H. K. W. VERSTEGEN
Anos>siroop,
Alkmaaische Stoomsteenhouwerlj.
Koopmans' Ee^r' Boekweitemeel
Koopmans' z„i,eM Boekweitegort
VOLLE MELK
REES
ELK ander merfi
6°|o Pandbrieven a lOO°|0
H.A.V. BANK
OP STRAAT
L/ VOT.T.E ME!
Draineerbuizen
50 a 60 duizend
Kg, Koolrapen,
Vruchten- en Sëertuin,
Boomgaarden Bosch
G. CÖEVEIIT, te den Borg,
LLIÏÖM,
Ly dan
Nederlandsche Hypotheekbank
opgericht te Veendam in i89o.
worden tot fabrieksprijs geleverd
door Firma
W. F. STOEL Zn. Alkmaar.
TE KOOP
a f 10,— per 1000 KG. af hofstede „Bui
tenzorg".
A. J, KEIJSBSÏ, Hoogerstraat.
Bloemenmagazijn den Burg,
levert U uit voorraad het benoodigde
voor aanleg en aanvulling van Uw
Vaste bloemplanten in de meest uitge
breide soorten, Voorjaarsperk planten als
grootbl. viola, prnmeta veris, Bellis Ferris
(madelieven met bloemen als asters)
compannla, Anjelieren, rood en wit,
dubb. en enkelbloemig.
Belast zich met aanleg of vernieuwing
Geeft advies en inlichting,
Aanbevelend.
Schiedam.
Levensverzekering.
Arbeidscontractverzekering.
Ziekte- en Ongevallenverzekering.
Individueel en Collectief.
Vraagt inlioktingen aangaande premie
en coulance bij uitkeering bij den heer
Adj. Inspecteur.
Groote
voor-
prijzen
raad.
GEBRUIKT
EIST
Gefabriceerd van pas geoogste nieuwe boekweit.
Kwaliteit en smaak zijn voortreffelijk.
Koopmans' Meelfabriek en Grutterij.
kunt U zich gemakkelijk tegen de gevaren van hoest,
heeschheid en keelpijn beschermen door het gebruik van
de bekende Wybert-Tabletten.
Vraagt alleen Wybert-Tabletten.
Blauwe blikken doozen a SO cent
met nevenstaand fabrieksmerk.
De typiaohe lotgevallen van een gevangene
in Engeland
door STEVENSON.
52.)
Jij schelm, barstte ik uit, jij wilt
beweren dat jo een Engelschman bent, en
je weigeit niet mij te boksen. Maar ik
ben niet van plan langer deze verpeste
lucht in te ademen. Ik verlaat deze plaats
waar men mij zoo diep heeft belesdigd.
Hei daar. Wat ben ik schuldig Hier, dat
zal wel geuoeg zij», zeide ik ea wierp den
waard een handvol zilver toe. Geef mQ
mijn bankbiljet terug.
De waard, wiens priecipe het was met
iedereen goede viienden te blijven, vol
deed oogenblikkeiyk san mijn wensch.
Mijn tegenstander bevond zich in een Beer
onaangename positie. Hij had reeds mijne
beide reiskameraden verloren, en was op
het punt ook mij te ziea ontschieten. Er
was blijkbaar geen kans op hulp. Ik sloeg
hem even vaa ter zijde gade en sag hem
aarzelen. Een seconde later was zijn besluit
genomen, hij nam zijn pruik en zijn hoed
trok zijn wijde jas aan on cam een kleine
reietaach ia de hand.
Duivels, dacht ik, zou de schelm van
plan zijn mij le vol-iea
Nauwolgks had ik de herberg verlat&n
of ik voflde dai de rnsa van de wet mij
op de hielen was. Ik zag zijn gelaat dui
delijk in de munenschijc en de uitdcukktrg
ervan getuigde vaa groote vastberadenheid.
Een rilling voer mij door de leden.
Dit is geen alledaagech avontuur,
zeide ik tot mijzelf. St. Yves, j t hebt hier
te doen mot een men van karakter. Een
bulhond, een wezel volgt je spoor, eö
hoe zul je hem van 'i lijf houden Wie
of wat was hij. Uit eenige uitdrukkingen
had ik opgemaakt, dat hij de gerechtszit
tingen bijwoonde. Maar in welke hoedanig
heid? Als een klerk, als een misdadiger
of als een geheim agent
De wagen zou op een halve mijl ai-
stands waarechijnlijk op m(j waohten. Ik
overlegde bij mij zelf, dat ik, na verloop
van weinige minuten den geheim agent
in m ijs mac at zou hebben. Maar één ding
stond bij my vast, de kerel mocht in geen
geval de wagen zien. ZooJaDg ik hem niet
vermoord of van mij afgeschud had, moest
ik gescheiden blijven van mijne kameraden
ik bevond mij alleen in het groote Engeland
op een hard gevroren straatweg die ik weet
uiet waarheen voerde, met een speurhond
op mijn hielen en geen anderen vriend
aan mijne zijde, behalve den knuppel.
Wij bereikten tegelijkertijd een kruispunt
van wegen. De weg links was dichtbe
groeid en donker. Geen straal maanlicht
drong door de neerhangende takken en
dien weg sloeg ik ia. De ellendeling volgde
mij .zwijgend. Gedurende eenige minuien
liepen wij noast elkander voort over be
vroren plassen, zonder een woord te wis
selen. Eindelijk zeide hij
Dit is niet de weg naar het huis van
den heer Merton.
Zoo Dat kan wol wezen, maar het
is mijn weg', antwoordde ik.
Ea daarom Gok de mijne, zeide hij.
Wederom zwegen wij beiden. Wij moe
ten zoo ongeveer een halve mijl hebben
afgelegd, toen we oss plotseling weer door
de maan basctunen zagen, Met zijn wilde
jas met kap, zijn tasch in de band, zijn
s ff arte piu k liep hij naast mij voort. Mijn
vijand rcheea veranderd, ja zoo veranderd
dat ik hem bijna met herkende. Hij was
zoo vastberaden, Zoo kslm, met een zekere
yervaandheid. Ik merkte op dat zijn tasch
tamelijk zwaar moest zjjn en dat alles
tezamen deed een plan bij rnjj ontwaken.
Directie: Mr. G. BROUWER Jzn. en Hr. M. J. BOS
Gepl. Maatsch. Kap. f 4.000.000.—. Hypotheken rnim f 38.000.000.—.
Reserves -1.123.917.65. Pandbrieven ruim - 37.000.000.-.
VERKRIJGBAAR:
aflrsbaar a pari in hoogstens 25 jaar door jaarlijksche uitlotingen van minstens
4%, aanvangende in Janudri 1922.
Inlichtingen verstrekt P. J. KONING, Den Burg. Texel.
N.B. Deze Bank niet te verwarren met de 15 jaar later eveneens te
Veendam opgerichte Veendammer Hypotheekbank.
Een koude nacht, mijnheer, zeide ik.
Hoe zoudt u er over denken, indien wij
het eens op een loopje zetten Ik heb
vraeselijk koude teenen.
Gaarne, antwoordde hjj.
Zijn stem klonk zeker en vol zelfver
trouwen, hetgeen mij in het geheel niet
beviel. Maar er bleef mij geen ander middel
over, behalve geweld, en daartoe wilde ik
slechts in den nlleruitersten nood mijn
toevlucht nemen. Ik zette het dus op een
draf, hij achter mij aan, eu geruimen tijd
kon men het geklip-klap van onze voeten
op den hard bevroren weg wel een mijl in
de verte booren. Hij bleef vlak achter mij
ondanks zijn rijperen leeftijd en de zwaarte
van zijn reistasoh geraakte hij ni6t buiten
adem. Ik besloot aan den wedstrijd een
einde te maken, de duivel mocht voor
mijn part met hem om het hardst loopen.
Bovendien begon ik te vreezeu, dat wij op
deze manier eindelijk ergens zouden aan
komen, bijvoorbeeld bij het hek van den
tuin van den reohter Morton, ergens mid
den in een dorp, waar de gendarm niet
dronken was, of in de armen eener pa
trouille zouden vallen. Er was nu niets
meer aan te doenik moest hem, nu het
nog mogelijk was, van den hals schuiven.
Ik zag om mij heen, de plaats scheen mij
geschikt toe, nergens een licht, nergens
een huis, niets dan stoppelvelden en een
paar kale boomen. Ik keek hem in het
maanlicht toornig aan.
Na heelt dia gekheid lang genoeg
geduurd, zeide ik.
Hij bleef evea|eus staan en wendde my
zijn bleek, maar kalm gelaat toe.
Ik ben het geheel met u eens, ant
woordde hij, U hebt't met loopen beproefd
nu kunnen we het eens met springen pro-
beeren 't komt alias op hetzelfde neer.
Ik zwaaide mijn knuppel boven zijn
hoofd.
Ja, ep u zult zeker wel begrijpen,
wdar het op neerkomt, zeide ik. Wij zijn
alleen, het is nacht en mjjn besiuit staat
vast. Zijt ge niet bang P
Neen, volstrekt niet. Ik kan niet
boksen, maar daarom ben ik nog geen
lafaard, waarvoor u mij sohijnt gehouden
te hebben. Misschien is het voor de ver
houding, waarfn wjj tot elkander staan,
eenvoudiger indien ik u maar dadelijk
yertel, dat ik gewapend ben.
Met bliksemsnelheid hief ik den stok op
maar even snel ontweek hij den slag, en
ik zag een pistool in zijn hand glinsteren.
Neen, neen, mijnheer de Franschman
ik heb geen lust om uw dood op mijn ge
weten te nemen.
Ik sta u evenmin naar het leven,
zeide ik en liet mijn stok zinken, en keek
den man niet zonder bewondering aan.
Gij schijnt echter een omstandigheid uit
het oog te verliezen, hernam ik, namelijk
de mogelijkheid, dat uw pistool niet afgaat.
Ik heb er meer dan een. Ik draag
steeds een paar by mij.
Ik maak n mijn compliment. Ge zijt
inderdaad wel in staat op n zelf te passen,
en dat is veel waard. Maar mijn waarde
vriend, laten wij de zaak eens kalm be
spreken. Gij zijt geen lafaard en ik even
min. Wij hebben beiden een zeer gezond
verstand. Ik faab redenen om alleen ts
willen reizen, om mijne zaken niet aan de
groote klok te hangeu. Ge kant dus wel
begrijpen, dat ik uw my opgedrongen ge
zelschap niet zal dulden, dat ik ver
schoon het woord uwe onbeschaamde
ingéreuce in mijn privaat aangelegenheden
niet wensch te verdragen.
Weer een Fransoh woerd, zeide bjj
kalm.
De duivel hale de Fransche woorden
riep ik uit. Go sobQnt zelt een Franschman
te zijn.
Wordt vervolgd
«.»iST0n.4Z0QS
Tqroot er
