2604.
Zondag 15 September 1912.
26st" Jaargang.
Nieuws- en
Advertentieblad.
Binnenland..
FEUILLETON.
DOODGEZWEGEN.
3)it blad verschijnt Woensdag;- en Zaterdagavond
Advertentiën vóór 9 nnr op dea day der nityave
ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Ui tg. Firma LANGEVELD&DEROOIJ, Parkstraat, Burg op Tex el.
frostelooze Vaccinatie.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Texel maken bekend, dat op
Woensdag 18 September a.s. 's middags
12 uur in de o.l. school m.u.l. te den
Burg gelegenheid zal bestaan tot kos-
telooze vaccinatie en revaccinatie.
Texel, 11 September 1912.
Burgem. en Wetb. voornoemd,
GAARLANDT.
De Secretaris, J. REITSMA, L.S.
TEXEL, 14 September 1912.
Polder Eierland.
Het Bestuur van den polder Eierland
op Texel was tot heden opgedragen aan
een Dijkgraaf en vier Heemraden die
door de Koningin werden benoemd.
Ged. Staten hebben thans het bijzon
dere reglement van het béstuur voor
dien polder zoodanig gewijzigd, dat het
bestuur voortaan zal bestaan uit een
Dijkgraaf vier Heemraden en zes Hoofd
ingelanden. De Hoofdingelanden ontvan
gen het recht om eene aanbeveling van
drie personen voor Dijkgraaf en Heem
raden op te maken, waaruit eene be
noeming door de Koningin wordt gedaan.
Dijkgraaf en Heemraden worden benoemd
voor vijf jaren, de Hoofdingelanden ge
kozen voor zes jaar. Telken jaar treedt
een der leden van 't Dagelijksch Bestuur
en een Hoofdingeland af. De dag van
aftreding is de eerste Juli. De eerste
verkiezing van Hoofdingelanden moet
voor 21 October a. s. plaats hebben gehad.
Bovenstaand bericht troffen wij aan
in verschillende bladen.
Officieel schijnt daarvan alhier nog
niets bekend te zijn.
Bij de Zaterdag j. 1. gehouden aan
besteding van kunstmeststoffen, door de
coöp. vereeniging „Door Samenwerking
Voordeel", was de laagste inschrijfster
de firma C. R. Keijser Co. alhier, aaD
wie de levering in zijn geheel is opge
dragen.
Den Hoorn, 11 September.
Terwijl de Veehouder B. heden zijn
paard uit het land zou halen om het te
gebruiken, kwam hij tot de treurige
ontdekking dat zijn paard dood op het land
lag, wat voor den eigenaar een schade
post is van vijfhonderd gulden.
Den Hoorn heeft weder feestgevierd.
Liet het zich in den vroegen morgen
evenals zoo vele voorgaande dagen
treurig aanzien gelukkig klaarde het
weêr eenigszins op, zoodat het uitge
breide programma toch flink en zonder
stoornis is afgeloopen. 's Morgens zingeD
in school en eene optocht met muziek
waarna eene tombola zonder nieten voor
de schoolkinderenmen kon het ze
aanzien een ieder was voldaan, en hier
mee begonnen de feestelijkheden. No. 1
was voor jongens jas uit en aan
trekken in eene schommelende mand
wat een aardig gezicht gaf, hiervan
waren de gelukkige winners1ste prijs
J. Troost,' 2dó prijs J. Boon, 3e prijs
A. Smit.'
No. 2 Ringsteken met paard en kar
retje, waaraan vijf en twintig paren deel
namen hiervan behaalde de 1ste prijs
Mej. M. Smit, 2de prijs Mej. H. Boon,
3e prijs Mej. M. Veeger.
No. 3 Tobbesteken 1ste prijs H. Jansen,
2de prijs N. Koopman, 3de prijs P. Kok,
4de prijs P. v. Rossum, 5de prijs A. A.
Lap.
No. 4 Flesschendans voor Dames,
hiermede behaalde de volgende Dames
de prijzen 1ste Mej. A. Witte en Mej.
S. Koopman, 2de prijs Mej. D. de Jager
en Mej. M. Duinker.
No, 5. Hardloopen met hindernissen
voor Meisjes 1ste prijs Mej. M. Boon 2de
prijs Mej. M. Heerding 3de prijs Mej. S.
Raven, 4de prijs Mej. K. Kalis.
De vermakkelijkheden waren hiermede
afgeloopenom acht uur werden de
prijzen met een gepast woord aan de
winners uitgereikt. Veel, zeer veel
volk, was naar ons dorp per rijtuig
of fiets opgekomen om hier de
feestelijkheden bij te wonen. Ook onze
Edelachtbare Burgemeester met Familie
kwam tijdens het ringsteken ons dorp
met een bezoek vereeren.
Nu afloop der prijsuitdeeling bal dat
tot ruim twee uur heeft geduurd.
Vlieland 10 Sept.
Heden is op het Noordzeestrand aan
gespoeld een kist lampenglazen, gemerkt
2900 L, Made in Sanovij.
Benevens een partijtje battings, ge
merkt Topla.
Een slecht vooruitzicht.
De Sch. Ct. verneemt van Langedijk
Er is thans een „stilstand" in den
handel, die zich bijna nog nooit liet ken
nen. De werkzaamheden op het land
staan bijna geheel stil. Wanneer dat zoo
doorgaat, dan ziet 't er voor de Lange-
dijkers heel slecht uit, goed worden kan
'tal niet meer. Wij vernamen al, dat
veel bouwers hun huurland hebben op
gezegd. Waar men het vorig jaar veertig
gulden voor de 100 witte kooien kreeg,
daar krijgt men thans vierKreeg men
het vorig jaar f8 voor de 100 bos wor
telen, nu acht stuivers.
Voor een klein prijsje.
Dat de vruchten tegenwoordig zeer
weinig waard zijn, wordt wel bewezen.
Toen een boer met 270 komkommers uit
de Beemster stadwaarts trok (Purmerend)
kon hij, op de markt gekomen niet eens
zijn vruchten kwijc worden tegen het
geringste bedrag. Zelfs, toen hij ze, na
eenigen tijd geheel voor niets aan 'n
groenteboer wilde afstaan, weigerde deze
ze aan te nemen. Zoo weinig in waarde
dus dat hij de 270 komkommers voor
geen halven cent aan den man kon doen.
Des middags gelukte het hem echter zijn
waar van de hand te doen aan een
groentenventer uit Amsterdam voor
twee kwartjes, zegge 270 komkommers
voor 50 cent.
Geen loting noodig.
Te Sloten (Friesland) en te Stavoren
zullen geen lotingen voor de militie
plaats hebben daar er in elk dier ge
meenten slechts... één loteling is 1
Belasting voor bezoekers van 't
eiland Marken.
De Raad der gemeente Marken heeft,
met 4 tegen 3 stemmen, een verorde
ning vastgesteld, waarbij is bepaald, dat
er voor het gebruiken van wegen een
heffiDg zal geschieden voor personen,
die het eiland bezoeken. (R. N.)
Te veel zegen.
Kinderen zijn een zegen. Echter kan
men ook van het goede te veel krijgen.
Zoo dacht een eerzaam huisvader te
Westervoort er ook over, toen hij
gisteren ten gemeentehuize aldaar, aan
gifte kwam doen, dat hem een drieling
was geboren.
De mau was reeds tienmaal vader
geworden en nu werden hem nog drie
dochters tegelijk geboren
Ook al schade.
In het bloembollendistrict, tusschen
Haarlem en Leiden, veroorzaakt de vele
regen ook veel schade, wijl men met de
werkzaamheden van spitten en planten
slechts langzaam opschiet. Van de zoo
genaamde „nateelt" dat is hetgeen
men kweekt in de paden der bloem
bollenbedden en waaruit meest alle
jaren en vooral verleden jaar nog dui
zenden guldens werden getrokken
komt ditmaal niets terecht.
De verzending van bloembollen naar
het buitenland is bijna afgeloopen. Er
is aanmerkelijk meer verzonden dan
vorige jaren, maar de prijzen waren
lager en niet alles is opgeruimd, hetgeen
vooral voor de hyacinten een groote
schadepost beteekent.
De droge veilingen van bloembollen
zijn weder begonnen de prijzen zijn zeer
gedrukt. Er zullen dit jaar te Lisse veel
veilingen worden gehouden. Nws,
De spreemoen doen het niet.
De 83-jarige G. v. d. Heijden te
Reeuwijk heeft voor zijn woning een
pereboom staan, waarvan niet zelden half
opgegeten peren kwamen vallen. Den
kende dat dit spreeuwen deden, ging hij
op de loer liggen en zag hij Zondag een
groote rat in den boom klimmen. Ge
wapend met de buks wist de oude
v. d. H. de rat uit den boom té schieten.
Dienstweigering
Te Ter Neuzen kwam Maandag een
milicien die voor herhalingsoefeningen
op moest komen in zijn burgerpakje
in de kazerne. Op zijn plicht gewezen
om in uniform te verschijnen gaf hij te
kennen die in geen geval te willen
aantrekken. Daar blijft hij bij, ondanks
pogingen om hem te overreden en ver
wijzen naar de gevolgen zijner weigering.
De redenen geeft bij niet op. Hij is in
arrest gesteld. (H.C.)
TEXELSCHE COURANT.
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor den Bcjhg 30 Cts. Franco per post door ge-
he Nederland 45 Cts. Naar Amerika ea andere
I .aden met verhooging der porto's.
Prijs der Advertentiën.
Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 8 Ct.
Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte
berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer.
door L. HAIDHEIM.
8.)
Oneindig lang duurde 't hem, tot hij de
datnos eon viaite kon bróngen; zou hij dan
Willa aantreffen.
En als 't hem al golukto haar alleen te
zien, zou hij dan den moed hebben den
moed hebben, haar te vragen of zij zijn
vrouw wilde worden
Hoo waren zfju kaueen
Wel was ze altijd lief, zacht en vriendelijk
togen hom maar zou zij hem lieibebbeu?
Ulrich's hart antwoorddo: jal Zij deelt
uw gevoel. Maar hij was zoo weinig ïjdol,
hij waagde het niet aan zulk een geluk
te geloovoD.
Otto Feedern's bijzijn hinderde hem
heden, hij snakte er naar om nlleeu te
zijn. Maar hij had hem uitgenoodigd met
hein mee te gaan naar de renbaan en hom
daar eonige lessen to geven. Hoe kon
hij nu dion, hem zoo hartelijk genegen
jongen wegsturen
Do tijd kroop langzaam voort. Hij kon
zich niet tot kalmte dwingen. Daar kwam
uitkomst. Eon paar corpsbroeders van
Otto haalden deze over mot hen moe to
gaan.
IS u was Ulrich vrij I
Te paard, weg, uaar do stad. Misschien
werd hij dan rustiger, kwam er verlichting
in de kwellende gedachten dat WillaRus-
cow's vrouw kon wordeD.
Hij had nooit gevoeld hoe weinig hij
om hem gaf.
Ruecow was toch altfjd een good kame
raad geweest. Bij hem zelf was toch
eigenlijk geen afgunst io het spel. Zich
het geval voorstellende dat Willa, wie dan
ook, zou begunstigen, hij dacht daarbij
aan bekendon uit zijn omgeving, hij zou
er in kunnen berusten, maar Ruscow
Neen! Die niet, die niet!
In matigen draf reed hfi weg, de
herfstwind sneed hem scherp in het ge
zicht en joeg veel dorre bladeren voor
zich uit. Regenwolken vlogen langs de
donkere lucht. Dat ruwe weer deed hem
goed, 't paste volkomon bij zijn trieste
stemming.
Plotseling kreeg hij eon schok, zijn paard
maakte een zijsprong. Moeite doende het
paard rustig te huuden, schoot het als een
windvlaag vooruit.
Op korton afstand van hom reed een
dame, door eon rijknecht vergezeld. Haar
dadelijk herkennende, liet hij zijn paard
langzaam stappon, den zandweg nemend
om haar ougemerkt to naderon. Als in
nadenken verzonken liet zij haar paard
langzaam rijdeu. Juichend, gelukkig, haalde
hij haar in en hoorde den naast haar rij
dendon knecht zeggen „Ik geloot treule,
dat daar Baron van Iilarenberg aankomt.'
Wat zag zo hem toen hevig kleurend
aan.
God! hij dwaalde niet, 't was geen ijdel-
beid van hem zij verheugde zich over
zjjn komst. Hoe schitterden haar groote
sprekende oogen 1
„Mag ik met u meerijden freule Willen
we eens flink draven? Wedren houdeD
Yindt u het goed Zonder doel, alleen
maar voor de pret!" juichte hij. En haar
antwoord had dezelfde vroolijke klank als
de zijne.
Toen vertelde zij, dat haar vader, evenals
alle dagen, met haar wilde gaan rijden,
maar zij had zoo'n groote lust gevoeld om
eens vrij uit weg te vliegen, daartoe verloi
van hem gekregen. Ea nu werden hun
paarden flink aangespoord.
Buiten adem bereikte zij het eerst het
bosch. Hij was een paar passen achter
haar.
„U hebt uw paard ingehouden, u hebt mij
willen ontzien," verweet ze hem.
„Ik verzeker u, dat u u vergist," zei hij
ernstig.— Maar do waarheid was, dat het
hem een genot was geweest haar in 't
zadel to zien en hij er daardoor niet aan
dacht haar ia te haloDj haar gracieuse
houding, haar door de trissehc lucht en
beweging zaoht gekleurd gelaat en die
stralende uitdrukking boeide hem onbe
schrijfelijk.
„Nog een half uurtje door het boscb,"
verzocht hij.
„Ja, daar zijn wfj buitea de wind!"
En nn roden zo samen naast elkaar, ge
zellig pratend, zij vertelde hem, dat ze
Otto Feedern zoo graag zag, en dat Ruscow
haar in het geheel niet beviel, waarom
wist ze zelf niet.
„En Otto vereert u zoo, om uw goed
heid, en als een toonbeeld van een gentle
man. in wiens voetstappen hij zou trachten
te treden."
Hoe lief vertelde zo hem dat alles over,
volstrekt niet vermoedend, dat ieder woord
hem dronkener van geluk maakte, daar zfj
hem verried hoe innig haar die lof ver
heugde.
Het toeval en god Amor zijn geliefden
steeds gunstig.
De rijknecht, nieuwsgierig naar het ge
sprek van de jongelui, vermoedende dat't
een verliefd paar was, lette niet goed op;
zijn paard struikelde, hij beproefde het
overeind te krijgen, maar, o hemel, het
dier had zich aan een op den weg liggende
steen, zoo hevig de knie bezeerd, dat het
hevig bloedde.
Gelukkig was er een boerenwoning in
de nabijheid, waarheen het vervoerd kon
worden. Het liep erg kreupel. Voor alles
moest men koude omslagen maken. Later
werd hot door de knecht langzaam naar
de stad gevoerd.
„Wat zal papa boos zijn," riep Willa
bezorgd.
Ulrich, die alles aanwendde wat mogelijk
Was, om het arme dier te helpen, stelde
haar gerust, maar zij bleef bleef er toch
yol zorg bij staan,
(Wordt vervolgd