N° 3045
Woensdag 20 December 1916*
30ste Jaargang.
Nieuws- en
Advertentieblad.
BERIC II T.
HEVWJUBS8B0ETEB
A 20 cent contant,
Van week tof week.
Sit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagmorgen
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor den Borg 30 Cts. Franco per post door ge
heel Nederland 15 Cts. Naar Amerika en andere
l'mden met verhooging der porto's.
COURANT
Advertenttën vóór acht uur op den dag der uitgave
Prijs der Advertentièn.
Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel moer 0 Ct
Grooto letters en VigDetten worden naar plaatsruimte
berekend. Bewijsnummers 3 Cts. per nummer.
ABONNEMENTEN en ABVERTENTIEN worden aangenomen bij de Uiig. Firma LANGEVELD& DE R O O I.T, Parkstraat, BüroopTkxu.
In het nummer van Zaterdag 30 Dec.
a.s. zal als gewoonlijk gelegenheid be
staan tot plaatsen van
hoogstens 5 regels.
Tijdige inzending gewenscht, u i t e r-
lijk daags te voren.
Men neme er goede nota vao, dat wij
niemand rondzenden tot het opnemen
van- dergelijke annonces.
De volgende week wordt door ons
Woensdags geen courant uitgegeven.
De Uitg.
LANDSTORM-KEURING.
Jaarklasse 1917.
De Burgemeester der gemeente Texel
breDgt ter algemeens kennis, dat de
dienstplichtigen bij den landstorm der
jaarklasse 1917 gelegenheid hebben
zich aan een keuring te onderwerpen
bij den keuringsraad, die zitting houdt
te Helder in hel Casinogebouw op Vrij
dag 5 Januari 1917, nam. 1 uur.
Het welbegrepen eigenbelang van de
landstormplichtigen maakt het zeer
wenschelijk, dat zij zich voor deze
keuring aanmelden o.a. omdat zij, inge
val zij ongeschikt mochten blijken nadat
zij in werkelijken dienst zijn gekomen
en alsdan weder huiswaarts worden ge
zonden, hiervan moeilijkheden kunnen
ondervinden ten aanzien van hun maat
schappelijke of studiebelangen. Onder
werpen zij zich aan een onderzoek bij
den keuringsraad en blijkt daarbij vol
doende van ongeschiktheid, dan worden
zij van d9n dienstplicht bij .den landstorm
terstond ontslagen en staan zij niet
meer bloot aan de kans om als land-
stormplichtige in werkelijken dienst te
worden geroepen.
Nadrukkelijk wordt er de aaüdacht op
gevestigd, dat met gevangenisstraf van
ten hoogste twee jaren wordt gestraft
le. hij, die zich opzettelijk voor den
dienst ongeschikt maakt of iaat maken;
2e. hij, die een ander op diens verzoek
opzettelijk voor den dibnst ongeschikt
maakt.
Indien in het laatste geval het feit den
dood tengevolge heeft, wordt gevangenis
straf van ten hoogste zes jaren opgelegd.
De landstormplichtigen kunDen hun
wenschen met betrekking tot hun indee
ling kenbaar maken aan denVoorzitter
van den keuringsraad.
Voor verdere bijzonderheden wordt
verwezen naar de publicaties op de aan
plakborden.
Texel, 19 December 19P6.
De Burgemeester voornoemd,
BUTSING DAMSTE.
9-16 Dec.
'De oorlogsgebeurtenissen werden in de
afgeloopen week plotseling op den achter
grond geschoven en het vredesvraagstuk
kwam alle aandacht opeischen. Na de rede
van den Duitschen rijkskanselier in den
Rijksdag W6rd in duizenden harten weder
de hoop op een spuedigen vrede wakker
geschud.
Wij maakten in het vorig nummer mel
ding van de Vredesboodschap, die Duitsch-
land, mede namens zijn boDdgenooten tot
de Entente-mogendheden heeft g9richt. De
Rijkskanselier beeft met een iuidklinkende
redevoering de vertegenwoordigers van het
Duitsche volk met deze boodschap in
kennis gesteld, terwijl de Keizer in een
dagorder leger en vloot op de hoogte heeft
gebracht. Uit de Duitsche vredesnota weet
meD, dat de Vierbond de vijanden heeft
uitgenoodigd tot vredesonderhandelingen.
Heeft de Duitsche regeering tot nog toe
meer dan eeus doen blijken dat zij tot
onderhandelen bereid was, thans is ze een
stapje verder gegaan eu heeft ze de eerste
offlcie6le vredesuitnoodiging verzonden.
Koncrete voorstellen vindt men in de
Duitsche vredesnota niet opgenomen
niets anders dan het verzoek om samen
te komen om te onderhandelen. Wel
echter wordt in de nota gezegd, dat de
voorstellen der Centralen, naar hunne over
tuiging, 6en geschikten grondslag zullen
vormen voor het herstel van een duurzamen
vrede.
Enkele berichtgevers, o.m. ook de Baag-
sche correspondent van het „Hbld" hebben
verzekerd uit betrouwbare bron te weten,
dat de Centralen bereid zij u vrede te sluiten
op voorwaarde dat de status quo ante (d.i.
de toestand zooals die voor den oorlog
was) zal word6n hersteld, behoudens de
bepaling van een onafhankelijk Polen en
Lithauen. Zij zullen alle bezette gebieden
oDtruimen maar verlangen ook de verloren
koloniën terug.
Op het oogenblik dat wjjdeze regels
schrijven is nog Diet bekend welke houding
de EntentemogeDdhedeD tegenover het
vredesaanbod van den Vierbond zullen
aannemen. Toch zijn er een aantal aan
wijzingen die nu juist niet zoo bijzonder
bemoedigend kuDnen worden genoemd.
Er valt te wijzea op enkele voorloopige
verklaringen door regeeringspersonen afge
legd. Zoo hield de Fraoscbe minister
president in de Fransche Kamer reeds een
redevoering naar aanleiding van het Vredes
aanbod en daarin noemde hij bet een
manoeuvre, op touw gezet om verdeeld
heid onder de geallieerden te zaaien, de
gemoederen in verwarring te brengen en
de volkeren te demoraliseeren.
Ook Bonar Law, de Engelscbe minister
die Lloyd George in het Lagerhuis verte
genwoordigt. heeft terloops enkele woorden
aan het Vredesaanbod gewijd. Hij bracht,
in herinnering, dat Asquith bij de laatste
credietaanvrage heeft gezegd, dat de bond-
genooten verlangenherstel voor het ver-
leden en behoorlijke waarborgen voor de
toekomst. Dat is nog de politiek en is nog
altijd het besluit van de Engelsche regee
ring, verklaarde. Bonar Law.^
Verder valt er melding te m^ken van
een verklaring die minister Sonnino in de
Italiaansche Kamer heeft afgelegd. Deze
bewindsman was echter zeer gereserveerd
in zijn beschouwing en veiklaarde dat het
van zeer veel gewicht is, dat de geallieerden
bjj eec zoo delicaat onderwerp volmaakt
eensgezind haDdelen. En daarom achtte
hij het niet goed dat ieder a priori zijn
eigen indrukken wilde weergeven.
Zoo bescheiden en terughoudend als de
Itiliaansehe minister, toonde zich niet de
tooDaaDgevende pers der geallieerden.
Nog maar nauwelijks was de Duitsche
vredesnota gepubliceerd of daar braken de
Eogeltcae bladen lus. De toon was bij
zonder fel en v.jura 1 tegen den overwin-
ningijobei in do rede van den Duitschen
Rijkskanselier trokken z® te velde. Vol
bitterheid schreef de „Daily Mail" dat Von
Betthmann niet meer recht had op antwoord
dan een gewapende roover in een particulier
huis „De geallieerden willen van geen
vrede weten met de naties van tijgers en
en moordenaars, en staatslieden, die alle
verdragen als scheurpapier beschouwen."
Andere Engelsche bladen, die wat minder
fel waren in hun beschouwingen, waar
schuwden toch voor het „huichelachtig
vredesaanbod" dat niet anders kan worden
beschouwd dan als een manoeuvre om de
Deutralen te misleiden en onder de Entente
mogendheden verdeeldheid te zaaien. Ook
waren er bladen die in de vredesnota een
blijk zagen van Duitschlands zwakte, ter
wijl er ook een blad was, dat als eerste
vredeseisch weDsebte te stellen, dat het
Duitsche leger naar huis gestuurd en do
Duitsche vloot aan de geallieerden moest
worden uitgeleverd.
De Franscbe pers uitte zich meerendeels
in denzelfden geest. Ook hier waren
enkele bladen bijzonder fel en verbitterd.
Volgens de Petit Parisien is het Duitsche
vredesvoorstel „een grof lokmiddel", terwijl
de „Evenement" het een misdadige huichel
achligheid en een ontzettende leugen
noemde. De „Temps" sprak van een
hinderlaag en een nieuwe schelmstreek en
bij de „Figaro* had de Vredesboodschap
niets anders te voorschijn geroepen dan een
spotlach van verachting.
Ook van de Russische pers kan gezegd
worden dat ze op felle, wyze stelling koos
tegen het Vredesvoorstel. Zoo schreef de
offleieuse „Nowoja Vremyla", dat het
Duitsche vredesvoorstel slechts een poging
is om op de Entente de verantwoordelijkheid
voor den oorlog te laden en de openbare
meening in de wereld te misleiden. De
Entente zal geen voorbarigen vrede sluiten
en het vaste besluit om tot de eindelijke
overwinnig door te vechten, kan niet door
illusoire aanbiedingen van den vijand ver
zwakt worden.
Voorts wordt gemeld dat de Russische
Doema reeds een motie tegen vredesonder
handelingen aannam.
Dat alles klinkt verre van bemoedigend,
maar toch mag niet onvermeld blijven, dat
ook enkele kalme en verstandige pers
beschouwingen vernomen werden. Zoo
wezen enkele EDgelsche bladen o. a. „Daily
News" en „Daily Chronicle" ër op, dat
de Entente zich moet wachten voor een
botte afwijziog van het Duitsche vredes
aanbod, al zou het alleen maar zijn om
te voorkomen, dat de Centralen op haar de
verantwoordelijkheid zullen schuiven voor
het voortzetten van den strijd. De gealli
eerden dienen de vredesvoorwaarden der
Centralen op te vragen en. eigen voor
waarden op te stellen.
De Ententemogendheden zijn inderdaad
voor een buitengewoon belangrijke be
slissing geplaatst en van ontzaggelijke
beteekenis zal het antwoord zijn dat zij op
het Duitsche vredesaanbod geven. Het
standpunt, dat Duitschland de overwinnaar
is, waardoor het zijn aanbod doet „in het
bewustzijn van de overwinning" zal zeer
zeker niet door de Eatente kunnen wor
den aanvaard en 'als ze op het Vredes
aanbod ingaat, dan zal zij dat aanbod ge
heel los maken van de toelichting en enkel
gedrongen door de overtuiging, dat de
voortzetting van het werelddrama erger in
haar gevolgen zal zijn dan de zwaarste'
nederlaag en de meest volkomen over
winning er niet djor zal kunnen worden
gedekt. Intütscaen zou eon ootte afwijzing
van de poging der Centralen om tot vrede
te komen, het onverantwoordelijkste zijn
wat te denken is.
Men mag aannemen, dat als de Raad
der geallieerden straks bijeenkomt om bet
officieele antwoord op de Duitsche nota op
te stellen, de gedachte hoeveel het einde
van deD oorlog Europa waard zal zijn,
voldoende zal worden onder de oogen ge
zien. Daarbij een aannemen, dat de
meeniog der neutralen, die het Duitsche
vredesaanbod schier onverdeeld gunstig
gezind is, ook eenig gewicht in de schaal
ligt, terwijl ook verwacht wordt dat de
Paus een poging zal wagen om de strijdende
partijen tot elkander te brengen.
Na de felle toon der Ententepers, verdient
de kalme weerlegging in de Duitsche bla
den wel de opmerkzaamheid. Zeer terecht
wees de „Vorwiirts" er op, dat do Vrede
niet alleqn voor Duitschland, maar ook
voor de andere Europeesche staten van het
grootste belang zal zijn. Met tegen elkaDder
te schelden en te razen zal er geen vrede
komen. De partijen moeten beginnen met
te erkennen, dat de oorlog hoe eer hoe
beter dient op te houden en dat elk middel
dat daartoe kan leiden met beide hauden
dient te worden aangegrepen. Terecht
schreef de, zeer gematigde „Fraukf. Ztg."
dezer dagenGeen der partijen ligt aan
den grond, een uitweg kan alleen gevonden
worden door een overeenkomst. De Centra
len eischen niet 6n bevelen niet als over
winnaars, maar stellen voor en wachten
antwoord en tegenvoorstellen.
—o o—o
Misschien zal de Ententepers zeggen dat
er in de laatste dagen al menig krachtig
antwoord aan de Centralen is gegeven. En-
daarbij zullen de bladen dan wijzen op het
besluit van het Engelsche Lagerhuis waar
bij opnieuw een oorlogsorediet van 4U0
miljoen pd.st. werd toegestaan. En dat niet
alleen, doch in het Lagerhuis werd ook
door de regeeriDg een wetsontwerp inge
diend, waardoor Engelands gewapende
macht tegen Maart a.s. opnieuw met een
millioen manschappen zal worden versterkt.
Men leidt daaruit af, dat onafhankelijk van
het antwoord op het Duitsche vredesaanbod
EDgeland zich gereed [maakt om in bet
voorjaar van 1917 een nieuw leger van
een millioen iD het veld te brengen.
Ook de Franschen hebben op hunjjwijze
een antwoord gegeven op de rede van den
Duitschen kanselier. Bij Verdun giügen zij
tot een nieuw offensief over en behaalden
een belangrijk succes. Een drietal dorpen,
alsmede het fort Hardaumont werd veroverd
terwyl een groot aantal stukken geschut
buiigemaakt en meer daD 7500 Duitschers
gevangen genomen werden.
'Ook de belangrijke wijzigingen die er in
de'EDgelsche en Fransche Kabinetten heb
ben plaats gegrepen, moeten worden aan
gemerkt als een bewijs, dat te Parijs en
Londen Dog niet met een spoedigen vrede
gerekend wordt. Lloyd George heeft een
nieuw oorlogskahiaet samengesteld en in
Frankrijk heelt minister-president Briand
zijn voorbeeld gevolgd. Men heeft in de
beide landen de oorlogsleiding in een paar
handen gebracht, om alles beter en sneller
te kunnen regelen. Daarbij heeft mën ook
veraudering gebracht in het Fransche
opperbevel. Generaal Joffre ia als opper
bevelhebber der Fransche legere afgetreden
en opgevolgd door generaal Nivelle, den
verdediger van Verdun. Papa Joflre zal nu
voorzitter worden van den Raad der ge
allieerden.
Al dlze maatregelen wyzen er op, dat
