Ontvangen
EI WITST AAL
Firma DE BIE BIERSTEKER
DAALDERS
H
Zand- aardappelen.
M. WIERINGA,
NEDERLANDSCHE HYPOTHEEKBANK
J
Winterseizoen 1912-13.
Vul-, Reguleer- en
gewone KACHELS.
Gegoten Fornuizen.
FEUILLETON.
DOODGEZWEGEN.
Breek met den sleur; drink in
plaats van koffie
veel goedkooper,
veel gezonder, g
altijd goed.
Zaaitarwe,
Wintergerst,
Gouden- en Zilveren verken.
HORLOGES,
Regulateurs, Wekkers, staande
Klokjes, Barometers.
K. J. v. d. Woucle,
Zaaitarwe en Wintergerst
IJZERHANDEL
Duffel en Zeeduffel
is uitstekend
Petküser Zaairogge.
Parkstraat over het Postkantoor.
Ontvangen de nieuwste modellen ge
slagen, gegoten, geëmailleerde en gelakte
Tegel-vloerplaten, Turf- en Steen-
kolenbakken, Vulemmers, Kolen-
lepels, Poken, Tangen enz. enz.
Prijzen sterk concurreerend.
Aanbevelend,
IP. J. Zoetelelief.
TE YEENDAM.
OPGERICHT 1S90.
Geplaatst kapitaal f 2.500.000.
Gestort kapitaal f 572.800.
Reserve f 452.555.67
Hypotheken 30 Juni 1912 f 24,899,247,20
Pandbrieven f24,095,700,
Geett uit 4 Pandbrieven tegen den
prijs van 96Va 9/o- 41/» Pandbrieven
100Vj
Hypotheekrente vanaf 4Vs °/°-
Inlichtingen verstrekt
P. J. KONING.
Den Burg, Texel.
DE ALKMAARSCHE
Stoom - Steenhouwerij
Firma W. F. STOEL ZOON
levert alle soorten 3
Hardsteen, Zandsteen
en MARMERWERK.
de nieuwste stoffen en stalen 'voor
Demi's en Winterjassen.
voor Rijjassen en Roergangers. Alles tegen
scherp concurreerende prijzen.
Aanbevelend,
LENGHAUS, Oosterend.
Helder, Keizerstr. 62.
Aan hetzelfde adres een Handkar te
koop tegen billijken prijs.
dooe L. HAIDHEIM.
13.)
Toen gingen beiden onder het diepste
stilzwijgen de zaal uit.
Op straat bleef Klarenberg stilstaaD.
„Ik dank u majoor, God loone het u,
dat u in mij gelooft," zei hij langzaam.
„Jongen, zweer het mij nog eenmaal, bij
't hoofd uwer moeder bracht de oude
man er vertwijfelend uit.
„Bij mijn moeders, boven alles geliefd
hoofd, bij het meisje dat ik liefheb, majoor
ik ben het slachtoffer van een schur
kenstreek."
„Weet je dat? "Wie deed het?"
„Ik verdenk er Ruscow van maar
„Ruscow die 't zich zoo aantrok
neen, die niet!")
„Nu, dan mag God 't weten iknietl
En nu, vaarwel majoor," zei hij toonloos,
„groet Otto, leef wel en majoor
troost mijn moeder."
„Ik zal het doen, mijn jongen. God
God zij met
De arme man kon niet verder. Hij
voelde waar Klaren borg heen wilde, en
vanwaar niemand terugkeert.
God zij met u had hij willen zoggen,
maar hij had de woorden niet durven uit
spreken.
Als gebroken leunde de majoor tegen
de reeds gesloten huisdeur, met verbitte
ring luisterend naar de zich haastig ver
wijderende schreden.
Ik zal hem niet meer terugzien, ik zal
hem niet levend terugzien, morgen vinden
we hem dood, dan heelt hij het eenige
gedaan wat hem overbleef. En dan spre
ken de menschen nog al van gerechtigheid.
En dat kan nu zoo'n in brave jongen
overkomen.
Aan slapen kon hij niet denken, ook
Vraagt liet Uwen geneesheer.)
KEIZERSTRAAT 98, Helder.
Gij kunt ze op TEXEL verkrijgen bij de volgende firma's: teOudeschild
bij Wed. H. BLOM en A. WUIS den Burg bij P. KIEL Jbzn.de Koog bij
B. J. DAALDER; op Oosterend bij P. BROUWER; Oost bij D. KUITER.
Adoclit uw leverancier bovengenoemd artikel nie
voorradig hebben, vraag dan adressen aan
Blocker's Cacaofabriek te Amsterdam,
niet naar zijn kamer in het hotel terug-
keeren. In een stemming, zooals hij nog
nooit had doorgemaakt, liep hij heeD en
weer, altijd weer naar Klarenbergs woning
terugkeerend daar stond hij dan stil,
steeds naar de verlicht blijvende woning
kijkend.
Hij schrijft, hij regelt zijn zakon, en ik
oude kerel, moet hier staan, onmachtig
toeziend, hoe schurken een jongen die
goud waard is, in den dood jagen. O, o,
on tranen, heete bloedige tranen uit het
diepst zijner ziel weende die oude, brave
majoor. En toch zou hij het smadelijk
gevonden hebben, zijn ongelukkigen jongen
vriend den eenigen weg te versperren, die
hem nog overbleef.
Hoe verder de nacht verstreek, hoe
angstiger hij naar de stilte in huis luis
terde.
't Schot moest toch eindelijk vallen 1
In deze doodsche stilte moest men het
toch hooren.
Als verlamd zich steeds afvragend, of
geen vreeselijke droom hem beangstigde,
steeg Klarenberg de trap op, naar zijn
keurig gemeubileerde kamers.
„Eerloos, veracht, weerloos," nu maar
spoedig een einde aan zijn loven gemaakt,
wat zocht hij daarin nog Elke adem
tocht was hem een nieuwe foltering.
Maar Willazijn moeder 1
Weg, weg daarmee, hij moest aan niets
denken, 't Was of ze hem ook zouden
verachten.
Of hij nog te redden was, zich schoon
kon wasechen, wat gaf bij daarom Hij
wilde geen minuut langer meer leven.
Een hevig verlangen naar bevrijding
overviel hem en zonder de minste kracht
tot zelfbcheersching, dacht hij in hetzelfde
oogenbiik 't zal wel opgehelderd worden,
maar zoo lang kan ik niet wachten.
Neen, nu dadelijk maar!
Nu was b(j boven, werktuigelijk greep
hij naar de sleutel, die altijd onder do
helder brandende lamp hing.
De sleutel hing er niet, stak dus nog
in het slot. Dat was niet ordelijk, maar
't was de eerste keer, dacht hij, zichzelf
verbazend over zijn kalmte.
Juist! de sleutel stak nog in het slot.
De deur niet afgesloten do kamer ver
licht, en voor hij er iets van begreep, of
er over deuken kon, zag hij zijn moeder,
die in een stoel aan de tafel zat te lezen,
overeind springen en hem tegen snellen.
„Ulrich, ik heb je in het geheel niet
gehoord. Myn lieve goede jongen.'t Was
nog juist tijd om den avondtrein te halen,
en nu maar mijn Godwat zie je er
slecht uit, wat scheelt je
Met groote verschrikte oogen keek de
zoo even nog gelukkig lachende moedor
haar zoon aan, die, achteruit wijkend tegen
de deur leunend baar met beide handen
van zich afweerde.
„UlrichUlrich 1 wat is er gebeurd
heeft zij je afgewezen?" bracht zij er on
willekeurig fluisterend uit, als dacht zij
dat niets anders hem zoo [ellendig zou
kunnen stemmen.
„Moeder, moeder!" was alles wat hij
haar toonloos antwoordde, met oogén alsof
hij een medusahoofd voor zich zag.
Zijn moedor was een energieke, cordate
vrouw. Een ijskoude rilling: deed haar
huiverend ineen krimpen.
Er was zonder twijfel iets ontzettends
gebeurd maar eerst trok zij den
afwerende de kamer in en sloot de deur,
begrijpend, dat hij wilde ontsnappen.
Zij zag hoe zijn oogen in het rond zochten
ze op de plaats hechtte waar zijn re
volver aan den muur hing.
„Om 's hemels wil, Ulrich, spreek! mar
tel me Diet langer. Er is iets vreeaelijks
gebeurd. Wat? zie me niet aan als
een verlorene, mijn lieve jongen, spreek
toch tegen je moedor
Luid schreiend knicldo do ongelukkigo
vrouw voor hem neer, hom met haar armen
omklemmend, haar hoofd togen zijn borst
Puike Winteraardappelen te koop,
tegen f 3.50 per Hectoliter, iranco aan
huis alhier, en haven Oudeschild.
Monsters van '-/» Heet. f 1.75 Burg ver
krijgbaar.
AdresJolian G. FLENS, Hofstede „Gent"
Eijerland en Burg.
Mansholt verb. Wilhelminatarwe
le nabouw, per 80 K.G. f9,
Mansholt ~W" inter gerst
lo nabouw, per 65 K.G. 17,50.
Alles vrij van schot. Zakken 25 cent.
R, Jok. HEIJSER.
Goedkoop en solied adres voor
Kachels, Tegelplaten, Turt- en
Kolenbakken, Tangen, Poken,
Kolenschoppen enz.
Ondergeteekende houdt zich verder be
leefd aanbevolen voor reparaties aan
Kachels, Kachelpijpen,petroleumstellen enz.
JOH. niLLENIUS, Burg, Texel.
Horlogemaker. Goudsmid.
in goud, zilver en nikkel.
Ie qualiteit werken. 2 jaren garantie.
Inkoop en ruiliDg van Goud- en Zilver
Onder minzame aanbeveling.
de Cocksdorp, Texel,
levert origineele, en eenmaal op de beste
kleigronden in Groningen na verbouwde
Voorts: Roode-, dikkop-of Square Head
eveneens verbouwd op de beste Groninger
Kleigronden.
gedrukt. Niets wetend, het ergste vree-
zend
Met krampachtig samengetrokken gezicht
streelde hij werktuigelijk haar grijze haar.
„Ik moot sterven moeder, laat me gaan,
houd me niet op," smeekte hij.
Als een razende sprong ze overeind.
„Sterven? Een Amerikaansch duel
„Neen! wees toch stil, moedor.
Waarom moest u ook juist nu komen?"
„Ulrich, maak me niet krankzinnig,
spreek, spreek, zeg me alles dadelijk."
„Ik ben eerloos verklaard moeder, ik
zou een valscho speler zijn." Huiverend,
tandenklapperend, als in koorts bracht hij
die woorden er uit. Als verateend staarde
zij hem aan.
„Zie je nu in, moeder, dat ik niet kan
blijven leven
„Niet leven, die schurken golijk goven?
Als een lafaard vluchten riep zij uit,
in steeds grooter opwinding.
„Dat begrijpt u niet moeder."
„Neen, een moeder begrijpt dat niet,"
riep zij bitter, tevens in haar angst dui
zend dingen tegelijk bedenkend.
Toen, langzaam, terwijl hy ongeduldig
zuchtend naar de deur keek
„Je kunt gelijk hebben, Ulrich! je
kent me, en weet dat ik nooit onwaarheid
tegen jo sprak. Ik wil je laten sterven,
jou, miju lieveling, als ik geen uitkomst
zie maar vortel me dan eorst alles
spreek met me do weg naar den dood
staat altijd voor je open, maar ga niet zoo
van jo moeder weg."
Tranen kwamen er niet, maar haar stem
verstolde in een diopo zucht, die haar
bijna deed stikken.
„Moeder waartoe zou hot dienon niels
kan mij heipon."
„Zeg dat niet, waarom was jo daarP
riep zij, en toon hij toch mot een luiden
wanhoopskreot vooruit sprong, klampte zij
zich aan hem vast, als zinneloos mot hom
Worstelend.
Wordt vervolgd.)
BLOOKER'Sl
CACAO
I
1
