'N°. 2398, Donderdag 22 September 1910. 24ste Jaargang Nieuws- en Advertentieblad. Binnenland* Van week tot week •oc i Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor de Bdkg 30 Cts. Franco per post door ge heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere landen met verhooging der porto's. COURANT. Advertentiën vóór 9 uur op den dag der uitgave Prijs der Advertentiën. Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Ct Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer. f. i)ll& O.K oeiw'2 an nsA ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Uitgevers LANQ-EVELD& DE ROOU, Parkstraat, Burg op Texel. 10—17 Sept. De hoofdstad des lands had in de afge- loopen week haar feestkleed aangetogen ter eere van de hooge gasten die ze in haar midden ontvangen mocht. Het Koninklijk Echtpaar had voor eenige dagen het lustslot „Het Loo" verlaten, om het Belgische Koningspaar bij zijn bezoek aan ons land te begroeten en gastvrijheid te bewijzen. Het volk van IJ en Amstel heeft bij deze gelegenheid opnieuw bewezen, dat het zoo groote eere op prijs weet te stellen. Het heeft de hoage gasten een geestdriftige ontvangst bereid en ze gedurende hun aanwezigheid in de hoofdstad met de blijken van hulde en genegenheid als overladen. Het officiëele bezoek van het Belgische Koningspaar gold als aan ons land gebracht en zeer terecht heeft onze vorstin daarop dan ook gewezen toen ze in haar toespraak tot Haar gasten zeide, zich te vleien, dat het bezoek niet alleen Haar persoon gold, maar ook den wensch om Haar land te komen zien en de uitstekende betrekkingen van goede nabuurschap nog te versterken. Waar de Amsterdamsche bevolking dan ook het Belgische Koningspaar geestdriftige toejuichingen zond, geschiedde zulks als in naam van het Nederlandsche volk. Dit bezoek kan ook inderdaad eenige nationale beteekenis niet ontzegd worden. Na een langen tijd van groote koelheid en wederzijdsche afgetrokkenheid iseen streven tot toenadering merkbaar. Inzonderheid in de beide laatste jaren is de verhouding minder koel, meer vriendschappelijk ge worden, dank zjj vooral het ijverig streven van de Nederlandsch Belgische commissie een streven dat zich richt op de economische belaDgen, die beide landen met elkander gemeen hebben. Ook van de Brusselsch6 tentoonstelling is een invloed ten goede uitgegaan en dit zal niet minder het geval worden van het bezoek van het jonge populaire Koningspaar, dat in zeer korten tijd ook hier meer sympathie heelt kunnen wekken dan Koning Leopold in zijn lang leven. Reeds voor de komst van do Belgische gasten had de pers zich bezig gehouden met de vraag in welke taal de toespraken zouden worüen gehouden. Vooral de Vlaam- sche pers had er nadruk op gelegd het op prijs te zullen stellen indien niet het Fransch maar het Nederlandsch de officiëele taal in dezen zou zjjn. Aan dien wensch kon echter niet geheel te gemoet worden gekomen, omdat het Fransch de taal is die het Nederlandsche hof bezigt bij het bezoek van vreemde vorsten. Bovendien Koning Albert regeert niet alleen .over Vlanien, maar ook over een groot aantal onderdanen die de Fransche taal spreken. Toch heeft men wel rekening gehouden met den wensch der Vlamen, in zoover althans dat do officiëele toespraak door den burgemeester der hoofdstad gehouden tot het Koninklijk Echtpaar bij zijn bezoek aan het stadhuis in het Hollandsch was gesteld en ook Koning Albert beantwoordde doze in onze taal. De wensch der Vlamen is intusschen wel to billijken. Ouzo taalverwante broeders in het Noorden van België hebben een harden strijd voor hun taal te voerou. Lange jaren heeft men in de toonaangevende kringen in België geen rekening met die wenschen gehouden, doch in de laatste jaren is dit zeer veranderd. Het Vlaamsch, dat in veel met ons Hollandsch overeen komt, wordt meer en meer ook als .officiëele taal erkend. Het strekt de Vlamen dan ook tot vreugde dat hun Koning het Vlaamsch evengoed en even gaarne spreekt als het Fransch. —o—o o Zooals men weet is het bij onze Ooste lijke buren op politiek gebied niet al te pluis. Het woelt en gist in de vrijzinnige partijen sedert de conservatieven met het Centrum de vredespijp gerookt hebben en een politiek zijn gaan volgen, die in breede kringen ontstemming heeft gewekt. Allerlei geruchten werden in den laatsten tijd ge hoord, allerlei voorspellingen gedaan. De een kondigde aan dat de niet-conservatieve liberale partijen met de socialisten den strijd tegeh het blauw-zwarte blok zouden aanbinden, een ander voorspelde dat de nationaal-liberalen, die tussehen vooruit strevend en conservatief in staan, eigenlijk een weinig naar conservatieven kant overhellen, het blok zouden versterken indien hun wat concessies zouden worden gedaan, en een derde beweerde weer wat anders. Tot nog toe bleef er op het politiek terrein nog vrij groote onzekerheid heer- scheD. Waarschijnlijk vond dit mede zijn oorzaak in het feit, dat nog maar steeds de regeering in gebreke bleef met een verkiezingsleuze voor den dag te komen, wat aanleiding tot allerlei gissingen gaf. Gezien de volgzaamheid van Von Bethmann Hollweg dacht menigeen, dat de regeering in broederlijke eensgezindheid met het blauwzwarte blok zou optrekken. Later echter, na de Koningsbergsche redevoering verwachtte men een oproep om zich te vereenigen ter bestrijding van den rooden draak, het socialisme. En zoo bleef men gissen. In de afgeloopen week bracht de „Frank- forter Zeitung" echter het bericht dat de kanselier met zijn verkieziugsleuze gereed was. Het bericht verwekte nogal opzien vooral door zijn inhoud. Daaruit bleek toch, dat Von Bethmann zich onlangs in een kring van bevriende politici zou hebben uitgelaten, dat bij de a.s. Rijksverkiezingen „alle positief voort brengende standen" zich moesten ver eenigen onder den strijdroep „onze bescherm de handelspolitiek is in gevaar" of anders gezegd: „Bescherming van den nationalen arbeid". De rijkskanselier dacht in dit protectie teeken te zullen overwinnen, mede omdat in geheel Duitschland een algemeenc geestdrift voor de strijdleuze zou ontstaan. Nu is de groote vraag echter of het bericht van het Frankforter blad, dat tot de gezaghebbende vrijzinnige bladen behoort juist is omdat al dadelijk de „Küln. Zeit. met eeD vrij besliste tegenspraak kwam en andere bladen eveneens de juistheid van het bericht in twijfel trekken. Toch heeft de Duitsch6 pers over deze z.g. verkiezingsleuze al dadelijk lange beschouwingen ten beste gegeven. Veel instemming mocht de leuze niet vinden, behalve dan bij de agrariërs, die op en de op protectionisten zijn. Of de groote massa, die maar al te zeer de „zegeningen" van de protectie in den vorm van schrikbarend hooge prijzen voor levensmiddelen etc. van nabij bezit zoo geestdriftig zich om het regeeringsvaandel zullen scharen gesteld dat het bericht in de „Frankf. Zeit." juist is moet worden betwijfeld. Integendeel, aaugeuomen moet worden dat de massa dien kant niet uit zal gaan. Misschien zou de kanselier de nationaal-liberalen, waartoe de meeste Westfaalsohe groot-industrieelen behooren tot het blauw-zwarte blokkunncnoverhalen, doch daartegenover zou staan, winste der sociaal-democraten. Inmiddels moet de juistheid van het Frankforter bericht nog blijken. —o—o—o Er was nog een andere aangelegenheid, die in de afgeloopen week nogal de aandacht der Duitsche pers in beslag nam. We bedoelen het voortdurend stijgen der vleesch- prijzen. Ook ten onzent kunnen we er al zoo'n beetje over de onaangenaamheden van de duurte van het vleesch meepraten, doch we hebben nog niets te klagen als we naar onze Duitsche buren zieD. De vleeschprijzen zijn daar in den laatsten tijd onheilspellend gestegen en de vrees is niet ongegrond, dat aan de stijging nog geen eind is ge-, komen. Deze vleeschduurte moet in de allereerste plaats toegeschreven worden aan de haast krampachtige bescherming der Duitsche veeteelt. Den invoer van buitenlandsch vee worden allerlei moeilijkheden in den weg gelegd en bovendien worden daarbij hooge invoerrechten geheven. De vleeschnood is thans zoo groot, dat de kleine burgerstand er niet aan denken kan zich de weelde van een goede vleesch- schotel te veroorlooven. Dat dan ook alom de klachten gehoord worden ligt voor de hand. Tal van protestvergaderingen worden overal gehouden en daarop wordt met cijfers aangetoond, dat de Duitsche vee stapel niet in staat is in de vl6esehbehoefte van het rijk te voorzien en dat het ont stane vleeschgebrek kunstmatig wordt gehandhaafd door de maatregelen bij de grenzeD. Luide protesteert men er tegen dat de boerenstand ten koste van de groote massa bevoordeeld wordt. Niet alleen in de vergaderingen der socialisten spreekt men zoo, doch ook in andere. Ook ver schillende gemeentebesturen achtten het hun taak de regeering te wijzen op de noodzakelijkheid om de grenzen te openen. Tot nog toe waren die roepstemmen evenwel alle als die eens roependen in de woestijn. De regeering doet niets om aan den toestand een einde te maken. Ze ver klaarde dat van een gebrek aan vee niet gesproken kon worden en tevens dat de prijs verhooging van het vleesch niet zoo reusachtig groot is in vergelijking met algemeene economische conjunctuur. Ep komt dus nog geen verandering, wat hetzelfde beteekent als: toeneming der ontevredenheid en dit weer op zijn beurt: koren op den molen van het socialisme. o o—o— Niet alleen in Duitschland, doch ook in Oosteurijk wordt geklaagd over de hoog* veeprijzen. DeOostenrijksche regeering ho udt zich evenwel niet doof voor de klachten en vergemakkelijkte den invoer van buiten reeds wat. In Frankrijk van 't zelfde laken een paki Ook daar zijn de vleeschprijzen abnormaal hoog en ook daar kwamen in den laatsten tijd de klachten los. De regeering toonde zich echter tot hulp bereid. Zij is van oordcel dat de schuld in de eerste plaats bij de slagers ligt, die kunstmatig de prijzen opdrijven. Briand heeft hun du doen weten dat als daaraan geen einde komt, de regee ring de vleeschprijzen van hoogerhand zal vaststellen. Dit recht dat nog uit de middel eeuwen dateert bezit de Fransche regeering nog steeds. Tijdens do revolutie waardoor zoovëel oude instellingen weggevaagd wer den, bleef deze bepaling onaangetast. De stedelijke overheid behield het recht in gevallen van uuod den prijs der levens middelen vast te stellen, 'n Enkele maal werd het later nog toegepast, doch lang zamerhand geraakte het in onbruik. Of Briand het opnieuw zal toepassen, moet de tijd leeren, —o—o—o— In Zuid-Afrika heeft men een drukke week die der verkiezingen voor het eerste parlement der Unie achter den rug. In hoofdzaak ging daarbij de strijd tussehen de partij van Botha, die zich de nationalis tische noemt en die van dr. Jameson, waarin de progessieven van Transvaal, de constitutionalisten van Oranje Vrijstaat en de Unionisten van Kaapstad, onder den naam „Unionistische partij" vereenigd zijn. Op het oogenblik dat wij dit schrijven is de totale uitslag der verkiezingen nog niet bekend. Wat echter verwacht wordt blijkt zekerheid te worden, n. 1. een over winning van Botha. Wel hebben de groote steden een groot aantal Unionisten gekozen doch ook het aantal gekozen Nationalisten is reeds groot. Van het platteland is de uitslag nog niet bekend, maar verwacht mag worden dat deze zoo goed als geheel in het voordeel van Botha en zijn partij- genooten zal zijn. TEXEL, 21 Sept. 1910. Concert Fanfarecorps. Zondagmiddag gaf Texelsck Fanfare corps op de G-roeneplaats het toegezegde concert, vermoedelijk het laatste in dit jaar. Ter bepaalder tijd namen de uitvoerders hunne plaatsen in en al spoedig klonken de welluidende tonen door het luchtruim. Het publiek liet ook nu weder niet op zich wachten; niet slechts van den Burg ook van uit de andere dorpen waren velen opgekomen, om te genioten van de goede muziek welke Texelsch Fan farecorps weet ten gekoore te brengen. Het mooie weer werkte ongetwijfeld dit concert in de hand en zeker voldaan w.iren wel allen die het genoegen hebben gehad dit concert bij te wonen. Het de9d ods genoegen te mogen op merken dat door goed toezicht de uit voerders niet werden bemoeilijkt en het publiek meer rustig kou genieten van hetgeen ten gehoore werd gebracht; wij hebben daarvoor gaarne een woord van dank. De Slarkt. De markt van Maandag gaf weder reden tot tevredenheid, de goede prijzen welke in dezen tijd voor het vee worden besteedt geven daartoe alleszins aan leiding. Ben Hoom, 20 Sept. De alhier bestaande Rederijkerskamer O. K. K. hoopt in 't laatst van November bare eerste uitvoering in dit seizoen te geveu. De kamer is weer met een drietal krachten vermeerdert, zoodat zij hoopt hare stukken op de beste wijze voor het publiek ten uitvoer te brengen. Opgevoerd zullen ditmaal worden de volgende blijspelen „Ontmaskerd, Jochem Pezèl wat ben je voor een ezel en Het bedrogen Drietal". Vlieland, IS Sept. Gisteren geraakte de aak Dillenburg, schipper Koning, geladen met puin voor Vlieland, bij het binnenkomen tegen de Richel aan den grond. Het schip is vlot gebr; :ht on met verlies van anker en kettmg hier iu de haven gekomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1910 | | pagina 1