Zaaigranen,
Opruiming
VULPEN HOUDERS.
Fraaie kunstplaten voor
Schilderijen.
N ota-doorschrijf bloes
ROMANS,
Jongens- en Meisjes
boeken in prachtband.
Vallende ziekte
Spoorboekjes
GROOTE SORTEERING
8T ASTHMA.
H. A. V. BANK
G. J, O. D. Dikkers,
publiek ?erko©pen
1. Een fcnis en erf,
Vulpenhouders „Cameron"
Vulpenhouder JPento"
Boekhandel Parkstraat.
FB'OILLBTOH.
DE SPOOKHOÏÏVE.
100 nota's met afschrift f 1,50.
Boekhandel Parkstraat
Levensverzekering.
Arbeidscontractverzekering.
Ziekte- en Ongevallenver
zekering. Individueel en
Gollectief.
G. COE VEBT, te den Bnrg,
dienst 26 September 1921,
In Boekhandel Parkstraat.
Notaris te Texel,
zal op Zaterdag 8 October 1931,'s avonds
7 uur, iu het logement „de Zeven Pro
vinciën" te Oudeacbild op Texel
aan de "Westzijde te Oudeechild, bewoond
door de Heeren Hoogerheide, groot 340
centiaren.
3. Een huis en erf, aan do Oostzijde
aldaar bewoond door dei Heer Boon, groot
210 centiaren.
en 3. Het recht van erfpacht op den
grond met daarop staand pakhuis aan de
Haven te Oudescbild, groot 169 centiaren.
Perceel 1 en 2 zijn verhuurd en perceel
3 in terstond te aanvaarden.
Eigendom van Moj. de Wed A.de WaardPz.
en kinderen.
Te koop prachtige qualiteit Zaaigranen
als
a Wilhelmisiatarwe,goedgekeurd op stam
door de Holl. Mij. v. Landb. met 9—9—78.
Extra mooi en blank.
b. Goudeerst, goedgekeurd cis voren
met 88—7 6. Zeer mooi.
c. Petküser Rogge. Extra grof.
d. Zegehttver. Zeer mooi en blank.
Alemede: twee k'atnpen puike qualiteit
Lucerne Klaverbooi gewas 1920 en 1921.
Staande op Gent in Eijerland.
Ta bevragen s monsters der Zaaigranen
te zien bij II. FLEK8, Den Burg en ook
alles te zien op gemelde hofstede „Gent."
vroeger f 12,00 nu voor f 6,00.
vroeger f 5,25 nu voor f 2,50.
Door JEAN WEBSTER.
11.)
„Ik heb het spook gezien, mijnheer Rad,
heeiemaal ia 't zwart g. kleed en hst kwam
uit de bronholts."
„Dwaas, die je bentriep Radnor. „Sta
op en stel jo niet zoo 3an."
„Het was do duivol," klappertandde Mose.
„Zija gezicht was zwart en zijn oogen
schotou vuur.
„Je hebt gedronken, Moso," zeide Rad
scherp. „Ga naar het departement, wear
je thuis hoort en laat me je nist weer zien,
tot je nuchter bent," en hü trok den man
mos, voordat deze tijd had noj e.sn woord
to zeggen.
Ik voor meseli was er vrijwel van over
tuigd, dat Moso niet gedronken haddat
tenminstebehoo .de niet tot de lijst vaa zija
bijzondere oneurdeu. ij scheen hevig
vsrcchrikt en als dst niet het goval wes,
dan was hij eas volmaokt tooueelspeler.
In het licht bezien van wat ik reads wist,
was ik ton hoossts verbaasd over deze
ni uwe v reahijning. De kolooel liep knar
setandend ea woedend da veranda op en
neer en mompelde iets van dat al deze
negers even dwaas waven. Hij bad erg
op Moss's ongeloof san spoken gesnoeid
oa ik denk, dat hij een weicig in sijn wiek
gei.choton was, dat zijn gunsteling hem nu
ook afviel. Ik hield mijn mond en na enkels
minuten keerde Radror wesr terug.
„Rad," zeide de kolonel, „su gaat hst
toch to ver. De beeie plaats wordt door
spoken verpest, een volgenden keer fcomea
zij io 't huis en d ;n blijft er hier geon
ei'keie bediende. K n je ni8ta doen om er
een eiodé nan te maken?" Radnor haalde
zijn Bchoudc-ra op sn zei, dat 'l een moeilijk
werkja was een spook te bezweren, als er
twintig 11 gers op ce plaste waren, maar
dat t ij sou zier, wat bij er' eau kon doen,
on iij V wijd id' zich weer.
JL/i nzeliden .vend zat ik te lezen, voor-
dat ik naar bed ging, toen er op de deur
geklopt werd en Radaor versoheeo. H(j
was ongewoon onrustig en scheen niets op
zijn gemak. Hij maakte sobertsend toespe
lingen op het spook, had het over eenigo
praatjes uit de buurt en vroeg ten sloite
plotseling
„Araold, kan je me eenig geld leenen
„Ja, dat donk ik wol," zeide ik, „hoeveel
heh je noodig
„Honderd dollar, als je ze missea kunt.
De waarheid is, dat ik er slechts bij r.it
ea een rekoniag most betalen. Ik heb wel
wat geld belegd, maar daar kan ik op 't
oogenblik niet bij. Ik zal je iu een week
of zoo terug betalen, zoodra ik wat baar
gold heb, ik zon'tja niet gevraagd heb-
b .n, maar mijn vader heeft er zoo stierlijk
het land aan mij mijn salari3 vooruit te
beialen."
Ik eohreef een cheque on overhandigde
hem deze.
„Rad," zeide ik, „ik geef jo met genoegen
dit geldik ben bl|j jo vaa dienst te kun
nen zijd, maar als ja me niet kwalijk neemt
dat ik er over spreek, dan geloof ik, dat
je jo een weinig moest remmen, zoovda nu
met die pokergesobiedenis. Jo verdient
niet zooveel, dat als je over trouwen denkt,
je je voroorioves kunt er iota van weg te
gooien. Ik spreek enkel voor je bsstwil,
het gaat mij niotaan," voedde ik er bij toen
ik zag, dat zijn gezicht zich donkerrood
kleurde.
Hij aarseldo eon oogenblik met de cheque
in zija hand, ik voelde dat hij haar terug
wilde gever, maar hij zat er blijkbaar te
leelijk voor.
„O, boud hot geld." zeide ik. „Ik wil
me niet m6t jo particuliere zaken bemoeien,
alloer," lachte ik, „hoop ik, dat jij het wint
vau Hattisou tn ik vrees, dat hot je op zoo'n
manier niet gelukken aai."
„Dank je, Arnold," antwoordde bij, „ik
wensch heel wat me.<r te winnen, dan je
voor me hoopt ea al jo bang voor dob
belen bent, den kau je je geruststellen,
want ik beb use voorgeoomen, dat nooit
meer te doenik zou er met zoo geheim
zinnig mee zijn, waarvoor .k vaaavoad dit
geld noodig heb, maar het betreft iemand
anders dan mij.
„Radnor," zeide ik, „ik heb laatst een
leelijk praatje gehoord. Ik vernam, dat het
spook een vrouw van vleeaoh en bloed
was, die met jou oogluikende toestemming
in de verlaten hutten woonde. Ik gelooide
het niet, maar niettemin is het geen praatje
dat je mag toelaten zelfs gefluisterd te
worden."
Radnor bief plotseling bet hoofd op.
„Ha, uu begrip ik 't!' Zijn oogen
zwierven een oogenblik ia 't rond en ves
tigden zich toen wanhopig op mijn gezicht.
„Heeft heeft Polly Mathers dat ook
geboord
„Ja," antwoordde ik, „dat denk ik wel."
Hij sloeg met een plotselingo'opwelling
van toorn op de tafel.
„Dat is een vervloekte leugenEn het
komt uit den koker van Jim Mattison."
En nu wat betreft de gebeurtenissen, die
d en nacht volgden. Ik h6b ze zoo dikwijls
en aan zooveel verschillende personen her
haald, dat het moeilijk is, me precies te
herinneren wat mijn oorspronkelijke ge
waarwordingen waren. Ik ging naar bed,
dec'u kon niet slapen, die spookgeschiedenis
maakte me bijra even zenuwachtig als de
zaak Patteraoc-Prstt. Na een poosje hoorde
ik,dat iemand sieh zachtjes uitliet, ik wist
dat het Radnor wes en stond niet op om
to gaan kijken. Ik wilde zelfs voor mijzelf
den schijn vermijden hem te bsspisden, Na
ongeveer drie kwartier werd ik plotseling
opgeschrikt door hst gepiep van een zwen
gelhout cp het grasveld. Het was het kar
retje van den kolonel, dat noodig gesmeerd
moest worden. Nu werd mijn nieuwsgie
righeid me te machtig. Ik wipte mijn bed
uit en iiep snel naar het raam. Het was
buiten vrij donker, maar d9 etsrran flonker
den flauw. „Hola, Jenuie hoo. holahoorde
ik R&ö's bijna fluisterende stem en ik zag
duidelijk den omtrek vaa hst karretje,
tor wijl Rad reed 611 naast hem was of een
persoon of eea groot pak. Het was aan
den kant, die hot verst van mij ai wrisen
te vaag om duidelijk te onderscheiden. Hij
maakte eea grooten omweg langs het huis
Zenuwkwalen en Toevallen
worden genezen door
ROLA.ISTDO.
wettig gedeponeerd. Drank van Dr. Roland
£jV Men wachte zich voor namaak.
Fl. 4 35.
Spoedige genezing ook bij verouderde
gevallen door de Asthmapoeder van
Dr. Pieters.
Fl. 1,50.
N.V. Mij. SAMTAS.
Kon. Goedgekeurd.
Alkmaar Payglop 10.
Leeuwaarden, Oosterstraat 13.
Amsterdam, Gravenstraat 38,
achter de kerk.
Trssgg— Onze geïll. prijscourant tegen
iPv toezending van 25 ct. postzegels aan
Hoofdkantoor Sanitas Post Box 839, Am
sterdam.
SCHIEDAM.
Vraagt inlichtingen aangaande
premi9 en coulance bij uitkeering
bij den heer
Adj. Inspecteur.
a f 0,25 cent per stuk.
over het gras en sloeg den rijweg aan het
einde van het grasveld in, de reden hier
van was duidelijk de grintweg van den
stal liep juist onder het raam van den
kolonel. Ik ging half bezorgd, half verlicht
weer naar mijn bed terug. Ik vermoedde
sterk, dat dit het einde van de spookge
schiedenis zon zijn, maar het bleef me een
raadsel, wat voor rol Radnor in deze come-
die gespeeld had als het een comedie was.
De praatjes, die ik over zijn slechten om
gang gehoord had, kwamen me nu dubbel
onaangenaam in de gedachte.
Langzamerhand soesde ik weg, totdat ik
half wakker, half slapend, het getrippel van
bloote voeten op de veranda hoorde. De
indruk was niet sterk genoeg om me te doen
ontwaken en ik ben er nooit heel zeker van
geweest, dat ik niet droomde. Ik weet
niet hoeveel tijd hierna verloopen was
ik sliep vast toen ik plotseling wakker
geschrikt werd dcor do vreeselijkste kreten
die ik ooit gehoord heb. Ia een oogenblik
stond ik midden in de kamer. Nadat ik
een luciier afgestreken en een kaars aan
gestoken had, greep ik een paraplu dat
was het eenigo, wat bij de hand was en
nog eenigszins op een wapen leek en
stoot de gang ia.
De dour van den kolonel werd op het
zelfde oogenbhk opengegooid en hij ver
scheen mat een revolver ia de hand op den
drempel.
„Hei, Arnold, wat is er gebeurd riep
hij,
„Ik weet het niet," bracht ik ontsteld
uit, „ik ga naar beneden om te kijken."
Wij holden zoo ving naar bonsden, dat
de kaars [uitwoei en gingen in volkomen
duisternis tastend naar het achterste deel
van het huis, vanwaar de kroten klonken.
Hst geschreeuw was nu tot een klagend,
onduidelijk geluid bedaard, half dierlijk,
halt menechelijk.
(Wordt vervolgd)
