Kunsttanden.
Een degelijk geschenk
zeer gewaardeerd
Vulpenhouder.
Tandarts Ansingh
Vrienden in den Nood
Duizend in een Lood
T^ennisgeving.
ZELFRIJZEND BAKMEEL,
E. Th. 7 All DER STOK, DE RIJP.
in bussen van 1 kilo ƒ1.50
Tand-techniker Zaandam.
Stationstraat 11, Helder.
Boekh. Parkstraat.
nette Commensaal.
Spreekuren dagelijks
van 9—5 uur.
Schoorsteen- en Rioolbuizen.
Door 't gansche leven, op eiken leeftijd blijft
de KLOOSTERBALSEM een ware vriend.
Harllngcn Nov. 1914.S. F. KLEIN.
Vruchtboomen, Iepen-, Laan-, Sierboomen, Heg- en Singelbeplan
ting, Bloem- en Dekheesters, Rozen en Vaste planten.
Vertegenwoordiger: J. J. ROEPER, de Veen.
K. ACKEMA,
komt thans weer geregeld spreek
uur houden 's Woensdags 11-12 en 1-2
uur.
Prima soorten voorhanden in den
Gelegenheid voor een
Hoofdgracht 61, den Helder.
LAND- en DRAINEERBUIZEN
-
W.F.STOEL&ZOOW
Ia de eerste levensjaren: onovertroffen tegen opeu huid bij zuige
lingen, tegen rooljes, kliertjes, uitsla*, riog-eu
dauwworm, braad, ontstoken huid! bij voeding-
stoornissen.
In den WOeligen kindertijd: ONONTBEERLIJK ter onmiddellijke verzach
ting en volledige genezing zonder litteekens
van brand- stoot- of snijwonden, brandblaren,
brandbleinen, kneuzingen, open plekken, schram
men, builen, zweren, ontvellingen, winterhanden
en voeten.
Op den lateren leeftijd ONFEILBAAR tegen oude en nieuwe wonden,
Op den pijnlijken ouden dag:EEN UITKOMST tegen rheumatiek, rheuma-
FEUILLETON»
Het Gulden Mysterie.
73.)
merk de „Roode Rloeg,"
munt uit door steeds gelijkmatige prima kwaliteit en billijken prijs.
Thans weer ruime voorraad.
Wij brengen onder uwe aandacht dat
de prijzen van
ONVERANDERD zijn gebleven en ons
fabrikaat derhalve overal verkrijgbaar is
1/2
1/4
1/10
0.80
0.421/2
0.18
BLOOKER'S CACAOFABRIEKEN.
en daarenboven
als Verjarlngs- of St. IVicolaascacleau is
zonder twijfel een
Adres Bureau tan dit blad.
huiduitslag, gebarsten handen, spier» errekkin-
gen, spit in den rug, lendenpijn, zeere borsten,
kloven, aambeieD. zoowel bloedende als andere.
tische zenuwpijnen, jicbt, podagra, stramheid in
de ledematen, ischias, stijfheid in de ledematen
enz.
Zelden stelt de Kloosterbalsem teleur, heerlijk, verzachtend en verrassend
snel is zijne genezende werking. Altijd tot onmiddellijk gebruik gereed, mag
de Kloosterbalsem dan ook in géén enkel gezin ontbreken. In elk gezin waar
kinderen zijn, moet de Kloosterbalsem op een vasten plaats in de kast te
vinden zijn.
Prijs per pot van 50 gram 75 cent, van 100 gram f 1,20, van 250 gram
12,50. Hoe grooter pot hoe voordeeliger dus. Eiacht rooden baud met onze
handteekeniug L. I. AKKER, Rotterdam. Verkrijgbaar by alle drogisten, apothe
kers en de bekende verkoopers.
door O. N. en A. M. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Cornelissen
Copierecht v/h Bureau „De Berner
Conventie''' Deventer.
„Niet als een minnaar dus, o Roumia?"
„Neen niet als een minnaar.*
„Is er dan niemand van uw eigen volk,
dien gij liefhebt als een minnaar, Roos
van het Westen P"
„Ik heb geen minnaar, kleine blanke
maan."
„Si Maieddine is uw minnaar, ol gij
wilt of niet."
„Gy vergist u Zorab."
„Ik vergis mij niet. Indien gij thans
nog niet weet, dat ik gelijk heb, dan zult
gü het toch weten, Lvoor er vele dagen
zijn verloopen. Wanneer gij zult hebben
gezien alles wat er iu zijn hart voor u is,
denk dan aan hetgeen ik u heb gezegd."
„Wanneer ik dezen weg terugkeer zoDder
Maieddine, dan zal ik u zeggen, dat gij n
hebt vergist, Zorah."
Doch het Gharameisje schudde het hoofd.
„Er is een stem in mij, die mij duidelijk
zegt, dat gij nooit dezen weg terug zult
beeren, o Roumia."
HOOFDSTUK XXXI.
Nog slechts een korten afstand was de
kleine caravaan verwijderd van Touggourt,
de groote oasestad, in het land waar
M'Barka's voorouders hadden gewoond en
geheerseht. De reizigers hadden de stad
gemakkelijk nog voor donker kunnen be
reiken. Niettemin liet Maieddine dien dag
vroeg halt houden en de tenten opslaan
op eonigeu afstand van den grooten weg,
geheel in de volle eenzaamheid der woestijn.
Nog voor de schemering was gevallen,
was het kamp reeds gereed en bereidden
de Soudaneezen het avondmaal. Nog
nimmer tijdens hun geheele reis was de
zonsondergang van zulk een verblindende
schoonheid geweesten Maieddine aan
vaardde het als een gunstig voorteeken.
„Indien gij een klein eind weegs met
mij opwandelen wilt, Ourieda," zei hij tot
Victoria, „zal ik u iets laten zien, dat gij
nog nimmer hebt aanschouwd. Wanneer
mijn nicht van de vermoeienis van dezen
dag is uitgerust, en het avondmaal gereed
zal ik u terugbrengen."
Het was de eerste maal, dit Maieddine
haar met zonsondergang voor een wande
ling weg van de tenten uitnoodigde. Doch
zij durfde niet te weigeren. En zoo klommen
zij zandduinen op en at, tot zij noch de
tenten in het kamp, noch de rook van het
vuur daarbij meer onderscheiden kondeD.
Eindelijk stonden zij stil op den top van
een duiD, en Maieddine haalde een veld
kijker uit zijn burnoe te voorschijn,
„Zie hiermede om u heen," zei hij. „Ik
had hem bij mij van 't oogenblik dat wij
onze reis begonnen doch ik heb hem be
waard voor heden, om u een verrassing
te geven."
Victoria richtte de sterke glazen naar
haar oogen en stiet hetzelfde oogenblik
oen luiden kreet uit bij het schouwspel,
dat zich thans aan haar vertoonde. Het
was of voor haar een strijd tusschen
reuzen was losgebarsten. Zandgolven hoog
als de hemel, schenen plotseling op haar
los te storten, ver uitrijzend boven haar
hoold, alsof zij niet meer was dan een
vlieg in het midden van een door een
orkaan opgezweepten oceaan. Van alle
kanten drongen zich als zoovele monsters
de gele bergen op haar aan, dreigend
haar te bedelven onder hun zandmassa's.
Zij gevoelde zich als een angstige vlinder
in de kooi van een leeuw.
„Maar dat is ontzettend!" riep zy uit.
terwijl zij het glas liet vallen.
Deze uitwerking was juist zooals Maied
dine had verwacht. Het was de eerste
maal, dat Victoria handolde zooals hij zich
had voorgesteld, dat zij handelen moest.
„Aan het eind is zij toch ook maar een
vrouw," zei hij tot zichzelf.
„Wanneer gij alleen waart in deze zee
van geel goud, verlaten en eenzaam, om
daar uw weg in te vinden, met geen
anderen gids dan de sterren, dan zoudt gij
inderdaad bunnen zeggen, dat wat gij
zaagt, ontzettend is," sprak hij. „Want
deze golven rollen tusschen u en het
Noorden vanwaar gij gekomen zijt, en nog
hooger tusschen u en het begeorde doel
van uw reis. Ee. aan gene zijde, daar
waar gij welhaast zult zijn om uw zuster
te vinden, daar zijn zelfs geen sporen,
zooals die welke wij tot nu hebben ge
volgd. De zandbergen, die gij hier ziet,
hebben niet alleen mannen en kameelen,
maar gehsele caravanen verzwolgen, zelfs
geheele legers zijn er voor eeuwig in ver
dwenen, zonder eonig spoor van hun
bestaan achter te laten. De duinen zijn
hun grafzerken en niemand zal weten
waar zij liggen, tot do dag komt waarop
de geheele wereld wordt opengevouwen
als een papierrol in de hand van Allab."
Victoria werd bleek.
„Tot nu toe hebt gij altijd uw best ge
daan mij te leeren de woestijn lief te
hebben," zei ze langzaam. „Indien er iets
te zien was dat mij afstooten moest, hebt
gij my het hoofd laten wenden en wan
neer ik toch iets vreeselijks zag, gingt gij
een vroolijk lied zingen, om mij te doen
vergeten wat ik zag. Waarom wilt gij mij
thans bevreesd maken
„Het is niet mijn bedoeling om u angstig
te maken of u te kwellen, Ourieda," en
Maieddine's stem werd zacht en bijna
smeekend toen hij dit zeide. „Ik heb u
alleen willen doen zien, hoe machteloos
gij zoudt zijn alleen te midden van deze
zandbergen, waar gij dagen en nachten
zoudt bunnen gaan zonder een menschelijb
wezen te onimoeten. 01 waDneer gij er
een mocht tegenkomen, dan wellicht een
Touareg, met bet lange mes in zijn gordel
en in zijn borst een bart kouder dan staal.*
„Ik weet zeer goed, dat ik machteloos
zou zijn, wanneer ik alleen was,* zei Vic
toria. „Maar is het noodig, dat gij mij
dit zegt
„Misschien Diet. Maar er is iets dat ik
u wel zeggen moet. Ik lijd groote pijn,
Ouriedaomdat ik, zoolang wij tezamen
hebben gereisd, de woorden heb terug
gedrongen, die brandden op mijn lippeD,
is mijn ziel een vlammende zee geworden.
Ik heb u lief. Ik bemin u. Ik sterf van
verlangen naar u. Gy moet de mijne zijn.*
En tegelijk greep hij haar beide handen
en drukte ze tegen zijn lippen. Tobd,
medege8leept door den heeten gloed die
door deze aanraking van haar vleesch in
hem ontbrandde, liet bij haar banden los,
en drukte haar tegen zijn bart, haar wik
kelend in zijn burnoe, alsof hij haar zelis
voor de zon aan de kim in het westen
wilde verbergen. Dooh met een wanboops-
kracht wierp zij zichzelf terug, hem van
zich stootend, hoewel zij zich niet uit zijn
omarming kon losrukken en haar handen
tegen zijn borst gedrukt bleven. Zij voelde
het heftige bonzen, als een hamer, van
zijn hart.
„Gij zijt geen echte Arabierriep zy,
trillend van verontwaardiging.
Deze woorden troffen Maieddine in de
eenige plek, waarin hij wellicht kwetsbaar
was.
Wordt wervo'Qd*
