H. H. Hookers DAALDERS Echt leuk zijn de Prenteboekjes die bij een pakje poederzeep „Sneeuwwit" cadeau gegeven worden. MOTORDIEN ST Texel, Amsterdam via de Zaanstreek. TEXELAAR. Wenscht U echte Friesche Tabak vrage die dan uit Frieslands oudste Tabaks fabriek van de fa- Wed. DOUWE EGBERTS ZOON te Joure. „HET ANKER" G. COEVERT, te den Bun de cacao van het heden en van de toekomst. FEUILLETON. DE DOCHTER TAN DEN OVERSTE. Neerland's Onafhankelijkheid hersteld. PIER EK PIERKI G. F, CaUenbach te Nijkerk. Nutsspaarbank Vertrekt van Texel Zaterdagmorgen 6 uur en Dinsdagmiddag 2 uur van Am sterdam, Beleefd aanbevelend, Jn. ZUIDEWIND. Voor eenige jaren ontving ik van den Heer SMIT te den Hoorn enthout van een prima appel, uit zaad gewonnen. Deze prachtige, groote appel heelt boven- genoemden naam gekregen. Pyramiden van dezen appel zijn a 50 cent per stuk verkrijgbaar bij mij P. VISSER, Vrucktboomenkweeker te BUSSUM. Prijscouranten gratis en franco. Verkrijgbaar bij A. "Wuis, Oudeschild. J. Dekker Pz. W. Koorn, P. Smit, P. Vos, P. Brouwer, Oosterend. Gezusters Bakker, "Wed. Plaatsman, S. Bremer, C. Duinker, C. Koppen, G. de Vries, onderstaande Winkeliers C. Graat, den Burg. D. Witte Dzn. Wed. B. Busselman, C. HuismaD, J. Bruin, de Waal. W. Duinker, M. Dijker, Zevenhuizen. F. Bakker, Polder Eierland. J. Dros Pz., de Cocksdorp. Wed. Bran8-Blom, G. v. d. Kooi Maatschappij van verzekering te Amsterdam Ziekte- en Ongevallenverzekering. Individueel en Collectief Vraagt inlichtingen aangaande prec._ en coulance bij uitkeering bij den heer Adj. Inspecteur,i Den Burg, Texel. De zittingen tot het inleggeD, opzegj en terugnemen van gelden zullen won gehouden in het lokaal B 483 Warmoesstraat, den Burg. iederen Maandagmorgen van 1112 Donderdagavond van 89 uren. De rente bedraagt 3 pCt.minste inl 10 centen. Het Bestuur. Een verhaal door P. A. BUIS. Nadruk verloden. 73.) „Wil je mij niet een oogenblik gelegen heid, om „Mij naar mijn plaats te brengen, gaarne", en Marie dwingt hem om de richtiDg te nemen naar de plaats, waar mevrouw van Zanten met mevrouw Langelie is gezeten. „Er schijnt iets tusBchen de zuster van den burgemeester en Erdman te zijn ge beurd," zegt mevrouw van Zanten. „Marie een glaasje wijn Marie zoekt natuurlijk naar Erdman, doch vindt hem niet. „Nadat ze nog pas druk pratende door de zaal liepen, heelt Erdman haar eens klaps naar haar plaats geleid en is hij verdwenen," vervolgt mevrouw't „Is vreemd." Marie voelt dat zij sterk kleurt; om den blos te verbergen neemt zij haar waaier. Karei presenteert eau de Cologne die geweigerd wordt. Zij is in gespannen verwachting, daar zij elk oogenblik Erd man hoopt te zien, doch tevergeefs: de introductie voor den tweeden dans volgt, en zij kan en mag de heer, die haar nu nadert dezen dans niet weigeren, hoe gaarne ook zij was blijven zitten. Het is haar aan te zien dat zij niet op gewekt iB wel beantwoordt zij met enkele woorden de verschillende cavaliers die haar ter dans geleiden, doch men behoeft geen scherp waarnemer te zijn om te ontdekken, dat Marie over geheel andere onderwerpen denkt dan die, waarover het niet [zeer be langwekkende baldiscours loopt. Het feit dat Erdman weg is en wegblijft, zonder zelfs Marie te komen aanspreken is door andere personen opgemerkt. Enkelen zwijgen daarover, daar ze denken dat Marie meer van de zaak zal weten. Sommigen sparen haar hunne opmerkingen niet. "Waarom hij vertrokken is, weet zij niet, zij kan het niet gissen ot vermoeden. Zou hij om haar zijn weggebleven of is 't waar wat mevrouw van Zanten vertelde? Zou hij over hare weigering gebelgd nu zoo den spot drijven met de betuigingen van waarachtige, ware liefde, zou hij O hoe graag zou zij zijn thuisgebleven, hoe graag zou zij weer thuis zijn? neeD, zij moet blijven, zij moet die zielsmarteling uren doorstaan. Goddank, eindelijk heeft het uur van scheiden geslagen, klinkt die fatale muziek haar niet meer in do ooren, wordt zij niet meer gekweld om te moeten luisteren Daar gesprekken, die haar wal ging verwekken. Langelie heeft verzocht haar te mogen geleiden, en toen de klok drie uur had geslagen, mocht zij haar woning binnengetreden. Marie merkt niets van het gebeurde; zij is in overspanniDg zij verlangt zoo recht hartelijk naar haar kamer om alleen [te kuunen zijn, om in stille afzondering aan baar gemoed lucht te kunnen geven, om aan hare tranen den vrijen loop te laten. Toen Marie den volgenden morgen na een nacht die meer wakende dan slapende werd doorgebracht, uit een diepen onrusti- gen slaap werd gewekt, vond zij tante aan haar bed, die haar mededeelde waterden vorigen avond was geschied. Zij ontroerde hevig, toen zij het gevaar vernam, waaraan het leven van haar vader had blootgestaan. Onmiddellijk wilde zij naar hem toesnellen en hem aan het hart drukken, doch tante weerstond haar; het gelukte eindelijk, na zeer veel moeite, om Marie wat te doen bedaren. Haar geheele zenuwgestel was geschokt, slechts met inspanning van alle krachten kon Marie zich bij het ziekbed vaD haar vader inhoudenzij had zoo gaarne hem om den hals gevlogen en aan zjn borst haar hart lucht gegeven. Meer dan ooit besefte zij nu hoe het verlies van haar goeden, besten vader haar zou treffen; het wordt baar akelig bang om het hart als zij bedenkt, hoe zij alleen zou staan in die wijde wereldhet is haar of niets meer haar boeit, noch belang inboe zemt, dan alleen haar vader en die eene, van wien zij niet weet, wat zij van hem moet denken. Als eerste zending van den zeventienden jaargang der Christeiyke Biblio theek werd aan de leden verzonden Dr. J. R. OALLENBACH, Dit prachtwerk op royaal kwarto formaat is gedrukt op zeer mooi illustratie papier en verlucht met ruim 70 platen, portretten, spotprenten etc. Met dit prachtwerk ontvingen de leden als eerste groene boekje door J, VELTMAN. Deze eerste zending heeft een waarde van meer dan de helft der contributie voor den geheelen jaargang, en bovendien zullen de leden nog ontvangen Een Zeemansvrouw door W. Schippers; Levensbeelden van Jezns Christus, voor de gemeente geteekend door J. E Schroderde Vlaamsclie Stoelenmatter door J. Veltman; Naar de heide terug door D. Speckmann, 5 groene hoekjes door J. Veltman en den Scheurkalender „Eben Ilaëzer", door H. \V. S. Men vrage den nieuwen, rijk geïllustreerden Catalogus der Christelijke Bibliotheek. Deze vermeldt alle voorwaarden en is gratis verkrijgbaar in eiken soliden boekhandel en bij den uitgever Zij weet thans waarom Erdman gisteren op het bal is weggegaan en waardoor hij niet terugkwam, maar als hij niet was ge roepen zou hij haar dan niet genegeerd hebben? Waarom haar niet dadelijk aan gesproken, waarom haar niet eerder ten dans gevraagd, waarom nimmer dat briefje beantwoord en taal noch teeken van zich gegeven O, wist zü maar wat zij denken moest. Neen, het vermoeden door mevrouw van Zanten gisteren geuit, het kan, het mag niet waar zijnneen, daarvoor staat hij te hoog; hij kan zich gekrenkt gevoelen, maar geen leugen zal zijn lippen hebben be zoedeld, toen hij haar zeide dat al zijn hoop op haar was, voor leugens i3 hij te goed, te edel. Nadat Holtzap 's morgens bij het aan breken van den dag naar den toestand van den lijder is gaan zien en zich gelukkig mocht gevoelen, dat de toestand veel was verbeterd, heeft hij Erdman gezegd, dat deze wat rust moest nemen, waaraan hij heeft gehoorzaamd. Toen Marie bij baar vader kwam, was Erdman reeds weg. Het gevaar bleek geweken, maar even wel bleef de ziektetoestand zorgwekkend het was te voorzien, dat de overste in de eerste dagen bet bed nog niet zou mogen verlaten en voortdurend hulp zou noodig hebben. Holtzap verzocht Erdman om in de na-nachten de wachtbeurten op zich te nemen, tante en Marie zouden alsdan des daags en in de voornacht bij den zieke vertoevenmet alle bereidwilligheid vol deed Erdman aan het verzoek. Drie dagen verliepen erMarie en Erdman ontmoetten elkander slechts twee maal. Hoe het kwam was aan beiden on verklaarbaar, doch eene zekere stijfheid heerschte er tusschen hen. Was het de tegenwoordigheid van taDte of de indruk wekkende stilte van het ziekenvertrek? Erdman kwam geregeld tegen midder nacht. Twee malen vond hij Marie en taGte in het ziekenvertrekde avond te voren was Marie in de huiskamer gezeten, doch Erdman was daar voorbij gegaan. O, als hij had geweten hoe haar hart bonsde en klopte, hoe elk oogenblik ha: gedachten bij hem waren, hoe zij vreead dat hij die haar nu nog eens zoo lit 1 was wegens de trouw en de liefde, waai mede hij haar vader verpleegde ziel door haar gekrenkt gevoelde. En hij, ook hij wist niet wat hij denkei en hopen mocht ondragelijk was de koel heid die er tusschen hem en haar heersebtt hoeveel zou hij gegeven hebben wannee: hij haar één oogenblik slechts had kunne: spreken om opheldering te vragen, doel het scheen dat zij hem ontweek. De laatst j maal dat hij haar ontmoette, had zijn blii den hare ontmoet, toen hij haar in d i open oogen zag, had hij daarmee wille I vragen „Moet alles tusschen ons uit zijn? en zij zij had de oogen afgewendzij had dien blik niet kunnen verdragei omdat zij eensklaps meende daarin ee: verwijt te lezen, omdat zij daarin geschreve dacht„alles is tusschen ons uit, gij zehi hebt het gewild." Alles was rustig in Daalhuizen. De klol had elf sombere, doffe slagen doen hoorei Erdman liep onrustig zijne kamer op e neer. Nadat hij, om de schade van de: nacht in te halen, na het eten een weini,' was gaan rusten, was hij wakker gewordes en had gepoogd voor dat bij naar dei overste ging, door lectuur den tijd te vee korten. Vruchteloos was dit geweest, zijl oogen op de letters gevestigd, waren zijn gedachten elders en eindelijk had hij hel boek weggeworpen. Daar wordt eensklaps den kreet hoord„Brand! brand!" In een oogwenk schuift Erdman zijn raam op, doch hij ziet nietsin de straat is alles rustig, het brandgeroep schijnt te zijn in de straat waar de de overste woont. Erdman knoopt zijn jas dicht, gespt zijn sabel om en ijlt naar beneden, den winkel door, en de straat opin weinige seconden is hij, waar hij het brandgeroep heeft ver nomen. 'Wordt vervolgd.) aa—Mémm——j—mt BLOOKER'S CACAO.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1913 | | pagina 4