Kunsttanden.
fZAADKOEKEN
N.V. Het Landbouwkantoor „Noord-Holland"
te ALKMAAR.
Thomasmeel en Kainiet.
ï&c-
Handelaars
dit is je zakboek!
kisten, zakken of
balen,
Wat wij eten
.,HET ANKER"
G. COEVERT, te den Burg.
Tand-techniker Zaandam.
Stationstraat 11, Helder.
F. S. M. RITS,
Koninklijke Fabrieken
toyaboonenkoeken
iddel voor Rheumatiek.
Wachtende een partij SUPERPHOSPHAAT.
Vertegenwoordiger .1. C. ROEPER.
SGHELPKALKFABRIEKEN STOOMTRASMOIEN,
Firma W. F. STOEL ZOON, Alkmaar.
Voor het merken
van
zinken letters, zinken cijfers,
merkkwasten en merkinkt,
zoomede stiften in potlood,
rood, blauw en violet, (onuit-
wischbaar.
van veel belang,
van meer belang,
van het meeste belang.
Voorhanden in Boekh. Farkstr.
Het Golden Mysterie.
K. ACKEMA,
FEUILLETON.
Maatschappij van verzekering
te Amsterdam.
Ziekte- en Ongevallenverzekering.
Individueel en Collectief.
Vraagt inlichtingen aaDgaande premie
en coulance bj uitkeering bij den heer
Adj. Inspecteur.
komt thans weer geregeld spreek
uur houden 's Woensdags 11-12 en 1-2
uur.
Dlvocaat en Procureur,
practijk van Mr. Hl. DENIJS te
overgenomen. Zijn wekelijksch
zal gehouden worden Dinsdag
vier tot halfzeven ten huize van
KUNST, Zuidstraat 5.
isanen Laan, Wormerveer.
Opgericht 1765.
INKLIJKE FABRIEKEN,
w vee met de zuivere Murwe
lerk „Ster" en „W. L.".
merk "W.L.
ide door hoog eiwit-en vetgehalte
grootste voedingswaarde.
1E-DIPLOM A PRIJS 1900.
!EX GOUDEN MEDAILLES.
iu genezen wil worden vau
thiek, die kome bij
DAZEBKOEK, geboren Dekker,
kouddorp C no. 30 Alkmaar,
ïur van 's morgens 11 tot na-
3 uur. Verschillende getuig-
ter inzage.
rns maohtiging van H. M. de
Dagelijks af te geven uit Pakhuis Oudeschild
Prijzen scherp concurreerend. Tijdelijk afgever Gr- Bruin Pz. Haven.
1
Wij hebben thans in voorraad zakboek
jes op handig formaat, gebonden in stevig
omslag met alfabetische klapper 144 bladen
dik, journaal gelijnd, en best papier
in den prijs van 45 cents.
Dezelfde boekjes, dubbel zoo groot, met
hooid, staande en contralijnen, formaat
van een gewoon schoolschrift, insgelijks
met klapper, 65 cents.
Boekh. Parkstraat.
"hebben, wij
Boekhandel Parkstraat.
is
hoeveel wij er van verorberen is
doch hoe het is bereid is
Een deskundig samengesteld kookboek
is het bekende kookboek van de huishoud
school aan het Zaudpad te Amsterdam, is
het kookboek van Wannée.
Uitstekend geschikt voor verja-
rings- of St. Nicolaascadeau.
gebonden a f 1.75.
door C. N. en A. M. Williamson.
Vertaald dour W. J. en H. A. Cornelissen
Copier echt v/h Bureau „De Bcrner
Conventie" Deventer.
68.)
Aan dezen weg had bij vrieden, die hem
gaarne bij zich lieten overnachten en hem
van nieuwe muilen voorzageD, en gene
weg werd niet gebruikt door Europeanen.
Hij trachtte haar op te vroolijken door
het geDot der verdere reis voor te spie
gele^ wanneer ze rijden zou op oen
mehari, gezeten in eeu bassour, gemaakt
van takken, die gebogen waren in den
vorm van oen groote kooi, behangen met
■achte haoulis van teere kleuren, en
voorzien van gemakkelijke kussens. Weldra
zouden z. bij den douar zijn van zijn
van zijn vader, den Agha, voorbij El
Aghouat. Daar zou ze wonderlijke dingen
zien; en volgens Maieddine zou de geheele
verdere reis één feest zijn. Hij zou zorgen
dat ze zich geen oogenblik verveelde. Ze
zou bepaald spijt hebben, wanneer de
laatste dag van haar reis was gekomeu.
Ondanks het gebeurde in het huis van
Ben Sliman meende Si Maieddine, dat
alles best ging. Alleen hij was een
weinig teleurgesteld over Victoria's gedrag
tegenover hem. Ze was liet onvriendelijk
en dankbaar voor alles, wat hij deed,
maar ze scheen voor hem, als maD, niet
de minste belangstelling te koesteren. Hij
gevoelde, dat ze er naar haakte verder te
gaan, en dat ze de dagen telde, niet om
het genoegen, dat ze haar brengen konden
in zijn gezelschap, maar in de hoop, dat
ze zoo spoedig mogelijk voorbij zouden
zyn. Doch met het ingewortelde gedold
van een Arabier, bleef hij hopen. Zijn
vader, de Agha van de Ouled Serrin, re
geerde in de woestijn als een vorst, en
Maieddine meende dat de douar en de
positie vau den Agha wel indruk op haar
maken moesten. Bovendien zou de verdere
tocht geheel iets anders zijn, dan dit
voortbobbelen in een rijtuig met de zuch
tende en klagende M'Barka. Ginds, in de
open woestijn, wanneer Victoria gezeten
zou zijn in haar bassour, en hij naast haar
rijdend op een paard, dat hij uit zou
kiezen uit zijn vaders goum, zou het rei
zen een waar genot worden. En Maieddine
had voor dit deel der reis menige verras
sing bedacht jvoor het meisje, wier hart
hij wilde veroveren.
Voorbij Djelfa werd de weg [minder
eentonig. Nu en dan ontmoetten ze een
ruiter van het „Bureau Arabe," de inland-
scbo politie, die in de Sahara machtiger is
dan het leger. Deze mannen groetten
Maieddine allen met zeer veel eerbied, en
lella M'Barka vertelde Victoria met trots,
dat haar neef zoo gezien was bij [het
Fransche gouvernement. Hij had veel
voor Frankrijk gedaan ia het Zuiden, waar
zjjn familie grooten invloed had.
Terwijl de paarden het rijtuig voort
trokken over den.zandigen weg, zei lella
M'Barka: „Onze woestijn is niet zoo droog.
In de Sahara zijn vier woestijnen. Allah
zond er vier engelen heen, en ieder kreeg
zijn deel. De engel van de Chebka was
koud van natuur en jaloersch op de ande
rendaarom is Chebka dor en verlaten
met zijn kale rotsen.
De engel van de Kamcda was zorgeloos
en vergat te bidden om koele winden en
goed water, en de Kameda veranderde in
een groote rotsvlakte. De engel van de
Gaci werd bemind door een houri die voor
hem danste in het woestijnzand. Toen ze
verdween strooide ze edelgesteenten
en vruchten uit de hemelscho tuinen
rond die veranderden in prachtig
gekleurde staenen, welke er tot heden ten
dage zijn blijven liggen. Maar de beste
engel was die van de Erg ons woestijn;
de drie andere engelen waren mannen,
doch zij was een vrouw, en ze bezaaide
den hemel met sterreD, om baar woestijn
met lampen te verlichten, en tevens heel
de verdere wereld, zelfs de wereld der
ongeloovigen."
Toen ze voorbij de rots Chapeau de
Gendarme gekomen waren achtte Maieddine
alle gevaar voorbij en liet hij tegen zons
ondergang de gordijntjes van het rijtuig
ophalen. Het was Victoria of ze blikte
in de geheime tuin van een Oostersch
Koning. Heel het landschap was overgoten
met een gulden schijn, zoo gloedvol, dat
Victoria meende de handen te zullen kun
nen warmen aan den weerschijn op het
zand. En terwijl de minarets van El Ag
houat zich voor hunne oogen verhieven
uit een zee van palmen, wees Maieddine
haar het militaire hospitaal. Hij vertelde
van den opstand der Arabieren, een vijftig
jaar geleden, en ofschoon (hij de dapper
heid der Franschen prees, las ze in zijn
oogen, en boorde ze in zijn stem, dat jhij
zijn eigen volk bovenal bewonderde. En
ze vroeg zich af„Laat hij zichzelf gaan,
en vertoont bij zich nu aan mij in zijn
ware gedaante omdat ik met hem in de
woestijn beD, en hij denkt, dat ik nooit tot
de Europeanen terug zal keeren?"'
Ze rilde even bij die gedachte, maar ze
trachtte ze van zich af te zetteD; hij had
haar immers tot nu toe geen enkele redeD
tot vrees gegeven, en ze zou voortgaan
met hem te vertrouwen.
Dien nacht vonden ze weer gastvrijheid
bij een Caid, en toen Victoria op het harde
bed lag, oen der weinige Europeesche
meubelen in het heele huis, verweet zij
zichzelf, dat ze Maieddine lang niet dank
baar genoeg was. Tien jaar lang had ze
getracht Saidee te vinden, en nog slechts
eenige dagen geleden was ze niets verder
gekomen dan toen ze als klein meisje op
school ging. Maieddine had den weg ge
makkelijk voor haar gemaakt, bijna te
gemakkelijk.
HOOFDSTUK XXVII.
„Daar is mijn vaders douar" zei Maied
dine; en Victoria's oogen volgden de
richting van zijn n tgestrekte wijsvinger,
In een woeste en verlaten steenvlakte
had zich een golf van goud zand opge
worpen, en op den rand van dezen golf
zag het meisje een dorp van tenten, zwarte
en bruine, dicht op elkaar, zooals een
vloot van visschersschepen zich donker
alteekent op het blanke water. Er waren
een menigte lage en kleine tenten, alle
gegroepeerd om een andere welke reeds
uit de verte door haar geweldige grootte
de aandacht trok.
Plotseling was het Victoria of het kamp
begon te leven, zjj zag gestalten tusschen
de tenten heen en weer loopen en het
volgend oogenblik kwamen tien of twaalf
mannen in het wit gekleed, in vliegende
galop te paard over de woestijn vlakte aan
gerend.
Een hoog rood kleurde Maieddine's
wangen en zijn oogen begonnen te schit
teren. „Zij hebben naar ons uitgezien en
verwachten ons," zei bij. „Mijn vader
zendt thans zijn mannen om ons te ver
welkomen."
„Misschien komt hij daar zelf wel" zei
Victoria, meenend dat de ruiter die den
kleinen troep aanvoerde, en hoog 'boven
de andere uitstak, Maieddine's vader was.
„Neen, het zou niet passen, wanneer de
Agha zelf zijn zoon zou gaan begroeten,"
legde Maieddine uit. „Bovendien, bij zou
een scharlaken burnoe drageD, met goud
gestikt.
(Wordt vervotods
S3. .v
V'
">V
10.
