A
i
Officieele Reisgids
Sneek I Uitstoomen, Verven.
D. HOEKSEMA Zn.
Texel-Purmerend.
„8.s. Texelstroom".
Dat
ONTVANGEN
DOUWE EGBERTS TABAK:
v 1 Doure.
Er is geen beter
Waschmiddel voor Schapen
C. METS Zn.
weet gij 11 6 0 II W 6 6 k.
FEUILLETON.
NJOOTJE en NONNIE.
Laagste prijzen. Kenrige afwerking. Ie klas inrichting Ij
Depot den Burg Th. Schraag.
Sneek
Sne
geuriger is dan bladthee,
proeft ge d d 6 1 ij k.
Dat ze U voordeeliger uitkomt,
f 0,126. -Tpf
steeds prima van kwaliteit. Is een gen<
voor den rooker.
Vraagt ze Uwen winkelier.
Vertrekt Maandags n.m. 2 uur
van Texel naar Purmerend entus-
schengelegen plaatsen.
SANGUINOSE
Te Texel bij P. Dros, Oosterend, T. Buijs, den Burg en Joh. DrosOude-
scliild.
Spoor- en Tramdienstregeling 5 Juli 1915.
Boekh. PAEK8TRAAT.
dan bet van ouds bekeode LEMRES
TUIN'8, kost met inbegrip van pot slechts
7 cent per stak.
Gemakkelijkst in het gebruik.
Verkrijgbaar by den agent
D. KEIJSER Sz. den Burg.
Te de Waal bij Wed. G. KIKKERT.
Lading geassureerd.
Beleefd aanbevelend,
Van Uelle's Gebroken Thee
(Vinum S.Dguinosum in vacuo.)
Zuiver plantaardig tonicum, met vertrouwen aangeraden bij bloedarmoede, zenuwzwakte
en algemeene verslappingstoestanden.
Door den beer B. Grnndman, Voorstraat te Woerden, ontvangen wij het volgende
schrijven Woerden, 23 Febr. 1915.
Mijnheer,
Ik ben langen tijd zeer lijdende geweest aan bloedarmoede en zenuwzwakteik kon
myn werk niet meer verrichten. Ten einde raad heb ik de Sanguinose geprobeerd, en tot i
mjjn blijdschap bemerkte ik bij de eerste flesch al eenige beterschap. Ik heb 7 (lesschen I
gebruikt en kan nu weer met'lust mijn werk verrichten; ik ben zoo goed als beelemaal
hersteld. Mej. G. M. BLOK.
De SANGDINOSF is beslist het beste middel voor hen die lijden aan bloedarmoede
en zenuwzwakte. Duizenden, wezenlijk duizenden die staalpillen gebruikten en er door
bedorven werden, hebben baat gevonden bij de Sanguinose. De Sanguinose kost per 11.
f 1,50; 6 11. f S.12 11. f 15.Twee maal per dag een eetlepel is voldoende; dat kost
U i2'/j cent per dag, en het helpt U daarom Sanguinose.
Bij alle Apothekers en voorname drogisten.
De Riemerstraat 2c/4. Den Haag. VAN DAM Co,
door Louise B. B.
18.)
Itja knikte toestemmend, met een ang
stig gezicht. Er was, hoe goed zij ook
opschoot met Njootje, en ofschoon Marie
haar nooit meer een stroobreed in den
weg legde, toeh altijd een groote schroom
gebleven in haar houding tegenover haar
gastvrouw, een gevoel dat zeker nog dag-
teekende uit den tijd, dat deze dame baar
met zweep of slof weerde uit Njootje's
nabijheid. Haar kinderlijk ioatinct zeide
het, dat zij bij de .mevrouw", hoe goed
deze baar ook tegenwoordig behandelde,
nog altijd geen persona-grata was. 'En
inderdaad, nog nooit had Marie haar één
woord van lot, één liefkozing geschonken.
Zij zorgde voor voldoende reinheid van
lichaam en kleeding, voor voldoende voed
sel, zelfs werd de schamele hat, waarin
Itja woonde met haar grootmoeder, die
den ganschen dag hokte op haar bed, zorg
vuldig het amfioenpijpje verbergend onder
haar hoofdpeluw, op Marie's bevel, door
Djahit's zorgen in netten staat gehouden
zelfs onderrichtte Marie haar eiken dag
in het Hollandsch spreken maar alles
geschiedde uit een gevoel van plicht,
zonder eenige vriendelijkheid in stem en
in gebaar, geheel om dat eene motiefde
ontwikkeling van haar eigen lieveling.
Het eerste woord van hartelijkheid over
de toewijding, vnn tevredenheid over den
ijver, waarmede het kind Hollandsch
leerde spreken, moest Itja nog te booren
krijgen. Ook nu klonk de vraag over
Njootje's plotselinge drift, koel en streng:
„Je hebt hem toch geen piju gedaan
„Neen!" schudde Itja nadrukkelijk bet
hoofd, starend naar Njootje, die boe langer
hoe driftiger naar den grond wees „Eh
eh eh 1"
Plotseling wendde Itja haar gezichtje
stralend naar Marie: „Njootjie wil als ikke,
kruip-kruip over de hrond 1"
„Och kom, hij kan nog niet eens krui
pen
Maar Itja hield hardnekkig vol„Njootjie
wil als ikke1" Totdat Marie toegaf en het
weeke, slappe kind uit zijn tatelstoel
lichtte en naast Itja op den grond zette,
op het karpet, waar de tegenstelling tus-
schen dit bleek-blanke kind, zoo zwak en
achterlijk, een scherp contrast vormde met
de vlugheid van een aapje om hem heen
begon te kruipen, hem aldoor aanmoedi
gend met haar hoog kinderstemmetje:
„Kom daD, Njootjie, ajo, kom nou Njoo,
nou wij haan saam wandelen, ja!"
Njootje, in een tevreden gegrinnik,
aapte haar na, zette de banden op den
grond, boog zich voorover maar tot
voortschuiven kwam het dien dag niet.
Hij liet zich na een paar vergeefscbe po
gingen op zijn zijde vallen en bleet toen
stil liggen op het roodo karpet, uitgeput,
hijgend. Marie tot in de ziel geroerd door
zijn goeden wil en ijver, met daaraan ge
paard gaande onmacht en hulpeloosheid,
schoot too, tilde hem op van den grond,
nam hem liefderijk sussend in haar armen:
„Mijn kleine, zoete vent kom jij maar
bij mammieOch - gaapt bij nu v»n
moeheid. Kom, mammie zal je in haar
armen in slaap ziogeD, mijn klein, arm
diertje
En wiegend op haar wipstoel, zacht
neuriënd het Maleische slaapliedje „Nina,
nina bobo!" zong zij haar ongelukkig
kindje in slaap. Daarna stond zij op en
droeg het kind Daar bitnen, naar zijn
bedje in baar slaapkamer.
Toen Marie weer in de voorgalerij
terugkeerde, zat Iija op den grond te
spelen met Njootje's blokkendooszij liet
het kind stil begaan, want zij had het hart
Diet het weg te zenden voor het te eten
had gehad, en het etensuurtje sloeg eerst
een half uur later. Marie zette zich weer
in haar wipstoel, opende de leestrommel
en ging in alien ernst zitten lezen, Eerst
geruimen tijd later werd zij van haar lec
tuur afgeleid door een zachte, neuriëade
kinderstem Marie zag verrast op. Itja
bad zich moede gespeeld, om haar heen
lagen de kleurige blokken wijd verspreid.
Droomerig, met halt geloken oogeo, han
gerig ineengezakt Marie kon zich niet
vergissenNjootje's vermoeide houding
nabootsend zat zij op den grond, de rug
geleund tegen de dikke pilaar, waarachter
zij zich vroeger zoo dikwijls had verscho
len. Met het fijne muzikale gehoor, haar
ras eigen, neuriede zij zacht het wijsje na,
waarmee Marie haar moede kind in slaap
had gesust. Eu nog altijd met die half
geloken oogeD, draaide zij zich om, sloeg
de armpjes om de stroeve ronde pilaar
drukte er zich geheel tegen aan, de hou
ding van een kindje iu zijn moeder's
armeD, nabootsend. Zoo, bleef zij doodstil
liggen, de zaDgwijze zweeg en nu begon
zij te prevelen, zachte, inuig gefluisterde
klanken, waarin Marie haar eigen woordjes
van zooeven herkende, maar met dit onder
scheid, dat zij in plaats van Njootje's
naam, du haar eigen gebruikte. „Stil
maar is NoDuie dan zoo moe wil
NonDÏe bij mammie zijn zal mammie
voor Nonnie zingen."
En dan begon weer het zachte, sleepende:
„Nina nina bobo
Hot gezichtje met die uitdrukking van
nameloos verlangen, drong zich dichter
tegen het grauwwitte, kille pleister, de
armpjes in behoefte uaar omhelzing, om
sloten vaster nog den hardeü steen Het
dappere, kleioe, pintere kampougkind, dat
arm wezenloos Njootje nog beny 1de.
Daar werd voor Marie veel helder op
dat oogenblik, al het vroegere geloe
gesluip kreeg een geheel andere beti
nis. Nu toch ontwaakte een groot
lyden voor deze kleine paria in haat
zat met gesloten oogen, geheel ged
tegen een pilaar, zij was in slaap gevi
Marie stond behoedzaam op, een
tot troosten dreef haar Daar binDen
Njootje's welvoorziene speelgoedkast
bezat schatten, waarmede bij toch
verstond te spelen. Een naakt, roze
popje van celluloid, kwam haarinbai
Zij koos het uit, juist speelgoed voor
meisje, dat graag plaste in de regei
elkeD dag baadde.
In de voorgalorij teruggekomen voi
Itja, ontwaakt uit haar gemijmer of
slaapje, voorover op den grond,
zwemmanoeuvres uit te voeren
met de tanden raapte zg een der vers
liggende blokjes op, om die dan met
korten zwaai van het hoofd, regelrec
mikken in de houten doos, waarin
waard werden.
Het behoorde tot den dageljjkschen
van de „kleioe juf", het speelgoed t
op te ruimeD na speeltijd, vóór dien
eten. Zjj deed haar plicht vandaag
haar eigen origiueele manier. Toen
Marie in de voorgalerij zag komeu,
zij zich dadelijk op, een auder kna
gevoel had de sentimentaliteit van zoo
Verdreven „Is het eten klaar vroe|
ia het Maleitcb, in haar gretigheid
Hullandsch vergetend, „Nonnie honge
Marie hurkte bij baar neer en
keer het streng verboden Maleiscb
rend, zeide zij vriendelijk: „Dadelijk
je eteu krijgen. Maar kijk eerst eens
wat heb ik hier voor je. Dit popje
voor Itja 1"
Wordt vervolg
tel
zi
ne
