I
In
Boekhandel Parkstraat
reuzensorteering
KINDERBOEKEN.
et, i?a
Yolks- en Kinderfeest
HOPJES*
REEPEN
Complete jaargangen
1918 en 1919
Honderden Guldens
Reclame voor f 0.75.
GrafinoDumenteD
jé
AMIB ®I1 iflM
OP 31 AUGUSTUS a.s.
zal te de KOOG een groot
Amerikaansche veranderbare
Reclameborden,
G. F. GALLENBAGH te NIJKERK,
■A
FEUiLLlf 0^1
gehouden worden.
Dee!rsemers(sters) gelieven zich op te
geven voor of op 29 Augs. a.s.
van de verschillende tijdschriften nit de portefeuille van het lees
gezelschap tegen EEN VIERDE VAN DEN ABONNEMENTSPRIJS.
Voorradig zijniorks' magazijn, Nederland, Levende Natnnr,
Holl. Revne, Eoll. Lelie, Aarde en haar Volken, Eigen Haard,
Buiten, Panorama en Wereldkroniek.
Zich te vervoegen BOEKH. PARKSTRAAT.
compleet met 180 letters en cijfers
f 0.75.
H. MAAS, Burs;.
Alleenverkoop voor Texel.
Firma W. F
kantoor Luttik Ouddorp
Groote keuze.
Nettebewerking
Teekeningc-n eD
fotografische af
beeldingen op
aanvraag.
Alkmaarsche
STOOM-
steenhonwery.
STOEL ZOON, 2
>"r L - v,
a AU LELEALJL
ik ik
k ik i
k ik ik ik ik ik i
k ik ik ik ik
door EltSST SCDRILL.
en
door A. C. van de MAST.
Bovenstaande werken werden verzonden als deel 3 en 4 van den 23od jaargang
der Christelijke Bibliotheek, waarmede deze jaargang compleet is.
De leden hebben nu in dien jaargang ontvangen
Gelijkenissen des Heeren I, door Ds. J. J. KNAP Czn.
Door God verworpen? door Silas K. Hocking.
Altijd die stemdoor Ernst Schrill.
Verkeerd beoordeeld, door A. C. van de Mast.
De Scheurkalender Eben-Haëzcr.
Bovengenoemde boeken vertegenwoordigen een handelswaarde van f 10,40 en
zijn tijdelijk nog verkrijgbaar voor den abonnementsprijs Van 1 5,-;j- f 0,50 voor
porto. Wenscht men de boeken gebonden in iraaie linnen banden, dan verhoogt
dit den prij s met f 3,10.
Het programma voor den 24en jaargang der Chr. Bibl. is nu reeds verkrijgbaar
bij den uitgever
ik ik ik
ik "k ik
ik if ik
De typiaohe lotgevallen van een ge-vangene
in Engeland
door STEVENSON.
32.)
Ik boog een knie voor de tante en
drukte esn kus op hare hand. Datzelfde
deed ik voor Flora maar met welke
geheel verschillende gevoelens. Dan kaaap
drnkte ik aan mijn hart, zoo innig dat hij
geen woord tot afscheid kon uitbrengen.
Vaarwel. Vaarwel, zeide ik. Nooit
zal ik u, goede vrienden, vergeten. Vergeet
ook mij niet geheel en al. Vaarwel. Vaar
wel.
Ik wendde mij af eri nauwelijks bad ik
eenige schreden gedaan, of ik hoorde de
deur dichtslaan. Natuurlijk was dit het
werk der tante en natuurlijk heeft zij mij
eenige weinig liefderijke woorden nagewor
pen. Ik verklaar hierbij plechtig dat, zelfs
indien ik ze bad kunnen hooren, ik mij
er niets van zou hebben aangetrokken,
want ik was overtuigd dat ,van de bewon-
d'raars, die ik in Swanston Cottage achter
liet, de tante een der vurigste was.
HOOFDSTUK X.
De Veedrijvers.
Ik meest tamelijk hard loopen, om mijn
nieuwen kameraad in te halen. Weliswaar
had hij een zwaren gang en scheen hij
geen hiast te maken, maar toch legde hij,
wanneer hij w ide, spoed;g groote afstan
den if. Wij keken elkander aan, ik met
begrijpelijke nieuwsgierigheid, bij met zicht
baren afkeer, lk heb later vernomen, dat
hij my diep verachtte, hij had mg voor de
beide dames zien ksielen en mij daarom
voor een volmaakten idioot verklaard.
Dus u bent op weg nair Engeland
zeida hij.
Ik antwoordde bevestigd.
Zoo, zoo, zeide hij en verviel weer
is hetzelfde stilzwijgen, dat een kwartier
lang niet werd afgebroken.
Wfl kwamen na verloop van dien tijd
aan den vost van een kaal, groen dal, dat
zioh tusschen de heuvelen opwaarts slin
gerde. Een beekje klaterde daar naar be
noden en vormde e?n aantal op elkander
volgende plassen. Ia do nabijheid der laat
ste pUs ontwaarde ik een troep magere
kooien, en een mas, het evenbeeld van
Sim, zat er naast en at brood en kaas.
Doz9 tweede veedrijver, wiens naam Cand-
lisch bloek te zya, stond op, toen wij na
derden.
Hier is een man, die mot ons mee
gaat, zaido Sim. De oude vrouw Gilchiist
heeft hem mij meegegeven.
Zoo, zoo, zeide de ander. Plotseling
soheen 't hem in te vallen, dat hij moest
toonen goede manieren te bezitten en hij
voegde erbijMooi weer vandaag.
Ik zeide dat ik het ook vond en vroeg
hem hoe hij 't maakte.
Bssf, luidde het antwoord, en zonder
meer plichtplegingen begon hst tweBtal
het vee bQ elkaar te drijven. Eigenlek
werd dit werk gedaan door ern paar prach
tige verstandige honden, op een wenk of
een woord van Sim oi Candiish. Wij sloegen
toen een smal grosn pad in, dat ik tot nu
toe niet had bemerkt. Een onophoudslijk
gekauw en gesmak en het geschreeuw van
tallcor.o moeresvogels begeleidde oas op
onzen toch die, dank zij den slectereaden
gang en een onverzrdslijken eetlust ven
het vee, slechts zeer langzaam voortging.
Midden ia de kudde liepen mijn twes ge
leiders rustig, zonder haast, zwijgend. Hoe
meer ik naar hen keek des te meer werd
ik getroffen door d» belachelijke gelijkenis
welke tusschen hou bsstond. Zij droegen
eselUo g.-ove kleeding, dezelfde knuppels
hnn-.e n.uztn waren bescuiid en beide
w ren sij getiul t in esn ceken van dezelfde
sleur, do men by een schaapherder tar-
Voor Kurretjes rijden en Scboonrijden met paard voor tweewielig rijtuig bij A. EPE.
Voor Zakloopen en Ringsteken op fietsen bij Joh. LANGEVELD,
Voor 8tembu8wedotrijd en Stoelendans bij I. BONNE.
Eerste prijswinners(sters) van het vorige jaar zijn uitgesloten.
GEVEN DUBBEL GENOT.
CHOCOLADE
enHAAGSCHE HOPJES.
tame noemt. Van achteren gezien, waren
zij niet van elkander te onscheiden, en
zelfs van voren was het moeieiyk hen uit
elkaar te houden. Daarbij kwam, dat de
tonen, die zij voorbrachten zeer den indruk
vermeerderden. Drie-, viermaal trachtte ik
den weg te verkorten door een gesprek
aan te kcoopen, of tenminste een paar
raenechelijke woorden te wisselen. Eon ay
of een nhn was steeds het eenige antwoord
on het onderwerp visl langs den heuvel
neer, zonder antwoord. Ik moet bekennen
dat ik daardoor zeer teneergeslagen werd,
6n toen na eenigen tyd Sim zich tot. mij
wendde en m|j zijn horen met snuif aan
bood met de woorden: „Een snuifje?",
antwoordde ik levendig:
Ik zou inderdiad bereid zijn peper
te snuiven om wat vertrouwelijker met u
te worden.
Maar zelfs deze werklarirg mi3te banr
doel, mijne reisgenooten werden er in het
minst niet mededeelzamer door.
Zoo beroikt9n wij den kam van een
heuvel eu zagen voor ons het pad stijl
afdalen in een eenzaam dal, van ongeveer
een mijl lengte en aan het einde afgesloten
met evon kale heuvelen als die, waarop
wij thans geloopen haddon. Op dit pnat
stond Sim stil, nam zijn hoed af ei? tronsde
zijne wenkbrauwen.
Wel, zeide hij, tnans zijn we op den
top van Howden.
Ja, op den top van Howden, herhaalde
Gandlish.
Mijnheer St. Yves, bant u nuchter
vroeg Sim.
Me dunkt dat deze vraag overbodig
is, zeide ik.
Man, ik bsdoel of je dorst hebt, zeide
hij.
O, hadt u dat maar eerder gezegd,
ja, als 't daarop aankomt, ben ik even
nuchter als mijn reisgenoot*, n.
Sim haalde diarop uit een hoek van
zijn deken een zwarte fleseh te voorschijn
en we dronkou a te ene op tlkasUfërs ge
zondheid. Mijn makkers volgden daarop
een methode, die ik mij natuurlijk haastte
na te volgen. Met den rug der linkerhand
veegden zij den mond af, terwfll zij in de
rechterhand de flesch omhoog hielden. Dan
brachten zjj die aan de lippen met de uit
roep „Op je gezondheid*, en verzwolgen
zooveel van den inhoud als zij lust hadden
Dezs kleine ceremonie, die nog eenigzina
deed denken aan wat men manieren noemt,
werd nu ea dan herhaald, in den regel
nadat wij een heuvel bestegen hadden. Van
tijd tot tijd aten wij gezamelijk een stuk
schapenkaas en een brok brood en dat
waren de eenige punten van aanraking
gedurende den eersten dag onzer reis.
Dientengevolge had ik te meer gelegen
heid om mijne oogen te laten rondgaan en
de troostelooza eenzaamheid der mij om
ringende natnnr op te merken. Een voort
durende aaneenschakeling van kleine, kale
heuvels, besproeid door wel tienduizend
Bmalle beekjes, die wij moesten doorwaden,
of aan wier oever wij ons nachtleger op
sloegen, eindelooze heidevlakten, ontelbare
hoeveelheden moerasvogels. Hier en daar
aan den oever van een breederen stroom
eer. groepje wilgenboomen of zit veren
berken, de ruïnen van oude, kleine ves
tingen maar overigens werd deeentoo-
nigheid van het landschap door niets afge
broken. Heel ia de verte zagen we nu en
dan den rook opstijgen uit de schoorsteenon
van 6en dorp of stadje of vaa een eenzaam
gelegene boerderij in de moeraesen. Her
haaldelijk bntmoslten wij kudde schapen
met hare herders, en soms ook bebouwde
akkers, waarvan de oogst nog niet was
binnengehaald. Overigens was de streek,
die wij doortrokkeg een woestenij en zeker
oès der armste van gekeol Europa. En ik
herinnerde mij, dat wij ons slechts op wei
nige mijlen afstands bevonden van ds
voornaamste stad met haar, gerechtshoven
rare soldaten, nare gtoois vesting en c!e3
te grooter was de indruk, die dit arme,
eenzame on toch gioutsche laad op mfj
maakte. W.v.v.
A
•■VA a•■A:."';' LV\'
mm mm
r
Voor de Regendagen.