5 to i;
y neten!
roos.
Ku is liet tijd
4 pCL Spaarbankboekjes
Boeke Huidekoper.
WERKTUIGEN
Landbouw en Zuivel
Groots voorraad Electro-motoren en materiaal.
complete licht- krachtinstallaties.
verwijdert
Spoorboekjes van ^en-n*euwen dienst zon
DE WITTE WADE.
De Nationale Bankvereeniging
stelt verkrijgbaar
waarvan de voorwaarden ten
haren kantore verkrijgbaar zijn.
ong@?eer 6 11 WeK'oi
hooiland „de tagiralen"
Verkrijgbaar bij i. Pb. Bakker Zoon, Burg Texel.
Dr. E. HOEKSTRA'S
BLOEDZUIVERENDE PILLEN
Dr. E. HOEKSTRA'S
ROODE HOESTPILLEN
Dr. E. HOEKSTRA'S
KLIERDRUPPELS
Koninklijke Handelmaatschappij
voor
Groningen - Haarlem Leeuwarden -
- Bergen op Zoom - Schagen. -
Vertegenwoordiger voor Schagen:
de Heer P. KRAMERS, Landheuwstraat, SCHAGHN.
FEUILLETON.
Rudolph stkjltz.
DRIE GENEESMIDDELEN,
Levering van
Een doosje
van 25 cent
is voldoende
voor Liter
hoofdwater
uwe bestelling te doen, van vrucht
en laanboomen, sier-, struik-,'en dek-
heesters. frambozen, aalbessen,
kruisbessen,bosch- en haagplantsoen,
Rozen, enz. enz.
Aanbevelend,
J. KORTElSTHOEVElsr,
Agent Kweekery „Duinbosch"
Schoorl N.-H.
TB HUUR:
-• -s&r- w.; wins
Fl. 1,80 per doos van plm. 300 pillen.
Fl. 1,80 per flacon van plm. '300 pillen.
Fl. 2,00 per flacon van 150 gram.
welke in den winter in geen gezin mogen ontbreken.
boekh. Parkstraat verkrijgbaar.
Naar het Duitsch van
49)
En door zijn dwalende, veiflauwende
gedachten klonk het als een stille vermaning
Laat bet lot zijn loop. Tracht dien niet te
veranderen. Uw noodlot is de blonde
jooge vrouw daar benedeu, Wat die onder
strijd en tranen besluit en voor zichzelf en
haar geweten wil verantwoorden, dat zjj
do «enige uitspraak ointien-t uw toekomst.
Daarnaar noin gij n zwijgend, zonder haast
ot tegenspraak
Dai was de laatste stoon geweest. Kouder
omgaf de lucht bet levenlooze lichaam, en
hoog boven aan den hemel verkondigden
na Verloop van uren, verwijderde, doorzich
tig glooiende vuurvlekken de nadering der
son,
XVI.
Een eindeloos eentonige regendag lag
achter haar.
Om het hotel had de storm gehuild en
regenstroomen tegen de ruiten geslingerd.
Zij had gegeeuwd en gehoor gegeven aan
de klok die tot de lar.oh riep. Zij had weer
gegeeuwd en in een hali opengesneden
roman gebladerdhad nogmaals de eetzaal
opgezocht, nu voor het diner, en den avond
rillend doorgebracht in de kleine vertrekken.
Een doode dag, oen grauwe plek in het
leven. Het was haar, alsof zij van den
morgen tot den avond alleen was geweest
met haar gedachten. Ea toch had haar
echtgenoot Laar slechts eenmaal, vooreen
half nur alleen gelatea. Dat was om een
telegram, dat hij zeer vreemd, poste
restante verwachtte. Zij bemerkte wel,
hoe zonderling onderzoekend en ernstig hij
baar aanzag, terwijl hij hoed e» jas nam,
om naar het postkantoor te gaan.
Zij hadden met elkander gesproken, veel
zelfs, maar wat, dat wist zij niet meer. Het
was haar ook eigenlijk onverschillig.
Vreemde woordea gewisseld tusschen
vreemde menscheu, Den geheelen langen
dag had zij het niet van zich kunnen ver
krijgen, te spreken over hetgeen haar
drukte en als de gedachte daaraan bij
baar opkwam, dan was een blik op zijn
treurig, verbleekt gelaat genoeg, om die te
doen verdwijnen.
Neen zij wilde ofwaohten. Morgen
als zij nogmaals lymr vriend had ontmoet,
en zichzelf en hem op de proef had ge
steld, werd het misschien helderder voor
baar en zou zij een uitweg vinden uit alle
twijfelingen.
Nu was de morgen aangebroken.
Zij was vroeg opgestaan en ging de trap
af om buiten een luchtje te scbsppeu.
De regen was opgehouden. In de dorps
straat voor het hotel stonden troepjes logés
en gidseD. Het gesprek scheen levendig,
en nu en dan wees er een met de hand
naar rechts, in de hoogte, waar, achter
de langzaam optrekkende wolken de Mat
terhorn stond.
Oader de veranda van het hotel waren
een paar bergbeklimmers met ernstig ge
zicht en gedempte steur aan het twisten
over een beric'at, dat een vol verwachting
naast hen staande hotelbediende hun blijk
baar zooeven gebraoht had.
„Als het anders niet is I' meende de
Bohoemsche graai, door zija monocle naar
den Matterhorn kijkeud, „die hebben zeker
hier of daar in de rotsen ov6rnaobt
„Zij hadden toch bepaald verzekerd, dat
zij des avonds in het Sohwarzseehotel
zouden terugkomen," do HamburgBohe
procureur-generaal zag er zeer bezorgd uit
„en nu wordt er juist daarvandaan ge-
telf pboueerd
Een jong bergklimmtr uit Vfeenen
en verzorgt haar en
hoofdhuid. Eengron-
dige reiniging van de
hoofdhuid is niét met
water en zeep te berei
ken. Stelt U daarom als
vaste regel eens in de week
de hoofden uwer kinderen
mei LAX te wasschem U
voorkomt daarmede een mo
gelijke verontreiniging, die zij
op school zoo dikwijls opdoen.
Eischt afsluitband met onze handteekeningL. I. AKKER, Rotterdam. Ver
krijgbaar bij de meeste drogisten.
Te den Burg bij W. P. LAP v/h Mej. G. ROEPER.
knikte.
„Het is ook al te gek, bij zoo'n weer*
met den Matterhorn is toch geen gek
heid te maken
Van het hotel Monte-Rosa, waar de
Engelsche clubleden, geeuwend en hun
korte pijpjes rookend, ronddrentelden,kwam
een oude, magere Engelschman, in een
wollen pak gekleed, stijf de straat over
steken, om uit naam van zijn metgezellen
te vragen of er ook beriohten waren.
„Uw dienaar, sir Williambezorgd
drukte de graaf hem de hand „wij weten
niets. het kon best gebeuren, dat er
morgen twee op de doodenlijst moeten
bijgesohreven worden
Hij wist niet, dat de slanke jonge vrouw
die aohter hem stond, bevend naar zijn
woorden luisterde. Nu kwam zij snel naderbij
„Neem mij niet kwalijk, mijnheer Zij
deed haar best, om kalm te blQren, doch
haar stem beefde van angst. „Denkt gij,
dat er eea ongeluk gebeurd is
Da Boheemsohe graaf en de Bohitsche
lord namen beleefd hun petten ai.
„Het is best mogelijk, mevrouw," sprak
de eerste, „wie boo brutaal omnaat met
den Matterhorn
„Maar wie dan in Godouaam wie P*
„Tw-e heeren zonder gids. Baron Günd-
lingen en de kleine
De jonge man brak af en maakte een
beweging, als om de verbleekende jonge
dame/te hulp te komen, wont hij vreesde,
dat zü zou flauw vallen. Nu herinnerde
bij zich ook, dat zij eergisteren met den
vermiste oen grooten tocht gemaakt had.
Blijkbaar dus een vriend of bloedverwsrt.
Hij knohte.
„Laat den moed niet zakken, mevrouw,
er is nog niets verloren
Zij staarde hem aan.
„Ja i09kt er dan niemand naar hen 1*
vroeg zij rnw, „komt niemand hen dan te
hulp P"
„Ja zeker zoodra men weet, dat cr
iets gebeurd is, worden de gidsen bijeen
geroepen, en gaan zü erop uit. Maar dear-'
toe is het nog te vroeg. Waarschijnlijk
hebben zü Baaien den nacht m een rots
holte doorgebracht en 7,1.1 tegen den
morgen verder naar beneden gegaan,
i
