Tweede Blad.
I
ïginalbonbons.
M. KUIP,
Hoofdkaas
DISTRIBUTIEWET
1916.
Aan de Huisvrouwen
IN UW EIGEN BELANG
jUt Ge bij bet doen van Ilwe inkoopen er op te letten
"fVEEST ZUINIG MET
LEVENSMIDDELEN.
ml
Kunsttanden.
~~BaEKE
HUlOfüCSPER
=7^3065
-Assi
riant
BLOUSES en
COSTUUMBOKKEN.
MINISTERIE VAN
NIJVERHEID EN
Zaterdag 3 Maart 1917.
30sl8 Jaargang.
Warmoesstraat,
nnchtere kalveren en
vette schapen.
E3
FEUILLETON.
l|)TTE LORE.
K ACR EMA, Zaandam.
Spreekuren te den Helder
Stationstraat 11,
LAND- en DRAINEERBUIZEN
Schoorsteen- en Rioolbuizen.
J. Kossen, Koegras
levert werken in
gewapend en ongewapend
beton.
Speciaal bierkelders.
Plannen en begrootingen gratis.
hot
Ét t w.k.stoël'&zoow)
'ij Zit de hoest vast
g;ij 's nachts niet slapen van
ooien 'beling in de keel
eu.e Dt.t üroginalbonbons
-d)Zen f 0,25-
heeft voorhanden
een mooie collectie
bij J. P. KIKKERT.
V.
H
dat bij Uw winkelier, spekslager, groenteboer, markt- of straatventer, op zeer duidelijk zichtbare en van
«den openbaren weg waarneembare wijze lijsten hangen, inhoudende de door hen ten verkoop voorradige
'Offf!artikelen, waarvoor maximumprijzen bestaan met vermelding van die maximumprijzen;
mis i dat de verkooper in geen geval een hoogeren prijs van U mag verlangen dan deze maximumprijzen en het
lande bem verboden is iets te berekenen voor verpakking thuisbezorgen of eenige andere door hem te verrichten
J,lwoo: werkzaamheid, alles op straffe bij de AVet bepaald;
de£l dat hij niet van U mag verlangen, dat gij iets anders bij hem koopt, dan hetgeen gij wenscht
6 W01 dat gij het algemeen belang dient, door wanneer Uw leverancier U te veel vraagt, hiervan onmiddellijk
kennis te geven aan den burgemeester of de politie uwer woonplaats.
klaag
's Woensdags 1-4 uur, p.a. Wed.
BÜIKES,
NIET Stationsweg of Spoorstraat.
deriag, i
JurinC,
rken.
rantwi
rgeld
j \i. Overal verkrijgbaar,
t AMTEN KLOOSTER, Ass.Apotb.
IjlOliowerstraat 93, HELDER,
heid t
Do ondergeteekende koopt
Ioderen dag ontvangen.
J. IJ. WITTE.
ieer EL—
9 morgt
'n*, i#
itribut
ïens
OU,
.NTJE
5v\ ma int 11: N i) li.a i
Texel,I
eosdi
urg",
ren.
■an two
art. 23|
oor
s bet
30M,
IQ
heek
sr?eir het Duitsch van W. Heimburg.
Of
R I)
DEE, en de adjudant Brüdloin is op zijn
1 even knap als von Lahden," ant-
Ide vermetel de waardin van „Het
die wist, dat die ijverig werk maakte
juffrouw Recbleben, doch dat zijn
)f htige figuur eu zijn spits gezicht met
PQ^iomersproeten niet bepaald in haar
viel.
Tel" zei Detje Dudin, dan moet nicht
glibbert den knappen roodbarigen mijn-
maar voor haar jongste dochtertje
^'hren. Zij wordt nu ook ganw veer-
7jaar zooals mijn beste man zegt, die
[O er heeft haar peet te zijn."
[et meisje kan big zijn, als zij eens
)(1 een achtbaren en welgesteldèn man
,t" [mompelde de waardin van „het
t."
T)aze Detje geelt zeker de voorkeur
von Lahden," onderbrak de vrouw
9fi
den rector het gebabbel.
_Jfa, het is een plezier naar hem te
eó," gaf Detja Dudin toe.
'Ifcfu, ik vind dat zij in het geheel niet
t vreemde mannen mag kijken," zei de
rkrdio. Zij ia toch pas anderhalf jaar
getrouwd on moet den haren het knapste
vinden."
„01" voegde de vrouw van den apothe
ker er scherp aan to.e „Mevrouw Dudin
moest den erfprins van Riszbnrg knapper
vinden, dat is toch haar aangeërfde vorst
en als ik mij niet vergis ha^r zoogbroer."
„Daar heeft u in een keer driemaal
gelijk" antwoordde Detje Dudin. „Knap
is de erlprins Ernst Victor, mijn zoog
broeder is hij ook en altijd is hij zeer
welwillend voor mijn moedor en rnjj."
„Waar woont het jonge paar,"' vroeg
de vrouw van den hofprediker.
„In Christiaansrub, in het paviljoen van
den opperjagermeester, en boven de ver
trekken van vorstin Lotte Lore," gat
juffrouw Trillebcrg ten antwoord, en dat
was het laatste wat zij zei en verder was
er niets uit te krijgen uit de kamenier
van hare Doorluchtigheid, hoe olim de
vrouw van den hofprediker haar vragen
ook stelde. En mevrouw Detje Dudin
zweeg eveneens, nadat zij volgens waar
heid verteld had, dat de erfprins bij zijn
vader aan het oorlogvoeren was geweest,
ginds in Bohemen, en niet in Eeldinge-
rode vertoefde.
Het gesprek was ondanks deze teleur
stelling niet minder levendig, vooral tcea
bij het gebak een glas malvozywijo .werd
geschonken. Het was een gegons dour
elkaar^ls bjj den torenbouw van Babcl.
En het kleine Detje Dudin met baar
groote zwaarmoedige oogen dat er zwij
gend bij zat, dacht: juffrouw Trilleberg
heeft wel gelijk gehad, toen zij op weg
hier heen zei„Ieder, afzonderlijk is een
door en door brave vrouw eu zoo lief en
verstandig, maar als zij in een troepje bij
elkaar zijn, dan is het een onuitstaanbaro
bende. Mevrouw Dudin als ik u een knip
oogje geet, dan wordt het tijd, dun gaan
wij."
Eu het knippen met do oogen was ge
beurd, en juffrouw 'JCrilleberg stond zoo
majestueus op, «Lof do afgelegde kleeren
van oos Doortje al hut vosstelijke stands
bewustzijn op de kleine juffrouw Trille
bcrg hadden overgebracht, zij wenkte
Detje: „voor de helft gaan w.ij denzeltden
weg; mij dunkt wy moesten gaaD."
Zij waren de eersten, die over den drem
pel van het burgemeesterlijk huis op do
donkere straat kwamen; juffrouw Trille
berg sloot het deurije van haar lantaarn
eu richtte den blik Daar het slot, dat
groot en donker, zwijgend en stil hoog
voor baar lag. Alleen in het portierska
mertje van den toren was een zwak lichtje
en terwijl de twee vrouwen op den een
zamen weg deu berg opklommen zei juf-
trouw Tiilleberg met een zucht„Het oude
slot ziet er tuch aiu een oogeluksneat uit
en het is er ook een. Wat zijn er hier al
een iranen g-weend, in de z«a en twintig
jaren sedert Christiaan Hunrich leeft.
Zij z.jn niet te tellen. Een ectjte kruia-
VIXKEXSTRAAT 8.
Op danvrage zend ik gratis oon bookjo
met inliohtingen en nuttige wenken.
Beleefd aanbevelend.
draagster is onze arme vorstiu. En uu
weer die geschiedenis met de joi go vorstin,
die maar niet wennen kan. Maar daaraan
is alleen uw oudé brompot vaneen hertog
Robuld, met zijn hebzucht. Die heelt de
arme ziel de hardBte Doot te kraken ge
geven met zijn voorstel, afstand van de
regeering to doen. God vergeve mij de
zonde, maar ik heb don ouden lomperd
nooit mogpn lijden."
„Juffrouw Trilleberg," viel de kleine
mevrouw Dudin met haar rad tongetje in,
„als u hot goed bedenkt ia het ia het
geheel zoo dom uiet van den ouden heer.
Uw goede vorstin zou rust gehad hebben
en geen zorgen
„Mevrouw Dudin, ik zeg u nu is het
uit met grapjes. Laat uw man dit maar
niet hoeren," riep juffrouw Trilleberg
boos. „Het is een wreedheid voor een
moederhart wat hij verlangt verder
niets. Waarom zil het land niet tot het
laatste oogenblik Brückenborgsch blijven?
Wordt bet misschien niet goed bostunrdP
Is het niet als een siertuintje? Gebeurt
niet alles volgens recht en wot
„Ach juffrouw Trilleberg zoo Jt»ndoel ik
het niet. Ik denk aan de arme jonge
voraiiu, die de vorst bijna doodgeslagen
had.
Wordt vervolgd.)
