N°. 2821 Zondag 18 October 1914. 288t* Jaargang Nieuws- en Advertentieblad. Laud- cn Tuinbouwbrieven. Binnenland, Gemengd Nieuws. Dit blad verschijnt Woensdag:- en Zaterdagavond Advertentiën vóór 9 nar op den dag der uitgave ABONNEMENTEN en ADVERTENTIEN worden aangenomen bij de üitg. Firma LANGEVELD DE ROOIJ, Parkstraat, Burg op Trx el. De groententnin in het najaar. Do tijd, dat de moesttuin ons dagelijks kon voorzien van eigen geteelde groente is voorbij. De laatstgezaaide slaboonen zijn geplukt, laat gezaaide herfstspinazie is nog bier en daar te snijden, hoewel het meeste wel geoogst zal z\jn. Andijvie, bieten, en koolsoorten zjjn de eenig overgebleven gewassen. Nog enkele weken en er is alleen spruitkool, boerekool en bij lief hebbers winterharde, z g.n. taaie gele kool te vinden met natuurlijk de aardbeibedden. In dezen tijd raakt de lust tot tuinieren langzamerhand weg, wat aan het uiterlijk der tuinen goed merkbaar is. Toch is het raadzaam op enkele zaken de aandacht ge vestigd te houden In de eerste plaats op bet onkruid. Daar zijn nu in onze tuinen heel lastige onkruiden te vinden, die vooral in nazomer en herfst, wanneer naar den tuin steeds minder wordt omgekeken, heel veel zaad voortbrengen, wat het volgend jaar heel wat last zal veroorzaken. Daar is in de eerste plaats het gemeene kruis- kruid, ook wel genoemd kruiswortel, een onkruid, dat het geheele jaar door opgroeit en bloeit met kleine pluimdotjes, zooiets als de klampjes" van de paardebloem. Ook de zwarte nachtschade met haar witte bloempjes en giftige zwarte bessen dient in het oog te worden gehouden. Dit onkruid ontwikkelt zich vooral in den nazomer en wordt daardoor heel veel tusschen sla- en snjjboonen en afstervende aardappelen gevonden. Ten slotte noemen wjj nog het lastige tuintjes- of straatgras, dat zich nu nog druk uitzaait. Het is zaak deze en andere onkruiden nu nog te ver nietigen door afschoffelen. Als men na een paar dagen den grond dan nog eens doorharkt, brengt men het in de bovenste grondlaag aanwezige onkruidzaad vooreen deel tot kieming, waarna men het door schoffelen kan verwijderen. Dit bespaart veel werk in het volgende jaar. In de tweede plaats denken men op zwaardere gronden nu reeds aan het spitten. Voor zoover de gewassen het toelaten verrichte men deze grondbewerking vóór den winter en late het l3nd wat grot liggen Eet „netjes" spitten door bijv. afslechten der steken is op zwaarderen grond voor den winter nadeelig, want het bevordert dichtslempen en verhindert het doorvriezen. Ook op de afwatering dient gelet. Als mogelijk aanwezige greppels doorintrappen, door inwerpen van afval e.d. niet behoor lijk meer kunnen loopen, dient men hierin zoo spoedig mogelijk te voorzien. Geen grooter vijand van een grond, dan te veel water in don winter. Ten slotte nog iets over de bemesting der tuinen. Natuurlijk make men zooveel mogelijk gebruik van meststoffen uit eigen bedrijf. We manen echter tot voorzichtigheid met den vuilnishoop, wijl hierin dikwijls veel onkruidzaden voorkomen, terwijl overmaat van sintels, potscherven e.d. den tuin even min beter makeD. Ook met beer dient men voorzichtig te zijn. Niet alleen bevat deze meststof veel keukenzout en kan alzoo schadelijk werken maar bovendien is beer een te eenzijdige stikstof bemesting. Men geve matig beer aangevuld met super of slakkenmeel en kaïniet of patentkali. Wie uitsluitend kunstmest gebruikt geve bijv. in het najaar per Are 12 kg. kainiet en 8 kg. slakkenmeel. In plaats hiervan kan men ook geven 6 k.g. patentkali en 8 kg super, die echter ook in het voorjaar nog gestrooid kunnen worden. Tegen het zaaien geve men per Are 2 kg. chilisalpeter of zwavelzure ammoniak en herhale dit na opkomst, behalve bij erwten »n boonen, naar behoefte. H. v. S. TEXEL, 17 October 1914. Waal, 15 Oct. De Huishoudelijke vergadering van „Nut en Genoegen" was niet zeer druk bezocht. De Secretaris deelde mede, dat het aantal leden 50 bedroeg. Door den Pen ningmeester kon een batig saldo worden aangewezen, groot f30. Als lid van het bestuur werd met algemeene stemmen herkozen de heer J. B. Bakker, die de benoeming aannam. Besloten werd, den eersten leesavond te houden op 2 Nov. a.s. Wat het „laatste nut" betreft, hierover zal worden beraadslaagd in eene der volgende bijeen komsten. Voor de terugkeerenden. De Duitsche gouverneur van Antwerpen heeft den termijn van 5 dagen binnen welke de neringdoenden en ambachts lieden naar de stad moeten terugkeeren, tot 17 dagen verlengd. De safes van de Antwerpsche diamant beurs en in de Diamantclub zijn volkomen intact en niemand hoeft voor zijn bezit te vreezen, heet het in een telegram, door een buitenlandsche juweliersfirma ontvangen. Fransche geestelijken als krijgs gevangenen. De Duitsche keizer heeft op verzoek van den aartsbisschop van Keulen toege staan dat gevangen Fransche gesstelijken die ais eenvoudige soldaten hebben dienst gedaan, als officieren worden behandeld. De „Brommers." Gelijk thans bekend wordt, is reeds in 1911 de Zwitsersche kapitein Zscbokke door een toeval achter het geheim van de Duitsche nieuwe bestellingen op het gebied der artillerie gekomen. Hij publi ceerde destijds in een Zwitsersch militair vakblad een verhandeling over het 42 c.M. geschut, dat echter door de Fransche Engelsche en Russische militairen blijk baar in het geheel niet is opgemerkt. De tolgrenzen hersteld. De Belgische douanekantoren op den linker Maasoever, zoo meldt men uit Maastricht, zijn door Duitsche douane beambten bezet. Ook de Belgische Jtolgrens van het Luxemburgsche gebied is weer hersteld. Hier doen de vroegere Belgische beamb ten dienst, die de ontvangsten natuur lijk aan het Duitsche bestuur hebben af te dragen. Ontroerende ontmoetingen. Te 's Hertogenbosch kwamen naar men van daar aan de „Tijd" schrijft 15 treinen voorbij met geïnterneerde Bel' giscbe en Fransche soldaten en Maaüdag op den dag passeerde er nog een stuk of zes, elk beladen met vijftienhouderd En gelsche en Belgische militairen. Onder hen waren vele officieren en o.a. ook de com mandant van een der Antwerpsche for ten, een Belgisch majoor. Toen ik Maandagmiddag op het perron stond te kijken en met de geïnterneerden een praatje aanknoopte, ging een hunner een kroes water drinken aan de fontein op het perron. Dit geschiedde onder toe zicht van Nederlandsche militairen, onder wier bewaking de geïnterneerden steeds worden vervoerd. Yan de andere zjjde kwam een vrouw met een kindje op den arm, een Belgische vluchtelinge, die in onze stad onder dak is gebracht. Beiden, de soldaat en de vrouw, keken elkaar aan. Een kreet van verrassing ont snapten hun beiden, want.... man en vrouw stonden tegenover elkaar. De ontroering beschrijven, die zich van beiden meester maakte, is onmogelijk. Een kort gesprek werd gewisseld, want de geïnterneerde moest per trein verder worden doorgevoerd, terwijl de vrouw in deu Bosch moest blijven. Beiden echter waren overgelukkig el kaar te hebben weergevonden. In geen veertien dagen, vertelde me later de vrouw, had ze iets van haar man ge hoord, die in den oorlog was, en dien ze gesneuveld waande. Nu echter wist ze, dat hij geïnterneerd was en dus buiten gevaar, terwijl hij zijn vrouw en kindje in veiligheid wist in onze stad. Deze ontmoeting maakte diepen in druk op allen, die er getuigen van waren. Doch deze ontmoeting stond niet op zich zelf alleen. Want toen de trein in beweging ging en langs het perron reed, waar nogal publiek stond, waaronder verschillende vluchtelingen, riep plotse ling een der geïnterneerde Belgische sol daten „Moeder, moeder Hij had onder het publiek zijn oude moeder zien staan, die nu haar jongen had weergezien, zij het dan ook maar in den in beweging zijnden trein. Wat er op dat oogenblik in de harten van beiden omging, men zal het beseffen. Het moedertje wankelde op haar beenen, toen de soldaat nog uit de verte blijmoe dig ten afscheid zwaaide met zijn politie muts. Beiden waren overgelukkig, dat ze el kaar op deze wyze en onder deze omstan digheden veilig in Nederland hadden weergezien. De beteekenis van de bezetting van Antwerpen. Duitsche bladen blijven zich uitputten in verzekeringen, dat Duitschland er volstrekt niet aan denkt, het Nederland lastig te maken, nu het wel Antwerpen bezit, maar natuurlijk niet baas is over den Scheldemond. Omgekeerd betuigen ook de Engelsche bladen, dat zij er ons, terwille van Ant werpen, niet bij willen betrekken: Het is trouwens niet duidelijk, hoe de Duitschers van Antwerpen tijdens dezen oorlog, een basis voor hun vloot zouden moeten maken. Alleen enkele onderzee booten vermogen de linie van Engelsche oorlogsschepen te verbreken. Wat men in Engeland dan ook veel meer vreest is de kans, dat de Duitschers van Antwerpen e6n basis maken voor aanvallen op Engeland met Zeppelins en vliegtuigen. Tragisch. De grijze staatsman, minister Cort van der Linden en zijn familie worden wel zwaar beproefd. Een zijner zonen kwam om bij de spoorwegramp te Hooghalen en thans is zijn andere zoon door een noodlottig ongeluk getroffen. De heer Cort van der Linden, student te Leiden, reisde als geleider van Bel gische vluchtelingen van zijn woonplaats naar 's Hertogenbosch. Omdat de wagens overvol waren had de heer Cort v.d. Linden een plaatsje gezocht in het remmershokje op een der wagons. Door een onbekende oorzaak kwam hij van do wagon te vallen, waardoor h(j een schedelbreuk en een lichte hersen schudding bekwam. De toestand van den patient is wel ernstig, doch niet bepaald levensgevaar lijk. De typhus, die te Hengeloo (Over- ijsel) weer sedert eenigen tijd heerscht, heeft weder een 5 tal nieuwe lijders gemaaktal deze patiënten bevinden zich in de barak. Door de gezondheidscommissie en 't ge meentebestuur worden maatregelen ge nomen om uitbreiding der ziekte tegen te gaan. Nader bericht De heer Cort v.d. Linden bracht den nacht na het ongeval rustig door. De toe stand is bevredigend, hoewel het levens gevaar, nog niet geheel is geweken, zoo dat van vervoer naar den Haag voor- loopig geen sprake is. Zijn moeder, mevr. Cort v.d. Linden vertoeft nog steeds in den Bosch. Meelvoorziening. Binnen zeer korten tijd zal van Regeeringswege een maatregel worden getroffen, teneinde zooveel mogelijk den vrijen toevoer van Amerikaansche tarwe bloem naar ons land te verzekeren. Alsdan zal n.l. in Amerika de te verzen den bloem, voor Holland bestemd, uit sluitend gedirigeerd worden aan de Nederlandsche Regeering, teneinde te voorkomen, dat bij eventueele aanhouding de booten, de aanwezige voorraden tarwebloem daaruit verwijderd zoudeD worden. Deze maatregel was trouwens ook noodzakelijk daar de Holland - Amerika- Lijn in Amerika weigerde bloem in te laden anders dan aan Regeeringsadies. Verschillende gevallen zjjn reeds voor gekomen dat Nederlandsche meelimpor- teurs hun connossementen aan hun Amerikaansche molens betaald hadden doch dat de betreffende meelladingen na de reis van de fabriek naar de haven plaatsen, eenvoudig niet vervoerd worden. De geheele invoer door onze particuliere meelflrma's houdt dus weldra op en als eenig importeur treedt de Nederlandsche Regeering op. Verder moet het in 't voornemen lig gen de stoomende partijen bloem, welke nog aan particuliere firma's zijn geadres seerd en voorzoover ze niet door het buitenland worden aangehouden of uitge laden, bij aankomst hier te lande in be slag te nemen en van Regeeringswege te distribueeren. De algemeene commissie van distributie van graan en meel, welke haar zetel in Den Haag heeft, zal daarbij door ver tegenwoordigers uit den meelhandel uit andere steden worden voorgelicht. Voor zoolang de hier bedoelde maat regelen nog niet van kracht zijn, wordt bij verkoopen van Amerikaansch meel in ons land van den kooper de verklaring verlangd, dat het meel bestemd is in Nederland te blijven. Hbl. Graanaanvoer. Onze Regeering is met niet genoeg te prijzen ijver bezig om voorraden graan, mais, enz, aan te vullen. Dit is geen gemakkelijke taak, daar, zooals men weet, Engeland steeds in zorg verkeert, dat voorraden van hier in Duitschland zouden kunnen belanden. Naar wij vernemen, zou onze Regee ring waarborgen hebben verstrekt, die voldoende worden geacht. Deze bestaan hierin de voorraden worden aan onze regeering geconsigneerd en deze ver deelt de voorraden onmiddellijk onder de coöperatieve vereenigingen, die ze op haar beurt onder de boeren brengen. Dat de boer, eenmaal in bezit van zijn veevoeder (mais enz.) dit niet méér loslaat, vertrouwt men in Londen ook wel. Op deze wijze zou de Regeering ook contracten van particulieren, voor leve ranties kunnen overnemen en zij is daartoe bereid. Er bestaat dus gegronde hoop, dat de van Regeermgswege in Amerika opge kochte voorraden graan, mais en andere voediDgs- en voerartikelen ons ook berei ken zullen. Dit neimt evenwel niet weg, dat de uiterste zuinigheid te betrachten zii. Vad. TEXELSCHE COURANT. Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor den Burg 30 Cta. Franco per post door ga- heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere l'inden met verhooging der porto's. Prijs der Advertenlièn. V»n 1 tot 5 regels 30 Cts. Iodere regel meer 0 Ot. Groote letters en Vignetten worden n*«r plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 9 Cts. per nummor. XLIV.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1914 | | pagina 1