Werkzame Agenten
BOUWKUNDE.
Alkmaarsclie Stoomsteentiouwerij.
kisten, zakken of
balen,
Handelaars
dit is je zakboek!
Een heilzaam middel.
„Etaleeren en
Adverteeren"
Texelsche Courant. Wat wij eten
Een degelijk geschenk
zeer gewaardeerd
Vulpenhouder.
Kainiet en
Slakkenmeel.
Firma in Groente, Bloem
en Landbouwzaken.
WeLclijkschc Motordienst.
in hotel „TEXEL" te spreken.
FEUILLETON.
Het Gulden Mysterie.
Yoor het merken
van
zinken letters, zinken cijfers,
raerkkwastcn en merkinkt,
zoomede stiften in potlood,
rood, blauw en violet, (onuit-
wischbaar.
snel- en zekerwerkend
Boekh. Parkstraat.
van veel belang,
van meer belang,
van liet meeste belang.
Voorhanden in Boekh. Parkstr.
Dagelijks verkrijgbaar aan het
pakhuis Oudeschild.
DROS Co.
gevraagd, tegen lioogc provisie, door be
kende
Flinke bijverdienste voor hen die in den
winter eenigen vrijen tijd hebben.
Brieven fr. onder S. A. 9850 Alg. Adv.
Bur. D. Y. ALTA, Amsterdam.
Dinsdagmorgen van Texel naar Botter
dam.
Vrijdagmiddag 12 uur van Botterdam.
Woensdagmorgen van Texel naar fiar-
ngen.
Zaterdagmorgen van Harlingen naar
Texol.
Agent te Botterdam, B. M. Y AN KEULEN
Wijnhaven 108.
Haarlem, fa. K. NELIS
Kaasmarkt no. 32.
Alkmaar, P. BAKKEB
Yerdronkenoord 3.
Aanbevelend, J. Pil. BAKKER Zn.
I». PLAATSMAK.
Yoor zaken op het gebied der bouwkunde
is ondergeteekende elke Maandagmorgen
Aanbevelend
GK DE BEURS Gz.
Architect. HELDER.
Groote
voor-
prijzen.
dour O. K. en A. H. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Cornelissen
Copier echt vjh Bureau De Berner
Conventie" Deventer.
62.)
Voor de tweede maal begon een tuf-tuf
buiteo de poort; en voor de tweede maal
vloog Victoria naar het venster, haar gelaat
aandrukkend tegen de dikke groene mou-
cb Arabia.
„Wees kalm, mijn Boos," drong de zwakke
stem van lella M'Barka. „Gij hebt gezegd
dat deze maonen niets voor u zijn."
„Een van hen is mijn vriend," pleitte
het meisje, met iets smeekends in haar
stem.
„Een jong meisje kan geen man tot
vriend hebben. Hij kan een minnaar oi
een echtgenoot zijn, maar nooit een vriend.
Dit weet gij in uw hart ook, en gij hebt
mij gezworen, dat gij nooit een minnaar
hebt gehad."
Victoria antwoordde bier niet op. „Ik
ben er zeker van dat hij hier gekomen is
om mij te zoeken. Hij is bezorgd om
mijnentwil. Dat is zeer goed van hem en
te meer omdat wij niets voor elkaar zijn.
Hoe kan ik hem laten heengaan, zonder
dat ik hem iets van mij heb laten hooren.
Het zou te hardvochtig zijn. Ik ben er
zeker van, dat als Si Maieddine hier was,
hy ook zoo zou denken. Hij zou het on
getwijfeld goed vinden, dat ik even met
mr. Knight sprak, alleen om hem te zeggen
dat ik goed bezorgd ben en op weg naar
mijn zuster, dat zij vroeger in dit huis
heeft gewoond en dat ik hoopte haar hier
te vinden
„Maieddine zou zeker niet willen, dat
gij die joDge mannen dat alles gingt ver-
"hebben wij
Boekhandel Parkstraat.
Wij hebben thans in voorraad zakboek
jes op handig formaat, gebonden in stevig
omslag met alfabetische klapper 144 bladen
dik, journaal gelijnd, en best papier
in den prijs van 45 cents.
Dezelfde boekjes, dubbel zoo groot, met
hoofd, staande en contralijnen, iormaat
van een gewoon schoolschrift, insgelijks
met klapper, 65 cents.
Boekh, Parkstraat.
Het bedrijf staat nog op het doode punt
Zakenmenschen beproeft de nering weer
in de oude banen te brengen.
Wij bevelen U het volgend
middel ten zeerste aan
Zorg dus vooral voor een advertentie
in de
en daarenboven
als Verjarlngs- of St. Nicolaascadeau is
zonder twijfel een
Prima soorten voorhanden in den
hoeveel wij er van verorberen is
doch hoe het is bereid is
Een deskundig samengesteld kookboek
is het bekende kookboek van de huishond-
school aan het Zandpad te Amsterdam, is
het kookboek van Wannée.
Uitstekend geschikt voor verja-
rings- of St. Nicolaascadeau.
gebonden a f 1.75.
tellen, of zelfs, dat ge u aan hen liet zien,"
hield M'Barka aan, zichzelf in stijgende
opwinding opheffend in de kussens. „Be.
grijpt gij dao niet, welk gevaar hij loopt
met u te brengen naar uw zuster Wilt
gij hem ongelukkig makeo, die zijn geheele
toekomst op het spel zet, alleen voor u?"
„Neen, ik zou niets willen doen wat Si
Maieddine leed of nadeel zou kunnen be
rokkenen," zei Victoria, met een stem
waarin reeds berusting doorklonk. „En
ik heb mijn woord aan hem gehouden.
Niemand heeft ooit iets van mij over deze
reis gehoord [niemand. Maar hij zou
mr. Knlght kunnen vertrouwen, en ook
mr. Caird. En ze nu daar zoo dicht bij
te zien, in den hof, en [ze heen te laten
gaan zonder hen even gesprokon te heb
ben het is te veel."
„Waarom zoudt ge aan mij donken, die
gij nog slechts weinige dagen kent? Maar
toch het zou zeker mijn dood zijn, wanneer
gij aan deze mannen een teeken gaaft.
Mijn hart zou onmiddellijk ophouden te
kloppen. Voel hoe zwak het nu reeds
klopt."
Met een zucht wendde Victoria zich van
de moucharabia en zette zich op een kus
sen naast M'Barka's legerstede. „Ik denk
om u," zei zehet is erger voor u dan
voor mij, deze reis, want gij zijt lijdend.
En zonder u on Maieddine zou ik wellicht
mijn zuster nimmer zien."
„Wanneer een waar geloovige langer
dan drie dagen ziek ligt, zijn al zijn zonden
hem vergeven," troostte M'Barka zich zelf.
Zij strekte haar warme hand uit en lpgde
die op Victoria's hooid. „Gij zijt een goed
kind. Gij hebt uw wil gebroken om te
doen wat goed was."
Eenige oogenblikken later hoorde Vic
toria de poortdeuren opnieuw kraken en
de auto luid tuffend snel verdwijnen. Haar
oogen waren vol tranen.
„Hier ligt mijn neei, Cassim ben Halem,"
zei de Caid, wijzend op 'een betrekkelijk
nieuwe grafsteen, in welks hoofdeinde een
turban was uitgehouwen. ;Niet ver van
dit graf was dat van een vrouw, versierd
met de pantoffels van den profeet.
„Is zijn vrouw naast hem begraven
liet Stephen Nevill vragen.
„Het is een lid van zijn gezin. Meer
kan ik niet zeggen. Toen zijn stoffelijk
overschot hierheen werd gebracht, [Ikwam
tegelijk ook het hare, in een kist, met
het verzoek deze een plaats te geven
dicht bij het grai van [mijn neef. Aldus
is gebeurd; en dat is alles, wat ik u kan
vertellen, omdat het alles is wat ik weet."
De Arabier zag den Engelschman recht
iu de oogenen over Stephen kwam een
gevoel alsof op deze plechtige rustplaats
der dooden geen man tegenover een ande
ren een leugen op de lippen zou kunnen
nemen, zelfs een zoon van den Islam niet
tegenover een „Christenhond." Voor het
•erst begon hij te gelooven dat de Cassim
ben Halim werkelijk gestorven was, en
dat de zuster van Victoria Bay wellicht
ook niet meer leefde. De beide vrienden
bleven eenige oogenblikken zwijgend sta
ren op de beide witte graven; toen, be
grijpend dat voor hen aan deze plaats
niets meer te doen was, bedankten zij den
Caid hurtelijk voor de moeite, die hij zich
had getroost. Nogmaals weigerde deze
zich met de auto W6er den heuvel op te
laten rijden. Met een paar vriendelijke
woorden nam hij afscheid van hen, toen
zij in de auto zaten; eenige [oogenblikken
later zag hij het voertuig na, terwijl dit
hobbelend en bonzend over den slechten
weg zich snel verwijderde, nu met een
gelaat, waarop een trek van verademing
en tevredenheid duidelijk waar te nemen
was.
De Caid had voor dezen dag genoeg
van auto's. Met voldoening hoorde by
het hijgen der machine langzaam in de
verte wegsterven. Hij meende, dat dit
soort voertuigen al evenmin thuis hoorde
in zijn land als de mannen uit Europa,
die er de heele wereld mee rondtrokken,
om zich overal te bemoeien met een an
dermans zaken.
„Ei hamdouh lillab, Gode zij geloofd!"
mompelde hij, terwijl de gele auto uit hei
gezicht verdween en Maieddine te voor-
schjja kwam uit de groep zwarte tenten
op hot gele zand.
HOOFDSTUK XXVI.
Den volgenden dag was Jella M'Barka
voldoende hersteld om de reis voort te
zetten. Nog voor de morgen aanbrak
vertrokken ze in hetzelide gesloten rijtuig.
Na drie moeilijke dagreizen kwamen zij in
een wereld, waar niets meer scheen te
leven; alleen groeide er tusschen de rots-
steenen wat droog, stoppelig gras, een
enkele hagedis sprong over den weg, een
vogel op hooge pooten hipte buiten het
bereik van het rijtuig, en enkele zwarte
en witte schapen liepen onbeheerd rond.
De lucht trilde in de verte van de hitte;
nieis bewoog. Langzaam reed het rijtuig
voort over de vlakte en Victoria had het
gevoel, aleof er nooit een eind aan komen
zou, oi de reis eindigen moest in eeuwig
heid. Maar ze zei tot zichzelf, dat haar
ongeduld ondankbaar was tegenover Ma
ieddine, die zooveel voor haar deed, en
ze sprak zicbzelve moed in, wanneer ze
bizonder langzaam reden, stilhielden om
te eten of om M'Barba te laten rusten.
Ze deed haar best haar ongeduld te be
dwingen, maar vreesde toch dat Maieddine
het bemerkte, want hij gaf zich meer dan
eens de moeite haar uit te leggen, hoe
noodzakelijk de omweg was, dien ze
maakten.
W ord.1 vervolgel
Bi r. stoel* zooi»
AIKMAAB
18
