Huishoudster gevraagd.
§®r* Indien ge!!
STAM Stoomt.
Gang der
werkzaamheden:
STAM Yerft.
Echt leuk zijn de Prenteboekjes die bij een pakje poederzeep
„Sneeuwwit" cadeau gegeven worden.
100 H. A.
POLDERLAND,
Wekelijksche Motordienst
Harlingen-Texel-Rotterdam,
FEUILLETON.
DE DOCHTER VAN DEN OVERSTE.
MOTORDIENST
Texel, Amsterdam via
de Zaanstreek.
„HET ANKER"
G. COEVERT, te den Burg.
Depot
Nutsspaarbank
Breed 28, Hoorn.
Breed 28, Hoorn.
Gestoomd wordt iederen werkdag.
KARPETTEN, VLOERKLEEDEN, DEKENS, BEDDEN worden
1 k 2 maal per week gestoomd.
GORDIJNEN alle dagen en opnieuw geappreteerd,
Stoomgoederen en zwart te verven rouwgoederen dus dcsverlangd
binnen 24 uren. De laatste uitgebreide verbeteringen maken de vlugste
aflevering mogelijk, zooals slechts de beste en modernst ingerichte
fabrieken vermogen.
Zwart wordt iederen werkdag geverld.
Alle kleuren blauw worden 's Maandags geverfd.
rood 's Woensdags
bruin en groen Donderdags en Vrijdags geverfd.
andere kleuren en zijde Zaterdags en Dinsdags
te Texel, Den Burg,
de Wed. J, BOON
Aanbevelend, M. STAM.
11
Den Burg, Texel.
De zittingen tot het inleggen, opzeggen
en terugnemen van gelden zullen worden
gehouden in het lokaal
B 483 Warmoesstraat, den Burg,
iederen Maandagmorgen van 1112 en
Donderdagavond van 8—9 uren.
De rente bedraagt 3 pCt.minste inleg
10 centen.
Het Bestuur.
voor f 70,— verpacht, (prachtig gewas) te
koop.
Te bevragen Adm. Kantoor Nutsgebomv
Spuistraat 101, Amsterdam. H. Th. ItO-
L AN DUS.
Langs den Helder, Alkmaar, Haarlem,
Alphen enz.
Vertrekt van Texel naar Rotterdam,
Dinsdagmorgen.
Vertrekt van Texel naar Harlingen
Woensdagmorgen.
Vertrekt van Rotterdam naar Texel,
Vrijdagmiddag, 12 uur.
Vertrekt van Harlingen naar Texel,
Zatermorgen.
Ligplaats Rotterdam Wijnhaven.
Agent: B.M. v.KEULEN
Wijnhaven 108, Tel. no. 658.
Aanbeveleud P. Plaatsman.
J. Ph. Bakker Zoon.
Een verhaal door P. A. BUIS.
Nadruk verboden.
71.)
Het publiek had plaats genomen; de
schoonste toiletten waren voor dezen avond
niet gespaard gebleven en al sprak niet
alles van rijkdom en keur der prachtigste
stoffen, al schitterden er niet de rijkste en
bontste uniformen door de luisterrijke ver
lichting, al ontbraken er frissche fonteinen
van welriekende wateren omgeven door
kostbare gewassen, toch maakte het ge
heel een aangenamen indruk, nog ver
hoogd door de prettige stemming waarin
de aanwezigen verkeerden.
De cantate was geëindigd, de werkende
leden hadden plaats gemaakt voor de
dansers, de paren stelden zich in beweging.
De weelde van balkaartjes kende men
te Daalhuizen nietmocht al deze of gene
het wagen zich voor een wals of frangiise
van eene gevierde danseres te verzekeren,
de dans was overigens geheel „a l'im-
promptu."
Karei van Meerwijk had Marie voor den
eersten dans gevraagdzij had moeilijk
kunnen weigeren en aan het verzoek vol
daan. Dat zü 's avonds met mevrouw van
Zanten zou gaan, had haar niet zeer be-
valleD, vooral ook niet omdat zij daardoor
meer met van Meerwijk in aanraking
kwam, want na het gesprek met Sanders
en zijne vrouw was zij hoe langer hoe
meer tegen hem ingenomen geworden.
Erdman zou den eersten dans met de
zuster van den burgemeester maken.
De muziek ving aaD, de polka begon.
Weldra zweefden een twaalftal paren door
de kleine zaal, die anders nog te groot, nu
waarlijk te weinig ruimte aanbood.
Marie zag er bekoorlijk uit; zij droeg
een wit kleed van organdine, sober met
strooken algezet, met blauw gegarneerd en
aan den hals een weinig uitgesneden; een
prachtige, levende roos prijkte op haar
borstdoor de weelderige blonde lokken
die insgelijks met een roos waren ge
tooid kronkelde een hemelsblauw lint
en hoe eenvoudig dat alles ware, het
flatteerde Marie.
„Waarlijk ik moet in Daalhuizen komen
om met genot te kunnen dansen" zegt
Karei haar, terwijl zij, Dadat de dans was
geëindigd, voortwandelen. Zijn gezicht
gloeit en de groote oogen schijnen nog
grooter.
„Zoo, zegt Marie tamelijk koel, „'t is dan
jammer voor je dat dit wel het laatste bal
van dezen winter zal zijn." Zij ziet even
om en bemerkt dat Erdman met zijne
dame aohter hen wandelt.
„'t Is minder om de bals te Daalhuizen
dan wel om sommige danseressen dat ik
zoo gaarne hier dans."
„Dan blijft 't toch jammer."
„Je hebt gelijkik beklaag me zelf
zeer, dat ik zoo weinig gelegenheid zal
hebben om hier te dansen."
„Na dezen winter zal er wel weer een
winter komen," antwoordt Marie na eenige
oogenblikken; haar geest is minder dan de
zijne met de bals der toekomst bezig, doch
zij moet iets antwoorden.
„Wie weet of ik dan wel de gelegenheid
zal hebben om zooveel hier te komen.
„Je verandert toch niet van garnizoen?"
„Neen, maar ik denk er sterk over om
van betrekking te veranderen.,,
„Van betrekking veranderen, hoe komt
dat zoo vraagt Marie.
Nu zou hij een leugen gaan opdisschen,
die door een zekeren Drenkelaar uit een
zekeren roman in zijn niet al te helder
brein was opgewekt. Hoewel eenigszins
onverklaarbaar lag de reden zoo ver niet.
Karei van Meerwijk, wiens particuliere
inkomsten voor eenige jaren reeds tot nul
waren gereduceerd, had die in de laatste
jaren tot het negatieve zien overslaan, en
schoon enkele malen de hulp van zijnen
zwager of beter gezegd van zijne zuster
hem voor onaangenaamheden had gevrij
waard kon het op die wijze niet lang
duren, of Karei zou ongelooflijk in de
schulden zitten. Nu reeds bezat hij tal
van die dingen, welke de studeerende
jongelingschap heel naief beeren noemt en
velen was dit niet onbekend. De vrees
dat Marie of papa of haar familie, of ook
wel de wereld, zijn huwelijksaanzoek voor
eene poging tot een „mariage de con-
venance" zouden beschouwen, had hem
doen besluiten om de wereld wijs te
maken, dat hij eene andere carrière ging
zoeken„Ik kan van mijn tractement
niet leven, ik moet mijns ondanks schulden
maken" was zijn beweren. Heel lief ver
wachtte hij van de wereld, dat zij dit be
weren als ernst zou opnemen, en de tijd
en de omstandigheden zouden die ver
wisseling van carrière zoo hoopte hij
wel voorkomen.
„Ik kan van mijn tractement niet leven
en vooral geen vrouw onderhoudenik
heb besloten om er uit te gaan," zei Karei.
Erdman die nog steeds met zijne dame
achter Marie rondwandelde eD zijns on
danks met die dame in een druk gesprek
was gewikkeld, werd nu door haar op
merkzaam gemaakt op Langelie, die Erd
man een lichten wenk gaf. Hij wierp zijn
blik naar Langelie en vangt nu de woorden
op, „ik heb besloten om er uit te gaan
een gloeiend rood bedekt zijn gezicht
meteen is Langelie hem genaderd, die
eenige excuses tegen de dame prevelt en
zegt: „Erdman, ik wenschte je even te
Een degelijk
W. WESTDORP, Eierland Texel.
Beleefd aanbevelend,
Jn. ZÜIDEWIIVD.
winterkleeding benoodigd zijt wendt u
dan eens tot LENGHAUS, daar viDdtge
degelijke stoffen tegen lage prijzen, zoodat
ge dan een degelijk stuk kan laten maken
voor weinig geld.
Gelegenheid voor goederen te laten
keeren.
Beleefd aanbevelend, LENGHAUS,
Keizerstr. 62, Helder.
Voor Texel LENGHAUS, Oosterend.
Maatschappij van verzekering
te Amsterdam.
Ziekte- en Ongevallenverzekering.
Individueel en Collectief.
Vraagt inlichtingen aangaande premie
en coulance bij uitkeeriDg bij den heer
Adj. Inspecteur.
spreken, wanneer je een oogenblik kunt
vinden
„Dadelijk vraagt Erdman verwonderd.
„Laat ik geen verhindering zijn," zegt
zijne dame, „heusch, ik neem het niets
kwalijk." Erdman geleidt haar nu naar
hare plaats en volgt Langelie naar de
koffiekamer.
„Holtzap vraagtot je dadelijk even bij
den overste wilt komen."
„Wat is er
„Ik weet het nietde oppasser van den
overste bracht zoo even de boodschap."
Erdman snelt dadelijk heen om zijn boer-
noes te zoeken en verlaat daarna „De
gouden leeuw". Zoo snel als hij kan
stappen, gaat hij voort en is weldra voor
het huis van don overste, waar hij nauwe
lijks den stoep is opgetreden, of de deur
gaat open en hij wordt binnengelaten.
„Wat is er?" vraagt hij nu aan de meid.
„De overste het een beroerte meDeer
de dokter is boven en heelt gevraagd of
u dadelijk wou komeD," is het stotterend
antwoord.
Tamelijk ontdaan door het treurige
nieuws gaat Erdman nu de trappen op en
loopt op de teenen door den gang, waar
hij weldra de deur der slaapkamer bereikt.
In het flauw verlichte vertrek zit tante
Mina aan het ziekbed van haar broeder.
Holtzap staat voor het bed en beschouwt
den lijder aandachtig. Zoodra hij Erdman
bemerkt, wenkt hij hem niet binnen te
komen, waarop deze dan ook voor de deur
blijft staan. Holtzap beduidt aan tante
Mina dat hij zich even zal verwijderen en
verlaat dan ook werkelijk de kamer om,
gevolgd door Erdman, zich naar het huis
vertrek te begeven.
(Wordt vervolgd
I
•r,i"
Vertrekt van Texel Zaterdagmorgen
6 uur en Dinsdagmiddag 2 uur van Am-j
sterdam.
