kunnen
behouden.
Kijk eens Karei, zei hij, ik meen, dat
een groot verdriet veel vlugger te over
winnen is dan een lange, folterende reeks
van speldeprikken. Daarom moet één van
ons beiden, om der wille van onze vriend
schap, van de mededinging uitgesloten
worden. Het beste is, dat hij, dien het
treft, eenigen tijd het land uitgaat. Komt
hij terug en vindt hij haar als vrouw van
zijn vriend, dan staat hij voor een afgedane
zaak en heeft hij ook den tijd gehad om
over de ellende heen te komen. Zoo voor
komen wy een breuk tusschen ons.
Ik gat hem gelijk. Maar hoe uit te
maken wie de ongelukkige zou zijn PHet
natuurlijkste zou zijn geweest het meisje
zelf uitspraak te laten doen. Maar Erits
merkte terecht op, dat zij waarschijnlijk
zou antwoorden, dat zij onB eersl nader
zou moeten leeren kennen, vóór zij kon
kiezen, en dan was zeer zeker datgene
onvermijdelijk, wat wij voorkomen wilden.
En als zij zelf reeds heimelijk gekozon
heeft, wat ik echter niet geloof, zeide mijn
vriend, en den een boveD den ander ver
kiest, dan zou dezo omstandigheid het hart
van den afgewezene vergiftigen, wat voor
komen wordt als we bot toeval, of als je
het zoo noemen wilt, het noodlot, laten
beslissen.
Mij goed, maar hoe
Het „hoe" is mo onverschillig. Heb je
niot een spel kaarten? Neen? Nu, dan
dobbelsteenen Mooi. We gooien erom.
Jij, als oudste, eerst. Wie de hoogste
oogen gooit is overwinnaar en mag verder
naar Ida's hand dingen. De ander moet
zich op zijn eerewoord verplichten deetad
te verlaten. Begrepen
Ik vond het best en we gaven er ons
eerewoord op, dat we ons aan de afspraak
zouden houden. Ik wierp het eerst en,ik
geef toe, dat ik nooit in mijn leven opge
wondenor was dan op het oogenblik, dat
de beide dobbelsteenen in het waterglas -
onzen geïmproviseerden beker klapper
den en daarna op tafel rolden. Ik had elt
geworpentwaalf was het hoogste getal.
Mijn overwinning was zoo goed als zoker.
Frits sprong op, greep naar zijn hoed en
En toch is'uw vriendschap verbroken?
vroeg het jonge vrouwtje.
Trotha knikte melancholiek. Ondanks
alles. Wat geven allo beschouwingen?
Toen do beslissing gevallen was, kwam
het anders uit. Frits kon mo mijn geluk
kigen worp niet vergeven en is nog thans
boos op mij.
Kijk, daar komt hy juist aan, aan den
overkant, terwijl hij mij zeer goed ziet.
Zoo, dus dat is hij. Die magere beer
met die dikke dame aan den arm
Trotha zuchtte, Schoonheid ia vergan
kelijk. Wie zou het dat oude, dikko mensch
aanzien, dat ooit om haar twee bübte vrien
den uiteengingen? Ja, ja, die durne isde
schoono Ida, waarvan ik u vertelde.
liet jonge vrouwtje zette groote oogen op.
Ja, inaar nu begrijp ik er niots van. U
zeide toch, dat u elf geworpen h.idc, de
gelukkige worp
Jawol, maar Frits wierp daarna twaalf
on word haar man. Begrijpt u nu waarom
ik mijn worp gelukkig noom en waarom
hij mij mijn geluk niet kan vergeven.
(„Zondagbl. L.D.")