DAALDERS
<Meóaillonportretjes
KOOP
BUSSEN
gij betaalt minder,
5
ontvangt betere kwaliteit,
en een bus op den koop toe.
12 stuks voor 50 cents.
De Verloren Zoon.
EIVORMIGE BETONRIOLEN.
RONDE BETONRIOLEN met KRAGEN,
REGEN-, WEL- en BEERPUTTEN, enz. ens.
g
naar elke foto,
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
FEUILLETON.
Nathalie van Eschstrüth.
Vraagt uiterste prijzen.
Gevestigd te Oudeschild. GRIMIJSER.
Christelijke Bibliotheek.
EN HET WAS NACHT.
EEH HAHDVOL KOREH, ALIj&a H00G
WAS HIJ EEH DWAAS d°°'
h>
o
Slechts vijf gulden per jaar.
inplaats van losse cacao of poedercholade
Een bus van Vso kilo (Vs ons) kost slechts f -.10
(Vs pond)
-.80
1.50
80
Gf. F. CALLENBACH te NIJKEEK.
0
Ai
-ö
0
0
tr
h
Tf
pr
0
aq
BLOOK
CACAO
ff
33
tf
7io
(I
ff
-.18
J5
f9
7é
9f
-42Vï
ff
f9
ff
Vs
(i
V
ff
ff
f)
i
(2
ff
door
4.)
't Is toch vreemd dat de meeste musici
zich met hunne eigen composities te gronde
richten. Als ik nog denk aan dien armen
Bizet. Zoo jong gestorven en zoo talentvol.
Weet u mijn beate freule Mal wine, die
Novalla doet my altijd denken aan dien
Bizet. Ook in genre van muziek lijken
ze op elkaar. 't Is alsof ze hun
bartebloed in tonen omzetten en geven.
Lieye hemel, 't zou toch jammer zijn als
mijnheer Novalla met zijn eerste werk
tevens zjjn zwanenzang had gezongen.
Maar ik wil hopen dat onze dokter hem
er nog weer bovenop haalt, 't Was meer
dan tijd dat hij zich onder strenge behan
deling stelde.
Malwine had de spreekster aangezien
met wijdgeopende, starende oogen.
't Was haar op eens als beroerde een
koude hand haar hart.
Zij knikte slechts even en zei ternauwer
nood hoorbaar: Ja dat zou wel jammer zijn,
In de suite had Novalla intusschen de
lichten der piano uitgedaan en den stapel
muziek, waarmee een nichtje van hem was
komen aandragen, terzijde gelegd.
Ik ken mijne muziek van buiten en de
toetsen vind ik ook bij nacht, zei hij
schertsend.
Uit uw opera, Hellmutb. Toe de ro
mance en dat minnelied.
Hij knikte toestemmend. Als het gezel
schap daarmede tevreden is
Hij boog het matte bleeke hoofd een
oogenblik voorover en liet de handen
zacht preludeerend over de toetsen gaan.
Men kan hier beter hooren dan daar
binnen, zei de Majoors vrouw en leunde
met kennelijk genot achterover in den
leunstoel. Maar Malwine stond op, en
als door machtige kracht getrokken, ging
zij de suite in en zette zich, zonder dat
iemand haar hoorde, op een stoel die naast
de piano stond.
Novalla zag even tot haar op en zij las
in zijn blik wat hij wilde zeggen,
dat hare nabijheid hem lief was. Én het
anders zoo ernstige, koele onaandoenlijke
26-jange meisje voelde op eens dat haar
hart begon te kloppen, al sneller en sneller
zoo snel als nog nooit was gebeurd.
Toen klonken de liefelijkste tot het hart
sprekende melodiën, een stroom van tonen
aan de tooverwereld ontleend, zacht en
langzaam, als woudgefluister, zwellend als
de golven der zee en min-snakkend als de
stormen die het lenteleven op haar vleu
gelen dragen.
Malwine zat onbeweogelijk stil, zij luis
terde als in een droom, haar oog onafge
wend van het bleeke gelaat van den kun
stenaar. 't Was hem aan te zien, dat hij
gevoelde en geheel opging in wat hij speelde.
Warmrood kleurde zijne slapen, zijne oogen
lichtten, de haren golfden steeds sterker
over zijn parelend voorhoofd.
Hartebloed in tonen omgezet. Die uit
drukking kwam onwillekeurig Malwine in
de gedachten. Ja, dat is zijn hartebloed
dat hij geeft in muziek.
En hij zong met zoetvloeiende, halfluide
wonderlijk melodieuse stem.
Eigenaardige woorden bij eigenaardige
tonen eene wereld van gewaarwordingen
zoo vreemd en gevoelvol als Malwine ze
in haar kleurloos en stijf leven nog nooit
had gekend.
Vrouwe, verstaat ge,
Kunt ge met mij gevoelen
Wat bruischende drang
Wat god'lijk bewustzijn
In mijn binnenste gloeit?
Zyn stem werd voller bij iedere uiting;
als een vuurstroom baadde zij zich den
weg tot het hart van de hoorders, en zijne
gloedvolle oogen zagen op naar terzijde
waar Malwine zich bevond God in
den hemel! wat trof haar die blik.
Vrouwe, verstaat ge....
Sprak hij tot haar?tot haar alleen?
Plotseling ging haar eene trilling door
alle leden, zij voelt dat het bloed haar
opvliegt naar het hoofd. Ja, ja, zij
verstaat, zo begrijpt hem, en al is het, dat
zij zijne volle grootheid nog niet kan vatten,
zij zal het leeren, dat weet ze, dat gevoelt zo.
Schaduwen des doods omzweven mijn
[voorhoofd,
De schikgodin heeft den draad van mijn
[leven gevat I
Nog 66a enkele polsslag welt mij op uit
I [het harte
In volheid van liefde. Gij verhev'ne,
[gij reine,
Gij verhev'ne, gij reine
Van liefde tot u
Welk eene uitdrukking in zijn stem,
hoe sproken die tonen tot hot hart en
Een verhaal uit het jaar 1925 door GUY THORNE,
verscheen als VIJFDE of laatste groote boek van den dertienden jaargang
der Vereeniging Christelijke Bibliotheek.
Met dit boek werden aan de leden verzonden de groene boekjes
De leden hebben nu in dezen jaargang ontvangen:
Het licht der wereld. Groot prachtwerk met 29
roemde Meesters.
Het Uiiennest door WSchippers.
Van kracht tot kracht door Dr. J. R. Callenbach.
Een Wegbereider door A. van der Plier,
En het was nacht, door Guy Thorne, benevens de Scheurkalender
Eben-Haëzer en 6 groene boekjes.
Een gering getal complete ex. van den 13en jaargang, met uitzondering
van een paar der groene boekjes en den kalender, die uitverkocht zijn,
doch waarvoor dan iets anders in do plaats wordt gegeven, zijn thans nog
verkrijgbaar a f 5.zoo men de boeken ingenaaid of f 6.90, wanneer
inen de groote boeken gebonden verlangt.
Abonnementen op den 14en jaargang worden nu reeds aangenomen
door eiken soliden boekhandelaar en door den uitgever.
Het programma voor dien jaargang, dat weder uitmunt boven alle
vorige, wordt op aanvrage gratis toegezonden door den uitgever
CD
CD
O
A3
CD
CD
CD
-M
rH
H. W, S.
t
platen naar be-
CD
CD
CD
CD
c"h
O
CD
M*
brengen wie ze hooren in verrukking!
Schaduwen des doods omzweven mijn voorhoofd.
Malwine krimpt onwillekeurig ineen bij
die gedachte Zou dit waarlijk zijn zwanen
zang zijn Zij kan het zich niet ontveinzen
profetisch voorgevoelend is zijn zang,
zijn hartebloed gaf hij, zijn diepste, rijkste,
innigste levenskracht stortte hij uit in zijn
dicht, in z[jn zetting.
Zijn hartebloed uitgestort in de tonen
der muziek! Die woorden hangen haar in
nameloos wee.
Een storm van toejuichingen begroet
den zauger componist na een oogenblik
van ademloos zwijgen onder den geweldigen
indruk door hem gemaakt.
Ook Malwine heelt hem bedankt maar
eerst na alle anderen, toen hij bij baar
kwam en vroeg:
Zijt ook gij tevreden met wat ik gaf
Wat zo op zijne schertsende woorden
geantwoord heeft, weet ze zelve niet. Maar
hij heeft in hare oogen kunnen lezen wat
hare woorden misschien niet uitdrukten
want lang en zoekend zag hij daarin.
Ik zou u zoo gaarne iets uit mijn nieuwste
werk, dat ik onder handen heb, laten
hooren. Heelt u een enkel uur te missen
voor een rondreizenden zanger
Zij gat hem de stellige verzekering dat
hij bij hare ouders altijd hartelijk welkom
zou zijn en dat het haar eene groote
vreugde zou wezen als hij deed wat hij
zeide.
Kennelijk verheugd nam hij hare intro
ductie dankend aan, gaf haar de hand en
zeide: Ik zal 't doen en kom.
Daarna kwamen de oudere dames op
hem af. Men praatte nog wat en ten leste
ging ieder naar huis. 't Was de eerste
maal in haar leven dat Malwine, na „uit
geweest" te zijn ongaarne wegging.
HOOFDSTUK II.
't Was een zonderlinge nacht,
Malwine kou zich niet herinneren, dat
zij ooit in haar leven een nacht slapeloos
had doorgebracht, zeis niet gedurende de
weinige kinderziekten die zij had gehad.
Door te slapen wordt Malwino altijd
betor, had haar moeder vaak gezegd cn
vertelde dan ook vol trots allorlei anec
dotes omtrent den gezonden vasten slaap
harer dochter. En nu
Met de oogon wijd open, lag zij op haar
kussen en wachtte tot do vermoeidheid die
eindelijk zou sluiten.
Muar do vermoeidheid kwam niet. In
haar ooren klonk nog altijd muziek. Alle
melodieën die zij dien avond had gehoord,
namen de gedaanten aan van liefelijke
elfen, die in de meeste phantastiscbe rijen
dansend, om haar heen zich bewogen en
do gloeiend heete handen op haar voor
hoofd en hart legden, en met heur donkere
oogen haar toelachten, medelijdend, ge
lukkig en droevig alles dooreen.
Ook klonk een stem als een eoho van
zoetzaligen zang door de stilte van den
nacht, een stem aldoor herhalend .dezelfde
woorden zoo weemoedig klagelijk als het
lied van een stervende:
Schaduwen des doods omzweven mijn voorhoofd.
Als z[j dat hoorde, overviel haar huive
ring en beving en een pijn alsof het hart
haar zou breken van smart en heur hoold
in vuur was gedoopt.
En al sloot ze haar oogon, toch ziet ze
een matbleek gelaat, bezield door hoogeren
ernst en verheerlijkt als niet van deze
aarde, dat naar haar toegekeerd is en haar in
de ziel leest en vol onbeschrijfelijkeinDig-
heid zingt
„Vrouwe, verstaat ge P
Kunt ge met mij gevoelen,
Wat bruischende drang,
Wat god'lijk bewustzijn,
In mijn binnenste gloeit P"
Neen, nog kon ze het niet begrijpen.
Ze stond voor eon raadsel.
Do mannen, die zij tot hiertoe ontmoet
had, die verstond en begreep zij, want het
waren meest militairen als haar vader en
hem gelijk.
Belichaamd proza, practisch, oprecht tot
in de diepste schuilhoeken van hun hart,
dogelijk en onbevreesd, hard en veel-
eischend, zoowel voor zichzelf als ook
tegenover anderen menscben voor wier
nuchtoren scherpen blik alle fantasie
vluchtte en versmolt, die geen wiegelen op
de vleugeion der verbeelding, maaralleen
daden en nuchteren arbeid konden, wier
levenspoëzie was met trouwe plichts
betrachting in den echt te zijn verbondcD,
zich aan deze te wijden.
Welk een onderscheid tusschen baar
vader en Helmuth Novalla, den man van
het ideaal, den hoogepriester der kunst
bij de gratie der Muzen.
't Was Malwine, alsof ze, tot nu toe
blind, opeens ziende was geworden.
Wordt vervolgd.)
