Nó, 3130 Woensdag 17 October 1917. 31ste Jaargang. Nieuws- en Advertentieblad. Binnenland. Van meek fof week. Dit blad veracht)at Woensdag- en Zaterdagmorgen Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor din Burg 40 Cta. Franco per post door ge heel Nedibland 95 Cta. Niuir Amerika en andere landen met verhooging der porto'i. Advertentiëu daags voor de uitgave vóór 4 uur nam Prijs der Advertcnlièn. Van 1 tot S regels 30 Cta. Iedere regel meer 8 Ct Qroote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 8 Cts. per nummer. ABONNEMENTEN en ADVERTENTIEN worden aangenomen bij de TJitg. Fibjia LANGEVELD& DE ROOIJ, Parkstraat, BorsopTexïl. Thee en Koffie. De Burgemeester van Texel maakt bekend, dat tot en met 31 October a. s. zal mogen worden verkocht en afge leverd op bon no. 1 van de thee- en koffie- kaart 0,05 K.Ö. (half ods) thee op bon no. 2 van de thee- en koffie- kaart 0,2 K.G. (2 ons) koffie, Texel, 16 October 1917. De Burgemeester voornoemd, BUYSING DAMSTE. 6-13 Oct. Een wedstrijd in onrecht! We gebruik ten deze uitdrukking reeds eerder om de handelingen der oorlogvoerende grootmach ten tegenover de zwakkere neutralen te kwalificeeren. Ook ons land weet daarvan mee te spreken. Worden we niet door de eene party geknepen, dan wel door de andere. Onze scheepvaart wordt van alle kanten bedreigd en bemoeilijkt, onze han del wordt lamgeslagen en onze voedsel voorziening worden de ernstigste moeilijk heden in den weg gelegd. En naar recht wordt niet gevraagd. Het recht heeft afge daan, macht regeert de wereld. Wat we in de laatste dagen weer van de zijde der Entente ondervinden, begint haast op een record te gelijken. Met name bedoe- len we, de maatregelen door de Engelsche en Amerikaansche regeering ten opzichte van ons land genomen. De Engelsche reg6ering heeft onze tele grafische verbinding voor handels- en financieele telegrammen, zoowel met, als via Engeland stopgezet, zooals ze beweert bij wijze van represaillemaatregel, omdat onze regeering niet wil voldoen aan de Engelsche eisch, om alle goederen verkeer tusschen Duitschland en België, voor zoover dat over ons land plaats vindt, te verbieden. Er worden laogs de water wegen, die uit Duitschland over ons land naar België voeren, zand 6n steenslag naar België gebracht en ijzererts uit Bel gië naar Duitschland vervoerd. Op grond van de Rijnvaartakte is onze regeering genoodzaakt dit vervoer toe te laten, voor zoover ze zekerheid heeft, dat hetgeen doorgevoerd wordt niet voor oorlogsdoel einden gebezigd wordt. Van Engelsche zijde is er reeds vroe ger over geklaagd, dat er te groote voorraden zand en steen slag naar België gevoerd werden en dat deze niet dienden tot herstel en onderhoud van Belgische wegen, doch voor oorlogs doeleinden aan het front. Onze regeering heeft daarop door een paar officieren een onderzoek in België laten instellen en deze hebben gerapporteerd, dat het doorgevoerde niet anders dan voor de wegen gebruikt is geworden. Bovendien heeft de regeering van Duitschland voor iedere vracht een schriftelijke verklaring gevorderd, dat deze niet voor oorlogsdoeleinden zou worden gebezigd. Ook heeft ze het vervoer gedur rende eenigen tyd geheel stop laten zetten, toén ze van oordeel was, dat er voldoende doorgevoerd was. De Engelsche regeering vindt dat alles echter niet voldoende. Ze stelde den onrecht- matigen eisch, dat alle vervoer,uit Duitsch land direct behoorde stopgezet te worden. Onze regeering beriep zich op het geschre ven recht, op de bepalingen die daarom trent vastgesteld zijn, op haar verplichtin gen om de Rijnvaartakte na te komen maar John Buil bleef op zjjn stuk staan. En toen onze regeering niet toegaf, omdat ze op grond van het recht niet mocht, toen sloot Engeland eenvoudig de telegraaf kabel af van onzen handel, een maatregel die zeer ernstig moet worden geacht. Zoo wil het groote Albi on het kleine Nederland met geweld dwingen, ontrouw te worden aan het recht. Er is daardoor een spanning tusschen Den Haag en Londen ontstaan, die zich dreigend laat aanzien, die zelfs wel eens heel ernstigé gevolgen zal kun nen hebben. Wat de Amerikaansche regeering ons aandoet is haast niet minder erg. Door het weigeren van bunkerkolen aan onze schepen is de scheepvaartverbinding tus-' schen ons land en de koloniën onmogelijk geworden. Amerika eischt van onze sche pen, dat ze na hun ladingen in onze ha vens gelost te hebben, met vracht naar Amerika zullen terugkeeren. Door kolen te weigeren en onze scheepvaart onmoge lijk te maken, wil Amerika ods dwingen onze schepen prijs te geven aan het ge vaar van den duikbootoorlog. Zelfs .wordt er over gesproken, dat Wilson voornemens is nog een stap verder te gaaD, n.l. dat hij onze schepen, die in Amerikaansche havens liggen, eenvoudig in beslag zal nemen als onze regeering weigeren blijft op zijn onrechtmatige eischen in te gaan. We willen hopen, dat het onze regeering zal moge gelukken, ook deze ernstige moeilijkheden, die zoozeer ons economisch leven bedreigen, uit den weg te ruimen, al ontveinzen we ons niet, dat daarvoor veel geduld, wijsheid en voorzichtigheid noodig zal zijn. De herfststormen loeiden en de regen vlagen sloegen kletterend neer, dag aan dag in de afgeloopen week, als de voor boden van den vierden verschrikkelijken oorlogswinter die zoo snel nadert. Ondanks storm en regen echter, werd de geweldige worsteling op het front in Vlaanderen met kracht onafgebroken voortgezet. Generaal Haig liet'zijn soldaten opnieuw stormloo- pen tegen de Duitsche linies noordelijk en noordoostelijk van Ypereu en onder aan voering van generaal Anthoine rukten wes telijk daarvan de Franschen op. De geal lieerden maakten bij deze aanvallen weder eenige vorderingen, doch van beslissenden invloed waren deze niet. De Duitschers bieden in Vlaanderen schier een wanhopi- gen tegenstand en ieder stukje van den Belgischen grond kan door de geallieerden niet anders dan tegen zware offers wor den heroverd. Van de andere fronten kwamen in de laatste dagen geen belangrijke berichten. Wel echter schijnen er op het oorlogstoo- neel in Mesopotamië, waar het vechtseizoen met het koelere weder weer een aanvang heeft genomen, belangrijke gebeurtenissen worden voorDereid. Generaal Maude is reeds een offensieve bewegiDg begonnen, maar er is ook een belangrijk tegenoffensief te verwachten. Naar luid der berichten is een groot Duitsch legercorps voor dat doel naar Konstantinopel overgebracht en zal dit met de Turken straks tegen Bagdad oprukken om de Engelscben uit Mesopo tamië te verdrijven. Belangrijker dan de krijgsbedrijven waren in de afgeloopen week de politieke gebeur tenissen. Belangrijk, omdat daarbij he^ vredesvraagstuk weer eens sterk naar voren werd gebracht en laat ons hot dadelijk maar zeggen do vredesvooruitzichten weer zeer veel sleohter zijn geworden. In den Duitschen Rijksdag heeft de minister van buitenlandsche zaken, von Kühlmonn bij de beraadslagingen over den oorlogs toestand, een nadere uiteenzetting gegeven omtrent Duitechland's oorlogsdoeleinden. Daarbij verklaarde hij, dat. naar zijn over tuiging, niet in de eerste plaats de Bel gische kwestie, doch de toekomst van Elzas Lotharingen den vrede tegenfioudt. Behalve de Fransche eisch voor de ver overing van Elzas-Lotharingen, bestaat er goen kwestie welke niet zou kunnen wor den opgelost door onderhandelingen en regelingen, zoodanig dat nieuwe offers van goed en bloed overbodig zouden zijn. Maar Elzas-Lotharingen is het groote strui kelblok. Engeland heeft zich verplicht den Franschen eisch te zullen steunen, politiek en met de wapens, zoolang de republiek zelf daaraan biyft vasthouden. En waar dat zoo was, daar wilde Von Kühlmann duidelijk en klaar het Duitsche standpunt uiteenzetten. Duitschland heeft op de vr.aag, of het ten opzichte van Elzas-Lotharingen geen beloften kan doen, slechts één ant woord ineen, neen, nooit! Zoolang nog één Duitsche vuist een geweer kan vasthouden, kan de onschendbaarheid van het Rijksgebied niet het voorwerp zijn van welke onderhandelingen of beloften ook. Duitschland zal daarvoor vechten tot zijn laatsten droppel blo6ds. Over alles kan ge- praat^worden ook over België maar over Elzas Lotharingen niet. Aldus, zij het dan ook met wat andere woordeD, de spreker. Ook de rijkskanselier Michaëlis heeft zich in dien geest uitgelaten. Ook hij verklaarde dat vredesonderhandelingen onmogelijk zijn, zoolang de vijanden Duitschlands grens palen willen achteruitzetten en zijn positie in Europa en overzee willen aantasten. Duidelijker dan het tot nog toe gezegd werd, heeft d6 Duitsche regeering zich be reid verklaard tot een vrede door overleg en zonder annexaties, maar dan moetende geallieerden den eisch inzake Elzas-Lotha- riDgen terug nemen. Doch daaraan wordt in Parijs en Londen niet gedacht. Lloyd George en Asquith hebben al dadelijk, in hun antwoord op de verklaringen der Duitsche regeering, even beslist laten uitkomen, dat de oorlog niet zal eindigen voordat Elzas-Lotharingen aan Frankrijk teruggegeven is. De wederzijdsche verklaringen luidden zóó pertinent, dat van overleg geen sprake zal kunnen zijn, zoolang de huidige regee- ringen aan het bewind zijn. Over de kwestie van Elzas-Lotharingen zal het zwaard moeten beslissen en dat beteekent, dat de vrede verder af 'is dan ooit. —o—o—o— Er hebben zich in den Duitschen Rijks dag in de afgeloopen week ook nog andere belangrijke dingen afgespeeld. Er werd door de sociaal-democraten een interpellatie ge houden over de actie der Al-Duitschers in het leger tegen de vredesresolutie van de Rijksdagmeerderheid. Michaëlis had het niet de moeite waard geacht om zelf te ver schijnen en had de beantwoording der interpellatie overgelaten aan den minister van oorlog Von Stein en minister Helfferich. Vooral laatstgenoemde, ging daarbij wat onhandig te werk en er dreigde een ernstig conflict tusschen de Rijksdagmeerderheid eo de rr-geering Michaëlis verscheen daarop echter in* den Rijksdag en kalmeerde de gemoederen. Echter, om den volgenden dag de stemming geheel te bederven. Toen kwam de minister van marine Vón Capelle n.l. in den Rijksdag om, gesteund door den Kanselier, een hevige aanval te onder nemen tegen de onafhankelijke socialisten Dittmann, Haase en Vogtherr. Zij wierpen deze de zware beschuldiging voor de voeten, dat z(j met revolutionaire elementen van de vloot samengespannen hadden, om te trachten de vloot lam te leggen. Uit de zeer beknopte mededeelingen daaromtrent, viel af te leiden, dat zich op een gedeelte der vloot ernstige dingen hebben afgespeeld, dat een poging is gewaagd om het Russi sche voorbeeld te volgen en de vloot in opstand te brengen. De poging is mislukt, maar dat zich ernstige feiten hebben afge speeld bleek uit de niededeoiing, dat zware straffen opgelegd en zelfs doodvonnissen voltrokken moesten worden. t De beschuldigden verdedigden zich en beweerden, dat er gerechtelijke moord werd gepleegd tegen manschappen van de vloot, terwijl andera sprekers op een onderzoek aandrongen. Het geval verwekte een groote opschud ding en heeft in de pers scherpe critieic uitgelokt. Men neemt het de regeeriug zeer kwalijk, dat ze de ernstige gebeurtenissen aan de groote klok gehangen heeft, enkel en alleen om de socialisten te treffeo, doch waardoor zo de vredeszaak onberekenbare schade heeft berokkend. De „Vorwarts* en andere bladen roepen om het aftreden van Von Capelle en Michaëlis en naar luid der berichten, is het volstrekt niet uitgesloten dat Von Capelle heel spoedig van het too- neel zal verdwijnen. De Rijksdagmeerder heid heeft stelling genomen tegen dit op treden der regeering en het kon best zijn, dat ook de dagen van Michaëlis als rijks kanselier geteld zijn. TE XEL, 17 Oct. 1917. Melkveehoudersbond. De voorz. de heer J. Kooij kon Maan dagavond in cafe den Burg in een goed bezochte vergadering zijn openingswoord uitspreken, waarbij hij na een welkom aan de aanwezigen, inzonderheid aan de loden van Oosterend, er zijn leedwezen over uitsprak, dat de omstandigheden hem noodzaakten over verhooging van den melkprijs te spreken. Liever had spr. gezien, dat de omstandigheden een prijsverlaging wettigden. Nadat de notulen waren gelezen en goedgekeurd deelde de voorz. mede een telegram te hebben gehad van den Bur gemeester van Helder, houdende een uitnoodigmg tot het bijwonen van een aldaar te houden vergadering. Spr. had een schrijven ingezonden en dezer dagen van den heer Beek van Helder de mededeeling ontvangen, dat de melkprijs voor Helder was gesteld op 14 cents per liter bij den boer aan huis en 15 cent bij de slijters thuis bezorgd, terwijl nog poginhen zullen worden aan gewend den Helder in de le zöne te doen opnemen. Verder deelde spr. mede, dat de melk prijs door den Burgemeester van Texel voor die gemeente was bepaald op 15 cents aan da particulieren, terwijl de toeslag, die de slijters zullen ontvangen nader zal worden vastgesteld. Hierop bracht de voorz. verslag u t van de algemeens vergadering te Amster dam in Parkzicht gehouden. Op de hem eigene wijze gaf spr. het behandelde ter algemeens vergadering weer, al moest hij tot de conclusie komen, 9&K —o—o—o OOO

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1917 | | pagina 1