I. MOERBEEK - Parkstraat.
ABDIJSIROOP, verzachtend en weldadig,
ABDIJSIROOP
N°. 2972 Tweede Blad. Zondag 9 April DHli.
[ARMETHEA.
H.H. Landbonwars.
Kopervitriool
of Zaaigrcen.
29ste Jaargang.
Texelsclie Veestoombootclienst.
Maandag a. s. cn voorts iederen Maandag zal het
S.S. „Texelstroom" varen van Texel naar Purmcrend
m tusschengelegen plaatsen.
Vertrek v.m. 11 uur.
Aanbevelend, C. METS Zonen.
TEX KL—PURMEREND.
9e veeboot Burgemeester v. Alkmaar II zal aan
staande Maandag en vervolgens iederen Maandag
gereed liggen tot vervoer van vee naar Purmerend
sn tusschengelegen plaatsen.
Utrechtsclie
Assurantie Maatschappij.
H. H. Landbouwers
den lieer K. J. v. d. W0UDE tc De Cocksdorp.
Zetpooters.
Gresbnizen, Draineer-
en Kannenbuizen,
VERBODEN
Drogisterij Binnenburg,
ecner prachtige collectie Vitrages, Gordijnen, Tulen cn
afgepaste Glasgordijnen.
Afvaart 's morgens 10 uur.
FEUILLETON.
Een stuk Rondhout,
Van Purmerend Dinsdag n uur.
Maatschappelijk Kapitaal 400.000 Gulden.
Vraagt inlichtingen bij den Hoofdagent voor Texel,
Inspecteur voor Noord-Holland: CHR. VAN HEERDEN,
Druivenlaan 40, Alkmaar.
TTitkeering onmiddellijk na afloop van
Ziekte- of Ongeval,
Hericht de ontvangst
Stalencollectie steeds op aanvrage franco over geheel Texel,
aangenaam van smaak.
Stil maar mijn lieve
ling Daar is moe
der al met de
ABDIJSIROOP I
Nu zal je wel gauw-
ophouden met hoes
ten, spoedig beter
zijn en lekker door
slapen.
LSCHE C OR A NT,
De CommissarissenC. C. KUIJPER.
H. HAARMAN.
Verzekert Uw inwoDend en uitwonend personeel tegen
ziekte en ongevallen. Draagt het risico, dat voor U uit artt.
1638c, 1638ij en 1638x van het Arbeidscontract voortvloeit
over aan onze Maatschappij.
Tegen een zeer geringe premie nemen wij dit risico en de
wettelijke aansprakelijkheid van U over.
jjlaar het Dnitsch van Rudolph Stratz.
eiden zwegen. Tusschen hen flikkerde
kaarsvlam onrustig, en opeens was zij
it.
,Daar zitten wij nu in donker." George
ht in zijn zakken. „En lucifers heb ik
niet meer, om een nieuwe kaars
Die is er nietsprak een heldere stem
enover hem in de duisternis. „Dit was
t laatste eindje."
„Dus we zitten in donker!" zei,George
jlt knorrig, halt lachend, „gelukkig dat
hier ben. Anders zou dat arme, kleine
lisje nn doodsbenauwd zijn."
„Ja maar zoohaar stem kloDk
®k en teer, „zoo is het heerlijk, zoo
heitnzinDig nu kan ik droomen
,Zoek liever op den tast je kamer op,"
de George, „eu ga een beetje slapen!"
Doch hij hoorde haar niet haar stoel
irschuiven.
„Ik blijf hier," zeide zij mat na een
09je. „Laat ons hier bij elkander blijven
iten en wachten, totdat de zon weer op-
■t evenals de verdwaalde kinderen
B het sprookje
„Dan toch volwassen kindereD,® meende
Seorge.
,„Och aan haar stem kon men hooren
dat zij even glimlachte, „voor dat booze
Berlijn zijn wij, geloof ik, beiden nog
kinderen jij ook, ondanks al je domme
streken slechte streken heb je Diet
uitgehaald dan was ik niet bij je. Je
weet ook nog niet veel van het leren en
van de eigenlijke wereld die leert men
niet in het Casino kennen
„Ja daar heb je wel gelijk aan!"
„Nn zeide zij slaperig „en ver
dwaald zijn wij toch ook zoo verdwaald,
dat wij den weg niet meer weten te vindeD.
Als twee schipbreukelingen zitten wij hier
op een woest eiland."
Hij gaf geen antwoord. Hij hoopte, dat
zij nu maar zou inslapen.
Een poosje bleef het stil. Toen boorde
hij in het doDker een paar zware ademhalin
gen.
Goddank zij sliep.
En ook zijn oogen vielen dicht. Hij legde
de armen op de tafel, het hooid er op
en weldra was hij bij haar, in het rijk der
droomen.
Na drie of vier nren ontwaakte George.
Door zijn ongemakkelijke houding waren
zijn armen zoo stijf als hout geworden,
zijn rug deed pijn en zijn hoofd was
zwaar.
Hij geeuwde en keek verbijsterd om
zich heen.
De morgen schemerde en vulde het ver
trek met een vaal schijnsel. Zoo zag de
kamer er dubbel troosteloos uit, bfj dit
licht zonder kleur of schaduw, dat zijn
gelijkmatig, eentonig grauw over tafel en
stoelen, over de verkreukte couranten op
Steeds ia voorraad puik beste Aardappelen,
van yer6chillendo wijdte. Prijzen scherp
concurreevend.
Aanbevelend,
J. Pil. RAKKEIt, Woverstraat.
eieren te zoeken of overpaden te maken
in den polder „Eendracht" en op de lan
derijen bjj Brakenstein.
C. S. REIJSER Cz.
Weder verkrijgbaar in do
Aanbevelend. T. KRIJS.
TE KOOP:
lang 9 voot, dik midriondoorsnoo 22 duim,
zeer gosohikt voor rolblok, prijs billijk.
J. I». DROS Pz., Oooksdorp.
Beleefd aanbevelend.
Moeder weet wel wat goed
voor je is
veel geprezen bij slijm- cn kinkhoest, keelpijn,
bronchitis, influenza en asthma. Uitstekend
voor kinderen, zoowel uls voor volwassenen.
Schaadt niet
Prjjs per flacon van 230 gram f 1,05, van 550 gram f 2,05
van 1000 gram f3,55. Eischt rooden hand met onze handtee-
kening L. I. AKKER, Rotterdam. Alom verkrijgbaar.
den grond en scheel hangende prenten aan
den mnur wierp.
Hij wilde opstaan. Daar viel de groote
redactieschaar, waar hij onvoorziens tegen
gestooten bad, kletterend op don grond.
Hij beet zich op de lippen, maar het
kwaad was gebeurd. Het zwarte krulkopje,
dat op de witte handjes lag, bewoog zich
en hief zich langzaam op.
Eerst na eenige oogonblikken begreep
Thea, waar zij zich bevoDd.
Zij stond op en rekte zich uit.
„Hier is het troosteloos I" zeide zij zacht
jes. „Ik had mij verheugd op den morgen.
Maar kijk eens, hoe grauw en akeligalleB
is. Ik kan het niet meer aanzien. Ik
wil hier vandaan nn dadelijk."
„Waarheen wil je dan, Thea?"
Zij stond bt) het raam en keek naar den
hemel, die zich lichtblauw welfde boven
de ledige straat.
„Het wordt vandaag een prachtige
zomerdag," zeide zij. „Als wij dien buiten
konden doorbrengen, George ergeDS in
het bosch of op het vrije veld en aan
een groot meer die zijn er wel in de
bnurt van Berlijn dan eten wij in een
aardige, kleine uitspanning en dan gaan
wij in het gras liggen en denken, als de
wolken zoo over ons heendrijven, dat alles
een booze droom is geweest en dat wij
een landgoed bezitten, en geld, zooveel
wij verlangen, en ons over de toekomst
niet bezorgd behoeven te maken."
„Dat zou wel heerlijk zijn!" zei George,
„maar als wij 'savonds naar Berlijn
terugkeeren, hebben wij geen landgoed en
een bitter klein beetje geld, terwijl wij een
geheelen dag verloren hebben
„Ja ala wij naar Berlijn terngkeerea,
zei zij haperend en angstig, en hun blik
ken ontmoetten elkander weer, mot plot-
selingen schrik.
Dat was dus baar bedoeling. Daarom
sprak zij over een groot meer.
„Waarom wil je nu j nist naar een meer?"
vroeg hij.
Thea bleef volkomen bedaard.
„Ik stel mij zoo voor—" begon zij lang
zaam „als wij zoo'n heel mooien, zon-
nigen dag buiten hebben doorgebraoht, dan
vindt niemand het vreemd, wanneer een
paartje zooals wij een schuitje huurt en
gaat varen tegen den avond, als het
niet meer zoo heet is en de zon aan het
ondergaan is en alles schemerig wordt
en je roeit maar altijd verder weg, en
laat eindelijk de riemen los en als je
ons dan met een touw of iets anders aan
elkander bindt, zoodat wfj bij elkander
blijven, dan slnit ik mjjn oogen en doe
mijn gebed en dan is alles goed."
„En het leege schuitje drijft wel ergens
aan den oever 1" ging George somber voort.
In gespannen verwachting zag zij hem
aan.
„Willen wij gaan
Hij knikte.
„Laten wij gaan. Wij hebben nog een.
langen dag voor ons, om er over te denken.11
Wordt vervolgd
