Vulpenhouders.
P
Ontvangen
Fornuizen, Veevoederketels,
Waschmachines, Waschkachels,
Waschmanden.
r
Alkmaarsche Stoomsteentiouwerij.
i:
Texelscke Veestoombootdienst.
Maandag a. s. en voorts iederen Maandag zal het
S.S. i exelslroom" varen van Texel naar Purinerend
en tusscliengelegen plaatsen.
Vertrek v.m. 11 uur.
Aanbevelend, C. METS Zonen.
Slii
G. F. CALLEMBACU, te MJÉERK.
M
VERAL VERKRIdGBAA
I on WONING,
In Boekhandel Parkstraat
Ait ME THEA.
1-2-3 en 4 vlams Petroleumstellen, Geldkistjes,
Strijktafels, Strijkijzers, Huistrappen,
Grootste sorteering Huishoudelijke Artikelen.
Beleefd aanbevelend, M. A. KUIJPEEL
Van Purmerend Dinsdag ir uur.
ik ik
door J. VISöOfïKK,
Contributie slechts vijf gulden per jaargang,
//Vrrvangt
c^yfhaéutirScieM
B=\. i»~ - 1 l'lI 1 "i v rwfr
ik ik ik ik ik
Q ik ik ik -fa
Nog steeds te huur
weder voorhanden
I I ULETOa.
Wordl sedert jaren in duizenden JVederlandscii
huisgezinnen met stygend succes gebruikt. Vtc
een zeer groote partij gegoten en geëm.
Zeer concurreerende prijzen.
b.U lii -A'H KM
schrijver van „Van de arme Friescbe heide" enz.
lie prijs waarvoor dit werk afzonderlijk verkocht wordt is f 1,60 ing.,
f 3,00 geb.
De leden der Cnr. Bibliotheek ontvii gee hi t ten vervulde als derde groote
beek van d-n I9en janrg <ng. Tegelijk hiermede wer I als ilerde Groene boekje
ve en Jaar geen Kerstfeest in het Groote Huis doorC. J Hoekendijk.
R ii e er on vi jen de leden de pmchiraen Oosterscb keven door Dr.
M. i i 'i.i a iM. iet 18 platen in traaieo kleureadru n, eu Vier muandeu in
Suriname i or 11. vVeisi, hetwelk geheel gedrukt is op fraai kunstdrukpapier en
g ÏH. ui-l mei r da11 80 illustraties.
Ve Ie /.u I-ii i dezen j largang nog verschijnen De Stiefzoon door D. Speek-
mm en De Vlaamse e Spitsbroeders dour Jan Witman.
w iar mi men al in t bovengenoemde en totaal 6 Groene boekjes in vollen eigen
don ontvangt. Wenseht men de groote hoeken in fraaie stempelbanden, dan ver
hoogt dit oen abonnementsprijs met f 2,05.
De catalogus der Chr. Bibliotheek is in eiken soliden boekhandel verkrijgbaar
alsmede by den uitgever
Aw
VAN DEN BERCHS
86 MAAL BEKROOND MET DE
HOOGSTE ONDERSCHEIDINGEN
OVERAL VERKRIJGBAAR I
Groote
vo«>r-
f. STOEL A ZOON
ALKMAAR
prijzen.
ra>nl
voorbeen bewoond geweest door Halsema
nan j .ie hoog. JOH LINGEVULD.
Naar het Duitsch van Rudolph Straiz.
46.)
Thea bleef staan en wierp nog een
laatsten blik op de zwarte, door het avond
rood verlichte kruisen.
„Onder al die vreemde menschen
fluisterde zij. „Of liever, het zijn geen
m usehen meer zjj waren het en
hebben het nu beter dan wy maar toch
er zfjn er zooveel zoo vreeselijk veel
ik moet voortdurend denken aan de
kapel in ons kasteel."
„Was daar het familiegraf?"
„Papa is de eerste, die daar niet wordt
bijgezet sinds minBtens drie eeuwen
zoolang behoorde het kasteel en het land
goed ons toe. En op dit oogenblik loopen
msscbien vreemde menschen in den tuin
ik weet niet eens, wie het gekocht
heelt ol zij zitten op de veranda en
drinken thee en lezen de courant en
be den behen en stoeien de kinderen
en niemand bekommert zich er om, wat
er van ons geworden ie, en of wfj hier of
daar in de wereld ten onder gaan of niet."
„Ja heel verstandig vind ik de we
reld nu wel niet," zeide George, als ik
het had moeteD doen, had ik ze zeker an
ders ingeriobt. Maar veranderen kunnen
wij daar nu eeiimaal niet."
Vc-riaDgeni staarde zij in de verte.
„Vd anderen met. Maar haar ontvluch-
'iv>\
Scb
teel
f. -
—dut
r -v-
i
DtO
ten wel. Zij is zoo leelfjk, zoo laag."
„De wereld is immers overal. Wij zou
den dood moeten zjjn om
Zij klemde zich vaster aad zijn arm.
„En als wij dood waren? Wat zou dat
hinderen Dan waren wij er uit. Dan
kunnen de menschen ons niet meer ver
volgen en plagen, zooals zij het mijn arme
papa deden
„En zooals zy het ons zullen doen!" h(t
galaat van George betrok „Daar is geen
twijfel aan, Thea. Wij zullen veel te
strijden en te lijden hebben."
„En waarvoor?" vroeg zij treurig. „Om
te verwelken en te verkwijnen en ein
delijk toch te sterven. Och, George is
zulk een lang leven wel de moeite waard?"
„Ik weet het niet," zeide hij korlaf.
Zij zagen elkander zwijgend aan. Een
oneindig, geweldig verlangen vervulde
plotseling beider borst. Of dat liefde was,
of de wenech om te sterven, of de lust
tot leven of dit alles met elkander zij
wisten het niet. Het was iets geheimzin
nigs een onweerstaanbare aandrang, om
de grauwe wereld die hen omgaf te ver
scheuren, zooals men een sluier verscheurt,
die een onbekend, heerlijk schilderij 'er-
bergt. Maar waar dit schilderij stond, aan
deze ot aan gene zijde wat het voor
stelde, het leven ol den dood zjj wisten
bet niet.
H t deed er eok niets toe. Weg uit
deze laagheid en leelykheid en samen weg
waarbeeu dun ook.
„Hedenmiddag had ik meer moed
zeide Thea eindelyk, „uiaar als ik al die
kruisen en gratstcenea zie duizenden en
duizenden en onder elk daarvan rust
een menech en overal om Berlijn
heen zijn kerkhoven, en in iedere stad
weer andere ja wat is er dan ge
legen aan jou en mij of twee menschen
er zijn of niet dat is geheel onverschillig."
„Voor de anderen in ieder geval," ant
woordde George „daar hebben slechts
wij beiden belaDg bij en wij zijn op het
oogenblik in een stemming dat is best
te begrijpen als men pas van een be-
graienis komt."
Hij drukte zijn arm vaster in den hare.
„Niet alleen daarom," fluisterde zij
„ik gelooi dat het komt, omdat wfj lief
hebben Als men liefheelt, wil men altijd
sterven dat is zooveel reiner en beter."
„Och, kom
„Zeker, George. Een man misschien
niet, maar wij wel en zie je zoo'd
verlangen naar den dood, al is het ook
raag, wijst iemand toch misschien den
reohten weg."
Hij bleet staan. Zij zagen elkander aan,
en hun harten begonnen sneller en sneller
te kloppen.
George schrikte. Hjj was deze laatste
weken waarachtig vertrouwd genoeg ge
worden met die gedachte. Hij had ermede
geworsteld. Zijn kameraden en vrienden
hadden het hem genoeg aangeraden. Zijn
eigen oom had h6tn bet wupeu In de bami
gegeven.
Maar zy Hoe kwam zy Jaariiy M i
stille ontzetting zag hy het mooie, droe ia
glimlacnende gez chtj aan.
Natuurlijk zonder hem kon zy niet
aobterbly ven. Als bij ging, nam hjj haar
a c
c
l c
mede. Hij was haar noodlot, w
Maar dat zij het zelf uitspan
bijzijn daarover fantaseerde - J"
verlokking lag er in dieans>lj_J
een schaduwbeeld op eu net
gedachte een hand wenkieijj
een geheimzinnige stem
„Kom hier vreest niet
goed hier voelt men zich !,T(j
die onreine aarde. Laten E)ui
Grunaus zich daar v tmesten
daar grommen en woelen -
stil het tooneel."
Neen. Hij richtte zich hooian(
zwijgend Thea mee voort, jge
Neen dat had bfj vroegen
doen, Hij had het niet ge^r
menschen uitgelachen, die errj*
op aandrongen, dat bij zondertoy
vertrekken. Hij zag ze weeti. g
al die hoeren met of zonder unitaa
zij nu bij hun kop kolfie opee:^
raat zouden laten zakken en^jg
knikje zeggen:
„Dus heett hij het toob gedfkU
kerel nu ja, dat wisten wij
Maar de zaken stonden n*'
romantischer mooier.
Een man, voor wien eiE etc
reine liefde vrijwillig den dtw-'oo
een schoone, onbesproken jnij
goi-de familie zulk eeu ,uti:pei
niet zi'O -1 cht en vi rac'it lijkte'!
aii'l' re g me i badti n.
'en
ordt f.
