Iets nieuws.
De N. V. Stoom Chocolade- en
Cacaofabriek „Kwatta" te Breda
en de Cacao Chocoladefabrieken
Gebr. Sickesz te Amsterdam
Verkoopkantoor van Cacao-
producten, Heerengracbt 12 té
Amsterdam.
Geenerlei verandering wordt gebracht in
elks merken en kwaliteiten.
ZIE KEN-AUTO.
KWATTA
SOLDAATJES
SICKESZ
KEEP ETIKETTEN
Da Gestolen Broche
Puik beste
Winter aardappelen
H. Ho Boeren
Indien gij nw Rijtnigen, Boeren-
en Bonwgereedschappen
wilt laten schilderen,
Een aardige schrijfcassette
met 10 vel gelinieerd post
papier en 10 witte envelop
pen van prima kwaliteit
ad 30 cents
in Boekhandel Parkstraat.
W ederverkoopers
FLINK RABAT.
geven kennis, dat zij vanaf 1 NOVEMBER 1.1.
den verkoop barer producten in NEDERLAND
hebben opgedragen aan de
N. V.
Zij wijzen er echter nadrukkelijk op, dat in elk
ander opzicht het zelfstandig bestaan en beheer der
beide ondernemingen gehandhaafd blijft en dat met
name ook
Een uitkomst voor de
kippenhouderij op Texel.
Gemalen versche beenderen
met vleesch (bederfvrij) en het
prima Ochtendvoeder
Nu is het tijd
voor uw handwerken.
een prachtkeuze.
Beschikbaar een Auto me
achterportier.
Aanbevelend, E. BÖEIvEL.
Hij, die het adverteeren,
Aan anderen overlaat,
Zal mettertijd wel leeren,
Hoe het met zijn zaken gaat.
N. Y. Verkoopkantoor van Cacao*
producten afd. cadeanx
Heerengracht 12 - Amsterdam.
zijn thans ook geldig tot het verkrijgen
van fraaie cadeaux.
N. Y. Verkoopkantoor van Cacao-
producten afd. cadeaux
Heerengracht 12 - Amsterdam.
BLIJVEN GELDIG.
a 4 cent per kilo.
Te bevragen bij R.J. DAALDER, Koog.
is het nu daarvoor den geschiksten lijd,
omreden de grootste drukte aan kant is
en w|j op het oogenblik in onze werkplaats
4 rijtuigen tegelijk kunnen plaatsen en
behandelen.
Aanbevelend, S. SMIDT Zoon,
Waalderstraat, Den Burg.
van de Krachtvoederfabriek G. FRAY,
Assendelft, zijn thans verkrijgbaar bij
A. EELM A\ Jzn Burg.
Ontvangen
Beleefd aanbevelend, I. MOERBEEK,
Parkstraat.
Speciaal ingericht voor Zieken ver voet
Billijk tarief.
Inzendingen van soldaatjes voortaan uitsluitend
te adresseeren aan
Cadeaulijsten gratis verkrijgbaar bij de Heeren Winkeliers
of rechtstreeks gratis en franco op aanvraag.
Inzendingen te adresseeren aan de
Cadeaulijsten verkrijgbaar bij H. H. Winkeliers of worden op
aanvrage aan bovenstaand adres gratis en franco toegezonden.
f£U 1 It 1* T O JN.
Novelle van
REINHOLD ORTMANN.
11.)
„Tegenover u en iedereen wil ik mijn
eerewoord er onder verpanden, dar men u
onrechtvaardig veroordeeld heeft".
„Wacht u astublieft hier een oogenblik.
Ik moet mijn moeder eerst voorbereiden,
want zij is ziek en vanwege de ongelukstij
ding, die ik haar zoo juist moest brengen
der wanhoop naby."
Zij ging een der kamers die op de gang
uitkwamen, binnen, Rudolf Imberg hoorde
een zwakke klagende vrouwenstem, toen
werd de deur geopend en Greta verzocht
hem met een uiinoodigenden blik, binnen
te komen. Geheel van zijn opdracht vervuld
keek hy in de kamer niet veel rond, maar
hij kreeg toch den indruk dat het erlang
niet zoo armoedig en behoeftig uitzag, als
hij zich had voorgesteld. In een leuningstoel
by het raam zat een magere vrouw van
ongeveer veertig jaar. wier gele gelaatskleur
evenals de donkere kringen onder de oogen
van lichamelijk lijden getuigden, terwijl de
tranen die voortdurend langs haar wangen
stroomden, de stomme getuigen van haar
zieleleed vormden. Voor zoover haar krach-
ton het toelieten, trachtte zij zich voor den
jongen man rustig en kalm voor te doen,
doch dit gelukte haar slecht en reeds na
zijn eerste troostvolle woorden brak de met
moeite weerhouden tranenstroom opnieuw
los.
„Wyzijn voer het ongeluk bestemd, mijn
heer", klaagde zij, en misschien is het 't
beste ons aan ons lot over te laten. Dan
zal het wel des te eerder gedaan zyn. En op
het kerkhof moet men mij wel rust gunnen.
Rudolf Imberg fronste de wenkbrauwen.
„Ik weet natuurlijk niet of u veel of weinig
reden ertoe hebt, mevrouw, naar deze treu
rige rust te verlangen, Maar ik denk, dat
het hier vooreerst niet zoo zeer om u dan
wel om uw dochter gaat. Zij is het bekla
genswaardige slachtoffer van menschelyke
dwaling geworden, en het gaat er maar om
alle krachten in te spannen, dat deze ver.
gissing hersteld wordt".
Maar de lijdende schudde ondanks de
energieke toon in zijn laatste woorden mis
troostig het hoofd.
„Ja, als ik gezond was en als wij ryk
waren. De zieken en armen worden toch
altijd met voeten getreden, en als zij zich
daartegen verzetten, des te erger maakt
men het met hen. Dat is het noodlot, mijn
heer, en als wy daaraan ten gronde gaan,
dan moeten wy dat met gelatenheid dra
gen".
„Is dat ook uw meening, juffrouw Willi-
sen
Zij stond met ineengevouwen handen bij
het raam De vertwijfelde smart in haar
trekken sneed hem door de ziel
„Mijn hemel, wat kunnen wij dan doen
Onze middelen veroorloven ons niet een ver
dediger voor mij te nemen en vandaag zei
men my op het gerechtshof, dat hooger be
roep tegen het vonnis niet toelaatbaar
was."
„Men heeft u helaas de waarheid gezegd,
want onze wetgevers hebben het doelmatig
geoordeeld, deze weldadige instelling op te
heffen. Maar men kan herziening aanvragen
en ik zal zorgen dat zulks stellig gebeurt."
Meer bezorgd dan getroost zag Mevrouw
Willisen hem aan.
„U, mijnheer? Maar u hoort toch, dat
wy geen geld hebben om u voor uw moeite
te betalen."
„Daarvan is ook geen sprake. Ik beschouw
my als uw schuldenaar, want al beeft de
op een dwaling berustende verklaring van
myn vader de veroordeeling niet alleen ten
gevolge gehad, toch is zy er voor een deel
schuld aan. Ik doe dus in dit geval niets
anders dan mijn plicht, wanneer ik met
alles waarover ik kan beschikken, u de
behulpzame hand bied."
De zieke scheen merkwaardig genoeg nog
steeds bedenkingen te opperen, doch dit
maal ligt haar dochter niet toe, dat zij deze
weder te berde bracht.
„U handelt daarmee zoo edel en mensch-
lievend, mijnheer de referendaris," zei ze
„dat we u nooit dankbaar genoeg kunnen
zyn. O, als het mogelijk was, dat dit
vreeselijke weer van mij weggenomen kon
worden. Ik ben de wanhoop nabij, als ik
daaraan slechts denk."
„Ik mag niets beloven, waarvan de ver
vulling boven mijn macht gaat, juffrouw
Willisen. U kunt er echter van overtuigd
zijn, dat ik in deze zaak zal handelen, alsof
het mijzelf betrof - neen, alsof het terwilla
van mijn moeder of mijn zuster was. Ik
ben bevriend met een advokaat, op wiens
hulpvaardigheid ik even zeker kan reke
nen als op zijn bekwaamheid en energie.
Nog vandaag zal ik een bespreking met
hem houden, en ik verwacht, dat u aan
zyn verzoek zult voldoen, indien hij u om
een onderhoud op zijn bureau vraagt."
„Stellig, Ik zal alles doen, wat u mij
raadt en van mij verlangt.
EeD zoo diep en nederig vertrouwen lag
er in haar woorden, dat Rudolf Imberg haar
in een opwelling van ontroering beide han
den spontaan toestak.
„Waarlijk:, juffrouw Willisen, u zult er
geen berouw van hebben. Houdt u het
hoofd maar omhoog en ook u geachte
mevrouw. Menschen kunnen dwalen, maar
recht moet tenslotte toch altijd recht bly-
ven
Mevrouw. Willisen antwoordde slechts
met een diepe zucht, die allesbehalve ver
trouwen uitdrukte, en toen Rudolf Imberg,
wiens teergevoeligheid hem verbood langer
te blijven, de deur achter zich dicht trok,
hoorde hij haar reeds weer klagen en wee-
nen. Hij was smartelijk getroffen door het
geen hij hier had beleefd, maar hij wist
dat hem nog veel meer moeilijkheden
wachtten. Nog nooit van zijn leven was
het hem zoo bitter treurig te moede geweest
als nu, terwijl bij den terugweg naar het
vaderlijk buis insloeg.
Op de deur van August Imberg's kantoor
was een briefje bevestigd met het opschrift
„Heden tot 5 uur n m. gesloten".
Toen Rudolf de huiskamer binnentrad,
zag hy den kleinen man aan zijn schrijf
tafel over een boek gebogen, dat hij dadelijk
als een verklarende uitgave van het wet
boek van strafrecht herkende. De pand
houder was zoo ijverig in zijn lectuur ver.
diept, d at hij het openen van de deur niet
hoorde en dat hij bij den ernstigen korten
groet van zijn zoon verschrikt opsprong.
„Ach., ben jij het. Rudolf. Neem me
niet kvvalijk, dat ik in je boeken zat te
snuffele n,
(Wordt vervolgd
