ÊI int s, N°. 3108, Woensdag 1 Augustus 1917. 30ste Jaargang. Nieuws- en Advertentieblad. ar m.l Van meek tof meek Dit blad verschijnt Woensdag:- en Zaterdagmorgen Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor den Burg 30 Cts. Franco per post door ge heel Nederland 45 Cta. Niwir Amerika en Andere landen met verkooging der porto'a. Advcrtcutiön daags voor de uitgave vóór (1 nur nam. Prys der Adverlentièn'. Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer fl Ct. Groote letters en Vignetten worden near plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer. lBONNEMENTEN en ADVERTENTIEN worden aangenomen bij de üitg. Firma LANGEVELD& DE ROOIJ, Parkstraat, Burg opTsxki. Oefening brandweer te Ondeschild. Burgemeester en Wethouders van 'exel Gelet op art. 8 der verordening, rege- mde de inrichting van de brandweer deze gemeente Maken bekend at op Zaterdag 4 Augustus 1917, eene afening met en eene beproeving van e te Oudeschild gestationneerde brand- juit zal worden gehouden, Zij roepen mitsdien alle dienstplich ten bij de brandspuit op, om op ge leiden dag, des namiddags ten 7 uur j het brandspuithuisje aanwezig te zijn. De dienstplichtigen worden bierbij erinnerd aan artikel 9 der brandweerverordening, luidendeJ Bij de beproeving der spuit of bij brand, ijft ieder dienstplichtige op de hem angewezen plaats en is verplicht de em opgedragen taak ordelijk en met verleg uit te voeren, totdat hij daarvan ?ordt ontslagen door dengene, die over em het bevel voert. artikel 10 dier verordening, luidende Hij, die van de oefeningen verlangt rijgesteld te worden, moet vooraf daar- ran kennis geven aan den brandmeester ijner spuit, aan wien de beslissing is ivergelaten. artikel 242 der verordening van politie, luidende De brandweerplichtigen zijn gehouden .J brand of oefening de bevelen hun ior den brandmeester of andere boven Ren gestelde personen gegeven, stipt en amiddellijk te volbrengen. Zij zorgen bij oefening op denbepaal- ien tijd en bij brand na de gedane op- oeping op hun post aanwezig te zijn to mogen die zonder geldige reden niet verlaten, dan met goedvinden hunner mperieuren. Overtreding wordt gestraft met geld- loete van ten hoogste f25,—, subsidair dagen hechtenis. Texel, 25 Juli 1917. Burgem. en Weth. voornoemd, BUYSING DAMSTE. De Secretaris, JONKER. ;in] rv GRANEN. De Burgemeester van Texel maakt bflkend, dat de Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel bepaald heeft, dat het, behoudens diens bijzondere toestem ming of die van den Minister van Oorlog, verboden is: a. tarwe, rogge, peulvruchten en boekweit te verwerken'tot voedermiddel voor dieren of te vermengen met voeder middelen voor dieren. b. tarwe, rogge, peulvruchten en boekweit, gedorscbt of ongedorscht, ver werkt of onverwerkt, gemeDgd of onge mengd met andere stoffen, als voeder middel voor dieren te gebruiken. Bovenstaand verbod is niet van toe passing op paarden-, wier-, schapen-, duiven- en waalsche boonen, voor zoo veel de landbouwer vergunning krijgt deze boonen te behouden. Over welk gedeelte de verbouwer mag beschikken zal later worden vastgesteld. Texel, 26 Juli 1917. De Burgemeester voornoemd, BUYSINO DAMSTE. GRANEN. De Burgemeester van Texel; Ge'et op de desbetreffende beschik kingen van den Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel Brengt ter kennis van belanghebben den, dat bet volgende is bepaald lo. Eigenaren en bezitters van onge- dorsebte granen en peulvruchten zijn verplicht, telkenmale na het dorschen van een graansoort opgave te doen van de door hen gedorschte hoeveelheden, uitgedrukt in kilogrammen, aan den Burgemeester hnnner woonplaats. 2o. Exploitanten van dorschmachines zijn verplicht wekelijks opgave te doen van door hen gedorschte hoeveelheden graan aan den Burgemeester der ge meente, waar het dorschen heeft plaats gehad. So. De aflevering van ongedorschte granen en peulvruchten is verboden. 4o. Vervoer van ongedorschte granen en peulvruchten zal behoudens tegen bewijs beschouwd worden als begin van uitvoering eener aflevering. 5o. Onder het vervoerverbod, onder 4 bedoeld, is niet begrepen het vervoer van het land naar de opslagplaats van den verbouwer, alsmede het vervoer, waarvoor door den Regeeringscommis- saris voor de Rijksgraaninzameling ver gunning is verleend. Texel, 26 Juli 1917. De Burgemeester voornoemd, BUYSING DAMSTE. 31-28 Juli. De wedstrijd in onrecht wordt voortgezet. Het is de bedroevende waarheid, die maar al te zeer uit de gebeurtenissen van de laatste dagen blijkt. De Engelschen hebben de veilige vaargeul thans zoover versperd, dat er nauwelijks een schip uit of in kan komen. En dat is erg, maar niet minder erg is het feit, dat de Engelscbe oorlogs schepen niet van plan schijnen de Neder- landsche territoriale wateren te eerbiedigen. Na den aanval in het groot op het convooi Duitsehe koopvaardijschepen, waartegen onze regeering met kracht heeft geprotes teerd zijn kleinere gevolgd door duikbooten. Zoo is nu weer Vrijdag een aanval gedaan op door Duitschland prijsverklaarde stoom schepen in onze territoriale wateren. En de Duitschers zetten op hun beurt hun moorddadig werk tegen onze schepen voort. Zoo zijn er Vrijdag niet minder dan 10 Scheveningsche loggers in den grond geboord. Volgens de verklaringen van onze zeelieden bevonden de schepen zich niet in het versperde gebied. Natuurlijk zal de duikbootcommaudant wel hot tegendeel beweren, dat is nu eenmaal zoo de gewoonte maar zelfs al waren de Scheveningsche visschers even over de streep gegaan, dan nog zou de daad van dezen duikbootcom mandant een misdaad moeten worden ge noemd. Zelden is de misdadigheid van den duikbootoorlog op duidelijker wijze aan hef licht getreden. Wat een heldendaad van zoo'n duikbootcommandant, om tien weer- looze, ongewapende kleine visschersscheep- jes, met kanonschoten en bommen tot zinken te brengen. Maar daar is weer zooveel ton „versenckt" en de dapperheid schijnt bij de Duitsehe marine by de ton te worden gemeten. In d9 geschiedenis van dezen barbaarschen oorlog zullen dergelijke „heldendaden" echter met een bijzonder kruisje gemerkt worden en het nageslacht zal wellicht nog spreken over zooveel laffe onmenschelykheid. Er zullen nu wel weer protesten gaan naar Berlijn en Londenjen minister Loudon zal op gepaste en resolute wijze de beide vechtende buren voor de zooveelste maal verzoeken onze rechten te eerbiedigen. Maar of het helpen zal We vreezen, dat de wedstrijd in onrecht nog wel niet zal worden gestaakt. Het is een treurig feit, dat de eene öureohtvaardige daad de andere uitlokt en dat als eenmaal de rechtsbegin selen losgelaten zijn, het hellend vlak be treden is, waarlangs het al verder beneden waarts gaat. —o—o-o— Michaëlis, de nieuwe Rijkskanselier, heeft na het houden van zijn „intreepreek" in den Rijksdag zijn koffers laten pakken voor zijn eerste officieele reis. Hy zal een kort bezoek brengen aan Weenen om zfjn op wachting te maken bfj Keizer Karl en met de leidende Oostenrijksche staatslieden in persoonlijke verbinding te treden. Op zijn heenreis brengt hij te München een bezoek aan den koning van Beieren, terwijl hij op de terugreis even te Dresden zal uitstappen om een bezoek bij den koning van Saksen af te leggen. Verder is het zijn plan bin nenkort ook bezoekeD te brengen aan de hoofdsteden der andere groote bondsstaten. Er zal waarschijnlijk aan deze uitstapjes van den Rijkskanselier wel niet zooveel aandacht worden gewyd, als met zijn eerste redevoering in den Rijksdag het geval was. Daarover we bedoelen de redevoering is men nog niet uitgepraat en men is ook nog niet heelemaal over de teleurstelling heen, die deze rede vrij algemeen en inzon derheid bij hen die vóór alles den vrede begeeren, heeft gewekt. Ook is reeds duidelijk gebleken, dat de woorden van Michaëlis bi) de leiders der Entente geen weerklank hebben gevonden. Integendeel, daarvan getuigden niet alleen de redevoeringen van Carson en Lloyd George, die de rede als tweeslachtig, vaag en onbetrouwbaar kwalificeerden, maar vooral ook de besprekingen, die in het Engolsche Lagerhuis daarover gevoerd zijn. De aanleiding daartoe gaf een vredesmotie, ingediend door de onafhankelijke socialisten Macdonald en Trevelyan en waarin, kort samengevat, gezegd werd dat in de Duitsehe vredesresolutie de beginselen gehuldigd worden, welke Engeland steeds heeft voor gestaan. Dat het Lagerhuis het met die opvattiDg niet eens was, blykt wel uit hefteit, dat de motie met 148 tegen 19 stemmen ver worpen werd. Dit geschiedde nadat de oud minister Asquith, minister Bonar Law en de arbeideraafgevaardigde Wardle, over de zaak het woord hadden gevoerd. Asquith sprak het eerst en verklaarde geen ver trouwen te stellen in de Rijksdagresolutie. In de eerste plaats heeft die resolutie geen kracht, omdat niet de Rijksdagmeerderheid, maar de Rijkskanselier het te zeggen heeft. En voorts vond hij de resolutie zelf vaag en onbestemd. Hij vond er niet in een ant woord op de vraag of Duitschland bereid ia, België en Noord Frankrijk te ontruimen en de enorme schade daar aangericht te vergoeden. Ook op de vraag of Duitsch land berèid ia België zijn onbeperkte, ab solute onafhankelijkheid terug te geven, vond hy in de red6 geen antwoord. In denzelfden geest sprak ook Wardle en Bonar Law was zelfs nog scherper in zijn critiek. De Rijksdag kon wel een vredesmotie aan nemen, maar heeft zelf geen schijn of schaduw van gezag. Het opperste gezag berust in handen van den kanselier. Bonar Law herhaalde nog eens weer het oorlogs doel der geallieerden, dat gebaseerd is op het recht en de vrijheid der naties en waarin het herstel en schadeloosstelling van België wel nummer één is. Men kan uit deze redevoeringen en het besluit door het Lagerhuis genomen vol- dobnde zien, dat van eenige toenadering niet kan worden gesproken. We laten in het midden of de Engelsche staatslieden niet al te veel wantrouwen koesteren om trent de bedoelingen van de Duitsehe re geering, maar een feit is het, dat de zaak van den vrede wellicht beter zou hebben gestaan, indien Michaëlis wat onomwonde- ner gesproken en ten opzichte van België b.v. eens klare wjjn geschonken had. De Engelsohe staatslieden hebben thans het hunne van de Duitsehe vredespogingen gezegd. Er is weinig in dat hoop geeft. De vrede is nog niet dichtbij. Het blijkt ook uit de resolutie die door de Balkanconferentie dezer dagen is aange nomen. Aan deze conferentie, die te Parijs werd gehouden namen de voornaamste Ententeleiders deel. Naar luid der berichten werd ton opzichte van de aan te nemen politiek inzake den Balkan vol komen overeenstemming bereikt. En verder werd een motie aangenomen en gepubli ceerd, waarin gezegd wordt, dat de gealli eerde mogendheden vastbesloten zijn slechts de wapens neer te leggen, wanneer het doel ip bereikt, dat in hun oogen belang- ryker is, dan alle andere n.l. het in de toekomst onmogelijk maken van een nieuwe misdadige aaavalspolitiek als die, waarvoor het imperialisme van de centrale rijken verantwoordelijk is. Wat men daaronder heeft te verstaan is voldoende bekend. —o-o—o— Men zou zoo zeggen, dat de gebeurtenis sen, die thans in Rusland plaats grijpen, de heeren te Londen en Parjjs een toontje lager hadden leeren zingen. Dat is echter niet het geval en Bonar Law heeft zelfs in het Lagerhuis betoogd, dat het wel ernstige geburtenissen zijo, die zich in Rusland afspelen, maar de hulpbronnen van Groot-Brittaniö en zjjn bondgenooten voldoende zijn om het absoluut zoker te maken, dat de beoogde resultaten bereikt worden. De Russische gebeurtenissen zjjn in- tusschen wel een geweldige tegenslag voor de Entente. Nog steeds duurt de terugtocht der Russische legers in Galicië voort en ook die in de Karpaten moeten wijken Het laat zich aanzieD, dat over enkele dagen geheel Galicië door de Centralen zal zijn heroverd, met Boekowina er bfj. Tarnapol Kolomea en tal van andere plaatsen zijn reeds door de Russen ontruimd. Ook met Czernowitz, de hoofdstad van Boeko wina is dat het geval. Wel slaagden de Roemeenen er in hun linie vooruit te brengen en veel kanonnen te veroveren, toch zullen ook zij terugmoeten als de Russen uit Galicië geworpen of gevlucht zjjn. De revolutionaire propaganda in het Rus sische leger heeft wel succes gehad. 'Het eene regiment na het andere liep weg uit de loopgraven, weigerde te vechten en en liet Oostenrijksche en Duitsehe troepen maar rustig opmaicbeeren. Van uit Petersburg, waar met behulp van betrouwbare troepen en veel procla maties de rust en orde hersteld heet te zijn, werden in allerijl versterkingen ge zonden naar hot bedreigde front. Zelfs toog een vrouwen bataljon daarheen om de laffe soldaten een voorbeeld van plicht en vaderlandsliefde te geven. Krachtige po gingen worden in het werk gesteld om de Duitsch-Oostenryksche opmarech tot staan te brengen. Kerenski begint als een dic tator op te treden, neemt de krachtigste maatregelen. Zelfs werd de doodstraf weer ingesteld en naar luid der berichten liet generaal Kornilof een geheele divisie van het elfde leger, dat uit de loopgraven geloopen was, met zijn artillerie aan flarden schieten. Het zal spoedig moeten blijken, of de catastrophe, die in Rusland dreigt nog te keeren is. De toestand ziet er wei donker uit. Uit Rome wordt thans gemeld, dat de crisis in Rusland de geallieerden noodzaakt tot een spoedig ingrijpen. Over enkele dagen zal een nieuw algemeen offensief op alle fronten losbreken. TEXELSCHE COURANT. bij iff

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1917 | | pagina 1