Bijblad van de Texelsche Courant van Zondag 23 Juli 1911. No. 2485
Uitgave Firma Langeveld 8f de Fooij.
FEUILLETON
DE DOLLARPRINSES.
26.)
Daisy kreeg een rilling van blijdschap.
Zoo dicht was hij nog niet gekomen bij
het doel, dat zij voor oogen bad, Boveodien
is het toch altijd prettig, als een knappe
jonge man u bekoorlijk noemt, zelfs al
gelooft gij niet aan liefde.
Maar Quorn had alweer berouw van
zijn woorden.
Natuurlijk heb ik het recht niet zoo iets
te zeggen, stamelde hij. Vergeef me, juf
frouw Daisy.
Daisy had hem wel een klap kunnen
geven. Maar ze glimlachte slechts vrien
delijk, terwijl ze zeide
Waarom heb je dat recht niet, John?
Quorn was een weinig onthutst over
dezen aanval.
Nu, ik heb het recht niet, omdat ik niet
anders ben als uw groom, juffrouw Daisy,
en hm ik
Ik vrees, dat ik je niet begrijp, John,
onderbrak zo hem. Ze stond meteen op
welling van wrevel op. Ik vind je ver
bazend dom, John, en ik heb geen zin
meer mijn tijd hier te verknoeien door
met jou te praten.
Quorn stond ook op.
Ga niet weg, juffrouw Daisy, smeekte
bijdoe 't asjeblieft niet.
Daisy keek hem een oogenblik weife
lend aan. Toen ging ze weer zitten en
Quorn volgde baar voorbeeld.
Waarom wil je hebben dat ik blijf?
vroeg ze.
Quorn vond deze vraag nog moeilijker
te beantwoorden, dan de eerste.
Ik weet 't niet precies, stamelde hij weer.
Ik weet alleen dat het zoo is. Ik kan het
niet goed- uitleggen.
Ik begrijp niet waarom niet, zei Daisy,
't Is afschuwelijk, dacht Quorn wanhopig,
't Was meer dan hij verdragen kon. Hij
herinnerde zich Freddy's raad en had du
een onbedwingbaren lust zijn bezwaren
over boord te gooien en het beslissende
woord te spreken. Juist had hij al zijn
moed hiervoor verzameld, toen Daisy>
zonder dit te weten, tusschenbeide kwam.
De huwelijken zijn in de lucht, verklaarde
ze. Harry is niet de eenige die over een
huwelijk denkt.
Wat meent u, juffrouw Daisy? vroeg
Quorn.
IN u zie je, zei zo vertrouwelijk, Harry's
huwelijk zal voor Alice en mij een groote
verandering geven.
Op welke manier? vroeg Quorn, terwijl
hij in zichzelf do opmerking maakte hoe
lief Daisy er uitzag.
Maar de reden ligt voor de hand, zei
Daisy ergerlijk. Begrijp je dan niet, John,
dat Alice en ik hier niet willen blijven,
als er een nieuwe meesteres in huis komt?
Dus denkt juffrouw Alice er over om
te trouwen? riep Quorn uit, eensklaps aan
Freddy denkende.
Alice! Bestaat er een dommere man
dan hij, dacht Daisy wanhopig.
Ik weet niets af van Alice's plannen,
zei ze hardop. Wat ik je aan het verstand
trachtte te brengen was, dat ik zelf er
over denk om te gaan trouwen.
Quorn had een oogenblik het gevoel,
alsof de wereld met hem ronddraaide. Hij
had haar dus verloren Een gemengd
gevoel van smart en tegelijk van verlich
ting, omdat hij nog niet gesproken had,
overviel hem. Ze behoefde nu nooit de
waarheid te weten.
Ik ik b-^n heel blij dat te hooreu,
juffrouw Daisy, stootte hij uit, terwijl hij
tevergeefs zijn ontroering trachtte te ver
bergen. Ik ik wensch u van ganscher
harte geluk.
Daisy glimlachte vriendelijk. Ze wist
nu, wat ze hoofdzakelijk weten wilde.
Je hebt me nog niet eens gevraagd, wie
de man is. zei ze. Wil je het niet weten?
Quorn stond op en keerde zich een
weinig van haar af.
Ik ik weet het niet.
Daisy sprong op. Haar gezichtje straalde
van triomf.
Nu, ik moet het je wel vertellen, zei
ze ondeugend, daar je er nogal nauw in
betrokken bent.
Quorn keek haar aan. Wat bedoelde
ze Zou het mogelijk zijn
Ja, jij bent 't, John, zei Daisy met een
gelukkig lachje, jij bent het.
Een seconde stond Quorn als aan den
grond genageld't was alsof al het bloed
naar zijn hoofd steeg en zijn hart ophield
te kloppen. Toen drong de volle betee-
kenis van haar woorden tot hem door en
kwam hij naar baar toe.
Daisy, riep hij, is het werkelijk waar
Hij strekte zijn armen uit om haar te
omhelzen, doch ze wenkte hem terug.
Houd op, JohD, Wat wilde je doen
Ik geloot dat ik je een kus wilde geveD,
stamelde Quorn.
O, zei Daisy, dat moet je niet doen.
Quorn zette een bedrukt gezicht.
Neen, ging ze voort, je herinnert je toch
wel ons contract Geen verliefde onzin.
Maar ik dacht, zei Quorn, dat je met
me wilde trouwen
Dat wil ik ook, zei Daisy. Je moet
weten, dat ik een reis om de wereld ga
maken en gaarne een reisgenoot had. En
daar je toch niets te doen hebt, dacht ik,
dat je wel met me zou willen trouwen en
dan met me meegaan.
Quorn keek haar met verbazing aan.
Meen je dat in ernst?
Natuurlijk. Je krabbelt nu toch niet
terug
Neen, antwoordde Quorn langzaam, dat
ben ik niet van plan. Maar stel eens
dat we verliefd op elkaar worden, wat
dan Een huwelijksreis is gevaarlijk,
denk daaraan.
Een huwelijksreis, herhaalde Daisy. O,
maar zoo staat het niet op het programma
beste John.
Met een lichten blos wendde ze zich af
en ging weg. Ze was over het geheel
genomen, tevreden over haar morgen. Ze
was tot nu toe trouw gebleven aan haar
principes. Ze was verloofd met een knappen
jongen man, zonder hofmakerij. Arme
John, ze lachte in zichzelf, als ze aan de
uitdrukking van zijn gezicht dacht. Hij
had het niets aardig gevonden blijkbaar.
Maar 't was tevens een welverdiende straf
voor zijn langzaamheid. Als ze eenmaal
getrouwd waren, nu, maar dat zou de tijd
leeren, dacht Daisy blozend.
Op dat oogenblik liep ze bijna tegen
Freddy Fairfat aan, die van de tegenover
gestelde richting kwam.
Hallo, juffrouw Daisy, riep hij, weet u
ook waar Quorn is
Daisy voelde, dat ze erger bloosde dan
ooit.
(Wordt vervolgd.)
