H. H. Hookers
DAALDERS
Echt leuk zijn de Prenteboekjes die bij een pakje poederzeep
„Sneeuwwit" cadeau gegeven worden.
MOTORDIEN ST
Texel, Amsterdam via
de Zaanstreek.
TEXELAAR.
Wenscht U echte Friesche Tabak vrage
die dan uit Frieslands oudste Tabaks
fabriek van de fa- Wed. DOUWE EGBERTS
ZOON te Joure.
„HET ANKER"
G. COEVERT, te den Bun
de cacao van het heden en
van de toekomst.
FEUILLETON.
DE DOCHTER TAN DEN OVERSTE.
Neerland's Onafhankelijkheid hersteld.
PIER EK PIERKI
G. F, CaUenbach te Nijkerk.
Nutsspaarbank
Vertrekt van Texel Zaterdagmorgen
6 uur en Dinsdagmiddag 2 uur van Am
sterdam,
Beleefd aanbevelend,
Jn. ZUIDEWIND.
Voor eenige jaren ontving ik van den
Heer SMIT te den Hoorn enthout van
een prima appel, uit zaad gewonnen.
Deze prachtige, groote appel heelt boven-
genoemden naam gekregen.
Pyramiden van dezen appel zijn a 50
cent per stuk verkrijgbaar bij mij
P. VISSER, Vrucktboomenkweeker
te BUSSUM.
Prijscouranten gratis en franco.
Verkrijgbaar bij
A. "Wuis, Oudeschild.
J. Dekker Pz.
W. Koorn,
P. Smit,
P. Vos,
P. Brouwer, Oosterend.
Gezusters Bakker,
"Wed. Plaatsman,
S. Bremer,
C. Duinker,
C. Koppen,
G. de Vries,
onderstaande Winkeliers
C. Graat, den Burg.
D. Witte Dzn.
Wed. B. Busselman,
C. HuismaD,
J. Bruin, de Waal.
W. Duinker,
M. Dijker, Zevenhuizen.
F. Bakker, Polder Eierland.
J. Dros Pz., de Cocksdorp.
Wed. Bran8-Blom,
G. v. d. Kooi
Maatschappij van verzekering
te Amsterdam
Ziekte- en Ongevallenverzekering.
Individueel en Collectief
Vraagt inlichtingen aangaande prec._
en coulance bij uitkeering bij den heer
Adj. Inspecteur,i
Den Burg, Texel.
De zittingen tot het inleggeD, opzegj
en terugnemen van gelden zullen won
gehouden in het lokaal
B 483 Warmoesstraat, den Burg.
iederen Maandagmorgen van 1112
Donderdagavond van 89 uren.
De rente bedraagt 3 pCt.minste inl
10 centen.
Het Bestuur.
Een verhaal door P. A. BUIS.
Nadruk verloden.
73.)
„Wil je mij niet een oogenblik gelegen
heid, om „Mij naar mijn plaats te
brengen, gaarne", en Marie dwingt hem
om de richtiDg te nemen naar de plaats,
waar mevrouw van Zanten met mevrouw
Langelie is gezeten.
„Er schijnt iets tusBchen de zuster van
den burgemeester en Erdman te zijn ge
beurd," zegt mevrouw van Zanten. „Marie
een glaasje wijn
Marie zoekt natuurlijk naar Erdman,
doch vindt hem niet.
„Nadat ze nog pas druk pratende door
de zaal liepen, heelt Erdman haar eens
klaps naar haar plaats geleid en is hij
verdwenen," vervolgt mevrouw't „Is
vreemd." Marie voelt dat zij sterk kleurt;
om den blos te verbergen neemt zij haar
waaier. Karei presenteert eau de Cologne
die geweigerd wordt. Zij is in gespannen
verwachting, daar zij elk oogenblik Erd
man hoopt te zien, doch tevergeefs: de
introductie voor den tweeden dans volgt,
en zij kan en mag de heer, die haar nu
nadert dezen dans niet weigeren, hoe
gaarne ook zij was blijven zitten.
Het is haar aan te zien dat zij niet op
gewekt iB wel beantwoordt zij met enkele
woorden de verschillende cavaliers die haar
ter dans geleiden, doch men behoeft geen
scherp waarnemer te zijn om te ontdekken,
dat Marie over geheel andere onderwerpen
denkt dan die, waarover het niet [zeer be
langwekkende baldiscours loopt. Het feit
dat Erdman weg is en wegblijft, zonder
zelfs Marie te komen aanspreken is door
andere personen opgemerkt. Enkelen
zwijgen daarover, daar ze denken dat Marie
meer van de zaak zal weten. Sommigen
sparen haar hunne opmerkingen niet.
"Waarom hij vertrokken is, weet zij niet,
zij kan het niet gissen ot vermoeden. Zou
hij om haar zijn weggebleven of is 't
waar wat mevrouw van Zanten vertelde?
Zou hij over hare weigering gebelgd nu
zoo den spot drijven met de betuigingen
van waarachtige, ware liefde, zou hij
O hoe graag zou zij zijn thuisgebleven,
hoe graag zou zij weer thuis zijn? neeD,
zij moet blijven, zij moet die zielsmarteling
uren doorstaan. Goddank, eindelijk heeft
het uur van scheiden geslagen, klinkt die
fatale muziek haar niet meer in do ooren,
wordt zij niet meer gekweld om te moeten
luisteren Daar gesprekken, die haar wal
ging verwekken. Langelie heeft verzocht
haar te mogen geleiden, en toen de klok
drie uur had geslagen, mocht zij haar
woning binnengetreden. Marie merkt niets
van het gebeurde; zij is in overspanniDg
zij verlangt zoo recht hartelijk naar haar
kamer om alleen [te kuunen zijn, om in
stille afzondering aan baar gemoed lucht
te kunnen geven, om aan hare tranen den
vrijen loop te laten.
Toen Marie den volgenden morgen na
een nacht die meer wakende dan slapende
werd doorgebracht, uit een diepen onrusti-
gen slaap werd gewekt, vond zij tante aan
haar bed, die haar mededeelde waterden
vorigen avond was geschied. Zij ontroerde
hevig, toen zij het gevaar vernam, waaraan
het leven van haar vader had blootgestaan.
Onmiddellijk wilde zij naar hem toesnellen
en hem aan het hart drukken, doch tante
weerstond haar; het gelukte eindelijk, na
zeer veel moeite, om Marie wat te doen
bedaren. Haar geheele zenuwgestel was
geschokt, slechts met inspanning van alle
krachten kon Marie zich bij het ziekbed
vaD haar vader inhoudenzij had zoo
gaarne hem om den hals gevlogen en aan
zjn borst haar hart lucht gegeven.
Meer dan ooit besefte zij nu hoe het
verlies van haar goeden, besten vader haar
zou treffen; het wordt baar akelig bang om
het hart als zij bedenkt, hoe zij alleen zou
staan in die wijde wereldhet is haar of
niets meer haar boeit, noch belang inboe
zemt, dan alleen haar vader en die eene,
van wien zij niet weet, wat zij van hem
moet denken.
Als eerste zending van den zeventienden jaargang der Christeiyke Biblio
theek werd aan de leden verzonden
Dr. J. R. OALLENBACH,
Dit prachtwerk op royaal kwarto formaat is gedrukt op zeer mooi illustratie
papier en verlucht met ruim 70 platen, portretten, spotprenten etc.
Met dit prachtwerk ontvingen de leden als eerste groene boekje
door J, VELTMAN.
Deze eerste zending heeft een waarde van meer dan de helft der contributie
voor den geheelen jaargang, en bovendien zullen de leden nog ontvangen
Een Zeemansvrouw door W. Schippers; Levensbeelden van Jezns Christus,
voor de gemeente geteekend door J. E Schroderde Vlaamsclie Stoelenmatter
door J. Veltman; Naar de heide terug door D. Speckmann, 5 groene hoekjes
door J. Veltman en den Scheurkalender „Eben Ilaëzer", door H. \V. S.
Men vrage den nieuwen, rijk geïllustreerden Catalogus der Christelijke
Bibliotheek. Deze vermeldt alle voorwaarden en is gratis verkrijgbaar in eiken
soliden boekhandel en bij den uitgever
Zij weet thans waarom Erdman gisteren
op het bal is weggegaan en waardoor hij
niet terugkwam, maar als hij niet was ge
roepen zou hij haar dan niet genegeerd
hebben? Waarom haar niet dadelijk aan
gesproken, waarom haar niet eerder ten
dans gevraagd, waarom nimmer dat briefje
beantwoord en taal noch teeken van zich
gegeven O, wist zü maar wat zij denken
moest.
Neen, het vermoeden door mevrouw van
Zanten gisteren geuit, het kan, het mag
niet waar zijnneen, daarvoor staat hij te
hoog; hij kan zich gekrenkt gevoelen, maar
geen leugen zal zijn lippen hebben be
zoedeld, toen hij haar zeide dat al zijn
hoop op haar was, voor leugens i3 hij te
goed, te edel.
Nadat Holtzap 's morgens bij het aan
breken van den dag naar den toestand van
den lijder is gaan zien en zich gelukkig
mocht gevoelen, dat de toestand veel was
verbeterd, heeft hij Erdman gezegd, dat
deze wat rust moest nemen, waaraan hij
heeft gehoorzaamd. Toen Marie bij baar
vader kwam, was Erdman reeds weg.
Het gevaar bleek geweken, maar even
wel bleef de ziektetoestand zorgwekkend
het was te voorzien, dat de overste in de
eerste dagen bet bed nog niet zou
mogen verlaten en voortdurend hulp zou
noodig hebben. Holtzap verzocht Erdman
om in de na-nachten de wachtbeurten op
zich te nemen, tante en Marie zouden alsdan
des daags en in de voornacht bij den zieke
vertoevenmet alle bereidwilligheid vol
deed Erdman aan het verzoek.
Drie dagen verliepen erMarie en
Erdman ontmoetten elkander slechts twee
maal. Hoe het kwam was aan beiden on
verklaarbaar, doch eene zekere stijfheid
heerschte er tusschen hen. Was het de
tegenwoordigheid van taDte of de indruk
wekkende stilte van het ziekenvertrek?
Erdman kwam geregeld tegen midder
nacht. Twee malen vond hij Marie en
taGte in het ziekenvertrekde avond te
voren was Marie in de huiskamer gezeten,
doch Erdman was daar voorbij gegaan.
O, als hij had geweten hoe haar hart
bonsde en klopte, hoe elk oogenblik ha:
gedachten bij hem waren, hoe zij vreead
dat hij die haar nu nog eens zoo lit 1
was wegens de trouw en de liefde, waai
mede hij haar vader verpleegde ziel
door haar gekrenkt gevoelde.
En hij, ook hij wist niet wat hij denkei
en hopen mocht ondragelijk was de koel
heid die er tusschen hem en haar heersebtt
hoeveel zou hij gegeven hebben wannee:
hij haar één oogenblik slechts had kunne:
spreken om opheldering te vragen, doel
het scheen dat zij hem ontweek. De laatst j
maal dat hij haar ontmoette, had zijn blii
den hare ontmoet, toen hij haar in d i
open oogen zag, had hij daarmee wille I
vragen „Moet alles tusschen ons uit zijn?
en zij zij had de oogen afgewendzij
had dien blik niet kunnen verdragei
omdat zij eensklaps meende daarin ee:
verwijt te lezen, omdat zij daarin geschreve
dacht„alles is tusschen ons uit, gij zehi
hebt het gewild."
Alles was rustig in Daalhuizen. De klol
had elf sombere, doffe slagen doen hoorei
Erdman liep onrustig zijne kamer op e
neer. Nadat hij, om de schade van de:
nacht in te halen, na het eten een weini,'
was gaan rusten, was hij wakker gewordes
en had gepoogd voor dat bij naar dei
overste ging, door lectuur den tijd te vee
korten. Vruchteloos was dit geweest, zijl
oogen op de letters gevestigd, waren zijn
gedachten elders en eindelijk had hij hel
boek weggeworpen.
Daar wordt eensklaps den kreet
hoord„Brand! brand!" In een oogwenk
schuift Erdman zijn raam op, doch hij ziet
nietsin de straat is alles rustig, het
brandgeroep schijnt te zijn in de straat
waar de de overste woont.
Erdman knoopt zijn jas dicht, gespt zijn
sabel om en ijlt naar beneden, den winkel
door, en de straat opin weinige seconden
is hij, waar hij het brandgeroep heeft ver
nomen.
'Wordt vervolgd.)
aa—Mémm——j—mt
BLOOKER'S
CACAO.